Jl ΐΜ ΐϋ υ Τ Γ: lUryfi π:
Τ.Ε.Ι. - ΚΑΒΑΛΑΣ Τμήμα : Λογιστικής
ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
«ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΜΕ ΕΦΑΡΜΟΓΉ ΣΤΗΝ ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε.»
Εισηγητής :
I Μπαλτζής Κων/νος Παϊδούσης Ισίδωρος ir Κουτσιούμπα Θεοδώρα
mimiiiiiinjTunLm ^
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ...
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ...
ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ....
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ...
Α. Ο ΕΥΡΥΤΕΡΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ...3
Η Λογιστική στους Οικονομικούς Οργανισμούς...3
Οι Οικονομικές ή Λογιστικές καταστάσεις και η χρησιμότητα τους... 6
Πρόσωπα που ενδιαφέρονται για ης οικονομικές καταστάσεις.. 9
Πλεονεκτήματα των Εσωτερικών έναντι των Εξωτερικών μ£λετητων... 11
Τυπική και Ουσιαστική ανάλυση των Οικονομικών Καταστάσεων...13
Η διαδικασία της ανάλυσης των οικονομικών καταστάσεων... 14
Β. Ο ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΣ... 16
Έννοια, Χαρακτηριστικά... 16
Αδυναμίες του Ισολογισμού... 17
Θεωρίες του Ισολογισμού... 23
Γ. ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ 24 ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ... 26
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ... 26
ΤΗΣ ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. ΑΠΟ ΤΟ 1996 ΕΩΣ ΤΟ 2000... 26
Α. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ - ΕΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ...26
Β. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ... 28
Βιωσιμότητα επιχείρησης... 40
Βραχυχρόνια ισορροπία... 41
Μέρισμα... 57
Λειτουργικά έσοδα... 58
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ... 59
ΑΡΙΘΜΟΔΕΙΚΤΕΣ. 59 ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΟΔΕΙΚΤΩΝ ΤΗΣ INTERTEK ΑΕ ΑΠΟ 1996 ΕΩΣ 2000... 59
1. ΔΕΙΚΤΕΣ ΔΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ... 59
2. ΔΕΙΚΤΕΣ ΔΟΜΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ... 60
3. ΔΕΙΚΤΕΣ ΣΧΕΣΕΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ / ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ 62 4. ΔΕΙΚΤΕΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ Ή ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ (ΣΤΑΤΙΚΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ)... 63
5. ΔΕΙΚΤΕΣ ΤΙΜΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ...64
6. ΔΕΙΚΤΕΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣΉ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ... 66
7. ΔΕΙΚΤΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ... 68
8. ΔΕΙΚΤΕΣ ΚΥΚΛΟΥ ΕΡΓΑΣΙΩΝ (ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ).... 70
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε... 73
ΑΠΟ ΤΟ 1996 ΕΩΣ ΤΟ 2000... 73
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ... 73
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ... 81
ΟΙ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. - ΔΙΕΘΝΕΙΣ... 81
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ... 81
Τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας έχουν μπει δυναμικά πχα στην ζωή μας είτε στον ως εργαλεία της δουλειάς μας είτε ως εταχειρηματική δραστηριότητα με τεράστιες προοτττικές και δυνατότητες εξέλιξης.
Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι η παρουσίαση της εξελικτικής πορείας αυτού του συνεχώς αναπτυσσόμενου επιχειρηματικού κλάδου , της υψηλής τεχνολογίας.
Η εργασία ξεκινά με κάποια γενικά στοιχεία για την λογιστική αας έννοια και τον σκοπό αυτής στους οικονομικούς οργανισμούς καθώς και σε μία αναφορά για το ιστορικό και την εξέλιξη μιας εταιρίας διακεκριμένης στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας , την ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. .
Στη συνέχεια αναλύουμε τις οικονομικές καταστάσεις της ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. προσπαθώντας να προσεγγίσουμιε όσο το δυνατόν καλύτερα την οικονομική δυνατότητα της επιχείρησης δίνοντας μία συνοττηκή εικόνα τη ς.
Π ΡΟ Λ Ο Γ Ο Σ
Οφείλουμε θερμές ευχαριστίες στον κύριο Χρήστο Μανιάτη για την σημαντική τιληροφόρηση που μας παρείχε.
Τέλος , ευχαριστούμε τις οικογένειες μας για την τιλήρη υποστήριξη τους .
Μ ΕΡΟ Σ Π Ρ Ω Τ Ο
ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ Τ Η Ν ΑΝΑΑΥΣΗ Τ Ω Ν ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ
Α. Ο ΕΥΡΥΤΕΡΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗ Σ ΑΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ
Η Αογιστική στους Οικονομικούς Οργανισμούς
Αογιστική είναι η ετηστήμη που ασχολείται με τη συστηματική συλλογή και παροχή κοινωνικοοινομικών τιληροφοριών, οι οποίες προέρχονται από τους οικονομικούς οργανισμούς και είναι απαραίτητες για τη λήψη ορθολογικών αποφάσεων.
Από την ανάλυση της έννοιας της Λογιστικής προκύτιτει, ότι ως κύριους σκοπούς έχει:
α) Τη συστηματική συλλογή κοινωνικοοικονομικών τιληροφοριών, που προέρχονται από τα λογιστικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στον οικονομικό οργανισμό και
β) Τη συστηματική παροχή των κοινωνικοοικονομικών τιληροφοριών, με τους λογαριασμούς και τις λοιπές οικονομικές ή όπως αλλιώς λέγονται, λογιστικές καταστάσεις.
Ο πρώτος σκοπός της λογιστικής ετητυγχάνεται με τη Λογιστική Τεχνική και αφορά την τεχνική της οργανώσεως και σχεδιάσεως των βιβλίων, στοιχείων, λογαριασμών και των άλλων λογιστικών καταστάσεων, τη συλλογή, καταγραφή και παρακολούθηση των ετηθυμητών τιληροφοριών κατά χρονολογική σειρά και κατά είδος, από τα λογιστικά γεγονότα και τη διενέργεια ελέγχων.
ο δεύτερος σκοπός αφορά τη διερεύνηση-και αξιολόγηση τιυν κοινωνικοοικονομικών τιληροφοριών που παρέχονται για διατηστώσεις, κρίσεις και λήψη ορθολογικών αποφάσεων και ετητυγχάνεται με τη Διοικητική Λογιστική.
Με τη λογιστική τεχνική της απεικόνισης των λογιστικών δεδομένων, παρέχονται άμεσες τιληροφορίες οι οποίες προκύτττουν απ’ ευθείας από τα βιβλία, τους λογαριασμούς, τις καταστάσεις ή τα δικαιολογητικά. Αυτή αποτελεί τη μνημονική λειτουργία της λογιστικής.
Με την διοικητική λογιστική αξιοποιείται το πριοτογενές (πηγαίο) αριθμητικό υλικό που συγκεντρώθηκε από τη λογιστική τεχνική και παρέχονται έμμεσες πληροφορίες, οι οποίες προκύτττουν από την επεξεργασία του πηγαίου αυτού αριθμητικού υλικού.
Ο τερματισμός του ρόλου της λογιστικής, στην πρώτη φάση και η μη άσκηση της δεύτερης λειτουργίας, αχρηστεύει το πιο σημαντικό μέρος των δυνατοτήτων της.
Πιο ειδικά:
Με τη Λογιστική Τεχνική:
- Προσδιορίζεται και καταγράφεται αναλυτικά κατά είδος, ποιότητα κλπ. και αξία η άμεσα αποτιμητή σε χρήμα περιουσιακή συγκρότηση του οικονομικού οργανισμού, σε μια χρονική στιγμή.
- Καταγράφεται και παρακολουθείται η θέση και οι μεταβολές του κάθε περιουσιακού στοιχείου με τους λογαριασμούς, σε κάθε χρονική στιγμή.
- Εξάγονται τα οικονομικά αποτελέσματα του οργανισμού, με τη συσχέτιση των λογαριασμών εσόδων και εξόδων, για μια χρονική περίοδο.
- Διενεργούνται οι έλεγχοι των βιβλίων, στοιχείων και διαχειρίσεων.
- Παρέχεται τιλήθος αρμονικών αριθμητικών στοιχείαιν από τους λογαριασμούς και τις άλλες οικονομικές καταστάσεις.
Με τη Διοικητική Λογιστική:
- Διερευνούνται και αξιολογούνται, με συστηματικό τρόπο, τα αριθμητικά στοιχεία των λογιστικών καταστάσεων.
- Ετητυγχάνεται η ορθή εκτίμηση της περιουσίας του οικονομικού οργανισμού, ως και η θέση του στην αγορά και το κοινωνικό του περιβάλλον.
- Πραγματοποιούνται διαχρονικές συγκρίσεις ως και συγκρίσεις με αριθμητικά στοιχεία ομοειδών οργανισμών.
Λαμβάνονται αποφάσεις τόσο για την οικονομική πορεία του οικονομικού οργανισμού, όσο και για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών του σκοπών.
Τα αριθμητικά στοιχεία που παρέχονται από τις οικονομικές καταστάσεις δεν είναι μόνο μονάδες αξίας, αλλά και άλλες μονάδες μετρήσεως, όπως βάρους, όγκου, ετηφάνειας, χρόνου ή και σύνθετες μονάδες μετρήσεως, όπως ανθρωποημέρα, δηλαδή εργασία ενός ανθρώπου για μια ημέρα, ανθρωποώρα, ημερομίσθιο, ωριαίο χλιόμετρο κ.λ.π.
Ον οικονομικές καταστάσεις που συντάσσονται στις οικονομικές μονάδες είναι πολλές. Οι τηο βασικές είναι:
α) Ο Ισολογισμός
Σ ’ αυτόν εμφανίζεται συστηματικά σε μια ορισμένη χρονική στιγμή η περιουσιακή συγκρότηση της ετηχειρήσεως κατ' είδος και αξία στη γενική της μορφή.
β) Οι αναλύσεις των λογαριασμών Εκμεταλλεύσεων
Σ ’ αυτούς συσχετίζονται τα οργανικά και ομαλά έσοδα και έξοδα της χρήσεως και εξάγονται τα αποτελέσματα των εκμεταλλεύσεων.
γ) Η ανάλυση του λογαριασμού Αποτελέσματα Χρήσεως
Εμφανίζει το συνολικό καθαρό αποτέλεσμα, κέρδος ή ζημία, της χρήσεως και την αναλυτική του προέλευση, τόσο από τις κύριες όσο και τις παρεπόμενες δραστηριότητες της ετηχειρήσεως, ως καν ποσά που προέρχονται από τυχαία και απρόβλεπτα γεγονότα.
δ) Ο Πίνακας Διαθέσεως Κερδών
Στον πίνακα αυτόν εμφανίζονται πώς και πού διατίθενται τα κέρδη που πραγματοποίησε η ετηχείρηση.
Οι Οικονομικές ή Λογιστικές καταστάσεις και η χρησιμότητα τους
ε) Τα Ισοζύγια του Γενικού και των Αναλυτικών Καθολικών Αυτά συγκρινόμενα δείχνουν την εξέλιξη των δραστηριοτήτων της ετηχειρήσεως. Από τα ισοζύγια η διοίκηση της ετηχειρήσεως αντλεί πολύτιμες πληροφορίες για την εξέλιξη των δραστηριοτήτων της, τις
κινήσεις και τα υπόλοιπα των περιουσιακών στοιχείων, τα αποθέματα, τα προγράμματα δράσεως της κλπ.
Η κατάλληλη γραμμογράφηση και η συχνή σύνταξη των ισοζυγίων είναι απαραίτητες, για να παρέχονται όσο το δυνατόν περισσότερες και τηο λετττομερείς τιληροφορίες στη διοίκηση.
στ) Οι Γενικοί και Μ ερικοί Προϋπολογισμοί και Απολογισμοί Με τους Προϋπολογισμούς προγραμματίζεται η μελλοντική πορεία της δράσεως της ετηχειρήσεως, ενώ με τους Απολογισμούς απεικονίζονται οι πραγματοποιήσεις. Οι αποκλίσεις μεταξύ προϋπολογισμών και απολογισμών, αποτελούν και αυτές αντικείμενα μελέτης, για να εντοπίζονται τα αίτια που τις προκάλεσαν.
ζ) Τα Φύλλα Επιμερισμού των Έ μμεσων Δαπανών
Σ' αυτά εμφανίζονται τα ποσά με τα οποία επιβαρύνεται η κάθε θέση και ο κάθε φορέας κόστους της επιχειρήσεως, από κάθε έμμεση δαπάνη.
η) Οι Καταστάσεις Εισπράξεως Απαιτήσεων ή Πληρωμής Υποχρεώσεων (Αηξάρια)
Περιλαμβάνουν κατά χρονολογική σειρά τους χρόνους εισπράξεως απαιτήσεων και πληρωμής υποχρεώσεων.
θ) Οι Καταστάσεις Κοστολογήσεων
Αυτές αναφέρουν αναλυτικά τις διάφορες δαπάνες που ενσωματώθηκαν για την παραγωγή οικονομικού αγαθού. Από τις καταστάσεις αυτές ελέγχεται η ορθή ή μη διαμόρφωση του κόστους του αγαθού.
ι) Οι Καταστάσεις χρόνων απασχολήσεως ανθρώπων και οι Καταστάσεις χρόνων απασχολήσεως μηχανών
Χρησιμεύουν για τον έλεγχο και τη μελέτη ευρέσεοος του τηο ορθολογικού τρόπου παραγοογικής απασχολήσεως των ανθρώπων και των μηχανών.
ια) Διάφορες Σ τατιστικές Αναλύσεις, Συγκριτικές Καταστάσεις κλπ.
Αφορούν τη συλλογή κατάλληλων, κατά περίπτοκτη, αριθμητικών στοιχείων, για συγκρίσεις της ίδιας της επιχειρήσεως σε διάφορες χρονικές περιόδους, καθώς και για συγκρίσεις της με άλλες ομοειδείς ετηχειρήσεις στην ίδια χρονική περίοδο.
ιβ) Το Προσάρτημα τον ισολογισμού και των αποτελεσμάτων χρήσεως
Από το προσάρτημα αντλούνται πολύ χρήσιμες, συμπληρωματικές πληροφορίες, πέρα από τις παρεχόμενες από τις άλλες λογιστικές καταστάσεις.
Γενικά με την ανάλυση και ερμηνεία των δεδομένων των οικονομικών καταστάσεων εξυττηρετούνται τρεις βασικοί σκοποί:
α) Η μέτρηση της επίδοσης της επιχειρήσεως στο παρελθόν, β) Η μέτρηση της παρούσας κατάστασης και
γ) Η πρόβλεψη για μελλοντικές δυνατότητες δράσεως της επιχειρήσεως.
Τα πρόσωπα που ενδιαφέρονταν για τις οικονομικές καταστάσεις της επιχειρήσεως και ζητούν από αυτές πληροφορίες, για διαφορετικούς λόγους το κάθε ένα, είναι οι εσωτερικοί μελετητές και οι εξωτερικοί μελετητές. Οι μελετητές αυτοί λέγονται καν ερευνητές ή αναλυτές των οικονομικών καταστάσεων.
α) Εσωτερικοί μελετητές
Είναι τα πρόσωπα που, κατά κανόνα, βρίσκονταν μέσα στην ετηχείρηση και έχουν ως έργο τους τη διοίκηση και διαχείριση της ετηχειρήσεως. Τέτοια πρόσωπα είναι οι ιδιοκτήτες, διοικητές, σύμβουλοι, διευθυντές, λογιστές, διαχειριστές και οι ειδικοί αναλυτές.
Σκοπός των εσωτερικών μελετητών είναι να αντλούν πληροφορίες από τις οικονομικές καταστάσεις και να επεμβαίνουν δυναμικά στο έργο της ετηχειρήσεως, για να μπορέσει να πετύχει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους σκοπούς της.
Πρόσωπα που ενδιαφέρονται για τις οικονομικές καταστάσεις.
β) Εξωτερικοί μελετητές
Είναι τα πρόσωπα που βρίσκονται έξω από την ετηχείρηση ή ακόμη και μέσα στην ετηχείρηση, αλλά δεν έχουν διοικητικά καθήκοντα για να προβαίνουν σε εσωτερικές μελέτες.
Οι σκοποί είναι διάφοροι για τον κάθε εξωτερικό μελετητή.
Εξωτερικοί μελετητές βασικά είναι:
> To Δημόσιο, για την άσκηση της οικονομικής, κοινωνικής και δημοσιονομικής του πολιτικής.
> Η Τοτηκή Αυτοδιοίκηση, για την εττίλυση τοτπκών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων.
> Τα Επαγγελματικά Σωματεία και Επιμελητήρια, τα σχετικά με τον κλάδο στον οποίο ανήκει η ετηχείρηση, για την πιο ορθή εττίλυση των προβλημάτων του κλάδου.
> Τα Εργατικά Σωματεία, για την επίλυση εργατικών θεμάτων.
> Οι Τράτιεζες και τα άλλα Πιστωτικά Ιδρύματα, για χορηγήσεις δανείων, προεξοφλήσεις αξιών, έλεγχο διαθέσεως τηστώσεων, χορηγήσεις εγγυήσεων κ.λ.π.
> Οι Μέτοχοι ή Εταίροι, όταν δεν λαμβάνουν μέρος στη διοίκηση της επιχειρήσεως, όπως και τα πρόσωπα που ενδιαφέρονται να γίνουν μέτοχοι ή εταίροι.
> Οι Χρηματιστηριακοί κύκλοι.
> Το Προσωτηκό της ετηχειρήσεως, για να αισθάνεται περισσότερη οικονομική ασφάλεια, από τη γνώση της πορείας της.
> Οι Προμηθευτές, Δανειστές, Πελάτες κ.λ.π., για τη ρύθμιση των σχέσεων τους με την ετηχείρηση.
> Οι Ανταγωνιστές, για να επωφεληθούν από τα τιλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που παρουσιάζει η ετηχείρηση.
> Διάφοροι άλλοι μελετητές, όπως Ιδρύματα Ερευνών, Στατιστική Υπηρεσία, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Οικονομικός Τύπος, Οικονομολόγοι, Ειδικά Γραφεία Μελετών κ.λ.π.
Πλεονεκτήματα των Εσωτερικών έναντι των Εξωτερικών μελετητών
Οι εσωτερικοί μελετητές, όπως είναι φυσικό, έχουν στη διάθεση τους όλες τις οικονομικές καταστάσεις και ακόμη πλήθος από λετΓΓομέρειες, για τη ζωή και τη δράση της ετηχειρήσεως. Γνωρίζουν με ακρίβεια τους στόχους της ετηχειρήσεως, τα επαγγελματικά μυστικά της, την ακριβή αντιμετώτπση των λογιστικών, οικονομικών και νομικών της θεμάτων κ.λ.π. Ακόμη έχουν στη διάθεση τους ττλήθος πληροφοριών από ισοζύγια, ειδικούς λογαριασμούς, ποσότητες παραγόμενων αγαθών, αριθμό εργατοωρών και άλλα. Έτσι μπορούν να προχωρούν σε βαθύτερες αναλύσεις και να κάνουν σωστές και σίγουρες διατπστώσεις, που σκοπεύουν στην ανάτιτυξη της ετηχειρήσεως.
Οι εξωτερικοί μελετητές έχουν στη διάθεση τους μόνο τον Ισολογισμό, την Ανάλυση του λογαριασμού Αποτελέσματα Χρήσεως, τον Πίνακα διαθέσεως κερδών, το Προσάρτημα, την Έκθεση του Διοικητικού Συμβουλίου και μερικές φορές και διευκρινιστικές σημειώσεις του Ελεγκτή Αογιστή για τον τρόπο συντάξεως του ισολογισμού, την αποτίμηση και τα αποτελέσματα. Ακόμη πολλοί από τους εξωτερικούς μελετητές ερευνούν μόνο μεγάλες επιχειρήσεις, κυρίως Ανώνυμες και Περιορισμένης Ευθύνης Εταιρίες, τιεριορίζονται σε βασικές διατηστώσεις και δεν μπορούν να επεκταθούν σε τηο λετΓΓομερή έρευνα, όπως συμβαίνει με τους εσωτερικούς μελετητές.
Σήμερα με τη θέστηση του Ελληνικού Γ.Λ.Σ. με το οποίο καθιερώνεται νομοθετικά η καθολική οργάνωση και συστηματοποιείται ορθολογικά και άρτια η όλη λειτουργία του λογιστηρίου, ο ισολογισμός και οι λοιπές οικονομικές καταστάσεις θα αποβαίνουν σπουδαία αντικείμενα μελέτης και για τους εξωτερικούς μελετητές, γιατί τόσο οι λογιστικές καταστάσεις συντάσσονται με συστηματικό τρόπο και δεν υπάρχουν οι αυθαιρεσίες του παρελθόντος, όσο και τα περιουσιακά στοιχεία ονοματίζονται και κατατάσσονται με μεθοδικότητα και σαφήνεια.
Ανάλογα με τα στάδια διενέργειας διακρίνουμε την ανάλυση σε τυτηκη και ουσιαστική.
/. Η Τυπική ανάλυση αποτελεί το προπαρασκευαστικό στάδιο της ουσιαστικής αναλύσεως και περιλαμβάνει:
❖ Τον έλεγχο της εξωτερικής διαρθρώσεως των οικονομικών καταστάσεων και κυρίως του Ισολογισμού και του λογαριασμού Αποτελέσματα Χρήσεως.
❖ Τη συγκέντρωση και αξιοποίηση πρόσθετων στοιχείων και πληροφοριών για καλύτερη και ευρύτερη ανάλυση των οικονομικών καταστάσεων.
❖ Τη διενέργεια των αναγκαίων διορθώσεων, ανασχηματισμών, ομαδοποιήσεων και στρογγυλοποιήσεων των στοιχείων του Ισολογισμού και του λογαριασμού Αποτελέσματα Χρήσεως.
❖ Τη συμτιλήρωση των οικονομικών καταστάσεων και με ποσά εκφρασμένα σε σχετικούς αριθμούς δηλαδή με ποσοστά. Έτσι τα στοιχεία του Ισολογισμού εκφράζονται σαν ποσοστά στο σύνολο του ενεργητικού και παθητικού, ενώ τα στοιχεία του λογαριασμού Αποτελέσματα Χρήσεως εκφράζονται σαν ποσοστά στο σύνολο του κύκλου εργασιών (πωλήσεων).
·> Την κατάρτιση πίνακα με στοιχεία Ισολογισμού και λογαριασμού Αποτέλεσμα Χρήσεως περισσότερων ετών, με ετηλογή μιας χρήσεως σαν βάση και οι επόμενες αντικατοπτρίζουν τη μεταβολή των μεγεθών σε σχέση με τη βάση αυτή.
❖ Την κατάρτιση γραφικών παραστάσεων, για την καλύτερη κατανόηση των μεγεθών και από μη ειδικούς.
Τυπική και Ουσιαστική ανάλυση των Οικονομικών Καταστάσεων
13
2. Η ουσιαστική ανάλυση που ακολουθεί τιεριλαμβάνει:
·ί· Γην κατάρτιση και μελέτη του πίνακα κινήσεως κεφαλαίοον (ισοζύγιο μεταβολών).
❖ Την κατάρτιση και μελέτη του πίνακα μεταβολών του καθαρού κεφαλαίου κινήσεως και τη μελέτη της ταμιακής ροής (cash flow).
❖ Την κατάρτιση των αριθμοδεικτών, την επεξεργασία, τη μελέτη και την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων, με βάση:
1. Αντίστοιχους δείκτες της επιχειρήσεως προηγούμενων χρήσεων (όσο το δυνατόν περισσότερων).
2. Αντίστοιχους δείκτες του κλάδου στον οποίο ανήκει η επιχείρηση. Η σύγκριση γίνεται με πρότυπους δείκτες του κλάδου και με μέσους όρους.
Η διαδικασία της ανάλυσης των οικονομικών καταστάσεων
Σημαντικό μέρος της ανάλυσης καλύπτει η τυπική ανάλυση, δηλαδή το προπαρασκευαστικό στάδιο της ανάλυσης. Και τούτο για να ετητευχθεί μια ευρύτερη και υψηλού επιπέδου ανάλυση είναι απαραίτητα:
• Η συγκέντρωση και αξιοποίηση πρόσθετων πληροφοριών και στοιχείων πέρα από τον Ισολογισμό, το λογαριασμό Αποτελέσματα Χρήσεως και τον Πίνακα διάθεσης κερδών.
• Η αναδιάρθρωση, διόρθωση και ο ανασχηματισμός των οικονομικών καταστάσεων έτσι που να γίνονται ετηδεκτικές βαθύτερης και αξιόπιστης ανάλυσης.
Επομένως ο αναλυτής των οικονομικών καταστάσεων θα πρέπει να ακολουθήσει μια προσεκτική πορεία πριν προχωρήσει στην ουσιαστική ανάλυση. Η πορεία αυτή περιλαμβάνει τα εξής στάδια:
1. Μελέτη του τηστοποιητικού ελέγχου των Ελεγκτών Λογιστών.
2. Μελέτη του προσαρτήματος και των τυχόν σημειώσεων και παρατηρήσεων που υπάρχουν στις οικονομικές καταστάσεις.
3. Αναζήτηση πρόσθετων πληροφοριών.
Β. Ο ΙΣΟΛΟ ΓΙΣΜ Ο Σ
Έ ννοια, Χαρακτηριστικά
Ισολογισμός είναι η λογιστική κατάσταση στην οποία εμφανίζονται συνοτιτικά, κατά είδος και αξία, τα περιουσιακά στοιχεία της επτχειρήσεως, σε μια χρονική στιγμή, αποτιμημένα με το ίδιο νόμισμα.
Στον Ισολογισμό παραθέτεται η περιουσιακή συγκρότηση της ετηχειρήσεως σύμφωνα με την ισότητα:
Ε = Π
και πρέτιει να εμφανίζεται με σαφήνεια, ειλικρίνεια και ακρίβεια, ταξινομημένη αρμονικά κατά ομάδες, υποομάδες και είδη περιουσιακών στοιχείων, τόσο από τη λογιστική, όσο και από την οικονομική και νομική άποψη του κάθε περιουσιακού στοιχείου.
Ο ισολογισμός, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, δημοσιεύεται, ανακοινώνεται, ή γνωστοποιείται και αποτελεί την επίσημη εικόνα της περιουσιακής συγκροτήσεως της ετηχειρήσεως.
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που πρέτιει να έχει, βασικά, ο ισολογισμός είναι:
α) Να προκύπτει από ειλικρινή απογραφή και αποτίμηση.
β) Η ονοματολογία των περιουσιακών στοιχείων να είναι σαφής.
γ) Τα περιουσιακά στοιχεία να κατατάσσονται κατά ομοειδείς κατηγορίες.
δ) Να μη συμψηφίζονται ανόμοια περιουσιακά στοιχεία μεταξύ τους, όπως π.χ. πελάτες που έχουν δώσει προκαταβολές με προμηθευτές, ε) Να δημοσιεύεται, εφόσον προβλέπεται από τη νομοθεσία, ή να γνωστοποιείται μαζί με τις αναλύσεις των λογαριασμών της Γενικής Εκμεταλλεύσεως, των Αποτελεσμάτων Χρήσεως, και τον Πίνακα διαθέσεως κερδών, καθώς και το Προσάρτημα του ισολογισμού και τις απαραίτητες επεξηγηματικές σημειώσεις.
Ακόμη πρέπει να αναφέρεται η εποανυμία της ετηχειρήσεως και ποια χρήση αφορά, και στον ίδιο τήνακα να εικονίζεται και ο ισολογισμός της προηγούμενης χρήσεως. Το ίδιο πρέπει να γίνεται και με τις άλλες καταστάσεις.
Αδυναμίες του Ισολογισμού
Ο Ισολογισμός και οι λοιπές λογιστικές καταστάσεις που δημοσιεύονται με αυτόν, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται, δεν είναι δυνατό να εμφανίζουν την πραγματική θέση της τιεριουσίας και τα ορθά αποτελέσματα της επιχειρήσεως. Αυτό οφείλεται σε νομοθετικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, ως και σε αδυναμίες της ίδιας της λογιστικής.
α) Νομοθετικοί λόγοι
Είναι οι νομικές δεσμεύσεις συντάξεως του ισολογισμού, για φορολογικούς βασικά λόγους, σύμφωνα με τις διατάξεις για αποτιμήσεις, αποσβέσεις κ.λ.π.
β) Οικονομικοί και Κοινωνικοί λόγοι
Είναι οι συνθήκες που δημιουργούνται στο διάστημα της χρήσεως:
> Από τις μεταβολές της προσφοράς και της ζητήσεως των οικονομικών αγαθών, όπως π.χ. αυξημένη ή ελαττωμένη παραγωγή, μόδα, υποκατάσταση οικονομικού αγαθού με άλλο, ειδικές ή γενικές οικονομικές υφέσεις ή ανθήσεις, κρατικός παρεμβατισμός, αύξηση ή μείωση των εισαγωγών ή εξαγιογών.
> Από τη μεταβολή, συνήθως υποτίμηση, της αξίας της νομισματικής μονάδας.
> Από τις μεταβολές της προσφοράς και της ζητήσεως τοον οικονομικών αγαθών καθώς και τη μεταβολή της αξίας της νομισματικής μονάδας.
> Από άλλους παράγοντες, όπως ο μη ορθός υπολογισμός της αξίας οικονομικών αγαθών, ετιειδή δεν υπάρχουν μέτρα συγκρίσεως με άλλα αποτιμημένα, π.χ. μεταχειρισμένα είδη, αντίκες κ.λ.π.
Οι πιο πάνω λόγοι μπορεί να κάνουν τον ισολογισμό να παρουσιάζει:
1. Υπερκεφαλαίωση
Δηλαδή να εμφανίζει τιερισσότερα κεφάλαια από όσα πραγματικά υπάρχουν, που μπορεί να οφείλεται:
> Σε αποτίμηση στοιχείων του ενεργητικού σε μεγαλύτερη από την πραγματική τους αξία, όπως π.χ. απόσβεση πάγιων περιουσιακών στοιχείων με μικρότερο από το πραγματικό ποσό, απαιτήσεις που έχουν απολεστεί να εμφανίζονται, επειδή δεν υπάρχει τυτηκή νομική δικαιολόγηση, σαν απαιτήσεις.
> Σε αποτίμηση στοιχείων του παθητικού σε μικρότερη από την πραγματική τους αξία όπως π.χ. μη υπολογισμός τόκων που οφείλονται σε δανειστές.
2. Υποκεφαλαίωση
Στην τιερίτττωση αυτή εμφανίζει μικρότερα κεφάλαια από όσα πραγματικά υπάρχουν. Και μπορεί να οφείλεται;
> Σε αποτίμηση στοιχείων του ενεργητικού σε μικρότερη από την πραγματική τους αξία, όπως π.χ. όταν υπολογιστούν μεγαλύτερες, από τις πραγματικές, αποσβέσεις των πάγιων τιεριουσιακών στοιχείων.
> Σε αποτίμηση στοιχείων του παθητικού σε μεγαλύτερη από την πραγματική τους αξία, όπως π.χ. εμφάνιση μεγαλύτερων, από τις κανονικές, ετήδικων υποχρεώσεων.
Στην τιερίτΓτωση της υποκεφαλαιώσεως υπάρχουν στην επιχείρηση τα λεγάμενα αφανή αποθεματικά κεφάλαια.
γ) Αδυναμίες της Λογιστικής
Είναι γνωστό, ότι με τη λογιστική τεχνική καταγράφονται και παρακολουθούνται χρηματοοικονομικές αξίες και οι μεταβολές τους, που προέρχονται από λογιστικά γεγονότα, δηλαδή πράξεις που έλαβαν χώρα, μπορούν να αποδοθούν σε χρηματικές μονάδες και στηρίζονται σε δικαιολογητικά ή αποδεικτικά έγγραφα.
Εκτός όμως από τα λογιστικά γεγονότα ετηδρούν και άλλα γεγονότα, όπως η εμπειρία και η πίστη του ανθρώπινου δυναμικού της, ο τόπος εγκαταστάσεως της, η θέση της στην κοινωνικοοικονομική ζωή και ακόμη η κοινωνική, οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας ή και η διεθνής και πλήθος άλλα, τα οποία δεν μπορούν να αποδοθούν με τη λογιστική τεχνική.
Τα τελευταία χρόνια η ανάτττυξη των κλάδων της διοικητικής λογιστικής, όπως και της λογιστικής του τιληθωρισμού, της λογιστικής των ανθρώτηνων πόρων και της λογιστικής της κοινωνικής ευθύνης, έδωσε ώθηση στη δυναμική αντιμετώτπση των οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων.
Ισολογισμοί που συντάσσονται στις επιχειρήσεις α) Ο Αρχικός ή Ιδρυτικός ή Ισολογισμός Ενάρξεως
Συντάσσεται όταν αρχίζει τη λειτουργία της η ετηχείρηση και εμφανίζει την περιουσία της στη σχετικά πραγματική της αξία. Λέμε στη σχετικά πραγματική της αξία, γιατί τα διάφορα τιεριουσιακά της στοιχεία δεν έχουν την ίδια αξία τώρα, δηλαδή μετά την αγορά τους από την ετηχείρηση, με την αξία την οποία είχαν όταν αγοράστηκαν.
Αν π.χ. η ετηχείρηση έχει αγοράσει ένα αυτοκίνητο, για τις μεταφορές της, αντί δρχ. 1Θ.000.0ΘΘ και θελήσει έπειτα από μια εβδομάδα να το πωλήσει, δεν είναι δυνατό να πωληθεί όσο αγοράστηκε και παρόλο που στον ισολογισμό θα εμφανίζεται με αξία 10.Θ00.000 δρχ. η πραγματική του αξία θα είναι αρκετά τηο μικρή, δηλαδή 9.000.000 δρχ. περίπου.
β) Οι Ισολογισμοί των Χρήσεων
Συντάσσονται κάθε 12 μήνες, εκτός από τον ισολογισμό της πρώτης διαχειριστικής χρήσεως που επιτρέπεται να συνταχθεί μέσα σε διάστημα 24 μηνών.
γ) Ο Ισολογισμός Εκμεταλλεύσεως
Ο ισολογισμός εκμεταλλεύσεως συντάσσεται, βασικά, στο τέλος κάθε χρήσεως, με σκοπό να προσδιοριστούν η ορθή περιουσιακή κατάσταση και τα ορθά αποτελέσματα της χρήσεως.
Πρέτιει να συντάσσεται με ελεύθερα οικονομικά κριτήρια και να μη λαμβάνονται υπόψη, κατά τη σύνταξη του, οι νομικές δεσμεύσεις για αποτιμήσεις κ.λ.π. Έτσι θα μπορεί να παρέχει σαφείς, ακριβείς και ειλικρινείς τιληροφορίες στους μελετητές του, τόσο για την πραγματική παράθεση της χρηματοοικονομικής θέσεοος της ετηχειρήσεως, όσο και για την εξαγοογή των ορθών αποτελεσμάτων της.
Ακόμη ισολογισμοί εκμεταλλεύσεως, εκτός από τον ισολογισμό της χρήσεως που προκύπτει από την απογραφή, πρέτιει να συντάσσονται κάθε μήνα, ή δίμηνο ή το πολύ τρίμηνο. Οι ισολογισμοί αυτοί που λέγονται και ενδιάμεσοι ισολογισμοί, εμφανίζουν την πορεία των δραστηριοτήτων της ετηχειρήσεως και μπορούν να λαμβάνονται έγκαιρα μέτρα για την ορθή λειτουργία της. Οι ενδιάμεσοι ισολογισμοί παρά το γεγονός ότι συντάσσονται εσωλογιστικά, δηλαδή από τα υπόλοιπα των λογαριασμών και δεν εμφανίζουν με ακρίβεια την αξία της περιουσίας και το αποτέλεσμα, είναι απαραίτητοι για τη μέτρηση της δραστηριότητας της ετηχειρήσεως, από τους εσωτερικούς μελετητές, για την ορθολογική της κατεύθυνση.
δ) Ο Φορολογικός Ισολογισμός
Ο ισολογισμός αυτός καταρτίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του Κ.Β.Σ. και της φορολογικής νομοθεσίας και είναι αναγκαίο να συσχετίζεται με τον ισολογισμό εκμεταλλεύσεως.
ε )0 Ισολογισμός Διαλύσεως
Ο ισολογισμός διαλύσεως αποβλέττει στην όσο το δυνατόν τηο ακριβή παράθεση της αξίας των διάφορων περιουσιακών στοιχείων, όταν αυτά παύουν να αποτελούν ένα οργανικό σύνολο, αλλά πρόκειται να ρευστοποιηθούν τα ενεργητικά στοιχεία της επιχειρήσεως και να εξοφληθούν οι υποχρεώσεις της.
στ) Ο Ισολογισμός Συγχωνεύσεως ή Εξαγοράς
Αυτός έχει σκοπό να εμφανίσει τα περιουσιακά στοιχεία, όχι οος απομονωμένες αξίες, αλλά ως οργανικό σύνολο.
Στις περιπτώσεις της συγχωνεύσεως ή εξαγοράς, όταν η επιχείρηση πραγματοποιούσε μεγάλα κέρδη, η αξία της περιουσίας της εμφανίζεται αυξημένη, επειδή έχει εξασφαλίσει αποδοτικότητα, πιστωτική ικανότητα, φήμη και πελατεία κ.λ.π. και ακόμη ετιειδή μειώνεται ο ανταγωνισμός.
ζ) Οι Ενοποιημένοι Ισολογισμοί
Συντάσσονται από τις κυρίαρχες επιχειρήσεις, τις μητρικές εταιρίες, τα κεντρικά καταστήματα κ.λ.π. Στις περιτηώσεις αυτές περισσότεροι ισολογισμοί ενώνονται σε έναν γενικό ισολογισμό.
η) Οι Τιμαριθμικά Αναπροσαρμοσμένοι Ισολογισμοί
Οι Ισολογισμοί αυτοί είναι απαραίτητο να συντάσσονται τουλάχιστο σε περιόδους σημαντικών μεταβολών της αξίας της νομισματικής μονάδας, που είναι κατά κανόνα υποτιμήσεις ή μεταβολών της πραγματικής αξίας των αγαθών. Τα περιουσιακά στοιχεία εμφανίζονται με την τιμαριθμικά αναπροσαρμοσμένη αξία τους.
θεω ρίες του Ισολογισμού
Ον θεωρίες αυτές αφορούν βασικά τους ισολογισμούς οι οποίοι συντάσσονται στο τέλος κάθε διαχειριστικής χρήσεως, ενώ ειδικά για τους εσωτερικούς αναλυτές αφορούν και τους ενδιάμεσους ισολογισμούς.
Αυτές αναφέρονται κυρίως σε θέματα αποτιμήσεως, καθορισμού της χρηματοοικονομικής θέσεως της επνχειρήσεως και τοον αποτελεσμάτων, στη διάταξη των περιουσιακών στοιχείων στον τήνακα του ισολογισμού και στις σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ κεφαλαιοδοτήσεων και ετιενδύσεων.
Οι τηο σημαντικές από τις θεωρίες αυτές είναι;
❖ Του Στατικού Ισολογισμού.
Του Δυναμικού Ισολογισμού.
❖ Του Οργανικού Ισολογισμού.
Διάφορες άλλες θεωρίες, όπως του Βιομηχανικού, του Ταμειακού, του Ονομαστικού, του Κοινωνικού Ισολογισμού, κ.λ.π.
Γ. ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜ ΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
Οι Οικονομικές καταστάσεις είναι τιίνακες, στους οποίους εμφανίζονται τα στοιχεία του ισολχηασμού και ορισμένων άλλων λογαριασμών των οικονομικών μονάδων, κεφαλαιώδους σημασίας. Σε προσάρτημα των οικονομικών αυτών καταστάσεων εμφανίζονται επεξηγηματικές και άλλες σημαντικές πληροφορίες, που έχουν σκοπό να διευκολύνουν αυτούς που ενδιαφέρονται, για τον οικονομικό οργανισμό, στην αναγκαία και τιλήρη ενημέρωση τους.
Οι βασικές οικονομικές καταστάσεις είναι:
- Η κατάσταση του ισολογισμού τέλους χρήσεως.
- Η κατάσταση του λογαριασμού αποτελεσμάτιον χρήσεως.
- Ο πίνακας διαθέσεως αποτελεσμάτων.
- Η κατάσταση του λογαριασμού γενικής εκμεταλλεύσεως.
- Το προσάρτημα του ισολογισμού και των αποτελεσμάτων χρήσεως.
Σημαντικές πληροφορίες παρέχονται από το πιστοποιητικό ελέγχου του ελεγκτή λογιστή και την έκθεση διαχειρίσεως του Διοικητικού Συμβουλίου προς την Τακτική Γενική Συνέλευση της εταιρίας.
Ακόμη χρήσιμα στοιχεία μπορούν να ληφθούν από τη Στατιστική Υπηρεσία, δημοσιεύματα του Σ.Ε.Β., τον I.C.A.P. και άλλες πηγές.
Κατά τη διερεύνηση πρέπει να λάβει υπόψη ο μελετητής και τα ακόλουθα πολύ σημαντικά στοιχεία:
> Τη σημερινή κατάσταση και προοτττική του κλάδου, στον οποίο ανήκει η επιχείρηση.
> Τη θέση της επτχειρήσεως στον κλάδο (μικρή, μεγάλη, κ.λ.π.).
> Την αντίληψη που έχουν γι’ αυτή οι καταναλωτές.
> Τις ιδιαιτερότητες της ζητήσεως των προϊόντων της, και αν είναι δυνατή η ετιέκταση της.
> Το δίκτυο διανομής των προϊόντων της, τη γεωγραφική κατανομή των πελατών της και την προοπηκή αυξήσεως της πελατείας της (κυρίως των τελικών καταναλωτών).
> Την ευχέρεια αγοράς πράηων υλών, εργατικών, κ.λ.π.
> Τα προϊόντα της είναι ελαστικής ή ανελαστικής ζητήσεως.
> Κατά πόσο εξαρτάται από τη μόδα, τις τεχνικές εξελίξεις, τη μόλυνση του περιβάλλοντος και κατά πόσο έχει τη δυνατότητα εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων της, τη δυνατότητα παραγωγής νέων προϊόντων, διαφημίσεως, εκπαιδεύσεως του προσωτηκού της κ.λ.π.
> Το κόστος των προϊόντων της, τον τρόπο καθορισμού της τιμής πωλήσεως, την κρατική επέμβαση, τις παρεχόμενες εκτττώσεις και πιστώσεις, και το ύψος των τιμών των προϊόντων της σε σχέση με τις τιμές των ανταγωνιστριών της.
> Το κυριότερο στοιχείο της αξίας και της προόδου της επιχειρήσεως είναι το ανθρώτηνο δυναμικό της (διευθυντές, στελέχη και εκτελεστικό προσωπικό). Η μόρφωση, οι ικανότητες και η σχέση του προσωπικού με την ετηχείρηση, όσο και του προσωτηκού μεταξύ του αποτελεί τον τηο κύριο παράγοντα μελέτης.
Μ ΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΑΝΑΛΥΣΗ Τ Ω Ν Ο ΙΚΟΝΟΜ ΙΚΩ Ν ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ Τ Η Σ ΙΝ Τ Ε Ρ Τ Ε Κ Α.Ε. ΑΠΟ ΤΟ 1996 Ε Ω Σ ΤΟ 2000 Α. ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ - Α Ν ΤΙΚ ΕΙΜ ΕΝ Ο - Ε Τ Η
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Η ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων εταιρειών της χώρας μας στους τομείς των Ετηκοινωνιών, του Αυτοματισμού Γραφείου, της Πληροφορικής και των Επαγγελματικών Συστημάτων Ήχου και Εικόνας, με ιδιαίτερη έμφαση στην αγορά των φαξ, των τηλεφωνικών κέντρων, της κινητής και ασύρματης τηλεφωνίας, των περιφερειακών ηλεκτρονικών υπολογιστών και των φωτοαντιγραφικών.
Ιδρύθηκε το 1990 για να ανηπροσωπεύει αποκλειστικά στη χώρα μας και σ’ αυτούς ακριβώς τους τομείς, τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας της Panasonic, βασικής εταιρείας του κολοσσιαίου ομίλου Matsushita Electronics που είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής ηλεκτρονικών καταναλωτικών αγαθών στον κόσμο, με ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 63,6 δις. Δολαρίων κατά το έτος 1999.
Κάνοντας καθημερινή πράξη το σύνθημα της Panasonic
«Τεχνολογία για τον άνθρωπο», η ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. (που απασχολεί περισσότερα από 100 άτομα και ο κύκλος εργασιών της ξεπέρασε το 2000 τα 28 δις. δρχ.) προσέφερε από την πρώτη κιόλας ημέρα της ίδρυσής της ολοκληρωμένες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας, πριν από την πώληση στη διάρκειά της, αλλά και μετά από αυτήν. Οι προσπάθειες της ανταμείφθηκαν με την πρώτη θέση της ελληνικής αγοράς στα φαξ και τα τηλεφωνικά κέντρα και μία από τις τρεις κορυφαίες θέσεις στη κινητή τηλεφωνία, ενώ στις κατηγορίες των
26
φωτοαντιγραφικών και των τιεριφερειακών ηλεκτρονικών υπολογιστών περιλαμβάνεται στην πρώτη δεκάδα, με σημαντικά μερίδια.
Η είσοδός της στην παράλληλη αγορά του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών (Σεπτέμβριος 1995) και η ταχύτατη μετάταξή της στην κύρια (ακριβώς δύο χρόνια αργότερα), της ετητρέτιει να επεκτείνει τις δραστηριότητές της σε νέα επιχειρηματικά πεδία και να ατενίζει το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία.
Η ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. έχει την έδρα της στο Ελληνικό (Αθήνα), Αφροδίτης 24, Τ.Κ. 167.77, τηλεφ. Κέντρο 9692300, panafax 9678.588.
Το υποκατάστημα της για τη Βόρεια Ελλάδα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη.
Β. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΙΝΤΕΡΤΕΚ Α.Ε. ΑΠΟ ΤΟ 1996 ΕΩΣ ΤΟ 2000 ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟΙ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΙ (ΣΕ ΕΚΑΤ.ΑΡΧ).
Ι-ΝΗΡΠΠΊΚΟ 2000 1999 1998 1997 1996
η.ι·;ξ ο δ αε γ κ α τ λ ς τ α ς ε ω ς 41 53,2 1,2 1,8 1,76
Ε.11ΛΓΙΟ
Ι.ΛΣΩΜΑΤΕΣ ΑΚΙΝΙΠΌΙΙΟΜ ΣΕΙΣ 8,6 9,3 13,2 18,9 12,3 Ε.ΕΝΣΩΜΑΤΕΣ ΑΚΙΝΗΤΟΙ ΙΟΙΗΣΕΙΣ
ΙΙΙ.ΣΥΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ
1194,6 1180,9 320,2 243,6 95,5 ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ
ΧΡΙΙΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
250,5 215,4 214,3 164,1 10,4
ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΓΙΟΥ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ
(Π + Π Ι+Π Π ) 1453,7 1405,6 547,5 426,7 118,2
Δ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΝΕΡΠΠΤΚΟ
[.ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ 3452,7 1503,3 1689,3 1510,7 705,8
ΙΙ.ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ 5052,8 4267,5 4143,1 2967,3 2553,4
ΠΙ,ΧΡΕΟΓΡΑΦΑ 1200
ΐν.ΔΙΑΘΕΣΙΜ Α 426,8 1544,9 1054,9 505,5 335,1
ΣΥΝΟΛΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝΤΟΣ
(Δ1+ΔΙΙ+ΔΙΠ+Δΐν) 10432,3 7315,8 6887,3 4983,6 3594,2 Ε.Μ ΕΤΑΒΑΉΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ 22,7 4,2 3,7 23,1 90,3
ΣΥΝΟΛΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ (Β+Γ+Δ+Ε) 11949,8 8779 7439,7 5435,1 3804,5 ΠΑΘΗΤΙΚΟ
Λ.ΙΔΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
Ι.ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2808,3 2808,3 851 851 740
Π.ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΜΕΤΟΧΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟ Α ΡΉ Ο
1276,5 1276,5 1414,6 1414,6 238 ΐν.Λ ΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1714 1095 942,7 717 475,5 ΣΥΝΟΛΟ ΙΔΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
(AI+AII+AIV) 5798,8 5179,8 3208,3 2982.6 1453,5
η.ΗΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΟΔΑ
Γ.ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
1084,9 371,4 319,4 83,6 19,2 [[.ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΕΣ
Υ[[ΟΧΡΕΩΣΕΙΣ 5059,6 3218,1 3905,5 2361.4 2324,4
Δ.ΜΕΤΑΒΑΉΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ[
[[ΛΘΙΠ1ΚΟΥ 6,4 9,7 6,5 7,5 7,4
ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ (Α+Β+Γ+Δ) 11949,8 8779 7439,8 5435,1 3804,5
ΠΙΝΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ
[•ΝΕΡΠΓΠΚΟ 2000 1999 1998 1997 1996
Η.ΕΞΟΔΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ Ε.ΙΙΑΠΟ
0,34% 0,65% 0,05% 0,04% 0,06%
ΕΑΣΩΜΑΤΕΣ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΙ.Ι-ΝΣΩΜΑΤΈΣ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΠΣΥΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
0,6%
82,2%
17,2%
0,66%
84%
15,3%
2,4%
58,4%
39,1%
4,44%
57,1%
38,46%
10,4%
80,8%
8,8%
ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΠΟΥ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ
(ΓΙ+ΓΠ+ΠΠ) 12,2% 16% 7,4% 7,85% 3,1%
Δ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ Ι.ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ
Π.Α Π Α ίπίΣΕΙΣ ΙΙΙ.ΧΡΕΟΓΡΑΦΑ ΐν.ΔΙΛΘΕΣΙΜΛ
36%
48,4%
11,5%
4,1%
20,5%
58,33%
21,1%
24,5%
60,15%
15,31%
30,31%
59,54%
10,15%
19,64%
71,04%
9,32%
ΣΥΝΟΛΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝΤΟΣ
(ΔΙ+ΔΠ+ΔΙΠ+ΔΙν) 87,3% 83,3% 92,5% 91,69% 94,47%
Ε.Μ ΕΤΑΒΑΉΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ 0,2% 0,05% 0,05% 0,42% 2,37%
ΣΥΝΟΛΟ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ (Β+Γ+Α+Ε) 100% 100% 100% 100% 100%
ΠΑΘΗΤΙΚΟ Α.ΙΔ1Α ΚΕΦΑΛΑΙΑ Ι.ΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Π.ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΜΕΤΟΧΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟ Α ΡΠΟ
48,4%
22%
54,2%
24,6%
26,5%
44,1%
28,53%
47,43%
50,91%
16,37%
ΐν.Α Π Ο Θ ΕΜ Α Ώ Κ Α ΚΕΦΑΛΑΙΑ 29,6% 21,1% 29,4% 24,04% 32,72%
ΣΥΝΟΛΟ ΙΔΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
(AI+AII+AIV) 48,5% 59% 43,1% 54,88% 38,2%
Β.ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ Π Α ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΕΞΟΔΑ 9,1% 4,2% 4,29% 1,54% 0,5%
Γ.ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΙΙ.ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΕΣ
ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ 42,3% 36,7% 52,53% 43,45% 61,1%
Δ.ΜΕΤΑΒΑΠΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ
ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ 0,1% 0,1% 0,08% 0,13% 0,2%
ΣΥΝΟΛΟ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ (Α+Β+Γ+Δ) 100% 100% 100% 100% 100%
ΛΙΑΓ ΡΑΜΜΑ ΙΔΙΩΝ ΚΕΦΑΑΑΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 1996 ΕΩΣ ΤΟ 2000