[PENDING] Καλλιέργεια 40 στρεμμάτων συμπύρηνου ροδάκινου στην περιοχή Γιαννιτσών: προοπτική και τεχνοοικονομική ανάλυση

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΤΜΗΜΑ :ΘΕ.Κ.Α

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Θ Ε Μ Α :« ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ 40 ΣΤΡΕΜΜΑΤΩΝ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ&

ΤΕΧΝΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ»

ΕΠ1ΒΑΕΠΟΥΣΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΜΑΡΑΓΔΗ

ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ

ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ ΦΙΑΙΠΠΟΣ

ΚΑΛΑΜΑΤΑ 2001

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΕΛ.

I ΤΜΗΜΑ

ΙεΚΑΟΙΕΟ^1 χ ΒΙΒ(ν·°βΗΚΗΐ^

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΓΕΩΡΓΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΠ. ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ-ΚΛΙΜΑ- ΕΔΑΦΟΣ- ΑΝΑΓΛΥΦΟ 3

ΚΛΛΜΕΡΙΈΙΛ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ 13

ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 13

ΚΛΙΜΑ-ΕΔΑΦΟΣ-ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ 15

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΦΥΤΕΥΣΗΣ 17

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΜΗΣ 18

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ 19 ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΜΗΣ 21

ΑΝΘΗΣΗ- ΚΑΡΠΟΔΕΣΗ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΡΠΟΥ 28

ΚΟΝΣΕΡΒΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ 31

ΑΡΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΙΠΑΝΣΗ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ 36

ΤΡΟΦΟΠΕΝΙΕΣ * 38

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΙ 39

I. ί. ΙιΈΡΠ'Ί. ! ΣΥΜΓΤΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 2

ΠΑΓΕΤΟΣ 52

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ- ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ- ΔΙΑΘΕΣΗ- ΑΠΟΣΥΡΣΗ 53

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

ΤΕΧΝΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ 40 ΣΤΡΕΜΜΑΤΩΝ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ

1ος ΧΡΟΝΟΣ 60

2ος ΧΡΟΝΟΣ 63

3ος ΧΡΟΝΟΣ 65

4ος ΧΡΟΝΟΣ 68

5ος ΧΡΟΝΟΣ 71

6ος ΧΡΟΝΟΣ 73

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΜΕΛΕΤΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

75

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ 76

Κ. 1. i. lü-j’l ηί. I ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ POAAKiNO'i 3

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΓΕΩΡΓΟΟΙΚΟΝΟΜ ΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

Σύμφωνα με στοιχεία της Διεύθυνσης Γεωργίας Γιαννιτσών η υφιστάμενη κατάσταση του νομού Πέλλας χαρακτηρίζεται από τα παρακάτω στοιχεία:

• Ο νο μό ς Πέλλας έχει τρεις επαρχίες, Γιαννιτσών, Αριδαίας και Έ δ ε σ σ α ς . Πρωτεύουσα του νομού είναι η Έδεσ σα .

• Ο ν ομ ό ς Πέλλας, αποτελείται από 11 Δήμους και έχει συνολικό πληθυσμό 137.550 άτομα (απογραφή 1991) .

• Η επαρχία Γιαννιτσών έχει 65.550 κατοίκους εκ των οποίων οι 30.000 αποτελούν, τον αγροτικό πληθυσμό της επαρχίας .

• Η επαρχία Γιαννιτσών έχει 10.050 γεωργικές εκμεταλλεύσεις. Το μέσο μέγεθος των γεωργικών εκμεταλλεύσεων είναι περίπου 50 στρ./εκμετάλλευση με αριθμό τεμαχίων 5-6 τεμάχια/εκμετάλλευση

ΊΈΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Α',Ι.Ι.ί/'/·./7 ! ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 4

ΠΙΝΑΚΑΣ 1.1

Ανάλυση της συνολικής έκτασης σε στρέμματα της επαρχίας Γ ιαννιτσών

ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΠΟΣΟΣΤΟ

Δάση 29.500 5%

Άγονες εκτάσεις 200 0,03%

Δρ όμ οι οικισμοί 35.200 5,97%

Εκ τάσεις καλυ πτό με νες από ύδατα 3.360 0,6%

Γεωργική καλλιεργήσιμη γη 521.700 88,4%

Γενικό Σύνολο 589.960 Τ00%

Π ηγή: Σ τα τισ τικ ή Υπηρεσία, 1998

Εκταση Καλλιεργειών

(Συνολική Καλλιεργούμενη έκταση 521.700 στρ. έτος 1999)

Λάχανοκόμ ικά φυτά

15%

Δενδρώδεις Καλλιέρ.

20 %

(103.550 στρ.

(78.350 στρ.)

Αροτραίες, 65%

Π η γή :Σ τα τισ τικ ή Υπηρεσία ,2000. ⁽339.800 στρ^.)

ι

77:7 Κ.Ι.ίΙΜ ΛΤΛΣ

Jl 2 Γ/ΪΠΊ'.ν

Πίνακας 1.2

ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ

ΚΥΡΙΩΤΕΡΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ 1995-1999

Α/Λ

1995 1993 19-37 Τ398 1999

ΠΡΟΪΟΝΤΑ EKTAIH ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΤΑΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΤΑΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ^ε:κταςη ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΚΤΑΣΗ ΠΑΡΑΓΩΉ

στρ. τον. στρ. τον. στρ. τον. στρ τον. στρ τον

1 Ροδάκινα Επιτραπέζ 17.500 11.000 15.000 35.000 15.000 1.000 14.100 5.000 14.120 30.000

2 Ροδάκινα Ιυμττύρινα 85.000 87.000 70.000 130.000 77.250 27.000 72.400 40.000 68.000 165.000

3 Νεκταρίνια 10.000 7.000 8.000 25.000 8.000 1.000 7.000 5.000 8.500 20.800

4 Αχλάδια 800 500 820 2.450 800 1.000 730 1.630 900 1.060

5 Μ^α 1.330 6.700 1.330 6.410 1.400 5.450 1.200 5.300 1.300 3.000

6 Κεράσια 2.700 400 2.700 850 2.400 70 2.400 850 2.000 1.400

7 Ακτινίδια 670 300 670 1.500 600 900 550 1.200 600 1.200

8 Βερύκοκα 600 100 1.000 100 1.500 60 1.700 200 2.700 3.250

9 Δαμάσκηνα 40 80 100 80 400 15 400 40 550 550

10 Ελιές 250 120 250 210 1.200 200 2.500 200 3.000 200

11 Σταφύλια 1.130 1250 1.230 2.300 1.600 2.300 1.760 2.100 1.650 2.150

12 Καρύδια 265 20 265 30 260 10 260 20 ' 230 25

13 Χειμερινά Σιτηρά 105.000 29.500 87.000 17.400 82.000 16.400 69.000 17.250 70.000 22.500

14 Αραβόσιτος 36.000 39.800 51.000 50.700 43.000 46.700 38.000 30.350 31.000 31.000

15 Τεύτλα 16.000 100.000 10.000 60.500 18.450 124.000 12.270 68.000 16.700 85.000

16 Βαμβάκι 140.000 50.000 156.000 38.360 151.500 51.000 170.000 58.000 175.000 63.500

17 Καπνός 33.000 10.100 35.000 11.760 34.200 10.150 36.000 10.700 34.700 11.400

18 Β .Τομάτα 6.000 30.000 6.000 30.000 4.000 24.000 5.000 25.000 3.000 15.000

19 Σπαράγγι 49.500 16.000 50.000 18.200 51.000 15.000 51.000 15.000 49.000 15.000

20 Καλλιέργ.Θερμοκηπ. 1.650 16.800 1.700 12.000 1.750 9.370 1.650 11.870 1.700 12.850

21 Μηδική 8.500 12.800 9.000 13.000 9.000 13.000 10.000 15.000 11.000 16.500

22 Ρύζι 1.70C 1.700 1.700 1.360 4.50C 4.500 2.700 2.160 400 320

23 Λοιπά Λαχανικά 12.06Ε 20.935 19.89C 21.080 25.650

ΣΥΝΟΛΟ 529.70C 529.70C 529.70C 521.700 521.700

Πηγή ι Στατιστική Υπηρεσία ,2000

ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ

λ. 1.1 ι/,γ /γί:ι. ις υ μ π υ ρ η ν ο υ ρ ο δ ά κ ιν ο υ 6

ΚΛΙΜ Α

Το κλίμα της ευρύτερης περιοχής της επαρχίας Γιαννιτσών

*

είναι ηπειρωτικό με στοιχεία μεσογειακού κλίματος. Χαρακτηρίζεται από σχετικά βαρύ χειμώνα και μακρά ξηροθερμική περίοδο το καλο­

καίρι, με μεγάλη ηλιοφάνεια. Νεφώσεις παρατηρούνται σποραδικά τους χειμερι νού ς κυρίως μήνες.

Τα δε δομ ένα που χρησιμοποιήθηκαν έχουν καταγραφεί από το μετεωρολογικό σταθμό της Καρυώτισσας, ο οποίος ανήκει στην ε­

παρχία Γιαννιτσών.

1. Β ροχοπτώ σεις: Το ύψος των βροχοπτώσεων είναι ο καθορι­

στικός παράγοντας που προσδιορίζει την απαιτούμενη δυνα­

μικότητα άρδευσης ανά καλλιέργεια, καθώς και την ενδεχό­

μενη ανάγκη στράγγισης των εδαφών. Στον πίνακα 1.3 πα­

ρο υσι άζε τα ι το μέσο μηνιαίο και ετήσιο ύψος βροχόπτωσης σύμφωνα με στοιχεία των μετεωρολογικών σταθμών της Κα­

ρυ ώτισσας και της Γουμένισσας. Η μέση τιμή της ετήσιας βροχόπ τωσ ης για την περίοδο 1991-1996, από στοιχεία που ελήφθη σαν από το βροχομετρικό σταθμό της Καρυώτισσας είναι 245ηιηι. Η μέση μηνιαία βροχόπτωση για την ίδια περί-

ΊΈΙ Κ.Ι.ΙΙΜΛΤΛΣ

ΚΑΛΛΙΕΠΕΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 7

οδο πα ρο υσι άζ ει μέγιστο τον Νοέμβριο με 37,5ιηηι και ελά­

χιστο τον Αύγουστο με 1,82ιηηι.

2. Π ίνα κ α ς 1.3: Μέσα μηνιαία και ετήσια ύψη βροχής(σε παπί)

Μ ήνας Μ. Σταθμός: Καρυώτισσας

1991 1992 1993 1994 1995 1996 Ιανουάριος

3,3

"0,0

3,8 45,0 12,9

0,0 Φ εβρουάριος

30,9

0,0

7,0 52,0 11,3

0,0 Μ άρτιος

55,7 14,0 5,5 23,2 15,4 54,9

Α πρίλιος

62,7 81,0 1,6 49,0 6,0

0,0

Μ άιος

32,5 66,0 5,8 39,5 25,1

0,0 Ιούνιος

14,5 43,0 20,0 2,0 26,1

0,0 Ιούλιος

27,3 30,0

0,0

14,6

0,0

10,4

Α ύγουστος

3,2 7,7

0,0 0,0 0,0 0,0 Σ επτέμβριος

16,1 17,5

0,0 0,0

31,3

0,0 Ο κτώ βριος

25,5 35,3 6,7 46,8 22,0 11,5

Ν οέμβριος

42,1 21,0 83,0 19,6 21,2 38,1

Δ εκέμβριος 0,0

12,6

0,0 0,0

87,0

0,0

Σύνολο 313,8 328,1 133,4 291,8 258,3 114,9

Πηγή : Μετεωρολογικός Σταθμός Καρυώτισσας

77:7 ΚΛ. ί !■' 1·! ΤΑΣ

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ.'. ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 8

Η κατανομή των βροχοπτώσεων κατά τη διάρκεια του έτους δεν εί­

ναι ομ οιό μ ορ φη , όπως φαίνεται από τα στοιχεία του Πίνακα 1.3.

2. Θ ερμοκρασία: Από τον Πίνακα 1.4 παρατηρούμε ότι η μέση θερμοκρασία είναι 12°0, ενώ η μέγιστη φτάνει τους 35,5 Χ τον μήνα Ιούνιο και η ελάχιστη τους - 8 Χ το μήνα Φεβρουάριο.

ΎΕΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΚΛΑΜΕΡΠ·ΊΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 9

Π ίνα κ ας 1.4:Μέσες, μηνιαίες και ετήσιες τιμές της ελάχι­

στης, μέγιστης και μέσης θερμοκρασίας(σε βαθμούς Κελσίου)

Μ ήνας 1991 1992

Ελάχιστη Μέγιστη Μέση Ελάχιστη Μέγιστη Μέση

Ια νουά ρ ιος -5,0 15,0 5,0 -5,0 17,0 6,0

Φ εβρουάριος -10,0 15,0 2,5 -8,0 19,0 5,5

Μ άρτιος -1,0 20,0 9,5 -3,0 20,0 8,5

Α π ρίλιο ς 5,0 22,0 13,5 4,0 23,0 13,5

Μ άιος 6,0 25,0 15,5 4,0 28,0 16,0

Ιούνιος 12,0 36,0 24,0 10,0 35,0 22,5

Ιού λιος 12,0 35,0 23,0 13,0 37,0 25,0

Α ύγουστος 11,0 34,0 22,5 14,0 34,0 24,0

Σ επτέμβριος 11,0 32,0 21,5 13,0 32,0 22,5

Ο κτώβριος 11,0 34,0 18,0 9,0 25,0 17,0

Ν οέμ βριος 0,0 19,0 9,5 2,0 20,0 11,0

Δεκέμβριος -8,0 12,0 2,0 -4,0 11,0 3,5

Ε τήσια |>, 2,8 24,9 13,9 1,0 22,0 11,5

Πηγή: Μετεωρολογικός Σταθμός Καρυώτισσας

77*7 Λ'.1.ΜΛ/.Ι7:·ΙΓ

Κ.\ΑΜΙ·:ΐ>! ·/■■·/. I ΣΥΜΓΊΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 10

ΕΔΑΦΟΣ

Τα εδάφη της επαρχίας Γιαννιτσών στη μεγαλύτερη τους έ­

κταση σχηματίστηκαν από αλλουβιακές αποθέσεις ποταμών ενώ εκείνα που γε ιτο νεύ ου ν με τις προσβάσεις του Πάικου διαμορφώ­

θηκαν από λεπτόκοκκα υλικά φερμένα από υψηλότερες περιοχές.

Τα αλλουβιακά εδάφη, με υψόμετρο 0-80μ.(πεδινά), είναι νέας σχετικά ηλικίας, με όχι καλά αναπτυγμένα εδαφογενετικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά. Είναι βαθιά εδάφη, χωρίς εμφανείς ενδείξεις διάβρωσης ή πολύ λίγο διαβρωμένα, με μεγάλη ποικιλο- μορφία μηχανικής σύστασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιά­

ζουν πρόβλημα στράγγισης και υψηλής υπόγειας στάθμης, αλλά εί­

ναι κατάλληλα για όλες τις καλλιέργειες.

Τα εδάφη των λοφωδών περιοχών, 80 -150μ., είναι τα γνωστά κόκκινα Μεσογειακά εδάφη. Βρίσκονται ως επί το πλείστον σε ό­

ξινα μητρικά υλικά και σε λίγες περιπτώσεις βασικά μητρικά υλικά, είναι σχετικά διαβρωμένα έως διαβρωμένα ανάλογα βέβαια με την κλίση και το ανάγλυφο της περιοχής, μέτρια βαριά έως βαρεία μη­

χανική σύσταση, αρκετά βαθιά έως μέτρια, με συγκέντρωση σε κάποιο βάθος από την επιφάνεια άργιλο (αργιλικό ορίζοντα) καθώς και σε ορισμέν ες περιπτώσεις συγκέντρωση ανθρακικού ασβεστίου

ΤΚΙ Κ.Ι ΛΛΜ.ΓΓΛΣ

ΕΙΑΑΙΕΡΙΈΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 11

όταν το μητρικό υλικό είναι ασβεστούχο. Τα εδάφη αυτά είναι κα­

τάλληλα για όλες τις καλλιέργειες με την προϋπόθεση της ύπαρξης αρδευτικού νερού.

77.7 ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

12

Γεω φυσικός χάρτης Κ.Μακεδονίας

Γ εω φ υσ ικ ός χάρτης επαρχίας Γιαννιτσών

13

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

H ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

Το επιστημονικό όνομα της Ροδακινιάς είναι P ru n u s pérsica (2 X = 16 χρωμοσώματα) . Ανήκει στην οικογένεια Rosaceae και στην υπ ο οι κ ογ ένε ια Prunoideae . Η ροδακινιά κατάγεται από την Κίνα, όπου απαντάται αυτοφυής και από εκεί διαδόθηκε στην Περ­

σία, Μ. Ασία και Ελλάδα . Στη χώρα μας η καλλιέργεια της ήταν γνωστή από το 400-300 π.Χ. Από εκεί οι Ρωμαίοι τη μετέφεραν στη Δυτική Ευρώπη και από τη Δ. Ευρώπη το 1565 μεταφέρθηκε στην Αμερική με τους Ισπανούς αποίκους.

ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Το είδος που έδωσε τις καλλιεργούμενες ποικιλίες είναι το P. jtersica . Το δέντρο είναι μάλλον μέτριας ανάπτυξης (ύψος 4-6 μ.) και σχετικά βραχύβιο (25-30 έτη) .

Το ριζικό του σύστημα είναι πλούσιο και μέτριου βάθους . Οι βλαστοί έχουν στην αρχή χρώμα ερυθροπράσινο και κατόπιν καστα­

νό . Ο φλοιός τελικά σχίζεται .

K. LLUlii’l Ll. I LV ΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ

77·'/ All.l.ü/.r/:ir

14

Οι ο φ θα λ μο ί διακρίνονται εύκολα σε βλαστοφόρους και ανθο- φόρους . Οι βλαστοφόροι είναι μικρότεροι από ό,τι οι ανθοφόροι και βρίσκονται στις κορυφές των βλαστών (κορυφαίοι), στα γόνατα μόνοι, ή μαζί με 1-2 ανθοφόρους σε κάθε γόνατο (παράπλευροι) .

Ο κάθε α νθο φό ρο ς οφθαλμός δίνει ένα άνθος (απλός ή μοναν- θής) . Τα άνθη είναι περίγυνα, έχουν 5 σέπαλα και 5 πέταλα χρώμα­

τος λ ε υ κ ο ρ ό δι ν ου ή ρόδινου, μικρά ή μεγάλα και πολλούς στήμονες . Ο ύπε ρο ς αποτελείται από ένα καρπόφυλλο με 2 σπερμοβλάστες . Από τις δύο σπερμοβλάστες γονιμοποιείται μόνο η μια και δίνει το σπέρμα ενώ η ωοθήκη δίνει τον καρπό .

Ο καρπός της ροδακινιάς είναι δρύπη και αποτελείται από το εδώδιμο τμήμα (εξωκάρπιο και μεσοκάρπιο) και το σκληρό ενδο­

κάρπιο με το σπέρμα . Όταν έχει χνούδι λέγεται κοινό ροδάκινο ενώ όταν δεν έχει τότε λέγεται νεκταρίνι . Το χρώμα της σάρκας μπορεί να είναι λευκό (λευκόσαρκες ποικιλίες) ή κίτρινο (κιτρινόσαρκες ποικιλίες) . Η σάρκα των ώριμων καρπών είτε αποκολλάται εύκολα από τον πυρήνα (εκπύρηνα ροδάκινα) είτε δεν αποκολλάται (συμπύ- ρηνα ροδάκινα) . Η σάρκα γύρω από τον πυρήνα μπορεί να έχει -ή-να- μη^ν-έ^Η'ε ρ υ θ ρ ό χρώμα . Ο φλοιός του καρπού ορισμένων ποικιλιών αποκτά κόκκινο επίχρωμα .

Α1ΙΜΙΜΜΈΙΛ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ

ΤΕΙ Κ. [ΑΛΜΑΤΑ Σ

λ'. 1.1. ΙΙΙ'ΊΊ 7:7.! ΣΥλ-ΙΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 15

Το σπέρμα είναι πικρό, δεν τρώγεται και χρησιμοποιείται μόνο για πολ λαπ λασ ια σμό . Το σκληρό ενδοκάρπιο που περιβάλλει το σπέρμα φέρει χρώμα ερυθρωπό και πολλές αυλακώσεις (γλυφές) .

Τα φύλλα είναι λογχοειδή, πριονωτά και χωρίς τρίχες .

ΚΛΙΜΑ - ΈΔΑΦΟΣ

Η ροδακινιά από άποψη εδαφικών απαιτήσεων προτιμά ελαφρά ως μέσης σύστασης εδάφη, δηλαδή αμμοπηλώδη ή πηλοαμμώδη . Δεν προτιμά βαριά εδάφη λόγω υπερβολικής υγρασίας και κακού αε ρισμού . Αν υπάρξουν αυτές οι συνθήκες τότε στα δένδρα θα πα­

ρα τηρηθεί χλώρωση . Από την άποψη του ρΗ προτιμάει το 6-7,5 . Αλκαλικά εδάφη θα πρέπει να αποφεύγονται γιατί ο οπωρώνας θα έχει μόνιμο πρόβλημα από έλλειψη σιδήρου .

Η ροδακινιά είναι δένδρο που απαιτεί 500-1200 ώρες κάτω από τους 7,2°0 για την διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών . Η ελάχι­

στη θερμοκρασία του χειμώνα είναι μέχρι -20°Ο με -22°0 και η μέ- γιστη για το καλοκαίρι 35°0 . Πάνω από τους 35°0 προκαλείται μι­

κρό μέγεθος των καρπών και κακή ποιότητα . Κατά τη διάρκεια του φ θι νο πώ ρου αν δεν έχουμε σταδιακή μείωση της θερμοκρασίας, αλ­

λά έχουμε απότομη πτώση της θερμοκρασίας θα παρατηρηθεί κατα­

στροφή των ανθοφ όρων οφθαλμών . Επειδή η ροδακινιά έχει πρώιμη

ΤΕΙ λ 'Ι.(.ϋ /.Ι7 Μ Γ

Κ. 1.1. ΙΙΙ'Ί’1IX.1 ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 16

άνθηση δεν πρέπει να φυτεύεται σε περιοχές όπου έχουμε όψιμους παγετούς .

ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΣ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ

Η ροδακινιά πολλαπλασιάζεται είτε εγγενώς με σπόρο είτε α- γενώς με μοσχεύματα και με εμβολιασμό . Ο πιο διαδεδομένος τρό­

πος πολλαπλασιασμού είναι με εμβολιασμό των επιθυμητών ποικι­

λιών σε πάνω σπορόφυτα υποκείμενα .Σήμερα όμως αρχίζουν να διαδίδονται όλο και περισσότερο τα κλωνικά αντί για τα σπορόφυτα υποκείμενα επειδή υπερτερούν σε πολλά χαρακτηριστικά όπως εξα­

σφαλίζουν γενετική ομοιομορφία στον οπωρώνα ,επιταχύνουν το χρόνο εισόδου στην καρποφορία , είναι ανθεκτικά στις ασθένειες επαναφύτευσης και σε χλωρώσεις.

IIX ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 17

ΤΟ ΠΡΟ ΒΛΗ Μ Α ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΦΥΤΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ

*

Οι ροδακινο πα ραγ ωγ οί σε πολλές περιοχές αντιμετωπίζουν συ­

χνά αποτυχίες από τη φύτευση νέου ροδακινεώνα σε έδαφος που πρ ο ηγ ου μ ένω ς καλλιεργείτο ροδακινιά . Τα δέντρα δεν αναπτύσσο­

νται κανονικά και μπορεί να νεκρωθούν μέσα σε λίγα χρόνια . Τα αίτια αυτής της βραχυζωΐας δεν είναι πάντοτε τα ίδια . Μερικά από αυτά α να φ έρο ντ αι πιο κάτω:

¡ .Τ ο ξ ικ ό τ η τ α των ριζών που παραμένουν στο έδαφος, μετά την εκρίζωση ροδακινεώ να .

Οι απ ο μ έν ο υ σε ς ρίζες της ροδακινιάς στο έδαφος του οπωρώνα από την πρ οη γο ύμ ενη φύτευση διασπώνται με τη δράση μικροοργα­

νισμών, με αποτέλεσμα τη σύνθεση μιας ουσίας (πιθανόν ΗΟΝ) που είναι τοξική στις ρίζες των επαναφυτευθεισών ροδακινιών .

2. Ζημιές από Ογΐοβροτα: Ο μύκητας εγκαθίσταται σε τραύματα και έχει σαν συνέπεια την κομμίωση και το θάνατο βραχιόνων ή ολό­

κληρων δέντ ρω ν .

3. Νηματώ δεις: Είναι ένας από τους κύριους παράγοντες αποτυχίας εγ κα τάστασης της ροδακινιάς σε θέση παλιού ροδακινεώνα . Οι νη μ ατ ώ δε ις μειώνουν την αύξηση ή προκαλούν νέκρωση των νεα-

77·.’/ Κ ,Ι.ϋ Μ ΙΓ .ΙΣ

ΚΛΑΜΕΙΊΈΙΛ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 18

ρών δέντρων . Υποκείμενα ανθεκτικά σε νη μ α χώδεις, όπως Nemaguard και S-37, δεν έδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα . 4. Στο μύκητα Armillaria mellea: Προκαλεί ομοίως νεκρώσεις σε

δέντρα που φυτεύτηκαν σε παλιούς ροδακινεώνες .

5. Pythium , R hizoctonia και Fuzarium: Οι μύκητες αυτοί προκαλούν νεκρώσεις της ροδακινιάς που φυτεύτηκε σε παλιό ροδακινέωνα . Απολύμανση του εδάφους με βρωμιούχο μεθύλιο ή χλωροπικρίνη ελαττώνει τις ζημιές .

Το πρόβλημα της επαναφύτευσης αντιμετωπίζεται με το υποκείμενο GF 677 .

Συστήματα φύτευσης και διαμόρφωσης της κόμης Τα πιο διαδεδομένα συστήματα φύτευσης είναι.

• κατά τετράγωνα

• κατά ρόμβους

• κατά γραμμές ή ορθογώνια παραλληλόγραμμα

Τα πιο διαδομένα συστήματα διαμόρφωσης της κόμης είναι το κύπελλο , η πυραμίδα και η παλμέττα.

Οι αποστάσεις φύτευσης εξαρτώνται από το σχήμα της κόμης του δέντρου και φυσικά από το υποκείμενο (βλέπε αναλυτικό­

τερα στο κεφ.3).

7717 ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 19

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

ΤΑ ΥΠΟΚΕΙΜ ΕΝΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ α) Σπορόφυτα

Οι σπόροι προέρχονται από το άγριο είδος της ροδακινιάς και μας δίνουν ομοιόμορφα φαινοτυπικά σπορόφυτα μέτριας ανάπτυξης . Πλεονεκτήματα:

• έχουν πολύ καλή συμφωνία με όλες τις ποικιλίες , με αποτέ­

λεσμα να παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά επιτυχίας κατά τον εμβολιασμό

• είναι ανθεκτικό στους νηματώδεις (M elo id o g yn e in co g n ito ,M .ia va n ica )

Μ ειονέκτημα:

• Δεν ενδείκνυνται για επαναφύτευση

• έχουν όψιμη βλάστηση και κινδυνεύουν από πρώιμους παγετούς

β) Κ λω νικά υποκείμενα

-St. J u lie n : Είναι υποκείμενο με μέτρια ανάπτυξη και προκαλεί να ­ νισμό στις εμβολιαζόμενες ποικιλίες 30-40% σε σχέση με τα σπορό­

φυτα . Έ χ ε ι ριζικό σύστημα σχετικά επιπόλαιο, αντέχει αρκετά καλά

,7.7 Ε !. L 1.1 £-17! I I

20

σε υγρά εδάφη παρουσιάζει όμως ευπάθεια στα αλκαλικά, ασβε- στούχα εδάφη . Προσαρμόζεται σε εδάφη γόνιμα και δροσερά . Μειονέκτημα: Ευπαθή στη φυτόφθορα, δεν μπορεί να χρησιμοποιη­

θεί για επαναφύτευση και δεν συνιστάται να εμβολιάζουμε μικρό- καρπες ποικιλίες .

G F 6 7 7 : Είναι ένα φυσικό υβρίδιο P ru n u s p érsica X P ru n u s amyg- d a lu s . Έ χ ε ι χρησιμοποιηθεί ευρύτατα σαν υποκείμενο ροδακινιάς . Είναι ένα υποκείμενο πολύ ζωηρό, περίπου 15% πιο ζωηρό από τα μέσα σπορό φυ τα ροδακινιάς . Πολλαπλασιάζετε με μοσχεύματα σκληρού ξύλου . Οι παραγωγοί αγοράζουν έτοιμα ριζοβολημένα μο­

σχεύματα .

Π λεονεκτήματα:

• Η δυνατ ότη τα επαναφύτευσης ακόμα και τον ίδιο χρόνο εκριζω­

μένων οπω ρώ νων ροδακινιάς .

• Μπο ρεί και αξιοποιεί εδάφη χαμηλής γονιμότητας .

• Έ χ ε ι αρκετά μεγάλη αντοχή στην ξηρασία .

• Αντέχει στην χλώρωση και σε εδάφη με μεγάλη περιεκτικότητα σε C a C 0 3 .

K,i. \¡!T¡ ΈΙ. i ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ

TE! /CL LIM ITAS

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 21

Μ ειονεκτήματα:

• Αποτυχίες στον πολλαπλασιασμό με μοσχεύματα σκληρού ξύλου .

• Αρκετά μεγάλη αποτυχία στον εμβολιασμό .

• Παρ ου σιάζε ι ευπάθεια στις φυτόφθορες .(Ρ /ινίορί/τοτα οααίοηιηι και Ρά. αιίΓορίΙιοτα)

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΜΗΣ Τα πιο διαδεδομένα συστήματα φύτευσης στην περιοχή των Γιαννιτσών είναι τα εξής:

1. Φ ύτευση κατά τετράγωνα 2. Φ ύτευση κατά ρόμβους

3. Φ ύτευση κατά γραμμές ή κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα Οι αποστ άσε ις φύτευσης είναι ανάλογες με το σχήμα κόμης του δέντρου και φυσικά ανάλογα με το υποκείμενο:

Στο υ ποκ είμ ενο ϋ Ε 677 τα δέντρα δι αμορφώνοντα ι σε κύπελ­

λο, πυραμίδα και σε παλμέττα και οι αποστάσεις φύτευσης είναι:

α) Κύπελλο (5Χ5μ. ή 5Χ4μ. ή 5,5Χ4,5μ.) β) Πυραμίδα ( 5 X 3 , 5μ. ή 5Χ3μ.)

γ) Παλμέττα (4Χ2μ.)

ΤΕΙ ΚΛ.ΙΙΜΛΤΛΣ

K. 1.1. IIEPI 7-7■ I ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ ~)Ί

Στα υπο κείμ ενα St. Julien και στα σπορόφυτα τα δέντρα δια­

μο ρφώνονται σε κύπελλο και πυραμίδα και οι αποστάσεις φύτευσης είναι:

α) Κύπελλο ( 5 X 4 ,5μ. ή 5Χ4μ.) β) Πυραμίδα (5Χ3μ. ή 5X2,5μ.)

Στα υπ οκ είμ ενα St. Julien και στα σπορόφυτα, οι αποστάσεις φύτευσης είναι πιο μικρές από τις αποστάσεις φύτευσης που χρησι­

μο ποιούνται στο υποκείμενο GF 677, λόγω του ότι η κόμη των δ έ ­ ντρων στα σπ ορόφυτα και στα υποκείμενα St. Julien είναι πιο μικρή από αυτή των υπ οκειμένων G F 677 .

Κ λ α δ έ μ α τ α Π υραμίδα

Στο σχήμα αυτό υπάρχει μόνιμος κεντρικός άξονας που περ ι­

βάλλεται σε όλο το μήκος του από σκελετικούς κλάδους πλαισιωμέ­

νους με κα ρπ οφόρα όργανα . Στην κανονική πυραμίδα το ύψος του κεντρικού άξονα είναι συνήθως διπλάσιο της διαμέτρου της βάσης της κόμης και οι σκελετικοί κλάδοι σχηματίζονται σε κανονικές με­

ταξύ του αποστάσεις ( 6 0 - 1 10cm) και κατά σπειροειδή διάταξη, η δε γωνία των σκελετικών κλάδων με τον κεντρικό άξονα είναι περίπου 45° .

77:7 /C U L U IT U r

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 23

Τα πρώ τα τρία χρόνια δημιουργούμε τρία επίπεδα, όπου στο καθένα α φή νου με τρεις βραχίονες σωστά διανεμημένους στο χώρο, ώστε να μην αλληλοσκιάζονται ο ένας από τον άλλο .

*

Από την τέταρτη χρονιά και μετά αφαιρούνται οι παλαιοί (διε­

τής) βλαστοί και αφήνονται οι ετήσιοι οι οποίοι είναι και τα καρπο­

φόρα όργανα της ροδακινιάς .

Κ ύπελλο

Με το σχήμα του κυπέλλου αποκτούμε σχετικά βραχύκορμα δέ­

ντρα τα οποία δέχονται αρκετό φως ακόμα και στο εσωτερικό τους, γίνεται καλύτε ρο ς αερισμός . Στο σχήμα αυτό παρουσιάζουν το μειονέκτημα της μειωμένης αντοχής του σκελετού σε φορτία, ιδιαί­

τερα όταν όλοι οι βραχίονες δημιουργούνται από το ίδιο σημείο (σχήμ. 2) .

Στη ροδακινιά μετά το σχηματισμό 3 ως 5 βραχιόνων η βλά­

στηση δεν διχάζεται αλλά κάθε βραχίονας πλαισιώνεται σε διαφορε­

τικές απ οστάσεις και θέσεις από ζωηρούς κλάδους κατάλληλα κατα­

ν εμ ημ έ νο υ ς στο χώρο που εξελίσσονται σε υποβραχίονες ή κλάδους πλ αισ ιω μέν ου ς με κλαδίσκους και οπωροφόρα όργανα σε όλο το μή­

κος τους .

ΊΕΙ Κλ.ΙΧΜΑΤΑΣ

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΌΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 24

Π αλμέττα

Η κόμη του δέντρου αναπτύσσεται σε μια επίπεδη επιφάνεια, έτσι ώστε πολλά δέντρα μαζί σχηματίζουν ένα οπωροφόρο φράκτη . Η διαμόρφωση αυτή επιτυγχάνεται με τη χρησιμοποίηση κλωνικών υ ποκ ειμ ένω ν με περιορισμένη ανάπτυξη και συνδυάζεται με υ πο ­ στήριξη και πρόσδεση σε σύρματα για την ανάπτυξη ενός κεντρικού άξονα που πλαισιώνεται σε διάφορα ύψη με λοξούς βραχίονες (σχήμ. 3) . Όλ ο ι οι βραχίονες καθοδηγούνται και αναπτύσσονται σε ένα επίπεδο .

Η παλμέττα με λοξούς βραχίονες παρουσιάζει πολλά πλεον ε­

κτήματα . Με τη διαμόρφωση αυτή διευκολύνονται οι καλλιεργητι­

κές εργασίες και εξασφαλίζονται ευνοϊκότερες συνθήκες φωτισμού και αερισμού για παραγωγή καλύτερης ποιότητας καρπών και μεγά­

λων στ ρεμμ ατικών αποδόσεων . Παρουσιάζει όμως και σοβαρά μειονεκτήματα όπως, α) χρειάζεται έμπειρο προσωπικό, κυρίως τα πρώτα χρόνια του σχηματισμού της, για την πρόσδεση των βραχιό­

νων και κάμψη των καρποφόρων βλαστών, β) δε μπορεί να εφαρμο­

στεί με επιτυχία σε δέντρα που αναπτύσσονται σε πτωχά και αβαθή εδάφη .

7717 ΕΛ.ΙΪΜ.ΪΤΛΣ

ΚΑ.Ι. Ι Ι Ι - Ί ΊI ΙΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 25

Για την εγκατάσταση παλμέττας τα δέντρα φυτεύονται σε γραμμ ές και κλαδεύονται αμέσως στο ύψος (50-60 οπι) που θέλουμε να σχημα τισ θε ί ο πρώτος όροφος της παλμέττας (σχήμ. 3). Στο τέ-

*

λος της πρώτη ς βλαστικής περιόδου από τη νέα βλάστηση διαλέγο­

νται ο κ ε ντ ρικ ός άξονας και οι δύο λοξοί βλαστοί που σχηματίζουν με δεσίματα γωνία 55°-60° με τον κεντρικό άξονα και θα αποτελό­

σουν τον πρώτο όροφο . Η ίδια εργασία συνεχίζεται και στα επόμε­

να χρόνια έως ότου σχηματισθούν 4 ως 5 όροφοι και τα δέντρα φθά σουν στο ύψος 4-5 ιη .

Για να καθοδηγηθεί η βλάστηση σε ένα επίπεδο οι βλαστοί ·—

βραχίονες δέ νο ν τα ι σε σύρματα που έχουν τοποθετηθεί σε πασσά­

λους . Οι πά σσ αλο ι τοποθετούνται ανά 16- 20 πι επί της γραμμής .

ΤΕΙ ΚΑ.ίΙΜΑΤΛΣ

ΚΑΑΑ1ΚΡ1ΈΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 26

(σχή μα 1),Δέντρο διαμορφωμένο σε πυραμίδα

Λ Β

(σχή μα 2) Σχηματική παράσταση δέντρων διαμορφω μένω ν σε κύ­

πελλο με τ ρ ε ις βραχίονες (Α), με τέσ σερις βραχίονες (Β) .

ΤΕΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Α'. \AMF.PI7:7.1 ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 27

]ο ς χρόνος Μάρτιος '

1ος χρόνος Ίρυλεος

Ιος χρόνος Χειμώνας

2ος χ ρονος 3ος χρονος

Χ ειμώ νας Ιούλιος

3ος χρονος

"Χειμώνας

(σχή μα 3) Κλάδευμα μορφώσεως παλμέττας

77:7 Κ Α Λ ΙΑ /,ίΤ .ΙΙ'

ΚΛΛΜΕΙΨΕΙΛ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 28

Α Ν Θ Η ΣΗ - ΚΑΡΠΟΔΕΣΗ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΡΠΟΥ

Οι αν θ ο φ όρ οι οφθαλμοί της ροδακινιάς αφού υποστούν επαρ­

κείς ώρες (700-1200) χαμηλών θερμοκρασιών (7°0 και κάτω), ώστε να διακ οπ εί ο λήθαργος των, ανθίζουν την άνοιξη . Τα άνθη της ρο­

δακινιάς είναι μονήρη (ο κάθε οφθαλμός δίνει ένα άνθος), ερμαφρό­

διτα και περίγυνα . Οι ποικιλίες ροδακινιάς είναι αυτογόνιμες και δεν χρε ιάζ οντ αι επικονιαστές .

Η καρπόδεση στη ροδακινιά είναι υψηλή, αν δεν σημειωθεί πα­

γε τός και καταστρέψει τα άνθη της . Τα αγονιμοποίητα άνθη πέ­

φτουν και στη συνέχεια παρατηρούνται δύο κύματα καρποπτώσεων, ένα τον Απρίλιο και άλλο ένα τον Μάιο . Μετά το τελευταίο κύμα πρέπει να γίνεται αραίωμα καρπών .

Η αύξηση του καρπού της ροδακινιάς γίνεται σε τρία στάδια . Στο πρώτο στάδιο παρατηρείται ταχεία αύξηση του μεγέθους του καρπού, στο δεύτερο σταματά σχεδόν η αύξηση και σκληρύνεται το ενδοκ άρ πιο και στο τρίτο αυξάνεται γρήγορα το εξωκάρπιο και με­

σοκάρπιο (εδώδιμο τμήμα) . Τα στάδια αυτά είναι περισσότερο εμ­

φανή στις όψιμες παρά στις πρώιμες ποικιλίες . Η αύξηση του καρ­

πού στο τρίτο στάδιο είναι πολύ ταχεία και οφείλεται κυρίως στην

ΤΕΙ ΚΛ.ίΙΜΛΤΛΣ

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΣΥΜΠΥΡΗΝΌΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 29

τάνυση των κυττάρων με την είσοδο νερού . Γ ι ’ αυτό το λόγο είναι επιβεβλημένη η άρδευση των οπωρώνων ροδακινιάς λίγες μέρες πριν από την ωρίμανση των καρπών .

Οι καρποί της ροδακινιάς ωριμάζουν διαδοχικά σε μια περίοδο 10-25 ημερών, ανάλογα με την ποικιλία . Πρώτα ωριμάζουν οι καρ­

ποί της κορυ φής του δέντρου και αργότερα οι καρποί της βάσης, επειδή σκι άζονται περισσότερο . Η σταδιακή ωρίμανση των καρπών επιβάλλει ώστε η συγκομιδή τους να γίνεται σε 2-3 χέρια .

Μετά από κάθε χέρι συγκομιδής ο οπωρώνας πρέπει να αρδεύε­

ται γιατί έτσι οι καρποί αυξάνουν το μέγεθος περισσότερο, ωριμά­

ζουν γρ ηγ ο ρ ό τερ α και γίνονται πιο εύγευστοι .

Η ποιότητα των καρπών της ροδακινιάς εξαρτάται από την ποι­

κιλία καθώς και από πολλούς άλλους παράγοντες, όπως υποκείμενο, ποικιλία, αραίωμα, ασθένειες, έντομα, άρδευση, κλιματικοί πα ράγο­

ντες κ.λ.π. . Για την ίδια ποικιλία η ποιότητα είναι συνάρτηση του μεγέθους του καρπού και κάθε τεχνική που το αυξάνει μέσα στα ό­

ρια πά ντοτε των δυνατοτήτων της ποικιλίας έχει ιδιαίτερη σημασία . Το αραίωμα των καρπών εφαρμόζεται σχεδόν σε όλες τις ποι­

κιλίες ροδακινιάς και αποσκοπεί στη βελτίωση του μεγέθους και της ποι ότητας των καρπών . Πότε θα γίνει το αραίωμα και σε πιο βαθμό εξαρτάται κυρίως από το επιθυμητό μέγεθος των καρπών κατά τη

77:7 ΚΑ.ίΙΜΑΤΑΣ

λ'. 1.1. υ ι : π·/·;/. ι ς υ μ π υ ρ η ν ο υ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 30

συγκομιδή . Έ τ σ ι τα βιομηχανικά ροδάκινα πρέπει να έχουν βάρος τουλ άχισ τον 100§τ/καρπό, για να γίνουν αποδεκτά από τα κονσερ­

βοποιεία . Πρέπει λοιπόν ο παραγωγός να είναι σε θέση να προβλέ-

*

ψει το τελικό μέγεθος και να εφαρμόσει το ανάλογο αραίωμα .

Η πρόβλεψη του τελικού μεγέθους των καρπών στηρίζεται στο γε γο νό ς ότι μικρού μεγέθους καρποί κατά την πρώτη περίοδο της αύξησής των δίνουν μικρούς καρπούς κατά τη συγκομιδή. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι μικροί καρποί έχουν μικρό αριθμό κυττάρων, βρίσκονται σε σκιά, σε αδύνατους βλαστούς κ.λ.π. Ένας καρπός που είναι μικρός κατά την περίοδο αραιώματος σε αυστηρά αραιωμένο δέντρο δεν θα γίνει τόσο μεγάλος κατά τη συγκομιδή όσο ένας μεγάλος αρχικά καρπός σε ελαφρά αραιωμένο δέντρο . Ε­

πομ ένως κατά το αραίωμα πρέπει να αφαιρούνται οι μικροί, οι πρ ο ­ σβεβλημένοι από έντομα καθώς και οι χτυπημένοι από κλαδιά, καρ­

ποί και να πα ρ αμ ένο υν οι μεγάλοι και ακέραιοι .

Το αραίωμα πρέπει να αναβάλλεται μέχρι που να σταθεροποιη­

θεί η καρπόδεση (να σταματήσουν οι καρποπτώσεις) . Έ να πρακτικό πα ράδειγμα είναι όταν ο πυρήνας έχει σκληρύνει .

Ο βαθμός αραιώματος επηρεάζει άμεσα το τελικό μέγεθος του καρπού και η συνολική παραγωγή μειώνεται όταν εφαρμοστεί υπερβολικό αραίωμα .

ΤΕΙ ΚΛ.ϋΜΛΤΛΣ

ΚΛΛ.Ι/Ι-Ί’Π -Ιί ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 31

Γενικά το αραίωμα πρέπει να εφαρμόζεται πρώτα στις πρώιμες ποικιλίες και μετά στις όψιμες . Όσον αφορά το βαθμό αραιώματος είναι πιο αυ στη ρό ς στις πρώιμες (60-70 φύλλα/καρπό ή 1 καρ- πός/20εκ. βλαστού) και ελαφρύτερο στις όψιμες (30/40 φύλ­

λα/καρπό ή 1 καρπός/10-15 εκ. βλαστού) . Ο λόγος που το αραίωμα είναι πιο αυστηρό στις πρώιμες ποικιλίες α π ’ ότι στις όψιμες είναι γιατί ο χρόν ος παραμονής του καρπού πάνω στο δένδρο στις πρώι­

μες ποι κιλίες είναι μικρότερος από ότι στις όψιμες και έτσι όσο πιο πολ λού ς καρπούς έχει το δένδρο τόσο πιο δύσκολα τους θρέφει . Το αραίωμα στην περιοχή των Γιαννιτσών γίνεται με το χέρι .

Κ Ο Ν Σ Ε Ρ Β Ο Π Ο Ι Η Σ Ι Μ Ε Σ Π Ο Ι Κ Ι Λ Ι Ε Σ ( Σ Υ Μ Π Υ Ρ Η Ν Ε Σ ) Ο ι ποικιλίες αυτές που καλλιεργούνται για την παρασκευή κομπό­

στας πρέ πε ι να έχουν τα πιο κάτω χαρακτηριστικά .

• Ο καρπός πρέπει να έχει σφαιρικό και ομ οιόμορφο σχήμα και το μέγεθος του να κυμαίνεται από 60-90 χιλιοστά .

• II σάρκα να είναι βαθυκίτρινη χωρίς ίχνος κόκκινης απόχρω- σης γύρω από τον πυρήνα . Να είναι καλής υφής, γευστική Κ'αι αρωματική με ομοιόμορφη ωρίμανση .

ΤΕΙ ΕΙ.ίΙΜ ,Π ΆΣ

ΚΑΑΑΙΕΡΓΕΙΑ ΕΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 32

• Ο π υ ρ ήνα ς να είναι μικρός και στρογγυλός και να μην κατα­

λήγει σε μεγάλη μύτη, χωρίς βαθιές γλυφές κατάλληλος για μηχανική εκπυρήνωση .

Κ Ο Ν ΣΕΡΒ Ο Π Ο ΙΗ ΣΙΜ ΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ

L o a d e l: Ο καρπ ός έχει μέτριο μέγεθος και σφαιρικό σχήμα . Ο

φλοιός είναι κ ίτρ ινο ς με κόκκινο επίχρωμα . Η σάρκα είναι βαθυκί- τρινη με πολύ καλή γεύση και χαρακτηριστικό άρωμα . Ωριμάζει κατά την 25-28 Ιουλίου .

F o r tu n a: Ο καρπ ός έχει μέτριο μέγεθος και σφαιρικό σχήμα . 0 φ λο ιό ς είναι κίτρ ινο ς με κόκκινο επίχρωμα . Η σάρκα είναι χρυσοκί­

τρινη με ελαφρά πράσινη απόχρωση γύρω από τον πυρήνα . Συνε­

κτική γευστική και αρωματική . Θεωρείται κατώτερη από την Loadel αλλά καλής ποιό τη τα ς . Ωριμάζει 25-28 Ιουλίου .

V iv ia n : Ο κ α ρπ ός της έχει μέτριο μέγεθος και σφαιρικό σχήμα . Ο

φ λο ιό ς της είναι κίτρινος με κόκκινο - ιώδες επίχρωμα . Παρατηρώ­

ντα ς τον φλοιό βλέπουμε ανοιχτοκίτρινα στίγματα (φακίδες) το ο ­ ποίο είναι χαρακτηριστικό της ποικιλίας αυτής . Ωριμάζει 3-8 Αυ- γού σ το υ .

B o w en : Καρπός μεσαίο - μεγάλο μέγεθος, σφαιρικό σχήμα . Σάρκα

κίτρινη . Δεν παρατηρείται ομοιομορφία των καρπών ως προς το μ έγεθος πάΛ^ω-β^ο^δέντρο . Έ χει υψηλά ποσοστά καρπόδεσης. Χαρα­

ΤΕΙ KA.LWLITAE

Κ.\ΑΑΙΕΙΊΈΙΛ ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 33

κτηριστικό της ποικιλίας είναι ότι ωριμάζει από τα μέσα προς τα έξω . Ω ριμάζει 10-15 Αυγούστου .

A n d r o s s : Ο καρπός έχει μέτριο ως μεγάλο μέγεθος και σχήμα σφαι-

■?.

ρικό . Ο φλοιός είναι κίτρινος με κόκκινο επίχρωμα . Η σάρκα είναι α νοιχτοκίτρινη με πολύ καλή γεύση . Έ χει πολύ μεγάλα ποσοστά καρπ όδεσ ης . Ω ριμάζει από 15-20 Αυγούστου .

E v e r ts : Ο καρπός έχει μέτριο μέγεθος και έχει σχήμα σφαιρικό. Ο

φλοιός είναι κ ίτρινος με ελαφρά κόκκινο επίχρωμα . Η σάρκα είναι κίτρινη^συνεκτική με καλή γεύση .

Ω ριμάζει από 30 Αυγούστου μέχρι 5 Σεπτεμβρίου .

Μ&Υήαιη: Καρπός μικρός ως μεσαίος και σχήμα σφαιρικό . Οι καρποί

είναι όλοι ο μ ο ιό μ ο ρ φ ο ι . Έ χει σάρκα κίτρινη και συνεκτική . Μικρά π ο σ ο σ τά κ αρπ όδεσ ης και ωριμάζει 5 Σεπτεμβρίου.

S i a m : Ο καρπός έχει μέτριο μέγεθος με σχήμα σφαιρικό και μικρή

θηλή . Ο φλοιός είναι κίτρινος ως κιτρινοπράσ ινος . Η σάρκα είναι κίτρινη με καλή γεύση . Χαρακτηρίζεται από καρπόπτωση κατά τη συγκομιδή . Ω ριμάζει γύρω στις 10 Σεπτεμβρίου .

ΤΕΙ ΚΛΑΙΜΙΙΛΣ

ANDROSS

LOADEL

EVERTS

BOWEN

VIVIAN

MERRIAM

λ'. I. !. ΙΙ/·:π 7.7.1 IΥΜΠνΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ' 36

ΑΡΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΛΙΠΑΝΣΗ ΡΟΔΑΚΙΝΙΑΣ

Η ροδακινιά αναπτύσσεται σε περιοχές με ζεστό καλοκαίρι και έχει μεγάλες απαιτήσεις σε νερό . Δεν νο είτα ι καλλιέργεια ροδακι­

νιάς χωρίς να υπάρχει άφθονο νερό για άρδευση (300 πί3 τουλαχι- στον/στρ. ετησίω ς) . Ο καρπός της αυξάνεται πάρα πολύ γρήγορα προ της ω ρίμανσης και τότε χρειάζεται πολύ νερό .

Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της άνοιξης, σε υγρές περιοχές, π α ρατηρείτα ι γενική χλώρωση στο φύλλωμα της ροδακινιάς, που ο φ είλετα ι στον κακό αερισμό του εδάφους . Η χλώρωση αυτή διορ­

θώ νεται αργότερα όταν σταματήσουν οι βροχοπτώσεις, καλό είναι όμω ς να γ ίνο ν τα ι στραγγιστικά έργα .

Η ροδακινιά έχει επίσης υψηλές απαιτήσεις σε ανόργανα σ τοι­

χεία γιατί πα ράγει πάρα πολλούς καρπούς και νέους βλαστούς . Οι κριτικές σ υγκεντρώ σεις των φύλλων σε ανόργανα θρεπτικά στοιχεία δίνο ντα ι στον πίνακα 3.1 .

Πίνακας 3.1

Οι κ ρ ιτικ ές συγκεντρώ σεις των ανόργανων στοιχείων σε φύλλα ροδακινιάς

%

Ν Ρ Κ Μμ Ου

2,3 0,12 1,5 0,24 1,0

ρριη

8 Ρε Μη Β Ζη Ου

100-150 50 25 20 17 4

ΤΕ1 Κ-ΙΙΙΜΛΤΛΣ

κ 1.1. [Π·:ρ π·ί.ις υ μ π υ ρ η ν ο υ ρ ο δ ά κ ιν ο υ 37

Οι λιπάνσ εις στα διάφορα στάδια ανάπτυξης του οπωρώνα γ ί­

ν ο ντα ι κατόπιν εδαφολογικής ανάλυσης . Μια ενδεικτική λίπανση που σ υνισ τάται από την κ. Λάλου Αθηνά, Γεωπόνο της Δ/νσης Γε­

ωργίας Γ ια ννιτσ ώ ν για την περιοχή Γιαννιτσών περιγράφεται παρα­

κάτω:

Πριν την εγκατάσταση του οπωρώνα ενσωματώνουμε σ ’ όλο το χωράφι 150Κ§/στρ. λίπασμα 0-20-0 και 50-100 Κ§/στρ. λίπασμα 0- 0-48 . Ο ργώ νουμε σε βάθος 30οπι και φρεζάρουμε . Όλα τα χρόνια χρη σ ιμο π ο ιο ύ μ ε θειϊκή και νιτρική αμμωνία .

Η θειϊκή αμμωνία χρησιμοποιείται 1 μήνα - 40 μέρες πριν την άνθηση (»10-20 Φεβρουάριου) με ενσωμάτωση .

Η νιτρική αμμωνία χρησιμοποιείται επιφανειακά μέχρι 20 Μαΐ- ου για να βοηθηθεί η βλάστηση .

Στις πρώ ιμες ποικιλίες δεν χρησιμοποιείται νιτρική αμμωνία, γιατί μπορεί να προκαλέσει οψίμιση της παραγωγής .

ΊΈΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

λ.'. I. ί. ί//■-'/V 7.7. ί ΣΥΜΠΥΡΗΝΟΥ ΡΟΔΑΚΙΝΟΥ 38

Τροφοπενίες ροδακινιάς

Οι κ υ ρ ιό τερ ες τροφοπενίες που παρατηρήθηκαν στα Γιαννιτσά είναι:

1) Έ λ λ ειψ η μαγνησίου (ΐν^)

Π α ρ ο υ σ ιά ζετα ι σε ελαφρά αμμώδη, όξινα ή ασβεστούχα εδάφη καθώς και μετά από υπερβολική βροχόπτωση .

Το χρώμα των φύλλων μεγάλης ηλικίας γίνετα ι σκοτεινό πράσι­

νο ή μπλε σκούρο . Τα φύλλα κοντά στην κορυφή των βλαστών γ ί­

νο ντα ι ελαφρώ ς χλωρωτικά . Όταν η έλλειψη γίνετα ι πιο έντονη, τότε τα φύλλα της βάσης των βλαστών εμφανίζουν υδατώ δεις κηλί- δες, στη σ υνεχεία νεκρώ νονται και περιφερειακά αναπτύσσεται κοκ­

κινωπό χρώμα . Οι κηλίδες εμφανίζονται αρχικά μεταξύ των πλαγίων νεύ ρ ω ν και ενώ νο νται κατά θέσεις .

Τα π ροσ βεβλημ ένα φύλλα μπορεί να πέσουν σε λίγες μέρες, έ­

χει δε π α ρ α τη ρ η θ εί φυλλόπτω