• Nenhum resultado encontrado

isto é, aquilo que estava escondido torna-se manifesto

No documento Beato Amadeu: nova apocalipse (páginas 58-200)

5 6 METAFÍSICA

[fl. 1]

P

RIMVS

R

APTVS1

Ego Amadeus fui raptus ex spelunca mea ubi orabam in monticulum quemdam et in rotam ubi Deo astabant angeli et animae2 sanctorum quos colimus et ueneramur.

Et dum ibi essem3, pauor et tremor4 me obruit, nesciens uerbum proferre, sed

eram quasi homo sine sensu et cognitione. Tunc astitit mihi uir aspectu decorus, facie et ueste rutilans et talibus uerbis me alloquitur: Agnoscis me, serue Dei?

Ad quem ego5: Domine mi, numquam amplius in loco isto fui6, numquam talem

coetum uidi, numquam tantum7 splendorem sensi, quomodo te cognoscere possum?

At ille: Ego sum Gabriel ille qui semper ad reuelandum8 mysteria Verbi Dei

fui missus, cui tu oratione9 quotidiana te commendas. Ille sum qui Mariam Verbi

Dei10 matrem11 salutaui, conturbaui et confortaui12. Nunc ergo quia Dominus

noster [fl. 2] uult iterum misereri generi humano et uult mundum purgare cunctis erroribus et ad unum gremium ueritatis reducere omnes homines, et Ecclesiae suae preficere pastorem13 quem ipse elegit ut pascat oues suas et nutriat populum

suum in iustitia et ueritate uultque haec secreta sua communicare14 tibi ut futura

quae tu non uidebis in carne mortali constitutus nunc15 uideas16 et consolationem17

propter tot labores tuos et desideria tua sentias, et ut omnia diligenter aduertas et in armario tui cordis reponas et conscribas conscriptaque serues et custodias nullique patefacias quousque Deus miserit uirum illum qui librum a te conscriptum aperiet18 in tempore suo, quando Deo placuerit.

Et quia uoluntas Dei est ut multa uana et superflua de fide sua resecentur19

et20 ea quae sunt credenda pure et simpliciter credantur, me misit ut de singulis21

fidei mysteriis te doceam et tu ea conscribi22 facias. Preparaui tibi illum23 qui

1 Primus Raptus] om. GHJNPV 2 animae] coetus B 3 essem] esse V 4 tremor] timor B 5 Ad quem ego] Ad quem. J 6 numquam amplius in loco isto fui, numquam] numquam amplius, numquam C 7 tantum] talem BGEKOPQ, 8 reuelandum] reuelanda Q 9 tu oratione] in oratione CPQ 10 Verbi Dei] Verbi N 11 Dei matrem] Dei. R 12 salutaui, conturbaui et confortaui] salutaui conturbans et confortans JV 13 praefi cere pastorem] profi cere. Pastor V 14 communicare] manifestare N

Beato Amadeu – Nova Apocalipse.indd 56

[fl. 1]

P

RIMEIRO

A

RREBATAMENTO

Eu, Amadeu, fui arrebatado da minha gruta, onde estava em oração, para uma colina e para uma Assembleia onde estavam perante Deus os anjos e as almas dos santos que honramos e veneramos. E, enquanto aí estava, invadiu-me pavor e tremor. Incapaz de proferir palavra, era como um homem incapacitado de sentir e de pensar. Surgiu então à minha frente um varão de aspecto distinto, de face e veste brilhantes, que me dirige estas palavras: Reconheces-me, servo de Deus?

Meu senhor, respondi-lhe, jamais estive neste lugar, nunca vi semelhante Assembleia, nunca me vi envolvido em tão grande magnificência, como posso conhecer-te?

Eu sou Gabriel, retorquiu, aquele que sempre foi mandado a revelar os misté- rios do Verbo de Deus, a quem tu te encomendas na tua oração quotidiana. Sou aquele que saudou, conturbou e confortou Maria, a Mãe do Verbo de Deus. Agora, pois, que nosso Senhor [fl. 2] quer de novo apiedar-se do género humano e quer purificar o mundo de todos os erros e reconduzir todos os homens ao seio da única verdade e quer pôr à frente da sua Igreja o Pastor por ele escolhido para que apascente as suas ovelhas e alimente o seu povo na justiça e na verdade, quer partilhar contigo estes seus segredos a fim de que vejas agora o futuro que não verás na situação de vida mortal e sintas satisfação de todos os teus trabalhos e anseios, e para que a tudo prestes diligente atenção, o encerres no escrínio do teu coração e o escrevas, preserves o escrito e o guardes e a ninguém o dês a conhecer até que Deus envie o homem que, no tempo oportuno, quando a Deus aprouver, há-de abrir o livro por ti escrito.

E visto ser vontade de Deus que se erradiquem da sua fé muitas coisas vãs e supérfluas e se creia com pureza e simplicidade naquilo em que se deve crer, enviou-me para que te instrua sobre cada um dos mistérios da fé e tu os mandes

(in marg. a. m. communicare) 15 nunc uideas] nunc in spiritu uideas F 16 uideas] audias O

17 consolationem] consolationem sanctifi cantem C; consolationem animam laetifi cantem HQ 18 aperiet] aperiat CN 19 resecentur] reserentur L; rescecentur V 20 et] ut Q 21 singulis] suis B 22 conscribi] conscribere LV 23 illum] scriptorem CG (O er. scriptorem, add. alias illum)

5 8 BEATO AMADEU

omnia, prout ex ore tuo audierit, conscribet, cuius tempore haec implebuntur24.

Et pastor ille, quem Deus ipse nouit, cunctis promulgabit. Sed caue ne tu dixeris ea alicui aut reuelaueris, quia uoluntas Dei est ut tempore suo per illum quem ipse uult haec hominibus nota fiant25. Audi igitur et aduerte ad uerba oris mei.

Te namque tamquam simplicem et idiotam Deus elegit ut omnes sciant quam magnus est Deus noster et quam potens, qui infirma elegit ut fortia confundat, et idiotas ut sapientes conuertat26.

Tunc ego aliquantulum27 resumpsi uires28 et ad angelum dixi: O sanctissime

angele Dei in quo semper specialem deuotionem habui, gratias imensas ago diuinae dispositioni et tuis intercessionibus. Sed ex quo sua infinita miseratione placuit Domino Deo29 sua mysteria mihi30 pauperculo propalare, dic mihi, rogo31,

si inueni gratiam coram te, quis est iste tam dignus et celebris coetus et qui sunt isti32 uiri tam digni tantaque maiestate decorati?

Respondit33 angelus: Omnes hi te diligunt et omnes exultant quia uident34

tempus aduenisse nuptiarum Agni quas diu tota caelestis curia desiderauit. Illi a latere quasi sinistro seorsum sedentes, antiquitatem et grauitatem ostendentes uultu et gestu, sunt antiqui patres, Adam primus pater hominum, Abel iustus, Noe, Abraham, Moyses, Samuel, Dauid rex, Isaias35, Ieremias, [fl. 3] Daniel et Ezechiel.

Ab alio latere quasi dextro est Petrus cum reliquis apostolis. Ille qui inter hos et illos quasi in medio sedet, est Ioannes, precursor Domini, utriusque lateris merita36 habens et quo nullus nec ante nec post dignior fuit. Et qui iuxta illum

sedet est Ioseph, ille qui pater Christi meruit appellari. Multi alii et praecipui37

sanctorum sunt hic iuxta te38 et in circuitu39, de quibus erit tempore suo occasio

loquendi. Sed tu, o frater, suspice40 superius et Regem simul cum Regina adora.

Suspexi ego et uidi scalam cuius cacumen uidebatur caelum tangere, et cum fulgenti diademate uidi Christum Dominum scalae innixum. Et scriptura dicebat: “Iterum ueniam ad uos et gaudebit cor uestrum et gaudium uestrum41 nemo

tollet a uobis”. Ex alia parte scalae scriptum erat: “Apparebit et non mentietur. Si moram tibi facere uidebitur, expecta quia ueniens ueniet”. Vidi et Reginam, illius matrem, ipsi Regi innixam, ex cuius ore exibat scriptura dicens: “Misertus

Q 24 implebuntur] propalabuntur CENQ 25 nota fi ant] notifi centur P; nota faciam Q 26 ut

sapientes conuertat] ut sapientes conuertant FJ; ut sapientes humiliet L; et sapientes conuertant

M; et sapientes conuertat V 27 aliquantulum] aliquantum L 28 resumpsi uires] assumptis uiribus Q 29 Domino Deo] Deo ILNOR 30 Deo sua misteria mihi] Deo mihi B 31 mihi, rogo, si] mihi si CQ. 32 isti] illi EO 33 Respondit] Dixit N 34 uident] uidetur CMQV 35 Samuel, Dauid rex, Isaias,

Ieremias] Samuel, Ieremias C 36 merita] media B 37 praecipui] praecipue CBIQ 38 hic iuxta te] hunc iuxta H; ii iuxta te Q 39 te et in circuitu, de] te de Q 40 suspice] suscipe H ( J add. in

marg. suspice) 41 et gaudium uestrum] P (in marg. a. m.)

Beato Amadeu – Nova Apocalipse.indd 58

escrever. Preparei-te quem tudo há-de escrever conforme o ouvir da tua boca, em cujo tempo se hão-de realizar estas coisas. E aquele Pastor, que o próprio Deus conhece, dá-las-á a conhecer a todos. Mas, cuidado, não o digas, nem o reveles a quem quer que seja, pois é vontade de Deus que estas coisas sejam dadas a conhecer aos homens, no tempo próprio, por quem ele pretende. Ouve, pois, e presta atenção às minhas palavras: escolheu-te Deus a ti, enquanto simples e ignorante, para que todos saibam como é grande e poderoso o nosso Deus, que escolheu a fraqueza para confundir a força e os ignorantes para converter os sábios.[1]

Reuni então algumas forças e disse ao anjo: Dou infindas graças, santíssimo anjo de Deus a quem sempre dediquei especial devoção, ao plano divino e às tuas intercessões. Contudo, já que aprouve ao Senhor Deus na sua infinita mi- sericórdia mostrar-me a mim, pobrezinho, os seus mistérios, diz-me, peço-te, se achei graça diante de ti, quem é esta tão digna e tão numerosa Assembleia e quem são estes tão dignos varões revestidos de tanta majestade?

Todos estes, respondeu o anjo, te consideram e todos exultam porque vêem chegado o tempo das Núpcias do Cordeiro[2], que toda a Corte Celeste desejou

durante tanto tempo. Aqueles que se sentam à parte, como que do lado esquerdo, ostentando vetustez e nobreza na face e no porte são os antigos Padres: Adão, o primeiro pai da humanidade, o justo Abel, Noé, Abraão, Moisés, Samuel, o rei David, Isaías, Jeremias, [fl. 3] Daniel e Ezequiel. Do outro lado, como se fosse o direito, está Pedro com os restantes apóstolos. Aquele que se senta entre uns e outros, como que no meio, é João, o precursor do Senhor. Desfruta dos méritos de ambos os lados. Não houve, nem antes nem depois, alguém que lhe fosse superior em dignidade. O que se senta ao lado dele é José, aquele que mereceu ser chamado pai de Cristo. Muitos outros e os mais importantes santos estão aqui, perto e em redor de ti. Deles haverá oportunidade de falar na hora certa. Tu, porém, irmão, eleva o teu olhar e adora ao mesmo tempo o Rei e a Rainha.

Elevei o olhar e vi um trono cujo cimo parecia tocar o Céu. Vi, sentado nele, Cristo, o Senhor, com fulgente diadema. Uma inscrição dizia: Virei de novo para junto de vós e o vosso coração alegrar-se-á. A vossa alegria ninguém vo-la rouba- rá.[3] Do outro lado do trono estava escrito: Virá e não mente. Se te parecer que

demora, espera porque, de certeza, virá.[4] Vi também a Rainha, sua Mãe, ao lado

do próprio Rei, de cuja boca saía uma inscrição que dizia: Apiedou-se da nossa

[1] 1 Cor 1:27 [2] Apoc 19:7 [3] Jo 16:22 [4] Hab 2:3

6 0 BEATO AMADEU

es nostri generis. Festina. Ne tardaueris.” Et alia scriptura dirigebatur ad coetum42

humanum43 dicens: “Non turbetur cor uestrum, leuate capita uestra, ecce adest

redemptio uestra.” Vidi quoque in circuitu Regis ac Reginae quosdam quos agnoui44

non esse de genere humano et cogitabam illos esse angelos. Sed mirabar ualde quare ipsi altiores essent omnibus Veteris et Nouae Legis patribus.

Et hic incipit prima reuelatio45.

Sic enim meae admirationi sanctus Gabriel dixit46: Noli mirari. Omnes nos,

angeli et homines, conciues47 sumus eiusdem patriae. Non tamen omnes homines

maiores48 sunt omnibus angelis neque omnes angeli maiores sunt omnibus

hominibus. Sed aliqui de genere uestro maiores sunt omnibus angelis, ut ille Rex Homo et sua mater Regina. Aliqui uestri generis minores49 sunt omnibus

angelis, de quibus49A dicitur: “Vidi turbam magnam quam dinumerare nemo

poterat50”. Alii sunt nobiscum mixti. Septem angeli sumus qui Genitricem Dei

nostri ueneramur, alios omnes uestri generis transcendimus51. Hoc ergo, quia

non est notum apud uos, intellige illud et scribe, ut pastor uenturus ea possit in orbem terrarum promulgare.

Dixi ego: Domine mi, qui sunt illi septem spiritus omnibus maiores? Respondit52: Sex sursum uides. Si me connumeraueris53, septem erimus.

Et ego: Domine [fl. 4] mi, quae sunt nomina uestra?

Respondit: Primus quem ibi cernis Michael est, quo nullus neque hominum neque angelorum dignior. Ipse est qui cum magno dracone Lucifero conflixit illumque superauit. Et ego Gabriel54 secundus sum. Raphael me sequitur et Vriel

Raphaelem et alii eum.55

Tunc ego: Ergo neque Ioannes Baptista neque ullus56 apostolorum aequabitur

uobis?

Et ille: Satis fuit et ualde satis generi uestro quod Dominus57 noster se fecerit58

hominem et non apprehenderit59 aliquem ex nobis. Satis est uobis ut Genitrix

illius Regis nostri, ueri Dei et ueri hominis, sit praelata omnibus angelis.60 Quod

quidem, ut quidam de hic61 assistentibus dixit (et ostendebat beatum Ieronimum),

de nullo aliorum62 sanctorum63 fas est credere ut scilicet64 sit sublimatus supra

merita omnium angelorum et archangelorum65, nomine archangeli non intelligendo

42 coetum] genus B 43 humanum] hominum CFNQ 44 quos agnoui non esse] quos non esse B 45 Legis Patribus. Et hic incipit prima reuelatio. Sic enim] Legis Patribus. Sic enim CQV 46 reuelatio. Sic enim meae admirationi sanctus Gabriel dixit: Noli] reuelatio. Noli V; Tunc angelus Gabriel dixit: Noli E 47 conciues] ciues CQ 48 maiores] maiores et digniores C 49 minores] maiores V 49A angelis, ut ille Rex Homo et sua mater Regina. Aliqui uestri generis minores sunt omnibus angelis, de quibus] angellis de quibus NR 50 nemo poterat.] nemo poterat, qui per duodecim milia XII tribuum (nobis C) uobis insinuantur in numero determinato tamquam pauciores et praestantiores turba magna (praefi guratur C) praefi gurati in semine duodecim patriarcharum.

CFH (M in marg a. m.) Q 51 transcendimus] transcendentes CQ 52 maiores. Respondit: Sex]

maiores. Sex R 53 connumeraueris] consideraueris Q 54 ego Gabriel] ego Gabriel, licet similimus illi F (M in marg.a.m.) 55 et alii eum.] et alii eum. Et ego inspiciebam in primos duos et non

Beato Amadeu – Nova Apocalipse.indd 60

raça. Apressa-te, não tardes.[5] Uma outra inscrição dirigia-se para a assembleia

dos humanos e dizia: Não se perturbe o vosso coração, levantai a cabeça, eis que a vossa redenção está próxima.[6] Vi também, em torno do Rei e da Rainha, al-

guns que reconheci não serem da raça humana. Pensava que fossem anjos, mas causava-me muita admiração o facto de serem mais altos que todos os Padres da Nova e da Antiga Lei.

E aqui começa a primeira revelação.

Perante a minha admiração, assim me falou o santo Gabriel: Não te admires. Todos nós, anjos e homens, somos concidadãos da mesma pátria. Porém nem todos os homens são maiores que todos os anjos, nem todos os anjos são maiores que todos os homens, mas alguns da vossa raça são maiores que todos os anjos, como aquele Rei, que é Homem, e a Rainha sua Mãe. Outros são inferiores a todos os anjos. Deles se diz: Vi uma tão grande multidão que ninguém poderia contar.[7] Outros estão ao mesmo nível que nós. Nós somos sete anjos que vene-

ramos a Mãe do nosso Deus e estamos acima de todos os outros da vossa raça. Pois que isto não é conhecido entre vós, procura entendê-lo e escreve-o, para que o Pastor que há-de vir possa dá-lo a conhecer em toda a Terra.

Meu senhor, perguntei eu, quem são aqueles sete espíritos que a todos superam? Em cima, respondeu ele, vês seis. Se me contares a mim, seremos sete. Meu senhor, insisti, [fl. 4] quais são os vossos nomes?

O primeiro que aí vês, respondeu, é Miguel. Ninguém, nem homem nem anjo, é mais digno do que ele. É aquele que lutou com o grande dragão Lúcifer e o venceu. Eu, Gabriel, sou o segundo. Segue-me Rafael, a quem segue Uriel, que é seguido pelos outros.

Portanto, adiantei eu, nem João Baptista nem nenhum dos apóstolos se vos iguala?

Muito, muitíssimo representou para a vossa raça, respondeu ele, o facto de nosso Senhor se vir a tornar homem e não assumir nenhum de nós. Basta-vos que a Mãe deste nosso Rei, verdadeiro Deus e verdadeiro Homem, tenha sido preferida a todos os anjos. Facto que, sem dúvida, como disse um dos aí presentes (e mostrava S. Jerónimo), de nenhum outro santo é lícito crer, isto é, que seja exaltado acima dos méritos de todos os anjos e arcanjos, não entendendo pelo

[5] Sl 39:18 [6] Lc 21:28 [7] Apoc 7:9

poteram inter eos discernere. Angelus (id add. F) uidens ait: “Futurum est ut magni et electi inter uos me putabunt Michaele digniorem”. Nec mirum quia quae parum differunt neque differre uidentur. CFH (M in marg. a. m.) Q 56 ullus] nullus V 57 Dominus] Deus IOR 58 fecerit] fecit

B; faceret C 59 apprehenderit] apprehendit B; apprehenderet C 60 ex nobis. Satis est uobis ut

(…) sit praelata omnibus angelis. Quod quidem] ex nobis. Quod quidem G 61 hic] iis Q; his V 62 aliorum] alio N 63 aliorum sanctorum fas] aliorum fas Q; 64 ut scilicet] ut supra B; quod E; ut sanctus H 65 angelorum et archangelorum, nomine] angelorum, nomine B

6 2 BEATO AMADEU

chorum secundum ascendendo, sed omnes qui dicuntur superiores angeli. Dictum tamen illud66 non fuit cordibus uestris impressum67 nam quottidie sanctos uestros

praeponitis omnibus nobis68.

Et ego dixi: Domine mi, ego semper credidi meum patrem beatum69 Franciscum

maiorem esse omnibus angelis. Et contentio fuit quis maior esset, Franciscus an Ioannes Baptista et Petrus apostolus70.

Gabriel respondit71: Magnus est uir ille. Respice ad latus dextrum et uidebis eum.

Respexi et inter apostolos uidi ipsum et plurimos alios et dixi: Domine mi, nonne duodecim sunt apostoli? Et Paulum et Barnabam, Lucam et Marcum72

connumerando73 sexdecim? Ego autem uideo inter illos74 plurimos alios.

Respondit: Nonne audisti in Euangelio: “Vos qui reliquistis omnia et secuti estis me, sedebitis super sedes duodecim”? Et centum et mille, quotquot tales fueritis sicut fuerunt75 tunc illi qui dixerunt76: “Ecce relinquimus omnia et secuti sumus te77”.

Postquam itaque tremebundus simul ac laetus Dominum, Regem nostrum, et Reginam utroque poplite cum maxima reuerentia adoraui, quod subito feci ut ipsum inspexi, dixit78 angelus: quia cum angelo loqueris, de angelis loquamur.

Accipe de nostra creatione secundam reuelationem. Tunc ego: Accipiam, mi Domine, si dicere placuerit.

De creatione79 nostra, inquit ille, uario modo80 locuti sunt etiam sancti Dei

homines. Philosophi nonnulli81 putauerunt nos aeternos et naturae diuinae82 esse

ita quod83 nullo modo possemus deficere, non cognoscentes84 solum Deum esse [fl.

5] regem seculorum ex se immortalem. Sed isti qui Verbi Dei fidem sequuntur alii putauerunt nos fuisse creatos per multa saecula ante totum mundum sensibilem85,

alii tam tarde quod post hominem86, alii prima die simul cum caelo empyrio.

Sed Deus, quem illi scalae innixum uides, haec pastorem suum promulgare uult omnibus populis nos angelos simul cum caelo empyrio fuisse creatos per multa saeculorum87 intelligibilia saecula88 ante omnem diem illorum sex dierum, hoc

est, ante aliarum rerum productionem et distinctionem89. Et hoc est quod dixit

senex ille, et ostendebat90 Moysen: “In principio creauit Deus caelum et terram”. In

66 omnes qui dicuntur superiores angeli. Dictum tamen illud] omnes qui dicuntur superiores angeli. Hoc tamen E; omnes dicuntur superiores. Angeli dictum tamen V 67 impressum] expressum

ILR 68 praeponitis omnibus nobis] praeponit in omnibus nobis V 69 patrem beatum Franciscum]

patrem Franciscum N; patrem sanctum Franciscu P 70 et Petrus apostolus] et Petrus apostolus, quos tamen angelos omnes anteire (credebant C) credebam CFH (M in marg. a. m.) Q 71 respondit] dixit LR 72 Marcum] Matthaeum L (cor. in marg. a. m. Marcum) 73 connumerando sexdecim] numerando sexdecim C; sexdecim E; connumerabo sexdecim P; numerabo sexdecim Q 74 illos] ipsos ILR; istos P 75 fuerunt] fuerant BIFLNR 76 sicut fuerunt illi qui tunc dixerunt] sicut fuerunt. Tunc illi dixerunt V 77 secuti sumus te.] secuti sumus te. Et omnes numerati nomine duodecim apostolorum suo modo uocantur C; secuti sumus te. Et omnes in XII sedibus sedent quia omnes meritis (nuntiis F) XII apostolorum suo modo coaequantur. FH (M in marg. a. m.); secuti sumus te.

Et omnes in duodecim sedent quia omnes numerantur nomine duodecim apostolorum suo modo

uocantur Q 78 feci ut ipsum inspexi, dixit] feci cum ipsum inspexi. Dixit F; feci ut ipsos inspexi

FH; feci ut ipsum inspexi. Dixit P; feci ut ipsum respexi, dixit CJQ; feci, ipsum respexi. Dixit V

Beato Amadeu – Nova Apocalipse.indd 62

nome de arcanjo um coro segundo a linha ascendente, mas todos aqueles que são considerados anjos superiores. Este preceito, contudo, não foi impresso em vossos corações, já que todos os dias antepondes os vossos santos a todos nós.

Meu senhor, disse eu, sempre acreditei que meu pai S. Francisco fosse maior que todos os anjos, tendo-se levantado uma discussão sobre quem seria maior, se Francisco, se João Baptista ou o apóstolo Pedro.

É grande este homem, respondeu Gabriel! Olha à direita e vê-lo-ás.

Olhei e vi-o a ele e a muitos outros no meio dos apóstolos, e disse: Meu senhor, não são doze os apóstolos? Dezasseis, se contarmos Paulo e Barnabé, Lucas e Marcos? Mas eu vejo entre eles muitos outros.

Não ouviste no Evangelho, respondeu: Vós, que deixastes tudo e me seguistes, estareis sentados sobre doze tronos?[8] E cem e mil, tantos quantos fordes como

foram os que então disseram: Eis que deixámos tudo e te seguimos?[9]

Depois de, com a máxima reverência e de joelhos em terra, adorar, tremendo e ao mesmo tempo alegre, o Rei, nosso Senhor, e a Rainha, o que fiz logo que o

No documento Beato Amadeu: nova apocalipse (páginas 58-200)

Documentos relacionados