Although the effects of the hypoosmolar environment on astrocytes surrounding neurons and the resulting clinical picture are known, the effects of the hypotonic environment on the immune system are unknown. In this study, we aimed to discover the effects of hypoosmolar environment due to hyponatremia on the cells of the immune system.
GİRİŞ
Bennani ve arkadaşları yaptıkları çalışmada, yoğun bakım ünitesine yatış sırasında serum sodyum düzeyi 125 mmol/L'nin altında olan hastalarda mortalitenin bağımsız olarak arttığını bulmuşlardır (Bennani ve ark. 2003). Antijenlere karşı spesifik bir bağışıklık yanıtı geliştiren ve hafıza özelliklerine sahip olan kazanılmış bağışıklık sistemi hücreleri, patojenlere karşı ikincil yanıtlarda daha etkili ve kalıcı bir bağışıklık yanıtı geliştirir.
GENEL BİLGİLER
Su ve Sodyum Dengesi
Artan sodyum konsantrasyonu, plazma ozmolaritesini arttırır, susuzluğu ve böbrekler tarafından su atılımını kontrol eden ADH sekresyonunu arttırır. Su dengesi ozmolalite ile sağlansa da azalan hacim susama, ADH salınımı ve renal su tutulmasını uyarmaz (Keskin, 2019).
Hiponatremi Patogenezi
Hiponatremi gelişiminde azalan plazma osmolalitesi ADH sekresyonunu inhibe eder ve aynı zamanda renal su atılımının artmasıyla sodyum seviyesi yükselir. Kan hacmindeki ani düşüş aortik ark, karotis sinüs, sol ventrikül ve renal afferent arteriyollerdeki reseptörler tarafından fark edilir.
Hiponatreminin Sınıflandırılması
Bahsedilen intrakraniyal hastalıklar böbreklerdeki tuz içeriğinin ve hacminin azalmasına neden olur (Berendes ve ark. 1997; Palmer 2003). Laboratuar testleri ile idrar sodyum düzeyine bakıldığında sodyum miktarının düştüğü görülmektedir (Benedict ve ark. 1994; Moncada ve Vallance 1991).
Hiponatremide Klinik Bulgular
2-3 haftadan fazla glukokortikoid yokluğunda, su salgılama mekanizması ADH'den bağımsız bir etki ile bozulabilir (Olchovsky ve ark. 2005). Uygulanan tedavilerde hiponatreminin hızla düzeltilmesi ölümle sonuçlanabileceği gibi ciddi nörolojik bozukluklara da yol açabilmektedir (Spasovski ve ark. 2014).
Hiponatreminin Değerlendirilmesi ve Tedavisi
Akut hiponatremide hipertonik salin kullanan kişilerde nörolojik bulgular gelişmiş ise serum sodyum düzeyleri 4-6 saat içinde 8-10 mEq/L kadar yükselebilmektedir (Kokko 2006). Oranlar hiponatreminin tipine ve gelişimsel bulgulara göre değişir.Genellikle semptomatik hiponatremi için %3 salin kullanılır.
Hiponatremi Tedavisinde Yenilikler
Tolvaptan kullanımının kalp yetmezliği ve hipervolemik hiponatremisi olan hastalarda ödem oluşumunu önlediği ve nefes darlığını azalttığı gözlemlenmiştir (Hauptman ve ark. 2013). V2 reseptör antagonistleri, esas olarak uygunsuz ADH sekresyonu ile hipervolemik ve övolemik hiponatremide kullanılan bir ilaç grubudur (Malhotra ve ark. 2014).
Doğal İmmün Yanıt
Monositler, nötrofiller ve makrofajlardan biraz daha zayıf fagositoz gerçekleştiren bir hücre grubudur (Wong ve diğerleri, 2012). Bastırıcı nötrofiller, reaktif oksijen türleri (ROS) ve/veya nitrik oksit (NO) gibi aracılar üreterek T hücresi fonksiyonlarını baskılayabilir (Si ve diğerleri, 2019). Bu reseptörler yapı olarak ikiye ayrılır; C tipi lektin reseptörleri, immünoglobulin benzeri reseptörler (KIR) (Papamichail ve ark., 2004).
Sitotoksik ve baskılayıcı T lenfositler (Tc, Ts) yüzeylerinde CD2, CD3, CD5 ve CD8 proteinleri taşırlar (Fitch ve ark. 1993). O zamanlar Neta ve diğerleri, B hücrelerinin T hücresi aktivasyonu üzerinde inhibe edici bir etkiye sahip olabileceğini düşündüler (Katz, Parker, & Turk, 1974). Rosser ve diğerlerinin Breg etki mekanizması; ilgili baskılama, seyirci baskılama, hücre teması aracılı baskılama ve dolaylı baskılama olarak dört bölümde değerlendirilmiştir.
IL-1β ve IL-6'nın Kawasaki hastalığında SIADH ile ilişkili hiponatreminin gelişiminde yer aldığına inanıyorlardı (Shin, J. I. ve diğerleri, 2006). Son zamanlarda, Lim ve arkadaşlarının Kawasaki hastalarında enflamasyonun sonuçlarına ilişkin hipotezlerini destekleyen bir çalışma yapılmıştır.
Doğal immün sistemin Hücreleri
Edinsel İmmün Yanıt ve Hücreleri
Timusta gelişimlerini sürdürürler ve periferik dokularda ve çeşitli lenfoid organlarda fonksiyonlarını gösterirler (Kumar ve ark., 2018). Bağışıklık düzensizliği, bağışıklık düzensizliği - poliendokrinopati - enteropati - X'e bağlı sendrom (IPEX) FoxP3 mutasyonlarından kaynaklanır (Kim ve ark., 2007). Yapısal olarak CD25 CTLA-4, glukokortikoid kaynaklı tümör nekroz faktörü (TNF) reseptörü (glukokortikoid kaynaklı TNF reseptörü, GITR) ve bir transkripsiyon faktörü olan çatal başlı/kanatlı sarmal transkripsiyon faktörü 3'ü (FoxP3) ifade eder (Myers ve diğerleri, 2006). ).
FoxP3 mutasyonu oluştuğunda ve FoxP3 eksikliği görüldüğünde CD4+CD25+Treg hücreleri eksiktir (Cui ve ark. 1995). Bu nedenle Treg hücreleri, DC'lerin immünojenik özelliklerini azaltır (Cederbom, Hall ve Ivars, 2000; Mahnke ve diğerleri, 2007). TI tip I antijenlerinin yüksek konsantrasyonları, poliklonal aktivasyonlarından bağımsız olarak B hücrelerinin çoğalmasını ve farklılaşmasını indükleyebilir (Muramatsu ve diğerleri, 2000).
IL-10 eksprese eden Breg hücrelerinin çoğu enfeksiyöz hastalıkta indüklendiği keşfedilmiştir (Muramatsu ve diğerleri, 2000; Yanaba ve diğerleri, 2008). Bu bulgular, EAE ve enterik Salmonella enfeksiyonu modelinde aynı yöntemle doğrulanmıştır (Shen ve ark., 2014).
GEREÇ VE YÖNTEM
- Myeloid kökenli (Nötrofil, Monosit, Dendritik, Bazofil ) Hücre Alt Gruplarının
- T Lenfosit Alt Gruplarının ve Bitkinliğinin Değerlendirilmesi
- Yardımcı T Hücre ve Sitotoksik T Hücre Alt Gruplarının ve Değerlendirilmesi
- Treg Hücre Alt Gruplarının Değerlendirilmesi
- Breg Hücre Alt Gruplarının Değerlendirilmesi
- İstatiksel Değerlendirme
Bir nötrofil belirteci olarak HLA-DR, CD14 olgunlaşmamış ve olgun nötrofil CD16, CD10 baskılayıcı nötrofil CD11c, CD62L, CD11b, monositler için CD16 HLA-DR, CD14, CD16 dendritik hücreler (miyeloid, plazmasitoid) için CD16, CD11c, CD11c, CD11c , Birinci tüpe CD11c, CD11c, CD11c, CD11c, CD11c , HLA-DR monoklonal antikorları pipetlendi. İlk tüpte, T hücre markörü olarak CD3, T yardımcı hücre markörü olarak CD4, sitotoksik T hücre markörü olarak CD8, NK hücre markörü olarak CD16/CD56, naif, efektör, merkezi hafıza, efektör hafıza, efektör hafıza CD45RA ve RA olarak CD197 marker, T-hücre yaşlanması ve yorgunluğunun belirteçleri olarak CD279 ve CD57 ve efektör bellek alt kümelerinin belirteçleri olarak CD27 ve CD28 monoklonal antikorlar pipetlendi. Her iki tüpe 500 µl VersaLyse (Immunotech, Beckman Coulter, Fransa) ilave edildi ve 10 dakika oda sıcaklığında karanlıkta, ardından AHE'de (Novious EX, Beckman Coulter, Fransa) inkübe edildi.
STI ve US tüplerine T-hücre belirteci olarak CD3, T-yardımcı hücre belirteci olarak CD4, sitotoksik T-lenfosit belirteci olarak CD8 eklendi ve karanlıkta, oda sıcaklığında 15 dakika inkübe edildi. Treg hücre tüpüne T hücre markörü olarak CD3, T yardımcı hücre markörü olarak CD4, sitotoksik T hücre markörü olarak CD8, CD45RA, FoxP3, CD25, CD127, CD39, saf olarak Helios monoklonal antikorları, efektör, Treg subset markörleri eklendi. B hücre belirteci olarak CD19, olgun B, olgun B, bellek B ve plazmablast işaretleyici CD27 ve CD279 kullanıldı.
BULGULAR
Klinik Bulgular
AHÖ'de Tedavi Öncesi ve Sonrası Değerlendirilen Hücreler ve Alt Grupları…
- Hipoosmolar Ortamda Tedavi Öncesi ve Sonrası T Hücre Alt Grupları
- Hipoosmolar Ortamda Tedavi Öncesi ve Sonrası B Hücre Alt Grupları ve
- Hipoosmolar Ortamda Tedavi Öncesi ve Sonrası Treg Hücreleri
- Hipoosmolar Ortamda Tedavi Öncesi ve Sonrası Yardımcı T Hücreleri…
- Hipoosmolar Ortamda Tedavi Öncesi ve Sonrası Nötrofil-Monosit-Dendritik
Hiponatremili hastalarda tedavi öncesi ve sonrası T hücre alt grupları (a–s), NK T hücreleri (ö), NK hücrelerinin frekansları (p) ve T hücrelerinde CD279 (j) ve CD57 (k) ifadeleri gösterilmiştir. B hücrelerinde B hücre alt gruplarının (a-s) ve CD279 (i) ifadeleri, hiponatremili hastalarda tedaviden önce ve sonra gösterilir. Hiponatremili hastalarda tedaviden önce ve sonra yardımcı T hücrelerinin alt grupları tarafından üretilen sitokin seviyeleri (a-y) gösterilmiştir.
Hipoosmolar ortamda, CD16+ miyeloid dendritik hücreler p<0.021 (Şekil 11.1) istatistiksel olarak anlamlı bir artış gösterirken, bazofiller p<0.021 azaldı. Hipoosmolar ortamda tedaviden önce ve sonra nötrofillerin, monositlerin ve dendritik hücre alt kümelerinin ve bazofillerin dağılımı. Hiponatremili hastalarda tedaviden önce ve sonra nötrofillerin (a-d), monositlerin (e-h), DH (i-j) alt kümelerinin ve bazofillerin (k) dağılımı gösterilmiştir.
Hiponatremili KBY- KBY-Sağlıklı Kontrol Gruplar Arası Karşılaştırma
- Hiponatremili KBY-KBY-Sağlıklı Kontrolde T hücre Alt Grupları
- Hiponatremili KBY-KBY-Sağlıklı Kontrolde B Hücre Alt Grupları ve Breg
- Hiponatremili KBY-KBY-Sağlıklı Kontrolde Treg Hücreleri
- Hiponatremili KBY-KBY-Sağlıklı Kontrolde Yardımcı T hücreleri
- Hiponatremili KBY-KBY-Sağlıklı Kontrolde Nötrofil-Monosit-Dendritik Hücre-
Yüksek CD24 CD27+ B10 hücreleri, sağlıklı kontrol ile karşılaştırıldığında hiponatremili CRF hastalarında azalmıştı (hiponatremili CRF-sağlıklı: . p<0.038), (şekil 13.d). Hiponatremili KBH ve KBH hastalarında ve sağlıklı kontrollerde B hücre alt gruplarının (a–r) ve CD279'un (h) B hücreleri üzerindeki ifadeleri gösterilmektedir. CD39+ T hücreleri (hiponatremili CRF-CRF: p<0.021) (şekil 14.a), hiponatremili CRF hastalarında CRF hastalarına kıyasla artmıştır.
CD25+FoxP3+ Treg hücreleri (hiponatremili CRF-sağlıklı: p<0.001) (Şekil 14.c), sağlıklı kontrollere kıyasla hiponatremili CRF hastalarında artış gösterdi. CD45RA+FoxP3low nTreg hücreleri (hiponatremili CRF - sağlıklı: p<0.001, hiponatremili CRF-CRF: p<0.016) (Şekil 14.g) hiponatremili kronik nükseden kalp yetmezliği hastalarında sağlıklı kontrollere ve hiponatremili gruplara kıyasla azalmıştır. Kronik kalp yetmezliği. Hiponatremili KBH ve KBH hastalarında ve sağlıklı kontrollerde nötrofil (a-ç), monosit (d-g), DH (h-i), bazofil (j) ekspresyonları gösterilmiştir.
TARTIŞMA VE SONUÇ
Riikonen ve ark. yüksek C-reaktif protein (CRP) seviyelerinin düşük serum sodyum konsantrasyonları ve CRP seviyeleri ile ilişkili olduğunu bildirmiştir. Bu sitokinlerin Kawasaki hastalığında SIADH ve hiponatremiye neden olarak ADH sekresyonunu artırabileceğini düşündürmektedir (Shin, J. I. ve ark., 2006). KBH dahil yaşa bağlı hastalıklarda NLRP3 enflamasyonu aktive olur ve enflamasyona katkıda bulunur (Ferrucci, L. ve ark., 2018).
NaCl'nin T yardımcı hücrelerde doza bağlı olarak IL-4 ve IL-13 üretimini arttırdığı ve IFN-y üretimini ortadan kaldırdığı gösterilmiştir (Matthias, J. ve diğerleri, 2019). Ayrıca Th17 hücreleri mantar enfeksiyonlarını, özellikle Candida albicans'ın neden olduğu enfeksiyonları temizlemede önemlidir (Zielinski, C.E., ve ark., 2011). Farelerde ve insanlarda yapılan bazı çalışmalarda, NaCl'nin çok güçlü bir IL-17 indükleyicisi olduğu gösterilmiştir (Kleinewietfeld, M. ve diğerleri, 2013).
KAYNAKLAR
Conversion of CD4+ CD25− cells into CD4+ CD25+ regulatory T cells in vivo requires B7 costimulation, but not the thymus. Induction of immunosuppressive functions of dendritic cells in vivo b CD4+CD25+ regulatory T cells: role of B7-H3 expression and antigen presentation.Eur J Immunol. Induction of immunosuppressive functions of dendritic cells in vivo by CD4+ CD25+ regulatory T cells: role of B7-H3 expression and antigen presentation.
Regulatory T Cells and the Control of Autoimmunity: From Day 3 Thymectomy to FoxP3+ Regulatory T Cells. Detection and significance of CD4+ CD25+ CD127dim regulatory T cells in individuals with severe aplastic anemia. Cytotoxic T-lymphocyte-associated antigen 4 plays an essential role in the function of CD25+ CD4+ regulatory cells controlling intestinal inflammation.
Naturally occurring CD4+ regulatory t cells for immunological self-tolerance and negative control of immune responses. TGF-β requires CTLA-4 early after T cell activation to induce FoxP3 and generate adaptive CD4+ CD25+ regulatory cells.
SİMGELER VE KISALTMALAR
KIBAS: kafa içi basınç artışı sendromu KKY: konjestif kalp yetmezliği KDH: konvansiyonel dendritik hücre L: litre. TSCM: kök benzeri hafıza T hücreleri Tfh: foliküler yardımcı T lenfosit TGF: dönüştürücü büyüme faktörü Th: yardımcı T lenfosit.
EKLER
Çıktığım bu yolculukta çok değerli danışmanım Prof. Katkısını ve desteğini her zaman hissettiğim, bana yol göstermeye hazır olan saygıdeğer hocam Prof. Bu çalışmanın birçok aşamasında değerli katkıları olan, tecrübelerine güvendiğim ve immünoloji alanındaki bilgi birikimiyle Deniz GÜLKAYA'ya her zaman katkı sağlayan Figen AYMAK ve Laboratuvarda bizimle çalışan Mert KARACA, Gözde ARSLAN Bursa Uludağ Üniversitesi İmmünoloji Anabilim Dalı Öğretim Üyesi ve tüm öğrenci ve personel arkadaşlarımın yanı sıra bölümümün hocalarına da teşekkür ederim.
Son olarak, aldığım her kararda arkamda duran, beni destekleyen, fikirlerime ve düşüncelerime önem veren, bugüne kadar beni desteklemeye devam eden, büyük sabır gösteren hayatımın en büyük destekçilerine sahip olduğum için her zaman şanslıyım. bu yolculukta yanımda olan sevgili aileme ve aileme her konuda yanımda olduğunu hatırlatan ve her konuda desteğini gördüğüm sevgili Carino'ya sonsuz teşekkürler. Yetişkin ve genç COVID-19 vakalarında hastalığın ciddiyetine göre düzenleyici T hücre alt kümelerinde CD39 ekspresyonunun değerlendirilmesi. Th22, Tc22 ve Tc17 hücrelerinin COVID-19 immünopatogenezinde pnömoni şiddetinde yaşa bağlı rolü.
