ΤΜΗΜΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΘΕΜΑ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
«ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΙΣΧΥΟΣ»
ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ:
ΜΑΝΟΥ ΣΗΦΑΚΗ ΚΑΙ ΒΑΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ
ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ : ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΥΡΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΒΑΛΑ 2007
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Εισαγωγή……….. 5
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 1.1 Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ INTERNET ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ…… 7
1.2 ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ………. 7
1.3 ΤΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΙΚΤΥΩΝ……….. 8
1.4 ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ TCP/IP……….. . 10
1.4.1 Τι κάνει το TCP/IP………. 11
1.4.2 Πως δρομολογούνται τα πακέτα……….. .. 12
1.5 ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ IP……… 13
1.5.1 Μια “φιλικότερη” μορφή διευθύνσεων- DNS ………. 15
1.6 ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΕΛΑΤΗ-ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΗ ……….. 15
1.7 ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΟ INTERNET ….……….. 17
1.8 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΧΡΗΣΤΩΝ ……….. 20
1.9 ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ WWW ………. 20
1.10 Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ WWW ………. 21
1.10.1 ΤΟ WORLD-WIDE WEB ……… 22
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 2.1 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ………. 25
2.2 HTML………... 25
2.2.1 Εισαγωγή στην HTML……….. 26
2.2.2 Χρήση πινάκων ……….. 27
2.3 JAVASCRIPT……….. 28
2.4 MACROMEDIA FLASH ………. 28
2.5 MACROMEDIA DREAMWEAVER 8 ………... 29
2.6 MICROSOFT© FRONTPAGE© 2002 ……… 30
2.7 ADOBE PHOTOSHOP CS2 ……….. 32
2.7.1 Bitmap ……….. 33
2.7.2 Ανάλυση……… 33
2.7.3 Βάθος χρώματος (Color Depth)……… 33
2.7.4 Χρώμα(Color) ……….….. 33
2.8 AXIALIS ICONWORKSHOP ……… 34
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 3.1. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΣΤΟΙΧΗΣΗΣ ……….. 36
3.2. ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ………. 37
3.3 ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ FLASH ……….. 39
3.3.1 Διαθέσιμοι Πόροι ………. 39
3.3.2 Δραστηριότητες ……… 39
3.3.3 Διεθνείς σχέσεις ……….. 39
3.3.4 Neapolis ……….. 40
3.3.5 Λειτουργία εργαστηρίου ………. 40
3.3.6 Εκπαιδευτικό υλικό ………. 40
3.3.7 Εκπαίδευση Από Απόσταση ………... 41
3.3.8 Πρόσθετα………. 41
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 4.1 ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ……… 46
4.2 ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΕΝΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ FLASH ……… 49
4.3 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΑΣ ……….. 51
4.4 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ HTML ……… 53
4.4.1 Αρχική σελίδα – Ρυθμίσεις ……….. 53
4.4.2 Γλώσσα κωδικοποίησης ……… 53
4.4.3 Εισαγωγή γραφικών - χρωμάτων στην ιστοσελίδα ………. 54
4.4.4 Ορισμός χρώματος υπερσυνδέσμων ……… 55
4.4.5 Εισαγωγή - Μορφοποίηση πινάκων και κελιών ……….. 57
4.5 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΕΙΚΟΝΩΝ ………57
4.6 ΕΙΣΑΓΩΓΗ FLASH ΜΕΝΟΥ………... 59
4.7 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ………59
4.8 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΜΕ ………... 62
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 5.1 ΠΡΟΣΘΗΚΗ HOME ,ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ , SITE MAP ……….. 68
5.2 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ……… 69
5.3 ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ……… 69
5.4 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ………69
5.5 ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ………... 71
5.6 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΥΠΕΡΣΥΝΔΕΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ …….. 71
5.7 ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΑΡΧΕΙΩΝ ………72
5.8 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ…………. 73
5.9 UPLOAD ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ………... 74
5.10 ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ………. 75
5.11 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ UPLOAD ……….. 76
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ………. 77
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ……….. 78
Παρουσίαση Ιστοσελίδας ………. 78
Περιλήψεις ………. 86
Βιβλιογραφία ……….. 178
Ευχαριστούμε τον εισηγητή μας κ. Γ. Κυραναστάση για την κατανόηση και άριστη καθοδήγηση. Τον κ. Τσουκαλά και Τ. Παράσογλου που ήταν πρόθυμοι να λύσουν κάθε απορία μας . Τέλος ευχαριστούμε τους γονείς μας για την αμέριστη συμπαράσταση που μας έδειξαν.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το τελικό αποτέλεσμα θα ικανοποιήσει όχι μόνο τις δικές μας προσδοκίες αλλά και τις δικές σας απαιτήσεις .
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η πτυχιακή εργασία που βρίσκετε στα χέρια σας αποτελεί μια προσπάθεια βελτίωσης τις προηγούμενης πτυχιακής που είχε το ίδιο θέμα με το δικό μας «Ανάπτυξη Ιστοσελίδας Του Εργαστηρίου των Ηλεκτρονικών Ισχύος
Βασικός στόχος είναι η ανάπτυξη της ιστοσελίδας εξαρχής και η βελτίωση της όχι μόνο ως προς τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά (ταχύτητα , παρουσίαση) αλλά και ως προς το περιεχόμενο της .
Κύριο πρόβλημα της προηγούμενης ιστοσελίδας που δημιουργήθηκε ήταν η ταχύτητα αναπαραγωγής πράγμα που πλέον αποτελεί για εμάς τον βασικό μας στόχο. Αφού αρχικά καταφέρουμε να κάνουμε την ιστοσελίδα μας «γρήγορη» το επόμενο μέλημα μας θα είναι η τροποποίηση του περιεχομένου.
Κατόπιν συζήτησης με τον αρμόδιο καθηγητή μας κ. Κυραναστάση και μην έχοντας ακόμη ξεκινήσει την ανάπτυξη της ιστοσελίδας προτείναμε, όσον αφορά την βελτίωση του περιεχομένου, να προσθέσουμε στην ιστοσελίδα που θα δημιουργήσουμε για κάθε μάθημα από μία σύντομη περίληψη.
Οι περιλήψεις αυτές θα περιέχουν τις κυριότερες έννοιες του μαθήματος με την αντίστοιχη σχηματική απεικόνιση και το απαραίτητο τυπολόγιο αν υπάρχει έτσι ώστε ο χρήστης- φοιτητής που αναζητά κάποια πληροφορία να μην αποθαρρύνετε από τον μεγάλο όγκο πληροφορίας της θεωρίας του αντίστοιχου μαθήματος που ήδη θα υπάρχει στην ιστοσελίδα..
Αν λοιπόν ο χρήστης επιθυμεί να εντοπίσει κάποιες πληροφορίες σχετικά ένα θέμα π.χ.
ανορθωτές μπορεί να ανατρέξει στην σύντομη περίληψη και να διαβάσει λίγα λόγια για το θέμα και στην συνέχεια για λεπτομέρειες να απευθυνθεί στην θεωρία του μαθήματος . Έχοντας τα παραπάνω ως στόχους πιστεύουμε ότι θα καταφέρουμε να κάνουμε την ιστοσελίδα μας λειτουργική και εύχρηστη για όλους .
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ
Στο κεφάλαιο αυτό γίνεται μια σύντομη αναφορά στους όρους του διαδικτύου έχοντας ως στόχο την ευκολότερη κατανόηση για τον αναγνώστη , τον όρων που ακολουθούν στα επόμενα κεφάλαια .Επίσης αναφερόμαστε στα κυριότερα πρωτόκολλα που απαρτίζουν το Ιnternet και στην λειτουργία τους όπως και στο μοντέλο www(Word Wide Web).
1.1 Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ INTERNET ΚΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Internet είναι το παγκόσμιο δίκτυο που αποτελείται από πολλά μικρότερα διασυνδεόμενα μεταξύ τους δίκτυα που χρησιμοποιούν το πρωτόκολλο TCP/IP για να αποτελέσουν την παγκόσμια αυτή οντότητα. Αποτελεί ένα “Παγκόσμιο Ηλεκτρονικό Χωριό”, οι “κάτοικοι”
του οποίου, ανεξάρτητα από υπηκοότητα, ηλικία, θρήσκευμα και χρώμα, μοιράζονται πληροφορίες και ανταλλάσσουν ελεύθερα απόψεις πέρα από γεωγραφικά και κοινωνικά σύνορα. Σύμφωνα με τις σχετικές εκτιμήσεις, αυτός ο παγκόσμιος ιστός υπολογιστών και χρηστών αριθμεί σήμερα πάνω από δέκα εκατομμύρια υπολογιστές και εκατό εκατομμύρια χρήστες, ενώ επεκτείνεται διαρκώς με εκθετικούς ρυθμούς. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 και τις αρχές του '70 δημιουργήθηκε η ανάγκη να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, τα συστήματα υπολογιστών, που ήδη υπήρχαν εγκατεστημένα στις Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα σε κέντρα ερευνών, εκπαιδευτικά ιδρύματα και στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
Για τον λόγω αυτό, η επιτροπή DARPA (Defence Advanced Research Projects Agency) του Αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας, ξεκίνησε το 1969 μία χρηματοδότηση για την μελέτη και υλοποίηση ενός πειραματικού σε πρώτη φάση δικτύου υπολογιστών το οποίο ήταν βασισμένο στην τεχνική "μεταγωγής πακέτων" για την επικοινωνία των κατά μέρους συστημάτων. Το δίκτυο αυτό ονομάστηκε ARPANET και η υλοποίησή του, αναμενόταν να δώσει στον κόσμο ένα σύγχρονο, ισχυρό, σταθερό και ανεξάρτητο δίκτυο που θα άντεχε στις αλματώδεις αλλαγές της τεχνολογίας
1.2 ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ
Μέσω του lnternet μπορεί κανείς να κάνει τα εξής:
να στείλει γράμματα (e-mail) σε κάποιον άνθρωπο οπουδήποτε στον κόσμο και χωρίς έξοδα, αρκεί αυτός να έχει ηλεκτρονική διεύθυνση στο δίκτυο
να αναζητήσει πληροφορίες για κάποιο θέμα που τον ενδιαφέρει
να ενημερώνεται άμεσα για το χρηματιστήριο και άλλες παγκόσμιες αγορές αγαθών και αξιών
να συζητήσει ζωντανά με άλλους χρήστες απ' όλο τον κόσμο
να συμμετέχει σε ομάδες συζητήσεων μαζί με άλλους χρήστες, ανταλλάσσοντας γνώμες, ιδέες και σκέψεις σχετικά με διάφορα θέματα
να μεταφέρει αρχεία (εικόνες, ήχους, αρχεία video και κειμένου) από Η/Υ του δικτύου στον δικό του
να αγοράσει κάποια αγαθά με την χρήση της πιστωτικής του κάρτας από όποια εταιρεία στον πλανήτη προσφέρει αυτή την δυνατότητα μέσω του δικτύου
Ένας σημαντικός λόγος για την εξάπλωση του Internet είναι η μικρή οικονομική επιβάρυνση που συνεπάγεται η χρήση του (το πάγιο τέλος που πληρώνουμε στην εταιρεία παροχής υπηρεσιών του Internet και το κόστος της τηλεφωνικής κλήσης). Το αποτέλεσμα είναι η συνεχής αύξηση του αριθμού των χρηστών. Όμως, όπως όλα τα δίκτυα έτσι και το Internet μπορεί να αντέξει σ' ένα συγκεκριμένο "φορτίο", το οποίο αν ξεπεραστεί, θα αρχίσουν τα προβλήματα και ίσως σημάνει η αρχή του τέλους του.
1.3 ΤΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΙΚΤΥΩΝ.
Δύο ή περισσότεροι υπολογιστές που συνδέονται μεταξύ τους σχηματίζουν ένα δίκτυο. Οι κυριότεροι λόγοι ύπαρξης ενός δικτύου είναι να μπορούν οι χρήστες των υπολογιστών να επικοινωνούν μεταξύ τους και να χρησιμοποιούν από απόσταση τις υπηρεσίες που προσφέρει κάποιος υπολογιστής του δικτύου. Ένα σύνολο από κανόνες που ονομάζεται πρωτόκολλο δικτύωσης, καθορίζει το πώς επικοινωνούν μεταξύ τους οι υπολογιστές του δικτύου. Η φυσική διάταξη των συνδέσεων του δικτύου ονομάζεται τοπολογία. Οι τρεις πιο συνηθισμένες τοπολογίες είναι:
Αστέρας (star)
Υπάρχει ένας κεντρικός υπολογιστής στον οποίον συνδέονται οι υπόλοιποι υπολογιστές του δικτύου.
Δακτύλιος (ring)
Όλοι οι υπολογιστές είναι συνδεδεμένοι σε έναν πλήρη κλειστό δακτύλιο.
Δίαυλος (bus)
Όλοι οι υπολογιστές συνδέονται κατά μήκος ενός κεντρικού αγωγού.
Εικόνα 1.1: Οι κυριότερες τοπολογίες δικτύων
Τα δίκτυα, ανάλογα με το εύρος της περιοχής που καλύπτουν, χωρίζονται σε 3 κατηγορίες:
Τοπικά Δίκτυα (Local Area Network - LAN)
Συνδέουν υπολογιστές που απέχουν μεταξύ τους μικρές αποστάσεις, π.χ. υπολογιστές που βρίσκονται στο ίδιο ή σε γειτονικά κτίρια.
Δίκτυα Μητροπολιτικής Περιοχής (Metropolitan Area Network - MAN)
Συνδέουν υπολογιστές που απέχουν μεταξύ τους μεσαίες αποστάσεις, π.χ. υπολογιστές που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία της ίδιας πόλης.
Δίκτυα Ευρείας Περιοχής (Wide Area Network - WAN)
Συνδέουν υπολογιστές που απέχουν μεταξύ τους μεγάλες αποστάσεις, π.χ. υπολογιστές που βρίσκονται σε διαφορετικές πόλεις.
Διαδίκτυο είναι ένα δίκτυο από δίκτυα. Π.χ. τρία διαφορετικά τοπικά δίκτυα μπορούν να συνδεθούν μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα διαδίκτυο, όπως φαίνεται στην εικόνα που ακολουθεί:
Εικόνα 1.2: Ένα δίκτυο δικτύων
Με τον όρο “Internet” δεν εννοούμε οποιοδήποτε διαδίκτυο, αλλά το Παγκόσμιο Διαδίκτυο, δηλαδή η συνένωση των χιλιάδων δικτύων διαφόρων μεγεθών που καλύπτει σχεδόν ολόκληρη την υδρόγειο.
1.4 ΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ TCP/IP
Στην καθημερινή μας ζωή, πρωτόκολλο είναι ένα σύνολο από συμβάσεις που καθορίζουν το πώς πρέπει να πραγματοποιηθεί κάποια διαδικασία. Στον κόσμο των δικτύων, πρωτόκολλο είναι ένα σύνολο από συμβάσεις που καθορίζουν το πώς ανταλλάσσουν μεταξύ τους δεδομένα οι υπολογιστές του δικτύου. Το πρωτόκολλο είναι αυτό που καθορίζει το πώς διακινούνται τα δεδομένα, το πώς γίνεται ο έλεγχος και ο χειρισμός των λαθών κλπ. Το Internet δεν είναι ένα απλό δίκτυο, αλλά ένα διαδίκτυο. Χρειάζεται επομένως ένα σύνολο από συμβάσεις που να καθορίζουν το πώς ανταλλάσσουν μεταξύ
τους δεδομένα υπολογιστές που μπορεί να είναι διαφορετικού τύπου και να ανήκουν σε διαφορετικά δίκτυα. Ακριβώς αυτό το σύνολο συμβάσεων προσφέρει το TCP/IP.
1.4.1 ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ TCP/IP
Ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να μεταφέρουμε δεδομένα από έναν υπολογιστή που είναι συνδεδεμένος στο Internet και βρίσκεται π.χ. στην Αμερική, σε έναν άλλον που είναι επίσης συνδεδεμένος στο Internet και βρίσκεται π.χ. στην Ελλάδα, στο ΤΕΙ ΚΑΒΑΛΑΣ . Μεταξύ των δύο υπολογιστών παρεμβάλλεται το “σύννεφο” του Internet, δηλ. ένα πλέγμα από συνδέσεις και ενδιάμεσους υπολογιστές.
Εικόνα 1.3: Οι δύο τελικοί υπολογιστές και το “σύννεφο” του Internet
Το Internet χρησιμοποιεί την τεχνολογία μεταγωγής πακέτων για τη μεταφορά των δεδομένων: τα δεδομένα κόβονται σε κομμάτια που ονομάζονται πακέτα και σε κάθε πακέτο μπαίνει μια “επικεφαλίδα” με τις διευθύνσεις του υπολογιστή - αποστολέα και του υπολογιστή - παραλήπτη. Σημειώνουμε ότι σε κάθε υπολογιστή του Internet αντιστοιχίζεται μία διεύθυνση που ονομάζεται διεύθυνση IP .
Το πρωτόκολλο IP είναι υπεύθυνο για το πέρασμα του πακέτου από υπολογιστή σε υπολογιστή μέσα από το “σύννεφο” των συνδέσεων. Καθώς το IP δρομολογεί το κάθε πακέτο μέσα στο δίκτυο, προσπαθεί να το παραδώσει , αλλά δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε ότι το πακέτο θα φτάσει στον προορισμό του ούτε ότι τα διάφορα πακέτα που αποτελούν
τα αρχικά δεδομένα θα φτάσουν με τη σειρά με την οποία στάλθηκαν ούτε ότι το περιεχόμενο των πακέτων θα φτάσει αναλλοίωτο.
Το TCP προσφέρει ένα αξιόπιστο πρωτόκολλο πάνω από το IP. Εγγυάται ότι τα πακέτα θα παραδοθούν στον προορισμό τους, ότι θα φτάσουν με τη σειρά με την οποία στάλθηκαν και ότι τα περιεχόμενα των πακέτων θα φτάσουν αναλλοίωτα (δηλ. όπως στάλθηκαν). Το TCP δουλεύει ως εξής: το κάθε πακέτο δεδομένων αριθμείται. Ο υπολογιστής - παραλήπτης και ο υπολογιστής - αποστολέας, αλλά όχι οι ενδιάμεσοι υπολογιστές, παρακολουθούν τους αριθμούς των πακέτων και ανταλλάσσουν μεταξύ τους πληροφορίες. Ο παραλήπτης λαμβάνει το πρώτο πακέτο, το δεύτερο, κλπ. Σε περίπτωση που παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα στο δίκτυο είτε χαθεί κάποιο πακέτο κατά τη διάρκεια της μετάδοσης, το ξαναζητάει και ο αποστολέας είναι υπεύθυνος για την αναμετάδοση του. Ο παραλήπτης ελέγχει επίσης αν το περιεχόμενο των πακέτων φτάνει σωστά.
1.4.2 ΠΩΣ ΔΡΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΚΕΤΑ
Το πρωτόκολλο IP είναι υπεύθυνο για το πέρασμα ενός πακέτου δεδομένων από υπολογιστή σε υπολογιστή. Όλα τα δίκτυα που συνδέονται στο Internet “καταλαβαίνουν” τη γλώσσα IP κι έτσι μπορούν να συνεννοούνται και να ανταλλάσσουν δεδομένα με ομοιόμορφο τρόπο.
Τα δίκτυα του Internet συνδέονται μεταξύ τους με ειδικούς υπολογιστές που ονομάζονται δρομολογητές (routers) ή πύλες (gateways). Ένας router είναι λοιπόν ένας υπολογιστής που συνδέει δύο ή περισσότερα δίκτυα (που μπορεί να είναι διαφορετικού τύπου) και έτσι ανήκει σε δύο ή περισσότερα δίκτυα ταυτόχρονα.
Εικόνα 1.4: Ένας router συνδέει δύο ή περισσότερα δίκτυα
H δουλειά των routers είναι να δρομολογούν τα πακέτα των δεδομένων μέσα από τα διάφορα δίκτυα που αποτελούν το Internet μέχρις ότου τα επιδώσουν στον προορισμό τους.
Ας δούμε πώς γίνεται αυτό:
Ας θεωρήσουμε πάλι ότι ένας υπολογιστής που βρίσκεται κάπου στο Internet θέλει να στείλει δεδομένα σε κάποιον άλλον υπολογιστή. Τα δεδομένα κόβονται σε πακέτα και το IP που εκτελείται στον υπολογιστή - αποστολέα ετοιμάζεται να στείλει το κάθε πακέτο. Εισάγει λοιπόν στην επικεφαλίδα του πακέτου τις IP διευθύνσεις του αποστολέα και του παραλήπτη και κατόπιν, βάσει των διευθύνσεων αυτών, ελέγχει αν ο παραλήπτης βρίσκεται στο ίδιο δίκτυο με τον αποστολέα.
Εάν ναι, το πακέτο στέλνεται κατευθείαν στον παραλήπτη χωρίς να χρειαστεί να διαβεί τα όρια του δικτύου. Εάν όχι, προωθείται στον router που είναι συνδεμένος με το δίκτυο. Ο router με τη σειρά του ελέγχει αν ο παραλήπτης βρίσκεται σε κάποιο από τα υπόλοιπα δίκτυα με τα οποία είναι συνδεδεμένος. Εάν ναι, το πακέτο στέλνεται κατευθείαν στον παραλήπτη στο δίκτυο αυτό. Εάν όχι, το πακέτο προωθείται στον επόμενο router, κ.ο.κ.
μέχρις ότου το πακέτο προωθηθεί τελικά στον router που είναι συνδεδεμένος στο ίδιο δίκτυο με τον παραλήπτη. Το πακέτο μπορεί έτσι να περάσει από πολλούς routers μέχρις ότου φτάσει στον προορισμό του.
Οι routers διατηρούν πίνακες που προσδιορίζουν την κατεύθυνση που πρέπει να πάρει ένα πακέτο προκειμένου να φτάσει στον προορισμό του. Βάσει αυτών των πινάκων αποφασίζουν ποιος θα είναι ο επόμενος router στον οποίο θα πρέπει να προωθήσουν το πακέτο. Κάθε φορά, το πακέτο μετακινείται όλο και πιο κοντά προς τον προορισμό του έως ότου τελικά τον φτάσει. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι η διαδρομή που ακολουθεί ένα πακέτο δεν είναι προκαθορισμένη, αλλά επιλέγεται δυναμικά. Έτσι, οι routers μπορούν να επιλέγουν εναλλακτικούς δρόμους για ένα πακέτο σε περίπτωση που μια συγκεκριμένη σύνδεση του δικτύου παρουσιάζει πρόβλημα και βρίσκεται προσωρινά σε αχρηστία.
1.5 ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ IP
Το Internet αποτελείται από χιλιάδες δίκτυα στα οποία είναι συνδεδεμένοι εκατομμύρια υπολογιστές. Πώς λοιπόν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια ο υπολογιστής για τον οποίον προορίζονται κάποια δεδομένα;
Με άλλα λόγια, πώς ξεχωρίζει ένας υπολογιστής του Internet από έναν άλλον; Σε κάθε υπολογιστή αντιστοιχίζεται μια μοναδική διεύθυνση, που ονομάζεται διεύθυνση IP (IP address) και η οποία αποτελεί την “ταυτότητα” του στο διαδίκτυο.
Μια διεύθυνση IP αποτελείται από 4 αριθμούς χωρισμένους με τελείες. Π.χ. ένας υπολογιστής που βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ έχει διεύθυνση 18.75.0.10, ένας άλλος που βρίσκεται στο ΕΜΠ 147.102.154.12 κι ένας τρίτος που βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 194.177.200.6 Στην πραγματικότητα μία IP διεύθυνση είναι ένας δυαδικός αριθμός 32-bit που για να γίνει περισσότερο κατανοητός στους ανθρώπους, χωρίζεται σε 4 ομάδες των 8 bit και κατόπιν κάθε ομάδα μεταφράζεται στον αντίστοιχο δεκαδικό αριθμό.
Π.χ.:
00010010 01001011 00000000 00001010 (δυαδικός αριθμός 32-bit)
18 . 75 . 0 . 10
Μια διεύθυνση IP περιέχει δύο κομμάτια πληροφορίας. Το πρώτο είναι ο αριθμός δικτύου στο οποίο ανήκει ο υπολογιστής. Θυμηθείτε: το Internet αποτελείται από πολλά διαφορετικά δίκτυα. Κάθε δίκτυο χαρακτηρίζεται από έναν μοναδικό αριθμό που αποτελεί την
“ταυτότητά” του στο Internet. Το δεύτερο είναι ένας τοπικός αριθμός υπολογιστή που προσδιορίζει τον υπολογιστή μέσα στο συγκεκριμένο δίκτυο.
Η διαφοροποίηση όσον αφορά το μήκος του αρ. δικτύου και του αρ. υπολογιστή έχει να κάνει με το μέγεθος του δικτύου.
Τα δίκτυα που σχηματίζουν το Internet διαιρούνται σε 3 τάξεις (classes) ανάλογα με το μέγεθός τους, δηλ. ανάλογα με τον αριθμό των υπολογιστών τους:
τάξη A (μεγάλα)
τάξη B (μεσαία)
τάξη C (μικρά)
Κάθε οργανισμός που θέλει να συνδέσει στο Internet τους υπολογιστές του ζητά έναν αριθμό δικτύου από κάποιον επίσημο οργανισμό που ασχολείται με την κατανομή των διευθύνσεων στο Internet έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η μοναδικότητα τους. (Το Internet δεν έχει κάποια κεντρική διοίκηση, όμως υπάρχουν κάποιες επιτροπές που είναι υπεύθυνες
για την τήρηση συγκεκριμένων προδιαγραφών που εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του).
1.5.1 ΜΙΑ “ΦΙΛΙΚΟΤΕΡΗ” ΜΟΡΦΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΩΝ- DNS
Το πρόβλημα με τις IP διευθύνσεις είναι ότι δύσκολα μπορούμε να τις θυμόμαστε. Αν π.χ.
θέλουμε ο υπολογιστής μας να επικοινωνήσει με τον υπολογιστή του ΜΙΤ με IP διεύθυνση 18.75.0.10, θα πρέπει να θυμόμαστε τον συγκεκριμένο συνδυασμό των τεσσάρων αριθμών.
Ευτυχώς για μας , οι υπολογιστές του Internet μπορούν επίσης να προσδιοριστούν και με ονόματα. Σε μια διεύθυνση IP αντιστοιχίζεται ένα όνομα που είναι μοναδικό, δηλ. ξεχωριστό για τον κάθε υπολογιστή. Η μέθοδος αυτή είναι γνωστή σαν DNS (Domain Name System).
Ένα όνομα αποτελείται από λέξεις που χωρίζονται μεταξύ τους με τελείες. Ο αριθμός των λέξεων μπορεί να ποικίλει. Το τελευταίο συνθετικό του ονόματος δηλώνει είτε το είδος του οργανισμού είτε τη γεωγραφική περιοχή όπου είναι εγκατεστημένος ο υπολογιστής. Όταν λοιπόν ζητάμε να επικοινωνήσουμε με έναν απομακρυσμένο υπολογιστή δίνοντας το όνομά του, ο υπολογιστής μας πρέπει να μάθει την αντίστοιχη διεύθυνση IP. Αν π.χ.
πληκτρολογήσουμε teikav.edu.gr, το όνομα πρέπει να μεταφραστεί στην αντίστοιχη διεύθυνση. Η μετάφραση αυτή, είναι δουλειά ενός υπολογιστή που ονομάζεται εξυπηρετητής DNS (DNS server). Σε κάθε δίκτυο υπάρχει τουλάχιστον ένας υπολογιστής που παρέχει αυτή την υπηρεσία. Ανάλογα με τη θέση του υπολογιστή-παραλήπτη, η αίτηση για μετάφραση του ονόματός του μπορεί να περάσει από έναν ή περισσότερους DNS servers μέχρις ότου εντοπιστεί η αντίστοιχη διεύθυνση IP.
1.6 ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΕΛΑΤΗ-ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΗ
Προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε μια υπηρεσία του Internet θα πρέπει:
να έχουμε εγκατεστημένο στον υπολογιστή μας και να εκτελέσουμε το κατάλληλο πρόγραμμα για αυτή την υπηρεσία. Το πρόγραμμα αυτό ονομάζεται πελάτης (client).
Μέσω του πελάτη, ζητάμε την παροχή της συγκεκριμένης υπηρεσίας.
να έχουμε πρόσβαση (μέσω Internet) σε μηχανή που υποστηρίζει την αιτούμενη υπηρεσία. Σε αυτή τη μηχανή πρέπει να εκτελείται ένα πρόγραμμα που παρέχει τη συγκεκριμένη υπηρεσία, ο εξυπηρετητής (server).
Η παροχή των περισσότερων υπηρεσιών στο Internet βασίζεται στο μοντέλο πελάτη- εξυπηρετητή (client-server) που λειτουργεί ως εξής: Ο πελάτης ζητά από τον εξυπηρετητή πληροφορίες και ο τελευταίος εξυπηρετεί το αίτημα παρέχοντας του τις πληροφορίες αυτές.
Αφού τελειώσει η διαδικασία, ο εξυπηρετητής περιμένει έως ότου κάποιος πελάτης υποβάλλει πάλι κάποια αίτηση για εξυπηρέτηση.
Εικόνα 1.5: Το μοντέλο πελάτη-εξυπηρετητή
Κάθε υπηρεσία στο Internet έχει το δικό της ξεχωριστό πρωτόκολλο, δηλαδή το δικό της σύνολο από συμβάσεις που καθορίζουν το πώς γίνεται η “συνομιλία” του αντίστοιχου ζεύγους πελάτη-εξυπηρετητή. Έτσι, άλλο πρωτόκολλο χρησιμοποιεί η υπηρεσία WWW, άλλο η υπηρεσία FTP, άλλο η υπηρεσία E-mail, κ.ο.κ.
Ένα σημείο που είναι σημαντικό να κατανοήσουμε είναι ότι μέσω του πελάτη δεν μπορούμε να ζητάμε την παροχή της συγκεκριμένης υπηρεσίας από οποιονδήποτε υπολογιστή του Internet. Θα πρέπει ο υπολογιστής στον οποίον απευθύνουμε την αίτησή μας να υποστηρίζει την υπηρεσία αυτή και να εκτελεί τον αντίστοιχο εξυπηρετητή. Έστω π.χ. ότι θέλουμε να δούμε μια σελίδα του World Wide Web (WWW). Τρέχουμε στον υπολογιστή μας έναν πελάτη για WWW για να συνδεθούμε με έναν απομακρυσμένο υπολογιστή όπου είναι αποθηκευμένη η σελίδα και στον οποίον εκτελείται ένας εξυπηρετητής για WWW. Ο εξυπηρετητής στέλνει στον πελάτη μας τη σελίδα και ο πελάτης την εμφανίζει στην οθόνη του υπολογιστή μας. Σημειώνουμε ότι οι πελάτες για την υπηρεσία WWW ονομάζονται και browsers (αναζητητές).
1.7 ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΟ INTERNET.
Το Internet είναι μια τεράστια δεξαμενή πληροφοριών. Η παγκόσμια εξάπλωσή του, του δίνει την δυνατότητα να συνδέει πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, κυβερνήσεις, στρατιωτικούς οργανισμούς, επιχειρήσεις, βιβλιοθήκες και κάθε είδους δημόσιους ή ιδιωτικούς οργανισμούς. Όλοι αυτοί έχουν να προσφέρουν και κάτι διαφορετικό στην παγκόσμια πληροφόρηση.
Σήμερα οι πιο διαδεδομένες υπηρεσίες στο Internet είναι το Telnet το FTP, το electronic- mail, (μερικά από τα πρωτόκολλα που απαρτίζουν το TCP/IP) καθώς και τα Newsgroups, το Archie, το Gopher, το WAIS και τέλος το World Wide Web. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλες προσπάθειες που το πλήθος τους δεν μας επιτρέπει να τις αναφέρουμε όλες.
Στη συνέχεια θα κάνουμε μια μικρή αναφορά σε αυτές τις υπηρεσίες. Το WWW προσπάθησε ακριβώς να τις ενοποιήσει και να τις παρουσιάσει στο χρήστη με όσο γίνεται καλύτερο τρόπο. Όπως θα δούμε το WWW δεν στηρίζεται μόνο στην πληροφορία που έχει φτιαχτεί ειδικά γι'αυτό, αλλά προσπαθεί να επωφεληθεί και από την υπάρχουσα πληροφορία.
Το Telnet.
Η υπηρεσία αυτή παρέχει σε κάποιο χρήστη τη δυνατότητα να συνδεθεί με ένα απομακρυσμένο υπολογιστή που βρίσκεται στο Internet, μια διαδικασία που ονομάζεται remote login. Απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτρέψει ο απομακρυσμένος υπολογιστής την πρόσβαση, είναι ο χρήστης να διαθέτει λογαριασμό σ'αυτόν.
Το FTP
Το FTP και ιδιαίτερα το Anonymous FTP είναι μια από τις πιο σημαντικές υπηρεσίες του Internet. Τεχνικά το FTP όπως προδίδει και το όνομά του είναι ένα πρωτόκολλο μεταφοράς αρχείων υψηλού επιπέδου το οποίο αντιστοιχεί στο επίπεδο εφαρμογών/εργασιών (process/aplication layer) του μοντέλου του Internet.
Το E-mail (Electronic Mail).
Το ηλεκτρονικό ταχυδρομεί δίνει την δυνατότητα σε ένα χρήστη να προετοιμάσει ένα γράμμα ή σημείωμα πληκτρολογώντας το σε ένα τερματικό και να το στείλει, μέσω του δικτύου σε έναν ή περισσότερους παραλήπτες. Η ταχύτητα με την οποία φτάνει το γράμμα στον προορισμό του δεν έχει καμία σχέση με τον κλασικό τρόπο. Μέσοι χρόνοι είναι αυτοί της τάξης των δύο λεπτών για έναν προορισμό στην άλλη άκρη του κόσμου.
Τα Newsgroups
Το Usenet μπορεί να το φανταστεί κανείς σαν ένα τεράστιο πίνακα ανακοινώσεων, που κυκλοφορεί στο Internet χωρισμένος σε διάφορες ομάδες μηνυμάτων. Οι ομάδες αυτές ονομάζονται Newsgroups. Το μόνο που χρειάζεται για να συμμετάσχει κανείς είναι να έχει πρόσβαση σ'ένα σύστημα που να διαθέτει το κατάλληλο λογισμικό για να διαβάσει ή να γράψει και να στείλει κάποιο μήνυμα. Η οργάνωση του Usenet γίνεται ανάλογα με το θέμα των διαφόρων Newsgroups.
Το Archie.
Για τον εντοπισμό αρχείων σε ftp sites στο Internet ένας αρκετά εύχρηστος τρόπος είναι το σύστημα Αrchie. Αποτελείται από δύο εργαλεία που λειτουργούν παράλληλα. Το πρώτο διατηρεί μια βάση δεδομένων με ένα σημαντικό αριθμό από τα ftp sites που υπάρχουν, ανάλογα με την περιοχή που βρίσκεται ο εξυπηρετητής Archie και το μέγεθός του και το δεύτερο εργαλείο είναι αυτό με το οποίο έρχονται σε επαφή οι χρήστες. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που επιτρέπει την σύνδεση με το εξυπηρετητή και την αναζήτηση στην βάση δεδομένων.
Το Gopher.
Το Gopher βασίζεται και αυτό στο ίδιο Client-Server μοντέλο όπως και πολλές άλλες υπηρεσίες του Internet. Τα δεδομένα κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την μορφή τους (προγράμματα, κείμενα, εικόνες) και στη συνέχεια ανάλογα με το περιεχόμενό τους, δημιουργώντας μια δεντρική μορφή. Π.χ. τα προγράμματα μπορούν να χωριστούν ανάλογα με την πλατφόρμα στην οποία τρέχουν (DOS, Unix), το είδος τους (utilities,games), και
τέλος ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους (file utilities, disk utilities), όπως ακριβώς κανείς οργανώνει τα αρχεία του στον δίσκο.
Το WAIS (Wide-Area Information Server).
Το WAIS [3] είναι ένα σύστημα αναζήτησης πληροφοριών. Οι εφαρμογές Client είναι ικανές να παίρνουν κείμενα που είναι αποθηκευμένα στον Server και να τα παρουσιάζουν στο χρήστη. Οι αναζητήσεις γίνονται χρησιμοποιώντας λέξεις κλειδιά. Ο Server ψάχνει σε ένα ευρετήριο και επιστρέφει μία λίστα με τα κείμενα που περιέχουν την συγκεκριμένη λέξη, βαθμολογώντας τα ταυτόχρονα ανάλογα με την συχνότητα εμφάνισης της συγκεκριμένης λέξης.
Mailing lists (Λίστες E-mail)
Αποτελείτε από μια καθορισμένη ομάδα απομακρυσμένων μεταξύ τους χρηστών που ανταλλάσσουν μηνύματα σχετικά με κάποιο θέμα ορισμένο από κοινού, με κάποιον από αυτούς ως υπεύθυνο για την καλή λειτουργία της λίστας.
Finger
Αναζήτηση της ύπαρξης ενός συγκεκριμένου χρήστη σε κάποιο σημείο του δικτύου.
Talk
Ανταλλαγή μηνυμάτων κειμένου σε πραγματικό χρόνο μεταξύ δύο χρηστών που βρίσκονται σε απομακρυσμένα σημεία του Internet.
IRC (Internet Relay Chat)
Παρόμοιο με το Talk αλλά υποστηρίζει μεγαλύτερο αριθμό χρηστών ταυτόχρονα και οργανώνει τις ομαδικές συνομιλίες ανάλογα με το θέμα τους.
MUD (Multiple User Dimension)
Παιχνίδια με σενάριο στα οποία ο χρήστης που συνδέεται παίρνει ένα προσωπικό ρόλο και αλληλεπιδρά στο περιβάλλον του παιχνιδιού με τους υπόλοιπους απομακρυσμένους παίκτες.
1.8 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΧΡΗΣΤΩΝ
Μία από τις δημοφιλέστερες υπηρεσίες του Internet είναι το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (E- mail) που επιτρέπει την ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ των χρηστών του. Όπως κάθε υπολογιστής του Internet έχει μία μοναδική διεύθυνση, έτσι και κάθε χρήστης του Internet έχει μία μοναδική διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (E-mail address), που τον ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους χρήστες και αποτελεί την “ταυτότητά” του στο Internet. Ας δούμε από τι αποτελείται μια ηλεκτρονική διεύθυνση: Για να μπορεί να ελέγχεται η ασφαλής χρήση των υπηρεσιών που προσφέρει ένα δίκτυο, αντιστοιχίζεται ένας λογαριασμός σε κάθε χρήστη. Ένας λογαριασμός αποτελείται από το όνομα χρήστη (user name) (π.χ. gnikou, mtrelis, κλπ.) που πρέπει να είναι μοναδικό στο συγκεκριμένο υπολογιστή και το μυστικό σύνθημα (password) που το γνωρίζει μόνον ο ίδιος ο χρήστης. Το σύνθημα είναι ένας μηχανισμός ασφάλειας που εξασφαλίζει ότι ο λογαριασμός του συγκεκριμένου χρήστη δεν χρησιμοποιείται από άλλα πρόσωπα.
1.9 ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ WWW.
Το μοντέλο του WWW [5] χρησιμοποιεί και τις δύο τεχνικές, των συνδέσμων hypertext και της αναζήτησης κειμένου. Ούτε η μία, ούτε η άλλη μπορούν να αντικαταστήσουν την λειτουργικότητα της άλλης.
Σημεία που πρέπει να τονιστούν είναι:
Η πληροφορία χρειάζεται να υπάρχει μόνο μία φορά αφού μπορούμε να κατασκευάσουμε ένα σύνδεσμο αντί για ένα αντίγραφο.
Οι σύνδεσμοι επιτρέπουν στην τοπολογία της πληροφορίας να λάβει μέρος, μοντελοποιώντας την ανθρώπινη λογική οποιαδήποτε στιγμή χωρίς κόπο.
Το δίκτυο μπορεί να αναπτυχθεί άνετα από προσωπικές σημειώσεις στον τοπικό σταθμό μέχρι μεγάλες βάσεις δεδομένων σε άλλες ηπείρους.
Τα ευρετήρια είναι και αυτά έγγραφα και μπορούν να συνδεθούν η να αναζητηθούν σαν τέτοια.
Τα έγγραφα στο δίκτυο δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν, παρά μόνο εικονικά, και να κατασκευάζονται από έναν Server σαν απάντηση σε μία ερώτηση. Έτσι μπορούν να αντιπροσωπεύουν όψεις μιας βάσης δεδομένων, ή πληροφορία που συνεχώς αλλάζει, όπως για παράδειγμα η πρόβλεψη του καιρού.
1.10 Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ WWW.
Η αρχιτεκτονική του WWW πρέπει να αντιμετωπίσει ένα ετερογενές περιβάλλον υπολογιστών, με διαφορετικά λειτουργικά και τύπους δεδομένων. Έτσι είναι απαραίτητο ένα μοντέλο Client-Server. Ο Client απευθύνεται σε ένα Server για ένα συγκεκριμένο έγγραφο.
Ο Server απαντά στέλνοντας το ζητούμενο έγγραφο που μπορεί να είναι απλό κείμενο, hypertext ή ακόμα, μετά από συνεννόηση μεταξύ του Client και του Server, οποιοσδήποτε τύπος δεδομένων.
1.10.1 ΤΟ HYPERTEXT ΚΑΙ ΤΑ HYPERMEDIA.
Το hypertext είναι ένα εργαλείο για την κατασκευή και την χρησιμοποίηση τέτοιων σχεσιακών μορφών. Ένα κανονικό κείμενο είναι γραμμικό και διαβάζεται συνήθως από την αρχή προς το τέλος. Αντίθετα, η ανάγνωση hypertext είναι ανοιχτή από διάφορα σημεία και κάποιος μπορεί να πηδάει από ιδέα σε ιδέα ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του. Το πιο κοντινό πράγμα στο hypertext, με το οποίο ο κόσμος είναι εξοικειωμένος είναι ο θησαυρός λέξεων.
Κάθε φορά που συμβουλευόμαστε έναν θησαυρό το σημείο έναρξης εξαρτάται από την αρχική λέξη αναζήτησης. Το hypertext μπορεί να θεωρηθεί σαν ένας θησαυρός όπου πέρα από συνδέσμους μεταξύ λέξεων μπορούμε να έχουμε και συνδέσμους μεταξύ κειμένων και τμήματα κειμένων.
Έτσι θα μπορούσαμε να ορίσουμε το hypertext σαν την δημιουργία και παρουσίαση συνδέσμων μεταξύ διακεκριμένων τμημάτων δεδομένων. Όταν αυτά τα δεδομένα είναι εικόνες, ήχος ή video, η δομή του αποτελέσματος αναφέρεται σαν hypermedia.
Σχήμα1.6 Σύστημα hypermedia.
1.10.2 ΤΟ WORLD-WIDE WEB.
Στα τέλη του 1990 παρουσιάστηκε το πρώτο WWW πρόγραμμα σε ένα μηχάνημα NeXT.
Είχε την δυνατότητα να παρουσιάζει και να στέλνει έγγραφα hypertext σε άλλους σταθμούς πάνω στο Internet. Κατά την διάρκεια του 1992 ο Berners-Lee συνέχισε την προσπάθεια για καταξίωση του σχεδίου, καθώς μικρές ομάδες εθελοντών άρχισαν να δουλεύουν στον ελεύθερο χρόνο τους για το WWW. Από τότε εκατοντάδες ανθρώπων, από όλο τον κόσμο, έχουν συνεισφέρει είτε με software είτε με κείμενα στην ιδέα του WWW. Με ένα τρόπο που δεν θα μπορούσαν να προβλέψουν ούτε οι εμπνευστές του, το σχέδιο απέκτησε παγκόσμιες διαστάσεις.
Σχήμα 1.7 Η εξέλιξη του WWW σε bytes σε σύγκριση μ'αυτή του Gopher στο δίκτυο του NSF.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Στο κεφάλαιο αυτό αναφέρουμε τα κυριότερα προγράμματα που χρησιμοποιήσαμε για την ανάπτυξη της ιστοσελίδας. Στόχος μας είναι μια σύντομη αναφορά σε κάθε πρόγραμμα δηλ.
ποιες ακριβώς είναι οι δυνατότητες του κάθε προγράμματος και τον τρόπο που εμείς θα προσπαθήσουμε να τις αξιοποιήσουμε.
2.1 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΩΝ
Πριν ξεκινήσουμε την ανάπτυξη της ιστοσελίδας πραγματοποιήσαμε μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο με σκοπό συμβουλευτικό. Κατεβάσαμε εγχειρίδια τα οποία μας κατατόπιζαν όσον αφορά την επιλογή των προγραμμάτων με τα οποία θα αναπτύσσαμε την ιστοσελίδα. Κατόπιν αυτής της διαδικασίας καταλήξαμε στην συνύπαρξη της HTML και του MACROMEDIA FLASH.
Η HTML χρησιμοποιήθηκε για τον βασικό κορμό της ιστοσελίδας μας, ενώ η χρήση του Flash περιορίστηκε στην δημιουργία του μενού που είχε ως σκοπό να εντυπωσιάσει τον επισκέπτη, και να του δημιουργήσει τη θετικότερη δυνατή εικόνα για την ιστοσελίδα μας.
Στην συνέχεια δίνουμε κάποιους ορισμούς για κάθε εργαλείο ή πρόγραμμα που χρησιμοποιήσαμε αλλά και κάποιες βασικές μεθόδους που χρησιμοποιούν.
2.2 HTML
Τα αρχικά HTML προέρχονται από τις λέξεις HyperText Markup Language. Η html δεν είναι μια γλώσσα προγραμματισμού. Είναι μια περιγραφική γλώσσα, δηλαδή ένας ειδικός τρόπος γραφής κειμένου. Ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει ένα αρχείο HTML χρησιμοποιώντας απλώς έναν επεξεργαστή κειμένου. Αποτελεί υποσύνολο της γλώσσας SGML (Standard Generalized Markup Language) που επινοήθηκε από την IBM προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα της μη τυποποιημένης εμφάνισης κειμένων στα διάφορα υπολογιστικά συστήματα. Ο browser αναγνωρίζει αυτόν τον τρόπο γραφής και εκτελεί τις εντολές που περιέχονται σε αυτόν. Αξίζει να σημειωθεί ότι η html είναι η πρώτη και πιο διαδεδομένη γλώσσα περιγραφής της δομής μιας ιστοσελίδας. Η html χρησιμοποιεί τις ειδικές ετικέτες (τα tags) να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες στον browser. Τα tags είναι εντολές που συνήθως ορίζουν την αρχή ή το το τέλος μιας λειτουργίας. Τα tags βρίσκονται πάντα μεταξύ των συμβόλων < και >. Π.χ. <BODY> Οι οδηγίες είναι case insensitive, δεν επηρεάζονται από το αν έχουν γραφτεί με πεζά (μικρά) ή κεφαλαία.
Ένα αρχείο HTML πρέπει να έχει κατάληξη htm ή html.
2.2.1 Εισαγωγή στην HTML
Ένα HTML αρχείο αποτελείτε απο δύο ξεχωριστά τμήματα
το head που περιέχει πληροφορίες που αφορά το αρχείο και δεν εμφανίζεται στην οθόνη.
το body που περιέχει ότι εμφανίζεται στην ιστοσελίδα σας.
Η βασική δομή μιας σελίδας HTML είναι η εξής:
<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 3.2//EN">
<html>
<head>
<!-- Το head περιέχει πληροφορίες που αφορά το αρχείο και δεν εμφανίζεται στην οθόνη. -->
</head>
<body>
<!-- η HTML που θα εμφανιστεί -->
: : : : </body>
</html>
Η πρώτη γραμμή
<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 3.2//EN">
δεν είναι τεχνικά απαραίτητη αλλά είναι ένας κώδικας που λέει στον browser για ποια έκδοση της HTML είναι γραμμένη η συγκεκριμένη σελίδα. Όλη η HTML περιέχεται μέσα στην <html>...</html> ετικέτα. Μέσα σε αυτή περιέχονται η <head>...</head> και μετά η
<body>...</body>.
Επίσης σημειώνουμε ότι τα σχόλια περιέχονται μέσα στα <!-- διάφορα σχόλια -->. Τα σχόλια δεν εμφανίζονται στην ιστοσελίδα αλλά χρησιμοποιούνται για την κατανόηση του κώδικα της HTML. Ένας απλός δεσμός είναι αυτός που ανοίγει ένα άλλο HTML αρχείο, μέσα στον ίδιο υποκατάλογο ως ιστοσελίδα. Ο κώδικας για αυτή την δυνατότητα είναι ο εξής:
<a href="filename.html">text that responds to link</a>
Το "a" από τον κώδικα είναι από το anchor και το "href" από το "hypertext reference".
Το όνομα του αρχείου θα πρέπει να είναι ένα άλλο HTML αρχείο. Οτιδήποτε κείμενο βρίσκεται μεταξύ από τους συμβολισμούς < > και πριν το </a> θα είναι το "υπερκείμενο"
(hypertext) το οποίο θα εμφανίζεται υπογραμμισμένο και "hyper."
2.2.2 Χρήση πινάκων
Οι πίνακες δημιουργούνται ξεκινώντας από τα πάνω αριστερά, συνεχίζοντας με τις στήλες της 1ης γραμμής, έπειτα συνεχίζοντας με τις στήλες τις δεύτερης γραμμή κ.ο.κ. Η σειρά δημιουργίας του πίνακα διαγραμματικά έχει την ακόλουθη πορεία:
Κάθε πλέγμα του πίνακα ονομάζεται κελί. Κάθε γραμμή του πίνακα ορίζεται από την ετικέτα
<tr>...</tr> (Table Row) και στη συνέχεια τα κελιά κάθε γραμμής ορίζονται από την ετικέτα <td>...</td>(Table Data). Κάθε κελί, και συγκεκριμένα κάθε ετικέτα <td>...</td>
μπορεί να περιλαμβάνει οποιοδήποτε είδος ετικέτας HTML που έχουμε δει έως τώρα - Κείμενο, υπερσυνδέσμους, γραφικά κ.τ.λ. Μέσα στη ετικέτα αυτή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάφορα χαρακτηριστικά για να καθορίσετε την συστοίχιση ενός κελιού:
Οριζόντια Συστοίχιση Κάθετη Συστοίχιση
<td align=left> συστοιχίζει όλα τα περιεχόμενα στα αριστερά του κελιού (αυτή είναι & η προκαθορισμένη ρύθμιση)
<td align=right> συστοιχίζει όλα τα περιεχόμενα στα δεξιά του κελιού
<td align=center> συστοιχίζει όλα τα περιεχόμενα στο κέντρο του κελιού
<td valign=top> συστοιχίζει όλα τα περιεχόμενα στην κορυφή του κελιού
<td valign=bottom> συστοιχίζει όλα τα περιεχόμενα στο κάτω μέρος του κελιού
<td valign=middle> συστοιχίζει όλα τα περιεχόμενα στο κέντρο του κελιού (αυτή είναι & η προκαθορισμένη ρύθμιση)
Εικόνα 2.1: Πίνακας εντολών Οριζόντιας και κάθετης στοίχισης Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούμε να τα συνδυάσουμε :
<td align=left valign=bottom>
Η παραπάνω HTML παράγει ένα κελί του οποίου τα περιεχόμενα είναι συστοιχισμένα στο αριστερό και κάτω μέρος του κελιού.
2.3 JAVASCRIPT
Είναι μία γλώσσα scripting βασισμένη στη έννοια του πρότυπου προγραμματισμού και πήρε το όνομα από την εφαρμογή ECMAScript του Netscape. H γλώσσα αυτή χρησιμοποιείται στις ιστοσελίδες για διάφορους λόγους, όπως για δυναμική σχεδίαση, έλεγχο φόρμας και πολλά άλλα. Λειτουργεί σε όλους τους βασικούς browsers όπως ο Internet Explorer, o Mozilla, o Firefox, o Netscape και η Opera.
2.4 MACROMEDIA FLASH
Το Macromedia Flash είναι μια πλατφόρμα που δημιουργήθηκε κάποια χρόνια πριν, φέρνοντας επανάσταση στο χώρο του Διαδικτύου, αφού επέτρεπε τη χρήση γραφικών, animation και μουσικής σε μια ιστοσελίδα, χωρίς να επιβαρύνει πολύ το χρόνο φορτώματος της. Έτσι δόθηκαν τα απαραίτητα εργαλεία στους web designers, για να
δημιουργούν ιστοσελίδες εντυπωσιακές, με κίνηση, εφέ και σύνθετα γραφικά που άνοιγαν σχετικά γρήγορα. Από τότε το Flash έχει παρουσιάσει τεράστια εξέλιξη και πλέον μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μια πληθώρα εφαρμογών, από τη δημιουργία μιας παρουσίασης με τη χρήση γραφικών, ήχου και video, μέχρι την ανάπτυξη σύνθετων παιχνιδιών ή διαφόρων προγραμμάτων με ποικίλες εφαρμογές. Η καλύτερη οδός είναι να χρησιμοποιηθεί ένας συνδυασμός HTML και Flash, ώστε να εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματα και των δύο τεχνολογιών.
Στην πτυχιακή που έχετε στα χέρια σας η συνύπαρξη HTML και Flash έχει ως στόχο το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα . Οποιαδήποτε ανανέωση στη σελίδα μας θα κοστίσει λιγότερο, μιας και είναι πιο εύκολο για τον διαχειριστή της σελίδας να προσθέσει καινούριο περιεχόμενο σε HTML παρά σε Flash.
2.5 MACROMEDIA DREAMWEAVER 8
Το πρόγραμμα DreamWeaver της εταιρείας Macromedia είναι ένα κορυφαίο πρόγραμμα δημιουργίας και επεξεργασίας ιστοσελίδων, δηλαδή κώδικα HTML, που είναι ιδιαίτερα εύκολο και φιλικό στη χρήση του. Το DreamWeaver είναι εξαίρετο για να μπορούμε να δημιουργήσουμε στα γρήγορα φόρμες (forms), πλαίσια (frames), πίνακες (tables) και άλλα αντικείμενα της HTML. Είναι, όμως, ιδιαίτερα καλό όταν θέλουμε να δώσουμε σε μια ιστοσελίδα τη δυνατότητα να κάνει κάτι πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι το DreamWeaver μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τη δημιουργία εφαρμογών πολυμέσων.
Το DreamWeaver έχει δυνατότητες για δημιουργία δυναμικής HTML (DHMTL) και επιτρέπει κίνησης γραμμής χρόνου, απόλυτη τοποθέτηση περιεχομένων, δημιουργία επιπέδων (layers) και συγγραφή σεναρίων (scripts). Το DreamWeaver περιέχει δικές του συμπεριφορές (behaviors), που είναι έτοιμα scripts τα οποία μπορούμε να προσθέσουμε πολύ εύκολα σ’ ένα αντικείμενο.
Το DreamWeaver μάς παρέχει την ελευθερία να σχεδιάσουμε οπτικά την εμφάνιση μιας ιστοσελίδας και τη δύναμη να την κάνουμε να λειτουργεί όπως ακριβώς θέλουμε. Μπορούμε να δημιουργήσουμε τη δική μας προσωπική ιστοσελίδα (personal web page) ή μια ολόκληρη περιοχή (web site) σ’ ένα εταιρικό δίκτυο (intranet).
