• Nenhum resultado encontrado

[PENDING] 3

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2024

Share "3"

Copied!
61
0
0

Texto

(1)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ

ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΙΙ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΝΤΖΟΥΛΑΚΟΣ

(2)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Στοχαστική ανεξαρτησία Πολυδιάστατες τυχαίες

µεταβλητές

(3)

3.1 Ανεξαρτησία δύο τυχαίων µεταβλητών

Ορισµός: Οι τ.µ. Χ, Υ λέγονται ανεξάρτητες, αν για οποιαδήποτε* υποσύνολα πραγµατικών αριθµών Α, Β ισχύει ότι

( , ) ( ) ( )

P XA YBP XA P YB .

Στην αντίθετη περίπτωση, οι τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ λέγονται εξαρτηµένες.

(4)

Πρόταση: Έστω Χ, Υ δύο τ.µ. (διακριτές ή συνεχείς) µε από κοινού συνάρτηση κατανοµής ( , )F x y . Τότε οι τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ είναι ανεξάρτητες, αν και µόνο αν ισχύει

( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y

F x yF x F y x yR.

Απόδειξη: Ευθύ: Έστω Χ, Υ ανεξάρτητες τ.µ. Ορίζω τα υποσύνολα του R ( , ]

A   x , B  ( , ]y , xR και yR. Εφαρµόζοντας τη σχέση

( , ) ( ) ( )

P XA YBP XA P YB παίρνουµε

( , ) ( ) ( )

P Xx YyP Xx P Yy ή ισοδύναµα

( , ) X( ) ( ).Y F x yF x F y

Αντίστροφο: Αποδεικνύεται ότι αληθεύει και το αντίστροφο.

(5)

Πρόταση: Έστω Χ, Υ δύο διακριτές (συνεχείς) τ.µ. και έστω ( , )f x y η από κοινού συνάρτηση πιθανότητάς (πυκνότητάς) τους. Οι τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ είναι ανεξάρτητες, αν και µόνο αν ισχύει

( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y

f x yf x f y x yR.

Απόδειξη: Ευθύ: Έστω Χ, Υ δύο ανεξάρτητες διακριτές τ.µ. Ορίζω τα υποσύνολα του R, A  { }x και B  { }y για xR και yR. Εφαρµόζοντας τη σχέση

( , ) ( ) ( )

P XA YBP XA P YB προκύπτει άµεσα ότι

     

( , ) ( ) ( ) ή αλλιώς ( , ) X( ) ( ).Y

P X x Y y P X x P Y y f x y f x f y

Αντίστροφο: Αντίστροφα για οποιαδήποτε υποσύνολα πραγµατικών αριθµών Α, Β έχουµε

( , ) ( , ) X( ) ( )Y

x A y B x A y B

P X A Y B f x y f x f y

  

 

 

(6)

X( ) Y( ) X( ) ( )

x A y B x A

f x f y f x P Y B

 

    

 

  

( ) X( ) ( ) ( )

x A

P Y B f x P Y B P X A

 

   .

Ανάλογη απόδειξη µπορεί να γίνει και στην περίπτωση που οι τ.µ. Χ και Υ είναι συνεχείς.  Πρόταση:Έστω Χ, Υ δύο διακριτές (συνεχείς) τ.µ. και έστω ( , )f x y η από κοινού συνάρτηση πιθανότητάς (πυκνότητάς) τους. Αν υπάρχουν συναρτήσεις µιας µεταβλητής

1( )

f x , f y2( ) τέτοιες ώστε να ισχύει

1 2

( , ) ( ) ( ), για κάθε , f x yf x f y x yR τότε οι τυχαίες µεταβλητές Χ και Υ είναι ανεξάρτητες.

 Σηµειώνεται ότι όταν οι τιµές των ,x y δεν µεταβάλλονται ελεύθερα (π.χ. όταν ικανοποιούν σχέσεις της µορφής xy ή x2y2  4, κ.ά.) τότε οι τ.µ. Χ, Υ είναι πολύ πιθανό να είναι εξαρτηµένες.

(7)

Παρατήρηση: Από την παραπάνω πρόταση δεν συνεπάγεται ότι f x1( ) f xX( ) και

2( ) Y( ) f yf y .

Έλεγχος ανεξαρτησίας δύο τ.µ. X, Y

 Για να αποδείξουµε ανεξαρτησία δύο τ.µ. χρησιµοποιούµε συνήθως κάποια από τις τρεις παραπάνω προτάσεις (δεν χρησιµοποιούµε τον ορισµό).

 Στην πράξη αναγνωρίζουµε την ανεξαρτησία δύο τ.µ. από την περιγραφή τους.

Δύο απλά παραδείγµατα ανεξάρτητων τ.µ. είναι τα εξής:

(i) Πείραµα τύχης η ρίψη ενός ζαριού δύο φορές, όπου Χ: αποτέλεσµα της πρώτης ρίψης, Υ: αποτέλεσµα της δεύτερης ρίψης.

(ii) Το ύψος των πωλήσεων Χ ενός καταστήµατος πώλησης υποδηµάτων και οι πωλήσεις Υ ενός καταστήµατος εµπορίας κινητών τηλεφώνων.

(8)

3.2 Ιδιότητες ανεξάρτητων τυχαίων µεταβλητών

Πρόταση: Αν Χ, Υ είναι ανεξάρτητες τυχαίες µεταβλητές και g x( ) :RR, ( ) :

h y RR είναι δύο πραγµατικές συναρτήσεις, τότε οι τυχαίες µεταβλητές Zg X( ) και Wh Y( ) θα είναι ανεξάρτητες.

Απόδειξη: Αρκεί να δείξουµε ότι

( , ) ( , ) Z( ) ( ), για κάθε z,W

F z wP Zz WwF z F w wR. Για οποιαδήποτε z,wR έχουµε

( , ) ( , ) ( ( ) , ( ) )

F z wP Zz WwP g Xz h Yw . Ορίζοντας τα σύνολα

{ : ( ) }

AxR g xz , B  {yR h y: ( ) w} προκύπτει ότι

( , ) ( ( ) , ( ) ) ( , )

F z wP g Xz h YwP XA YB . Λόγω της ανεξαρτησίας των τ.µ. Χ, Υ προκύπτει ότι

( , ) ( ) ( ) ( ( ) ) ( ( ) ) ( ) ( ) Z( ) ( )W

F z wP XA P YBP g Xz P h YwP Zz P WwF z F w .

(9)

Πρόταση: Αν Χ, Υ είναι ανεξάρτητες τυχαίες µεταβλητές τότε ( ) ( ) ( )

E XYE X E Y

(µε την προϋπόθεση ότι οι µέσες τιµές που εµφανίζονται στο δεξί µέλος υπάρχουν).

Απόδειξη: Για συνεχείς τ.µ. έχουµε (E XY) xyf x y dydx( , )

 

 

 

  xyf x f y dydxX( ) ( )Y [Λόγω ανεξαρτησίας]

 xf xX( )

 

 yf y dy dxY( )

E Y( )

 xf x dxX( )  E X E Y( ) ( ) .

Για διακριτές τ.µ. η απόδειξη είναι ανάλογη.  Προσοχή: Αν (E XY) E X E Y( ) ( ), δεν µπορούµε να ισχυριστούµε ότι οι τ.µ. Χ, Υ είναι ανεξάρτητες (µπορεί να είναι, µπορεί και όχι). Αν όµως (E XY) E X E Y( ) ( ), τότε οι τ.µ. Χ, Υ δεν είναι ανεξάρτητες.

(10)

Πόρισµα: Αν Χ, Υ είναι ανεξάρτητες τυχαίες µεταβλητές και g x( ) :RR, ( ) :

h y RR είναι δύο πραγµατικές συναρτήσεις τέτοιες ώστε να υπάρχουν οι µέσες τιµές ( ( ))E g X και ( ( ))E h Y , τότε

( ( ) ( )) ( ( )) ( ( )) E g X h YE g X E h Y .

Ανεξαρτησία και δεσµευµένες κατανοµές και µέσες τιµές

Αν Χ, Υ είναι ανεξάρτητες τυχαίες µεταβλητές, τότε για ( ) 0f yY  , έχουµε

|

( , ) ( ) ( )

( | ) ( ),

( ) ( )

X Y

X Y X

Y Y

f x y f x f y

f x y f x x

f y f y

       .

Οµοίως

| ( | ) Y( ),

fY X y xf y    y  .

(11)

Αν Χ, Υ είναι ανεξάρτητες τυχαίες µεταβλητές, τότε είναι εύκολο να διαπιστωθεί η ισχύς των παρακάτω σχέσεων:

P(α  X  β |Yy)  P(α  X  β)

P(γ Y  δ |Xx) P(γ Y  δ)

FX Y| ( | )x yF xX( ), x R

FY X| ( | )y xF yY( ), yR

E X Y( |  y) E X( )

E g X( ( ) |Yy) E g X( ( ))

E Y X( |  x) E Y( )

E h Y( ( ) |Xx) E h Y( ( ))

V X Y( |  y) V X( )

V Y X( |  x) V Y( )

(12)

Άσκηση 3.1: Η α.κ.σ.π. της διδιάστατης διακριτής τυχαίας µεταβλητής ( , )X Y δίνεται στον ακόλουθο πίνακα

( , ) ( , )

f x yP Xx Yy

y

x 0 1 2 3

0 h 2h 3h 4h 1 4h 6h 8h 2h 2 9h 12h 3h 6h όπου h µια πραγµατική σταθερά.

α. Να υπολογιστεί η τιµή του h.

β. Να υπολογιστούν οι περιθώριες συναρτήσεις πιθανότητας των τυχαίων µεταβλητών Χ και Υ.

γ. Να εξεταστεί αν οι τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ είναι ανεξάρτητες.

(13)

Λύση:

α.-β. Κατασκευάζουµε τον ακόλουθο πίνακα

( , ) ( , )

f x yP Xx Yy y

x 0 1 2 3 f xX( ) 0 h 2h 3h 4h 10h 1 4h 6h 8h 2h 20h 2 9h 12h 3h 6h 30h

Y( )

f y 14h 20h 14h 12h 60h Από την ιδιότητα

( , ) ,

( , ) 1

x y RX Y

f x y

 παίρνουµε ότι 60h 1, οπότε h 1/60. Έτσι οι περιθώριες συναρτήσεις πιθανότητας των τυχαίων µεταβλητών Χ και Υ είναι

10 / 60, 0

( ) 20 / 60, 1

30 / 60, 2

X

x

f x x

x

 

  

 

και

14/60, 0

20/60, 1

( ) 14/60, 2

12/60, 3

Y

y f y y

y y

 

 

 

 

 

(14)

γ. Για να είναι ανεξάρτητες οι τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ αρκεί να ισχύει ότι ( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y

f x yf x f y x yR . Όµως, για παράδειγµα,

(1, 2) 8 / 60

f

(1) 20 / 60 fX

(2) 14/60 fY

(1) (2) (20/60)(14/60) 7 /90

X Y

f f   .

Επειδή (1, 2)ffX(1) (2)fY οι τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ δεν µπορούν να είναι ανεξάρτητες.

(15)

Άσκηση 3.2: Οι χρόνοι ζωής, σε ηµέρες, δύο µικροοργανισµών που ζουν µέσα σε µια λίµνη, περιγράφονται από δύο συνεχείς τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ µε από κοινού συνάρτηση κατανοµής

3 2 3

2/4 /8 (2 )/8

( , ) 1 x y x y , , 0

F x y  eee x y. α. Να εξεταστεί αν οι τυχαίες µεταβλητές Χ και Υ είναι ανεξάρτητες.

β. Να υπολογιστούν οι πιθανότητες

i. µετά από 2 ηµέρες να µην ζει κανένας από τους δύο µικροοργανισµούς.

ii. µετά από 2 ηµέρες να ζει τουλάχιστον ένας από τους δύο µικροοργανισµούς.

iii. µετά από 2 ηµέρες να ζουν και οι δύο µικροοργανισµοί.

γ. Να υπολογιστούν οι µέσες τιµές (E XY) και E XY( ).

(16)

x 0

1 2

3

4

y

0

1 2

3 4 z

0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0 1.2

F(x,y)

(17)

Λύση: α. Θα εξετάσουµε αν ισχύει η σχέση

( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y

F x yF x F y x yR. Για x 0, έχουµε

X( ) lim ( , ) lim(1 x2/ 4 y3/8 (2x2 y3) /8)

y y

F xF x yeee

1 x2/4 lim y3/8 ( 2 /8x2 ) lim y3/8

y y

e e e e

 

   

2 3 2 3

/ 4 2 / 8

/ 8 / 8

1 1

1 x lim y ( x ) lim y

y y

e e

e e

 

   

 1 ex2/ 4  0 (e2 /8x2 ) 0  1 ex2/ 4.

Για y  0, έχουµε

F yY( ) lim ( , )x F x y xlim(1 ex2/ 4 ey3/ 8 e(2x2y3) / 8)

 

    

1 lim x2/4 y3/8 ( y3/8) lim 2 /8x2

x e e e y e

 

   

  1 ey3/ 8.

(18)

 Παρατηρούµε ότι για κάθε x y, 0 ισχύει ότι ( , )F x yF x F yX( ) ( )Y , αφού

3 2 3 3

2/ 4 /8 (2 )/8 2/4 /8

1exeye x y (1ex )(1ey ).

 Επίσης ισχύει η σχέση ( , )F x yF x F yX( ) ( )Y για x 0 ή y  0 (γιατί;).

Συνεπώς, από τα παραπάνω προκύπτει ότι ισχύει η σχέση ( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y F x yF x F y x yR

οπότε οι τυχαίες µεταβλητές Χ και Υ είναι ανεξάρτητες.

β. i.

2 3

2 3 (2 2 2 )/8

2 / 4 2 /8 1 1 2

( 2, 2) (2, 2) 1 1 0.4

P XY  F  eee    eee

ii. (P X 2 ήY  2) 1 P X(  2,Y 2) 1 0.4 0.6   .

iii.   ανεξαρτησία       

( 2, 2) ( 2) ( 2) [1 ( 2)][1 ( 2)]

P X Y P X P Y P X P Y

2 3

2 /4 2 /8 1 1 2

[1 FX(2)][1 FY(2)] (e )(e ) ( )( )e e e 0.135

       .

γ. ( ) Γ( )1 π

E X  2  , ( ) 2Γ( ) 1.791 3 3

E Y   , (E XY)  E X E Y( ) ( ) 1.59.

(19)

Άσκηση 3.3: Ο αριθµός χιλιοµέτρων (σε δεκάδες χιλιάδες) τα οποία διανύει ένα δίκυκλο εφοδιασµένο µε λάστιχα τύπου α, µέχρι να χρειαστεί να γίνει αντικατάστασή τους, περιγράφεται από µια συνεχή τυχαία µεταβλητή Χ µε συνάρτηση πυκνότητας

1 / 3

( ) , 0

3

x

f xXe x  .

Ο αντίστοιχος αριθµός χιλιοµέτρων Υ για λάστιχα τύπου β είναι επίσης συνεχής τυχαία µεταβλητή µε συνάρτηση πυκνότητας

1 / 4

( ) , 0

4

y

f yYe y  .

Αν σε ένα δίκυκλο τοποθετηθεί ένα λάστιχο τύπου α και ένα λάστιχο τύπου β ποια είναι η πιθανότητα

α. το λάστιχο τύπου Ι να φθαρεί πριν από το λάστιχο τύπου β;

β. να µπορούν να διανυθούν µε το λάστιχο τύπου β τουλάχιστον 10000 χιλιόµετρα περισσότερα από ότι µε το λάστιχο α;

Υπόδειξη: Να θεωρηθεί ότι οι τυχαίες µεταβλητές Χ και Υ είναι ανεξάρτητες.

(20)

Λύση:α. Η ζητούµενη πιθανότητα είναι η

Γ

( ) (( , ) Γ) ( , )

P XYP X Y  



f x y dxdy

όπου Γ  {( , )x yR2:x  0, y 0, xy}.

Αφού οι τ.µ. Χ και Υ είναι ανεξάρτητες έχουµε ότι η ( , )f x y δίνεται από τον τύπο

( / 3) ( / 4))

1 , , 0

( , ) ( ) ( ) 12

0, αλλού.

x y

X Y

e x y f x y f x f y

 

  



Έτσι

/ 3 / 4

0 0

1 1

( )

3 4

y x y

P XY  e    e dxdy

   

 

/ 4 / 3

0 0

1 1

4 3

y y x

e e dx dy

   

 

  

041ey/ 4

1ey/ 3

dy

014ey/ 4dy

041e(7 /12)ydy

(7 / 12)

0

1 12 7 1 12 16 4

1 1

4 7 12 4 7 28 7

e ydy

       

           

   

    .

λ

λ 0

λ λt

0

λ λt

( ) λ , 0, λ 0

1 λ

( ) λ 1 , 0

λ 1 ( ) , 0

x

x

t x

x t

f x e x

e dx

F t e dx e t

e dx F t e t

  

   

   

(21)

β. Η ζητούµενη πιθανότητα είναι η

    



Γ

( 1) (( , ) Γ) ( , )

P Y X P X Y f x y dxdy

όπου Γ  {( , )x yR2:x  0, y 0, yx 1}. Έτσι

/ 3 / 4

0 1

1 1

( 1)

3 4

x y

P Y X x e e dydx

   

      

   

 

/3 / 4

0 1

1 1

3 4

y x

e x e dy dx

 

   

 

   / 3 ( 1) / 4

0

1 3

x

e x e dx

  

 

(7 3) /12

0

1 3

e x dx

3 / 12 7 / 12

0

1 3

e ex dx

   

 

1 / 4 7 / 12

0

1 12 7

3 7 12

e e x dx

   

    

   

1 1 / 4 12 (1) 4 1 / 4 3 e 7 7e

   

     

    .

(22)

Άσκηση 3.4: Στις παρακάτω περιπτώσεις να δειχτεί ότι οι τ.µ. Χ, Υ είναι ανεξάρτητες χωρίς να υπολογιστούν οι περιθώριες κατανοµές τους.

α.

3 1 1 2

( , ) , , 0, 1, 2,...

8 2 2

x y

f x y            x y

β. f x y( , ) 8 xy3, 0 x 1, 0 y 1. γ. ( , ) 1 / ,f x yab 0  xa, 0  yb.

Πρόταση:Έστω Χ, Υ δύο διακριτές (συνεχείς) τ.µ. και έστω ( , )f x y η από κοινού συνάρτηση πιθανότητάς (πυκνότητάς) τους. Αν υπάρχουν συναρτήσεις µιας µεταβλητής

1( )

f x , f y2( ) τέτοιες ώστε να ισχύει

1 2

( , ) ( ) ( ), για κάθε ,

f x yf x f y x yR. τότε οι τυχαίες µεταβλητές Χ και Υ είναι ανεξάρτητες.

(23)

Άσκηση 3.4: Στις παρακάτω περιπτώσεις να δειχτεί ότι οι τ.µ. Χ, Υ είναι ανεξάρτητες χωρίς να υπολογιστούν οι περιθώριες κατανοµές τους.

α.

3 1 1 2

( , ) , , 0, 1, 2,...

8 2 2

x y

f x y            x y

β. f x y( , ) 8 xy3, 0 x 1, 0 y 1. γ. ( , ) 1 / ,f x yab 0  xa, 0  yb. Λύση:

α.

2

1 2

3 1 1

( ) , ( ) , , 0, 1, 2,...

8 2 2

x y

f x      f y      x y  (Είναι ανεξάρτητες)

ή

2 1

1 2

3 1 1

( ) , ( ) , , 0, 1, 2,...

4 2 2

x y

f x f y x y

   

      

   

β. f x1( ) 2 , x f y2( ) 4 , y3 0  x 1, 0 y 1 (Είναι ανεξάρτητες) γ. f x1( ) 1, f y2( ) 1 / ab, 0 xa, 0  yb (Είναι ανεξάρτητες)

(24)

Άσκηση 3.5: Τα σφάλµατα µέτρησης Χ, Υ δύο οργάνων αποτελούν τυχαία µεταβλητή µε από κοινού συνάρτηση πυκνότητας

2 2

( , ) 1 exp , ,

4π 2 8

y

f x yxx y R

    

  .

α. Να δειχτεί ότι οι τ.µ. Χ και Υ είναι ανεξάρτητες και να βρεθεί η κατανοµή τους.

β. Να υπολογιστούν οι πιθανότητες

( 1 1), ( 1 1)

P   XP  Y  και στη συνέχεια η πιθανότητα

( 1 1, 1 1)

P   X   Y  .

γ. Ποια είναι η πιθανότητα τουλάχιστον ένα από τα δύο σφάλµατα µέτρησης να είναι κατ’ απόλυτη τιµή µικρότερο της µονάδας;

δ. Ποια είναι η πιθανότητα και τα δύο σφάλµατα µέτρησης να είναι κατ’ απόλυτη τιµή µεγαλύτερα της µονάδας;

(25)

Λύση: α. Υπενθυµίζεται ότι αν η X~ (µ,N2), τότε

2 2

( µ) 2

µ

1 1 1

( ) exp , .

σ 2π σ 2π 2 σ

x x

f x e x

    

          

Έτσι, για xR έχουµε

( ) ( , ) 1 exp 2 2

4π 2 8

X

x y

f x f x y dy dy

 

 

    

 

 

2 0 2

1 exp 1 exp 1

2π 2 2 2π 2 2

x y

dy



  

   

  

    1 exp 2 1

2π 2

  x 

   

 

 

1 exp 1 0 2

1 2π 2 1

 x   

     .

Συνεπώς ~ (0, 1)X N . Οµοίως προκύπτει ότι ~ (0, 4)Y N , αφού για   y  

2 2

2 0

1 1 1

( ) ( , ) exp ... exp

4π 2 8 2 2π 2 2

Y

y y

f y f x y dx x dx

 

  

   

        .
(26)

Παρατηρούµε ότι

( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y f x yf x f y x yR

οπότε οι τυχαίες µεταβλητές Χ και Υ είναι ανεξάρτητες.

β. Έχουµε

1 1

Φ(1) Φ( 1) Φ(1) [1 Φ(1)] 2Φ(1) 1 (2)(0.8413) 1 0.6826

P   X             ,

1 0 0 1 0 1 1

( 1 1)

2 2 2 2 2

P  Y  P  Y      P Z  

=Φ(0.5) Φ( 0.5) 2Φ(0.5) 1 (2)(0.6915) 1 0.383       . Έτσι, λόγω ανεξαρτησίας των τ.µ. Χ και Υ, παίρνουµε

( 1P   X  1, 1 Y 1)P( 1  X  1) ( 1P  Y 1) (0.6826)(0.383) 0.26  γ. P(| | 1 ή | | 1)XY   P(| | 1)X  P Y(| | 1) P(| | 1,| | 1)XY

 0.6826 0.383 (0.6826)(0.383) 0.8  

δ. P X(| | 1,| | 1) Y  P X(| | 1) (| | 1) P Y   1P X(| | 1) 1    P Y(| | 1)  (1 0.6826)(1 0.383) 0.2   

(27)

Άσκηση 3.6: Έστω Χ, Υ ανεξάρτητες τυχαίες µεταβλητές για τις οποίες είναι γνωστό ότι

( ) 2, ( ) 3, ( ) 2, ( ) 1

E XE YV XV Y  . Να υπολογιστούν οι µέσες τιµές

2 2

[( ) ], [(2 )(2 )], ( 4 | 2), ( 3 | 1)

E XY E YX YX E XYE YX  . Λύση: Καταρχήν

2 2 2

( ) ( ) ( ) 2 2 6

E XV XE X   

2 2 2

( ) ( ) ( ) 1 3 10

E YV YE Y   

E X[( Y) ]2E X( 2 2XYY2) E X( ) 2 (2E XY)E Y( )2

ανεξαρτησίαE X( ) 2 ( ) ( )2E X E YE Y( ) 6 (2)(2)(3) 10 42    

E[(2YX)(2YX)]  E Y(4 2X2) 4 ( ) E Y2E X( ) (4)(10) 6 342   

E X( 2 4|Y 2)ανεξαρτησίαE X( 2 4) E X( ) 4 6 4 102    

ανεξαρτησία

( 3 | 1) ( 3) ( ) 3 3 3 0

E YX   E Y  E Y    

(28)

Άσκηση 3.8: Η διδιάστατη συνεχής τ.µ. ( , )X Y κατανέµεται οµοιόµορφα στο σύνολο τιµών της RX Y, που ορίζεται από το τρίγωνο του επιπέδου Oxy µε κορυφές τα σηµεία (-1,0), (1,0) και (0,1). Να δειχθεί ότι (E XY) E X E Y( ) ( ) αν και οι τυχαίες µεταβλητές

X και Y δεν είναι ανεξάρτητες.

Λύση:

1 1, ( , )

Εµβ( ) ( , )

0, αλλού.

c x y S

f x y S

   



 



1 1

1

0 To τρίγωνο µε κορυφές τα σηµεία

(-1,0), (1,0) και (0,1) ορίζει µια περιοχή S µε εµβαδό ίσο µε 1. Εποµένως

(29)

 Για 1  x 0

1

( ) ( , ) 0x 1 1

f xX f x y dy dy x



  .

Για 0  x 1

1

( ) ( , ) 0 x1 1

f xX f x y dy dy x



  .

 Για 0 y 1

1

( ) ( , ) 1y1 (1 ) ( 1) 2(1 )

Y y

f y f x y dy dx y y y



      .

1 1

1

yx 1 y  1 x

yx 1 ή xy 1

y  1 x ή x 1  y 0

Για τις τ.µ. Χ, Υ έχουµε ότι [ 1, 1], [0, 1].

X Y

R   R

Για τις περιθώριες κατανοµές, και χρησιµοποιώντας το δι- πλανό σχήµα, παίρνουµε:

(30)

Παρατηρούµε ότι οι τυχαίες µεταβλητές X και Y δεν είναι ανεξάρτητες, αφού δεν ισχύει η σχέση

( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y

f x yf x f y x yR. Τώρα, για τις µέσες τιµές, έχουµε τα ακόλουθα:

0 1

1 0

1 1

( ) ( ) (1 ) (1 ) 0

6 6

E X xf x dxX x x dx x x dx



 

    

1 1 1 2

0 0 0

2 1

( ) ( ) 2(1 ) 2 2 1

3 3

E Y

 yf y dyY

yy dy

ydy

y dy   

, 0 1 1 1

1 0 0 0

1 1

( ) ( , ) 1 1 0

24 24

x x

E XY xyfX Y x y dydx xy dydx xy dydx

 

 

 

 

 

    

Παρατηρούµε ότι ικανοποιείται η σχέση (E XY) E X E Y( ) ( ) 0 , παρόλο που οι τυχαίες µεταβλητές X και Y δεν είναι ανεξάρτητες.

(31)

Άσκηση 3.9: Οι µέσες εβδοµαδιαίες κυκλοφορίες δύο εφηµερίδων (σε χιλιάδες φύλλα) περιγράφονται από δυο συνεχείς τυχαίες µεταβλητές Χ, Υ µε από κοινού συνάρτηση πυκνότητας

2 2

1 1

( , ) 4 1 1 , 1 2, 1 2

f x y x y

x y

 

 

         

    .

Να δειχθεί ότι ( |E X Yy) E Y X( |  x) για 1 x  2, 1 y 2. Λύση: Για 1  x  2, έχουµε

f xX( ) f x y dy( , ) 124 1 12 1 12 dy 4 1 12 12 1 12 dy

x y x y



   

   

             

      

  

2

12 12 2

2 2 1 2

1

1 1

4 1 4 1 (2 1)

2 1 dy y dy y

x x

 

   

   

   

          4 1 12 1 2 1 12

2

x x

     

         

     .

Για 1 y 2, µε ανάλογο τρόπο, παίρνουµε

2

( ) 2 1 1 f yY

y

 

   

 .

(32)

Παρατηρούµε ότι

( , ) X( ) ( ), για κάθε ,Y f x yf x f y x yR

οπότε οι τυχαίες µεταβλητές Χ και Υ είναι ανεξάρτητες.

Ερώτηση: Eίναι ισόνοµες; (Τυχαίο δείγµα µεγέθους δύο από κατανοµή µε σ.π. ( ))f xX Για τις µέσες τιµές, λόγω ανεξαρτησίας έχουµε:

E X Y( | y) E X( ) xf x dxX( ) 12x 2 1 12 dx 2 12xdx 2 121dx

x x



 

         

 

   

2 2

 

12

1

2 2 ln (4 1) 2(ln2 0) 3 2ln2 1.614 2

x x

 

           ,

2 2

1

( | ) ( ) Y( ) 2 1 1 3 2ln2 1.614

E Y X x E Y yf y dy y dy

y



 

          

 

 

.

Τελικά

( | ) ( | ) 3 2ln2

E X YyE Y Xx   .

Ερώτηση: Για την ισχύ της παραπάνω σχέσης χρειαζόταν να υπολογιστούν οι µέσες τιµές;

(33)

3.3 Πολυδιάστατες διακριτές τυχαίες µεταβλητές

Ορισµός: Έστω X 1, X …, 2, Xv διακριτές τυχαίες µεταβλητές ορισµένες στον δειγµατικό χώρο Ω ενός πειράµατος τύχης. Η συνάρτηση που ορίζεται από τον τύπο f x x( , ,..., )1 2 xvP X( 1x X1, 2x2,...,Xvxv)

PΩ({ω Ω : X1(ω)  x X1, 2(ω) x2, ..., Xv(ω) xv}), ( , ,..., )x x1 2 xvRv λέγεται από κοινού συνάρτηση πιθανότητας (α.κ.σ.π.) των τ.µ. X 1, X …, 2, Xv ή ισοδύναµα α.κ.σ.π. της v-διάστατης τυχαίας µεταβλητής ( ,X X1 2,...,Xv).

 Σύνολο τιµών της ν-διάστατης τ.µ. ( ,X X1 2,...,Xv)

1, 2,..., v {( , ,..., )1 2 v : 1(ω) 1, 2(ω) 2,..., (ω) για κάθε ω Ω}

X X X v v v

Rx x xR Xx Xx Xx

(34)

Ιδιότητες της από κοινού συνάρτησης πιθανότητας

I1: f x x( , ,..., ) 01 2 xv  για κάθε ( , ,..., )x x1 2 xvRX X1, ,...,2 Xv I2: f x x( , ,..., ) 01 2 xv  για κάθε ( , ,..., )x x1 2 xvRX X1, ,...,2 Xv I3:

1 2 1 2, ,...,

1 2

( , ,..., )

( , ,..., ) 1

v X X Xv

v

x x x R

f x x x

Υπολογισµός πιθανοτήτων

Για οποιοδήποτε ARv έχουµε

1 2 1 2, ,...,

1 2 1 2

( , ,..., )

(( , ,..., ) ) ( , ,..., ).

v X X Xv

v v

x x x A R

P X X X A f x x x

 

 

Περιθώριες συναρτήσεις πιθανότητας

1 2 1 1

1 2

, ,..., , ,...,

( ) ( , ,..., ),

i

v

i i

X i v i

x x x x x

f x f x x x x R

1 2 1 1 1 1

, 1 2

, ,..., , ,..., , ,...,

( , ) ( , ,..., ), ,

i j

v

i i j j

X X i j v i j

x x x x x x x

f x x f x x x x x R

(35)

Εφαρµογή

Για τρεις τ.µ. X, Y και Z µε α.κ.σ.π. ( , , )f x y z , έχουµε

X( ) ( , , ),

y z

f x

 

f x y z xR

Y( ) ( , , ),

x z

f y

 

f x y z yR

Z( ) ( , , ),

x y

f z

 

f x y z zR

X Y, ( , ) ( , , ), ,

z

f x y

f x y z x yR

X Z, ( , ) ( , , ), ,

y

f x z

f x y z x zR

Y Z, ( , ) ( , , ), ,

x

f y z

f x y z y zR
(36)

Από κοινού συνάρτηση κατανοµής και περιθώριες συναρτήσεις κατανοµής

Ορισµός: Η συνάρτηση που ορίζεται από τον τύπο F x x( , ,..., )1 2 xvP X( 1x X1, 2x2,...,Xvxv)

1 1 2 2

1 1 2 2 1 2

... ( , ,..., ), ( , ,..., )

v v

v

v v v

t x t x t x

P X t X t X t x x x R

  

   

ονοµάζεται από κοινού (αθροιστική) συνάρτηση κατανοµής (α.κ.σ.κ.) της v-διάστατης τυχαίας µεταβλητής ( ,X X1 2,...,Xv).

(37)

Εφαρµογή

Για τρεις τ.µ. X, Y και Z µε α.κ.σ.κ. ( , , )F x y z , έχουµε

X( ) lim ( , , ),

y z

F x F x y z x R





 

Y( ) lim ( , , ),

x z

F y F x y z y R





 

Z( ) lim ( , , ),

x y

F z F x y z z R





 

X Y, ( , ) lim ( , , ), , F x y z F x y z x y R



X Z, ( , ) lim ( , , ), , F x z y F x y z x z R



Y Z, ( , ) lim ( , , ), , F x y x F x y z y z R



(38)

Δεσµευµένες κατανοµές και µέσες τιµές

Για τέσσερις τ.µ. X, Y, Z και W µε α.κ.σ.π. ( , , , )f x y z w , έχουµε

| , ,

, ,

( , , , )

( | , , ) ,

( , , )

X Y Z W

Y Z W

f x y z w

f x y z w x R

f y z w

 

, | ,

,

( , , , )

( , | , ) , ,

( , )

X Y Z W

Z W

f x y z w

f x y z w x y R

f z w

 

, , | ( , , , )

( , , | ) , , ,

X Y W Z ( )

Z

f x y z w

f x y w z x y w R

f z

 ( | , , ) X Y Z W| , , ( | , , )

x

E X Yy Zz Ww

xf x y z w

 ( | , , ) W X Y Z| , , ( | , , )

w

E W Xx Yy Zz

wf w x y z

 ( ( , , , )) ( , , , ) ( , , , )

x y z w

E g X Y Z W 

   

g x y z w f x y z w

E aX( bYcZdW)  aE X( )bE Y( )cE Z( )dE W( )

 

  

1 1

α α ( )

k k

i i i i

i i

E X E X

(39)

3.4 Πολυδιάστατες συνεχείς τυχαίες µεταβλητές

Ορισµός:Έστω X 1, X …, 2, Xv συνεχείς τυχαίες µεταβλητές ορισµένες στον δειγµατικό χώρο Ω ενός πειράµατος τύχης. Έστω ακόµη ότι υπάρχει µια µη αρνητική συνάρτηση v µεταβλητών :f Rv [0, ) τέτοια ώστε «για κάθε» περιοχή Γ  Rv ισχύει

1 2 1 2 1 2

Γ

(( , ,..., v) Γ) ... ( , ,..., )v ... v

P X X X  

  

f x x x dx dx dx .

Τότε η συνάρτηση f x x( , ,..., )1 2 xv λέγεται από κοινού συνάρτηση πυκνότητας (α.κ.σ.π.) των τ.µ. X 1, X …, 2, Xv ή ισοδύναµα α.κ.σ.π. της v-διάστατης τυχαίας µεταβλητής ( ,X X1 2,...,Xv).

 Από τον παραπάνω ορισµό προκύπτει ότι P X( 1x X1, 2x2,...,Xvxv) 0 .

Υπολογισµός πιθανοτήτων

Για οποιοδήποτε Γ=A1A2 ...Av έχουµε

 

  

1 1

1 2 1 2 1 1

(( , ,..., ) Γ) ... ( , ,..., ) ... v

v v

v v x v

A A A

P X X X f x x x dx d dx .

(40)

Ιδιότητες της από κοινού συνάρτησης πυκνότητας

I1: f x x( , ,..., ) 0,1 2 xvx x1, ,...,2 xvR I2: ... f x x( , ,..., )1 2 x dx dxv 1 2...dxv 1

  

  

Περιθώριες συναρτήσεις πυκνότητας

1 1 1 1 1 1

v-1 όροι

( ) ... ( ,..., , , ,... ) ... ...

Xi i i i i v i i v

f x

 

 

 f x x x x x dx dx dx dx

Εφαρµογή

Για τέσσερις τ.µ. X, Y, Z και W µε α.κ.σ.π. ( , , , )f x y z w έχουµε

f wW( )

  

   f x y z w dxdydz( , , , ) , wR

fZ W, ( , )z w

 

  f x y z w dxdy( , , , ) , z w, R

fX Z W, , ( , , )x z w

 f x y z w dy( , , , ) , x z w, , R
(41)

Από κοινού συνάρτηση κατανοµής και περιθώριες συναρτήσεις κατανοµής

Ορισµός: Η συνάρτηση που ορίζεται από τον τύπο F x x( , ,..., )1

Referências

Documentos relacionados