Werkzaamheden te Baanhoek
Zo’n 10 jaar geleden waren er de werkzaamheden te Baanhoek in het ka- der van de dijkverzwaring. Een typisch Sliedrechtse aangelegenheid in ‘ei- gen huis’. Onder het motto: “ ’t Mot warre wil ’t rêêje!” werd de zaak ste- vig aangepakt. Voor een ieder was het interessant de werkzaamheden te volgen. Op het fotoarchief van de HVS zijn veel foto’s te zien.
(http://historie-fotoarchief.sliedrecht.nl/ (B.L.) Onder de Meezike
Neeje mense, dan hè ’k ’t nie over die vervelende, zoemende bêêsies die
‘s zeumers aal z’n daege wel ’n pleksie wete te vinge om ie te steke, mor dan hè ‘k ’t over Waarekendammers.Daer hè ‘k jaere gewaarekt bij ’n nat- te aannemerij, een bietjie vergelijkbaor mè Van den Herik in Slierecht.
Weg- en waoterbouw hiet dat aailijk, mor ‘k hè gêên êêne weg gezien waer ’k aan mos waareke. ‘k Het allêên mor op ’t waoter gewaarekt. Mè net ’t Baggerfestival achter de rug vergete de mense wel is dà waoter- bouw hêêl wat meer is as baggere allêên. Zôôas 20 kilemeter damwand slaon in ’t Willeminaokenaol. Nou, damwand? ’t Spul was 4 streep dik, net bordkerton. Daernae trug vaere met ’t waarekscheepie en 20 kilemeter gording mè grôôte boute vastzette met ’n zwaere boutetol en hêêl d’n dag
‘hurry up’ zôôdà ‘k nae ’n week of 10 een paor spierballe en ‘n ‘sixpack’
had. ’t Was nie aaltijd kaaihard waareke. Azze me remmingwaarek aan mosse brenge voor ’n brug of ’n staaiger, was ’t meer passe en mete en schaove.
Zô mosse me is nieuwe sluisdeure plaetse bij de sluis in Nieuwegein met
’n bok, een drijvende kraon. Dà sluit nooit inêêns waoterdicht af, dus de timmerloi mosse d’r nè zô lang aan schaove tot ‘t percies dicht was. Dus:
deure aanpikke en d’r in hange. Dan de sluis vol laete lôôpe. De timmerloi keke dan waer ’t lekte en maokte ze aantekeninge. De deure weer aan- pikke en d’r uithijse. Op ’n ponton neerlegge en dan was d’n dag weer om.
‘t Kon best beure dà me zô 4 daege bezig wazze. Aanpikke en afpikke en de rest van d’n dag in ’n tuinstoel op ’t dek van d’n bok in de straolende zon. Dat lijkent wel prachtig, mor nae 2 daege ben je d’r hêêmel klaor meer. Zô ’n deur d’r in- of uithijse gao centimeter voor centimeter. Aal met aal zie je zô nog is wat van Nederland, van Terneuze tot Harlinge.
Mêêstal was ‘t voor onderhoud of nieuw waarek voor Rijkswaoterstaot.
Klaain waarek, mor ok grôôt waarek zôôas de basculekelder voor de Erasmusbrug. Grôôte buispaole en damwande van wel ’n duim dik en 30 meter lang.
Een nôôm van me had ’t nie zô op die Meezike: ”Die loi vergriepe ’t waarek en de mart, want ze gaon voor veul minder cente weg as de Brij- happers hier in Slierecht.” Of dat toe echt zô was, weet ‘k nie,’t is om- mers al 50 jaer geleeje dat ie dà zee. Over ’t algemêên kon ‘k primao op- schiete met de Meezike. Trouwes, zô Waarekendams was dà bedrijf nou ok weer nie, want ’t ouwe grijze opperhôôd was ’n rasechte Slierechter uit
’n stêênzetterfemilie. In de weg- en waoterbouw zal d’r êêuwig waarek weze. Zô wier d‘r in ’95 aareg hôôg waoter verwacht en mosse 250.000 mense uit de Betuwe en d’n Bommelerwaerd vertrekke. Toe ’t waoter weer op ’n nermaol paail was, wiere de aannemers overspoeld mè waarek voor dijkophôôginge.
“Geef ons hede ons daegelijks brôôd, en af en toe ’n waotersnôôd” Dà klink wel lomp en grof, mor zô waarek ’t wel in de aannemerij.
Een Mandemaokertie
