Κλαδική μελέτη Ασφάλειας και Υγείας των εργαζομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω απολογισμών Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης
Χασιδέος Δημήτριος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Τ.Ε
και Μεταπτυχιακός. Φοιτητής ΔΧΤ/ΣΘΕΤ, ΕΑΠ Email: Dchasideos@hotmail.com
Email: std131863@ac.eap.gr
Κωνσταντίνος Ευαγγελινός Αναπληρωτής Καθηγητής, Εργαστήριο Επιχειρησιακής Περιβαλλοντικής Πολιτικής και Διαχείρισης, Τμήμα Περιβάλλοντος, Πανεπιστήμιο
Αιγαίου kevag@aegean.gr
Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις παγκοσμίως προβαίνουν στην σύνταξη απολογισμών εταιρικής ευθύνης που αποτυπώνουν τις ενέργειες που έχουν εφαρμόσει το τρέχον έτος και τις ενέργειες που έχουν ως στόχο να υλοποιήσουν το επόμενο έτος.
Οι απολογισμοί αποτελούνται από διάφορους δείκτες που συνοψίζονται σε μια εταιρική αναφορά, η οποία ονομάζεται ετήσιος απολογισμός βιωσιμότητας. Ο απολογισμός αυτός έχει ως απώτερο σκοπό να ενισχύσει το αίσθημα διαφάνειάς τους.
Κύριος στόχος της εργασίας είναι η ανάλυση και αξιολόγηση των απολογισμών Eταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης σε θέματα Υγείας και Ασφάλειας στην εργασία σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του GRI Standards. Για την έρευνα επιλέχθηκαν οργανισμοί διαφορετικού μεγέθους που δραστηριοποιούνται στον κατασκευαστικό και ναυτιλιακό κλάδο με έδρα δραστηριοποίησης τον Ευρωπαϊκό Χώρο. Το μέγεθος του δείγματος αποτελείται στο σύνολό του από εβδομήντα (70) οργανισμούς και συγκεκριμένα τριανταπέντε (35) οργανισμούς του κατασκευαστικού κλάδου και τριανταπέντε (35) του ναυτιλιακού.
Για την αξιολόγηση των απολογισμών σε θέματα διοικητικής προσέγγισης για την Υγεία και την Ασφάλεια καθώς και για τον δείκτη της Επαγγελματικής Υγείας και Ασφάλειας ακολουθήθηκε η μεθοδολογία της αξιολόγησης περιεχομένου.
Η συγκεκριμένη μεθοδολογία είναι εναρμονισμένη σύμφωνα με τις οδηγίες του GRI.
Η έρευνα απέδειξε ότι οι οργανισμοί και των δύο κλάδων δεν έχουν υιοθετήσει στο μέγιστο βαθμό στρατηγικές για την Υγεία και την Ασφάλεια των εργαζομένων. Συγκεκριμένα δίνονται πληροφορίες σε θέματα διοικητικής προσέγγισης ενώ δεν δίνονται επαρκείς πληροφορίες σε δείκτες που περιλαμβάνουν τα ποσοστά των ατυχημάτων – ασθενειών ή απουσία πληροφοριών σε δείκτες όπως για παράδειγμα τους κινδύνους που ενέχει ο εργαζόμενος στην εργασία του.
Τα αποτελέσματα που εξήλθαν από την έρευνα αποτυπώνουν την χαμηλή απόδοση που παρουσιάζουν οι απολογισμοί Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης ως προς το επίπεδο λογοδοσίας καθώς και τη μεγάλη διαφορά μεταξύ της διοικητικής προσέγγισης και της πρακτικής πληροφόρησης του αναγνώστη. Αυτό που χρήζει μεγαλύτερης διερεύνησης οφείλεται στο γεγονός πως οι οργανισμοί δεν παραθέτουν επαρκή πληροφόρηση σε θέματα Υγείας και Ασφάλειας, παρόλο που μεγάλο ποσοστό των οργανισμών διαθέτουν πιστοποιήσεις από εξωτερικούς φορείς σύμφωνα με τον δείκτη GRI 102-56 καθώς και εφαρμογής προτύπων Υγείας και Ασφάλειας (OHSAS, ISO).
Λέξεις-Κλειδιά: Υγεία και Ασφάλεια στην εργασία, Απολογισμοί Εταιρικής Ευθύνης, Λογοδοσία, Βιωσιμότητα,
Global Reporting Initiative, Κατασκευαστικός κλάδος, Ναυτιλιακός κλάδος.
I. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
H έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης άρχισε να οικοδομείται στις αρχές της δεκαετίας του ’50 και συγκεκριμένα το 1953 όπου ο Bowen (1953) όρισε ως Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, την ευθύνη των επιχειρηματιών να λαμβάνουν αποφάσεις σύμφωνα με τις αξίες που διέπουν την κοινωνία. Με την πάροδο των χρόνων δόθηκαν νέοι ορισμοί και κατευθύνσεις με βασικότερο αυτόν που αποτυπώθηκε το 1979 από τον Carroll (1979), ο οποίος αναφέρει ότι μια ΕΚΕ ενσωματώνει τις οικονομικές, νομικές και ηθικές προσδοκίες που περιλαμβάνει μια κοινωνία, ενώ το 1991 παρουσίασε τις τέσσερις αρμοδιότητες των οργανισμών μέσω μιας πυραμίδας ΕΚΕ.
Καθώς οι δεκαετίες περνούσαν γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια από τις κυβερνήσεις να προωθήσουν την υιοθέτηση απολογισμών ΕΚΕ προς όφελος των οργανισμών (Gond et al, 2011), ενώ τον επόμενο χρόνο γίνεται προσπάθεια να αντικατοπτριστεί ο ρόλος που διαδραματίζουν οι οργανισμοί από τις ΕΚΕ στην πολιτική σκηνή (Makinen and Kourula, 2012).
Η υιοθέτηση πρακτικών ΕΚΕ έχει θετική απήχηση όπως αύξηση της παραγωγικής διαδικασίας και αύξηση των πωλήσεων ενός οργανισμού (Flammer, 2015). Η αύξηση αυτή είναι αποτέλεσμα των προτάσεων που βελτιώνουν την ικανοποίηση κατά την διάρκεια της εργασίας και αυτό αποτελεί πλεονέκτημα για τους οργανισμούς που εξυπηρετούν πελάτες οι οποίοι ανταποκρίνονται σε βιώσιμες πρακτικές.
Λόγω της αυξανόμενης ανάγκης για υιοθέτηση απολογισμών ΕΚΕ υπήρχαν προτάσεις να δημιουργηθούν συστήματα και πρότυπα τα οποία θα έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τους οργανισμούς στον τομέα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Κυριότερος στόχος είναι να αξιολογηθούν οι επιδόσεις τους και να συντάξουν την ΕΚΕ. Το πιο διαδεδομένο μέχρι σήμερα πρότυπο στην παγκόσμιο κοινωνία είναι η οδηγία υιοθέτησης απολογισμών Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης το οποίο εν συντομία ονομάζεται GRI και του οποίου η σύνταξη πραγματοποιήθηκε το 1997 (Levy et al, 2010). Όταν αναφερόμαστε στο Global Reporting Initiative η
πλειοψηφία αναγνωρίζει τις οδηγίες G4 οι οποίες είναι οι πιο διαδεδομένες για την αειφορία. Η διαδικασία μετάβασης από το G4 στο GRI Standards έχει οριστεί ως μια διαδικασία μετάβασης από το ένα σύστημα βαθμολόγησης στο άλλο. Η μετάβαση αυτή περιγράφεται ως το επόμενο βήμα σύμφωνα με το GRI. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα της μετάβασης αυτής είναι να ενισχυθεί η αξιοπιστία και η υιοθέτηση εκθέσεων για την αειφορία για όλο τον κόσμο΄ (GRI 2016. Σελ. 8).
Στον κατασκευαστικό κλάδο η υιοθέτηση απολογισμών ΕΚΕ δεν ήταν διαδομένη διαδικασία καθώς ο κλάδος δεν έδινε την δέουσα προσοχή. Η άποψη των οργανισμών που επικρατούσε ήταν ότι επιστρέφουν στην κοινωνία χωρίς να λαμβάνουν κάποιο κέρδος από την πλευρά της. Η οικονομική κρίση επηρέασε αρκετούς οργανισμούς σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τότε ξεκίνησε να παρατηρείται συρρίκνωση της κερδοφορίας τους. Η κίνηση αυτή είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή στρατηγικής από την πλευρά τους με κοινό στόχο την εξασφάλιση σταθερότητας και ανάπτυξης στο εσωτερικό της χώρας δραστηριότητας τους όσο και σε άλλες χώρες. Σε ένα περιβάλλον ανταγωνιστικό, χαοτικό και συνεχώς μεταβαλλόμενο, οι υπεύθυνα επιχειρηματικά συμπεριφορές αποτελούν μια πιο αποτελεσματική και απαραίτητη στρατηγική για την επιβίωση και την αειφορία (Frederick, 1998, Loosemore & Phua, 2011).
Παρόλο που ο κατασκευαστικός κλάδος έχει τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα μεγάλη σημασία δίδεται στον μεγάλο αριθμό ατυχημάτων στις κατασκευές που οφείλονται στην διαφορετικότητα της φύσης, της εργασίας και συγκεκριμένα της δυναμικής και της πολυπλοκότητας (Li, Lu, Hsu, Gray and Huang, 2015).
Στην άλλη πλευρά ο ναυτιλιακός κλάδος θεωρείται από τους πιο επικίνδυνους επαγγελματικά. Ειδικά σε κάποιες χώρες του κόσμου η ναυτιλία έχει υψηλά ποσοστά θανάτων τα οποία είναι είκοσι φορές περισσότερα από τον μέσο όρο αυτών που αντιστοιχούν σε ανάλογες αντιστοίχων εργασίες στην στεριά (Roberts & Hansen, 2002). Οι οργανισμοί που ασχολούνται ενεργά με την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη και είναι κοινωνικά υπεύθυνοι έχουν αποδειχθεί ότι έχουν μειώσει τους εταιρικούς κινδύνους, ενισχύοντας τη δημιουργικότητα τους και την εμπιστοσύνη του εργατικού δυναμικού που απασχολούν (Hardjono & Marrewijk, 2001). Τα εργατικά ατυχήματα στην ναυτιλία, στην τάξη του 80%
προκαλούνται από τον ανθρώπινο και οργανωτικό παράγοντα (Berg, 2013). Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας (2003) ο ορισμός για την εργασία στην ναυτιλία αναφέρει
΄΄ Μια κουλτούρα Ασφάλειας μπορεί να οριστεί ως, η κουλτούρα στην οποία υπάρχει συντονισμένη προσπάθεια για την μείωση των κινδύνων για το άνθρωπο, τα πλοία και το θαλάσσιο περιβάλλον σε επίπεδα χαμηλά όσο αυτό είναι εφικτό.’’
II. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Για την αξιολόγηση των δεικτών που αναφέρονται στην Ασφάλεια και Υγεία στους δύο κλάδους χρησιμοποιήθηκαν δείγματα τα οποία μεταφορτώνονται στην διαδικτυακή πλατφόρμα του GRI αλλά και από τις ιστοσελίδες των ιδίων των οργανισμών. Η αναζήτηση πραγματοποιήθηκε σε αναφορές με έτος υιοθέτησης το
2018 και έκδοσης τους το 2019. Το μέγεθος του δείγματος έχει ερευνηθεί με τις προδιαγραφές του GRI Standards και αποτελείται από τριανταπέντε (35) αναφορές για τον κατασκευαστικό και τριανταπέντε (35) για τον ναυτιλιακό. Οι δείκτες των απολογισμών που θα ερευνηθούν αποτελούνται από τους δείκτες της Διοικητικής Προσέγγισης (GRI 103) του οργανισμού για το ουσιαστικό θέμα της Υγείας και της Ασφάλειας και τον δείκτη της Επαγγελματικής Υγείας και Ασφάλειας (GRI 403). Για την εγκυρότητα των αναφορών πραγματοποιήθηκε έλεγχος για την ύπαρξη πιστοποίησης του απολογισμού από εξωτερικό φορέα σύμφωνα με τον δείκτη GRI 102-56), αλλά και από τα πρότυπα Υγείας και Ασφάλειας που υιοθετούν (OHSAS 18001, ISO 45001).
ΠΙΝΑΚΑΣI
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΕΙΚΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ Υ&Α, ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ, ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Δείκτης Διοικητικής Προσέγγισης (GRI 103) GRI
103-1
Επεξήγηση του ουσιαστικού θέματος και των ορίων του
GRI 103-2
Διοικητική προσέγγιση και οι συνιστώσες της
GRI 103-3
Αξιολόγηση της διοικητικής προσέγγισης για το ουσιαστικό θέμα
Επαγγελματική Υγεία και Ασφάλεια (GRI 403) GRI
403-1
Εκπροσώπηση εργαζομένων σε επίσημες επιτροπές για την Ασφάλεια και τη Υγεία GRI
403-2
Είδη τραυματισμού και ποσοστά, επαγγελματικές ασθένειες, χαμένες ημέρες εργασίας και αριθμός θανάτων που σχετίζονται με την εργασία
GRI 403-3
Εργαζόμενοι με υψηλούς δείκτες κινδύνου σύμφωνα με το επάγγελμα τους
GRI 403-4
Θέματα Ασφάλειας και Υγείας που καλύπτονται από επίσημες συμφωνίες με τα συνδικάτα
Ειδικοί Δείκτες για τον Κατασκευαστικό Κλάδο GRI
LA 6
Είδη τραυματισμού και ποσοστά τραυματισμού, επαγγελματικές ασθένειες, χαμένες ημέρες εργασίας και αριθμός θανάτων που σχετίζονται με την εργασία σύμφωνα με την περιοχή και το φύλο GRI
LA 7
Εργαζόμενοι με υψηλούς δείκτες κινδύνου σύμφωνα με το επάγγελμα τους
Εξωτερική Διασφάλιση (GRI 102-56) GRI
102-56
Εξωτερική διασφάλιση απολογισμού από εξωτερικό συνεργάτη
Η αναφορά ΕΚΕ εξετάζεται βάσει του ποσοστού πληρότητας του ποσοστού ενσωμάτωσης των κατευθυντήριων οδηγιών για τους ανωτέρω δείκτες του πίνακα Ι και σύμφωνα με μια κλίμακα βαθμολογίας (0 έως 4) για κάθε επιμέρους δείκτη, τον δείκτη της Διοικητικής Προσέγγισης και για τους δείκτες της Επαγγελματικής Ασφάλειας (Vouros, 2017)
Για την αποτύπωση της βαθμολόγησης πραγματοποιήθηκε στάθμιση του δείγματος με τις τιμές να ορίζονται από 0 έως 4.
III.ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
A.
Γραφικές απεικονίσεις επιλεγμένων αποτελεσμάτων Στο Σχήμα 1 αποτυπώνεται ο Μέσος όρος των αναφορών σύμφωνα με το μέγεθος τους και για τους δύο εξεταζόμενους κλάδους. Παρατηρείται ότι στον δείκτη της διοικητικής προσέγγισης οι πολυεθνικοί οργανισμοί παρέχουν περισσότερη πληροφόρηση για το ουσιαστικό θέμα της Υγείας και της Ασφάλειας σε σχέση με τους μεγάλους και μικρομεσαίους οργανισμούς. Για τον δείκτη της Επαγγελματικής Υγείας και Ασφάλειας παρατηρείται ότι ο ναυτιλιακός κλάδος κατέχει χαμηλό μέσο όρο στην αξιολόγηση των αναφορών σε σύγκριση με τον κατασκευαστικό.Σχήμα 1:Μέσος Όρος αναφορών σύμφωνα με το μέγεθος των οργανισμών ανά εξεταζόμενο δείκτη
Στο Σχήμα 2 παρουσιάζεται ο αριθμός των οργανισμών ανά γεωγραφική κατανομή του δείγματος και σύμφωνα με το μέγεθος του δείγματος. Η κατανομή πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την έδρα των οργανισμών και συγκεκριμένα αν βρίσκεται στην Κεντρική, την Βόρεια ή την Νότια Ευρώπη. Τα αποτελέσματα παρουσιάζουν ότι μεγάλο μέρος του δείγματος αποτελείται από οργανισμούς που εδρεύουν σε χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και δραστηριοποιούνται στον κατασκευαστικό κλάδο και ακολουθούν οι οργανισμοί της Βόρειας Ευρώπης. Αντίστοιχα στον ναυτιλιακό κλάδο το δείγμα αποτελείται από οργανισμούς που εδρεύουν στην Βόρεια Ευρώπη και ακολουθούν οργανισμοί της Κεντρικής Ευρώπης.
Σχήμα 2:Αριθμός οργανισμών ανά γεωγραφική περιοχή στο σύνολο του δείγματος
B.
Αποτελέσματα δεικτών διοικητικής προσέγγισης και δεικτών Επαγγελματικής Υγείας και ΑσφάλειαςΓια την διοικητική προσέγγιση διατίθενται τρείς δείκτες οι οποίοι αποτελούνται από τον GRI 103-1, GRI 103-2 και GRI 103-3. Ο συγκεκριμένος δείκτης παρουσιάζει υψηλή πληροφόρηση για το ουσιαστικό θέμα το οποίο είναι η Υγεία και η Ασφάλεια στην εργασία στο σύνολο του δείγματος και για τους δύο εξεταζόμενους κλάδους.
Με την έρευνα παρατηρήθηκε ότι όλοι οι οργανισμοί παρέχουν στοιχεία για το ουσιαστικό θέμα, αυτό όμως που διαφέρει είναι η πληρότητα των αναφορών.
Για τον βασικό δείκτη της Επαγγελματικής Υγείας και Ασφάλειας GRI 403, ο δείκτης με την συνήθης αναφορά είναι ο δείκτης GRI 403-2 που αναφέρετε στα είδη τραυματισμού και ποσοστά τραυματισμού, επαγγελματικές ασθένειες, χαμένες ημέρες εργασίας και αριθμός θανάτων που σχετίζονται με την εργασία, είναι ο δείκτης με την περισσότερη αναφορά (88% στον κατασκευαστικό και 80% στον ναυτιλιακό κλάδο.
Παρόλο που είναι ο δείκτης με την περισσότερη αναφορά, η διαθέσιμη πληροφορία δεν μπορεί να θεωρηθεί πλήρης Συγκεκριμένα οι αναφορές που έλαβαν τιμές πάνω από δύο κυμαίνονται στο 46% για τον κατασκευαστικό κλάδο και 29% για τον ναυτιλιακό κλάδο. Στους υπόλοιπους δείκτες της Επαγγελματικής Υγείας και Ασφάλεια δεν πραγματοποιείται επαρκή αναφορά με τα ποσοστά απουσίας να ανέρχονται στον δείκτη GRI 403-4 για τον κατασκευαστικό κλάδο σε 65% και για τον ναυτιλιακό στο 82%. Το ποσοστό πληροφόρησης για τις αναφορές που βαθμολογήθηκαν πάνω από δύο ανέρχεται στο 20%
για τον κατασκευαστικό κλάδο και 9% για τον ναυτιλιακό.
Σημαντική αναφορά θα πρέπει να γίνει στους ειδικούς δείκτες για τον κατασκευαστικό κλάδο G4 LA6, G4 LA7 όπου το ποσοστό απουσίας αναφορών ανέρχεται στο 91%
για κάθε δείκτη.
C.
Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία για τον κατασκευαστικό και ναυτιλιακό κλάδοΗ Υγεία και η Ασφάλεια στους δύο κλάδους είναι σημαντική καθώς θεωρούνται από τους πιο επικίνδυνους παγκοσμίως. Παρόλο που τα στοιχεία για ατυχήματα στον κατασκευαστικό κλάδο δεν είναι εύκολα συλλέξιμα, επειδή η υποβολή αναφορών δεν είναι μια συνηθισμένη διαδικασία εκτιμάται ότι περίπου 60.000 άνθρωπο χάνουν την ζωή τους σε παγκόσμιο επίπεδο (Smallwood and Lingard, 2009).
Από την άλλη πλευρά ο ναυτιλιακός κλάδος θεωρείται και αυτός από τους πιο επικίνδυνους εργασιακούς χώρους με το σύστημα των θαλάσσιων μεταφορών να είναι είκοσι πέντε (25) φορές πιο επικίνδυνο σε σχέση με τις αεροπορικές μεταφορές (Berg 2013).
Το ποσοστό που συγκέντρωσε ο δείκτης GRI 403-2 για τα εργατικά ατυχήματα, αποτυπώνει την πραγματικότητα.
Οι δύο αυτοί κλάδοι παρουσιάζουν μεγάλο αριθμό ατυχημάτων, χωρίς όμως να υπάρχει μεγάλη πληροφόρηση στις αναφορές.
Επίσης η ύπαρξη μεγάλων ποσοστών σε θέματα διοικητικής προσέγγισης (GRI 103) για το ουσιαστικό θέμα, αποτυπώνει την σημασία που έχει η Υγεία και η Ασφάλεια των εργαζομένων κατά την εργασία τους.
IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η Υγεία και Ασφάλεια για τους δύο κλάδους είναι ένα ζήτημα ζωτικής σημασίας. Οι οργανισμοί παρόλο που δίνουν μεγάλη βαρύτητα στην πιστοποίηση των αναφορών τους και των πληροφοριών που μεταδίδουν με την βοήθεια εξωτερικών φορέων, δημοσιεύουν μόνο τις βασικές πληροφορίες σε έναν απολογισμό. Η έρευνα απέδειξε ότι οι αναφορές που πιστοποιήθηκαν από εξωτερικούς φορείς παρέχουν περισσότερη πληροφόρηση από τις αναφορές που δεν έχουν πιστοποιηθεί. Η διαφορά αυτή σε μερικές περιπτώσεις ξεπερνάει και τον μέσο όρο όλου του δείγματος.
Παρατηρήθηκε ότι οι οργανισμοί που εδρεύουν στην Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη είναι αυτοί που παραθέτουν περισσότερες πληροφορίες σε θέματα διοικητικής προσέγγισης ως προς την Υγεία και την Ασφάλεια (GRI 103) στο σύνολο του δείγματος ενώ αντίθετα στον ναυτιλιακό κλάδο είναι οι οργανισμοί που εδρεύουν στην Βόρεια και Νότια Ευρώπη στο σύνολο του δείγματος. Για τον δείκτη της Επαγγελματικής Υγείας και Ασφάλειας (GRI 403) στο σύνολο του δείγματος οι οργανισμοί που παραθέτουν περισσότερες πληροφορίες είναι αυτοί που εδρεύουν στην Νότια και Κεντρική Ευρώπη για τον κατασκευαστικό κλάδο, ενώ για τον ναυτιλιακό κλάδο είναι οι οργανισμοί που εδρεύουν στην Νότια και Βόρεια Ευρώπη αποδεικνύοντας την ισχυρή δυναμική και παράδοση που διαθέτουν στην ναυτιλία. Στον κατασκευαστικό κλάδο τα αποτελέσματα των αναφορών αποτυπώνουν ότι οι οργανισμοί της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης επενδύουν στην υιοθέτηση απολογισμών ΕΚΕ.
Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι το σύνολο των αναφορών δεν παρέχει επαρκή πληροφόρηση στον αναγνώστη και επικεντρώνεται μόνο σε ζητήματα γενικού ενδιαφέροντος της διοικητικής προσέγγισης (GRI 103) και με την παροχή πληροφοριών για τα εργατικά ατυχήματα των εργαζομένων σύμφωνα με τον δείκτη GRI 403-2.
Η απουσία πληροφόρησης παρατηρείται διότι οι οργανισμοί δεν διαθέτουν επαρκή στοιχεία να παρουσιάσουν κατά την υιοθέτηση ενός απολογισμού ή δεν υπάρχουν αρκετά εφόδια για την κάλυψη του συνόλου των δεικτών. Παρόλο που το GRI έχει επικριθεί παρέχοντας ευελιξία στις αναφορές (Buhr et al, 2014) οι οργανισμοί επιλέγουν τις πληροφορίες που θέλουν να μεταφέρουν στις αναφορές τους.
Το σύνολο των οργανισμών αμφιβάλει ότι υπάρχει ενδιαφέρον από το κοινό ή των ενδιαφερόμενων μερών για την κοινωνική και περιβαλλοντική τους επίδοση και παρουσιάζεται μια σύγχυση για το τι πρέπει να περιγράφεται σε έναν απολογισμό, με του οργανισμούς να επισημαίνουν ότι δεν παρέχουν τα απαραίτητα συστήματα , ενώ το διοικητικό προσωπικό του οργανισμού θεωρεί το κόστος υιοθέτησης υπερβαίνει τα οφέλη (Andersson & Bateman, 2000, Gray et al, 1993 , Nocci,2000, Solomon and Lewis, 2002. World Industry Council for the Environment, 1994).
Προτάσεις βελτίωσης υπάρχουν, σε όλα τα επίπεδα για τους οργανισμούς και των δύο κλάδων για την υιοθέτηση ενός πληρέστερου απολογισμού:
• Nα υπάρξει συνεργασία όλων των ενδιαφερόμενων μερών, ώστε το αποτέλεσμα που θα
παρουσιαστεί να είναι το επιθυμητό από πλευρά πληροφόρησης με κύριο στόχο την αξιοπιστία και την παροχή μεγάλου αριθμού δεδομένων.
• Οι οργανισμοί να εντοπίσουν και να βελτιώσουν τα προβλήματα υιοθετώντας συστήματα διαχείρισης Υγείας και Ασφάλειας.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ
Με την εκπόνηση της εργασίας θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τον επιβλέποντα καθηγητή μου κ. Κωνσταντίνο Ευαγγελινό για την πολύτιμη βοήθεια του για την συγγραφή της, καθώς και τους κυρίους Παναγιώτη Βούρο και Ιωάννη Καραγιάννη για τις πολύτιμες συμβουλές τους και επισημάνσεις. Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς την οικογένεια μου για την αμέριστη συμπαράσταση που επέδειξαν όλα αυτά τα έτη φοίτησης μου στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
[1] Bowen, H.R, (1953): Social Responsibilities of the businessman.
University of Iowa Press
[2] Carroll, A., (1979). A three-dimensional conceptual model of corporate performance. Academy of Management Review [3] Gond, J. P, Kang, N & Moon, J. (2011): The government of self –
regulation: On the comparative dynamics of corporate social responsibility, Economy, and society, 40(4), pp.640-671.
[4] Makinen, J. & Kourula, A. (2012): Pluralism in political corporate social responsibility, Business Ethics Quarterly, 22(4), p. 649-678 [5] Flammer, C. (2015): Does corporate social responsibility lead to
superior financial performance? A regression discontinuity approach, Management Science, 61(11), pp. 2549-2568
[6] Levy, D. L, Szejnwald Brown H. & De Jong, M (2010). The contested politics in corporate governance. The case of the global reporting initiative. Business & Society, 49 (1), 88 -115.
[7] Global Reporting Initiative (GRI) (2016). G4 Sustainability Reporting Guidelines, Reporting principles and standard disclosures.
[8] Loosemore, M and Phua, F (2011). Socially Responsible Strategy:
Doing the Right Thing?
[9] Li, H., Lu, M., Hsu, S.C, Gray, M. & Huang, T. (2015): Proactive Behavior – based safety management for construction safety improvement. Safety Science
[10] Roberts, S.E & Hansen, H.L (2002): An analysis if the causes of mortality among seafarers in the British merchant fleet (1986- 1995) and recommendations for their reduction
[11] Hardjono, T.W and van Marrewijk, M (2001): The Social Dimension of Business Excellence, Corporate Environmental Strategy
[12] Berg, H.P., 2013. Human factors and safety culture in maritime safety. Int. J. Mar. Navigate. Safety Sea Transport
[13] Vouros, P. (2017). Methodological Evaluation Approach of CSR Reports of Greek Enterprises According to GRI-G4 Guidelines.
Master. University of Aegean
[14] Buhr, N, Gray, R., &Milne, M., J., 2014. Histories, Rationales, Voluntary standards, and Futures prospects
[15] Andersson, L., Bateman, T., (2000). Individual environmental initiative: championing natural environmental issues in US business organizations
[16] Gray, R., Bebbington, J., Waters, D., (1993). Accounting for the environment
[17] Nocci, G., (2000). Environmental reporting in Italy: current practice and future developments
[18] Solomon, A., & Lewis, L., (2002). Incentives and disincentives for corporate environmental disclosure. Business strategy and the Environment II
[19] World Industry Council for the Environment (1994).
Environmental reporting: A manager’s guide. International Chamber of Commerce