Τ .Ε .Ι. CilBAAAZ
Σ Χ Ο ΛγΙ ΤΕΧΝ Ο ΛΟ ΓΙΚΩ Ν ΕΦΑΡΜ ΟΓΩΝ ΤΜΗΚΙΑ Η Λ Ε Κ Τ ΡΟ Λ Ο ΓΙΑ Σ
i’ii£ i ' j y
J iΊ r 5 li i\ 5 r
Εισηγητής: ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ Σπουδαστής: ΚΑΛΑΘΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΑΒΑΛΑ 2006
Περιεχόμενα ... ^
Περιεχόμενα...
Περίληψη...
Εισαγωγή... ...
Κεφάλαιο 1 Ο ρόλος των τεχνικών προσομοίωσης στο πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού..
1.1. Τα παράλληλα και διανεμημένα παραδείγματα προσομοίωσης...
1.2. Προσομοίωση αλυσίδων PDS και ανεφοδιασμού...
Κεφάλαιο 2 Βιβλιογραφική έρευνα...
2.1. Κριτήρια ταξινόμησης...
2.1.1. Σκοποί και στόχοι...
2.1.2. Παράδειγμα και τεχνολογία προσομοίωσης...
2.1.3. Στάδιο ανάπτυξης...
Κεφάλαιο 3 Ανάλυση μέσω έρευνας...
3.1. Τοπικό παράδειγμα προσομοίωσης...
3.2. Συστήματα PDS...
Κεφάλαιο 4 Market-oriented programming...
4.1. Προσέγγιση βασισμένη στην αγορά...
4.2. Μηχανισμός προσφοράς στον market-oriented programming...
4.3. Market- oriented programming και Διαχείριση αλυσίδας ανεφοδιασμού...
Κεφάλαιο 5 Καθορισμός πρακτόρων...
5.1. Προκαταρκτικά...
5.2. Λειτουργία παραγωγής...
5.3. Λειτουργία κέρδους...
5.4. Το κέρδος μεγιστοποιεί το θεώρημα κάτω απο τον περιορισμό προϋπολογισμών...
5.5. Ορισμοί λειτουργίας προσφοράς / ζήτησης
5.6. Χρησιμότητα πρακτόρων: Ελαστικότητα τιμών...
5.7. Market-oriented programming στο πρότυπο SCM...
Κεφάλαιο 6 Πειραματικά αποτελέσματα... ...
6.1. Πειραματικό πρότυπο...
6.2. Δυναμισμός αγοράς και ελαστικότητα τιμών...
6.3. Ισορροπία αγοράς...
6.4. Ανακεφαλαίωση των αποτελεσμάτων...
Συμπέρασμα...
Βιβλιογραφία...
.. 16 .. 16 .. 18 .. 18 18 19 21 21 21 22 23
.. 27 29 30 31 32
Περίληψη
To αυξανόμενο εττίτιεδο ανταγωνιστικότητας σε όλους τους βιομηχανικούς τομείς, που επιδεινώνεται τα τελευταία χρόνια από την παγκοσμιοποίηση των οικονομιών και την αιχμηρή πτώση των ατιαιτήσεατν , ωθεί τις εταχειρήσεις να προσπαθήσουν για μια περαιτέρω βελτιστοποίηση των οργανωτικών διαδικασιών τους, και ειδικότερα να ακολουθήσουν τις νέες μορφές συνεργασίας και συνεταιρισμού με τα αντίστοιχα τμήματα εφοδιαστικής . Κατά συνέπεια, σε επίπεδο ετηχείρησης υπάρχει μια προοδευτική μετατόπιση προς μια εξωτερική προοπτική με το σχέδιο και την εφαρμογή των νέων διοικητικών στρατηγικών, οι οποίες ονομάζονται γενικά με τον όρο διαχείριση αλυσίδας ανεφοδιασμού (SCM).
Εντούτοις, παρά την άνθιση διάφορων λύσεων IT σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν ακόμα εμφανείς εμπόδια να ξεπεραστούν, κυρίως, λόγω της πολυπλοκότητας των προβλημάτων που αντιμετωπίζονται στο δίκτυο εφοδιασμού και στα συγκρουόμενα αποτελέσματα των τοπικών στρατηγικής εναντίον των γενικής στρατηγικής.
Μεταξύ των τεχνικών που υποστηρίζει ένα πλαίσιο πολλαπλών αποφάσεων, όπιος μια αλυσίδα ανεφοδιασμού (SC) είναι, η προσομοίωση που μπορεί αναμφισβήτητα να παίξει ένα σημαντικό ρόλο , πάνω απ’ όλα, στην κύρια ιδιότητα που παρέχει η ανάλυση what-if και μπορεί να αξιολογεί ποσοτικά οφέλη και ζητήματα που προκύπτουν από τη λειτουργία σε ένα περιβάλλον συνεργασίας παρά τη διαδραματίσει ενός ρόλου συναλλαγής με τον προς τα πάνω/προς τα κάτω τις γραμμές.
Εισαγωγή
Οι σύγχρονες βιομηχανικές ετηχειρήσεις αναπτύσσουν δραστηριότητες σε έναν γρήγορα μεταβαλλόμενο κόσμο, που τονίζεται ακόμη περισσότερο από τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, την διαχείριση της παγκόσμιας προμήθειας και τις απρόβλεπτες αγορές, εποπτεύοντας τις γεωγραφικά διανεμημένες εγκαταστάσεις παραγωγής, προσπαθώντας για την παροχή προϊόντων και την εξυπηρέτηση πελατών σε υψηλά επίπεδα ποιότητας.
Περισσότερο απ’ ότι στο παρελθόν, οι επιχειρήσεις που δεν είναι ικανές να αναθεωρήσουν περιοδικά τις στρατηγικές τους και, αναλόγαις, να τροποποιήσουν τις οργανωτικές διαδικασίες τους κινδυνεύουν σοβαρά στο να μην είναι ανταγωνιστικές.
Στη δεκαετία του '90, οι επιχειρήσεις κατέβαλαν τεράστιες προσπάθειες για τη βελτίωση των εσωτερικών διαδικασιών τους, τον προσδιορισμό και την ενίσχυση των βασικών δραστηριοτήτων σχετικά με την αλυσίδα παραγωγής, και επένδυσαν μαζικά στις νέες πλατφόρμες ενημέροοσης και ενδό-επιχειρησιακής επικοινωνίας, με συστήματα αποθηκών ή ERP.
Τα τελευταία χρόνια, οι ενεργές επιχειρήσεις, καθώς και οι ΜΜΕ, συνειδητοποιούν ότι η αποδοτικότητα των επιχειρήσεών τους εξαρτάται από τη συνεργασία και τον συντονισμό με τους προμηθευτές τους καθώς επίσης και τους πελάτες τους [1]. Αυτή η εξωτερική ως προς της επιχειρηματικής στρατηγικής καλείται γενικότερα, με την ευρεία έννοια της διαχείρισης αλυσίδων ανεφοδιασμού (SCM) η οποία ενδιαφέρεται για τη στρατηγική προσέγγιση της εξέτασης του ενδό-εταιρικού προγραμματισμού και της λειτουργίας της εφοδιαστικής σε ολοκληρωμένη βάση [2]. Υιοθετώντας μέσα της στρατηγικής SCM έτσι ώστε να εφαρμόσουν μια επιχειρησιακή φιλοσοφία όπου περισσότεροι βιομηχανικοί κόμβοι κατά μήκος ενός εφοδιαστικού δικτύου ενεργούν από κοινού σε ένα συνεργάσιμο περιβάλλον, συνεχείς κοινοί στόχοι, που ανταλλάσσουν συνεχώς πληροφορίες, αλλά και που συντηρούν συγχρόνως την εταιρική αυτονομία κάθε μονάδας. Αυτό το επιχειρησιακό όραμα εφαρμόζεται σε διαφορετικές βιομηχανικές διαδικασίες (π.χ.
προμήθεια, εφοδιαστική, μάρκετινγκ, κ.λπ....) και εφαρμόζοντας τις διαφορετικές πολιτικές (π.χ. συνεχείς ανανέωση, συνεργασία στο marketing, κ.λπ.). Η ενσωμάτωση διοικητικών πλαισίων (πρότυπο SCOR [3]) υποστηρίζει την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ πολλαπλών γραμμών μέσω του σχεδιασμένου προγραμματισμού και διαδικασιών εκτέλεσης κατά μήκος ολόκληρης της αλυσίδας ανεφοδιασμού (SC).
Από την προοτιτική IT, νέες λύσεις προκύπτουν με την προσδοκία να ξεπεραστούν όλα τα φυσικά, οργανωτικά και ενημερωτικά εμπόδια που μπορούν να δυσκολέψουν οποιαδήποτε προσπάθεια συνεργασίας. Ο προηγμένος προγραμματισμός και ο σχεδιασμός (APS) των συστημάτων στοχεύουν στο βήμα πέρα από την δια-επιχειρησιακή ολοκλήρωση που παρέχεται από τα συστήματα ERP με την παροχή μιας κοινής δια-οργανωτικής πλατφόρμας SCM, που υποστηρίζει την εφοδιαστική αλυσίδα κατά μήκος ολόκληρου του κύκλου ζωής του προϊόντων, από τα αρχικά στοιχεία πρόβλεψής, στον προγραμματισμό του και το σχεδιασμό, και τέλος στη μεταφορά και τη διανομή του στον τελικό πελάτη [4]. Παρά τις διάφορες
διαθέσιμες λύσεις σήμερα στην αγορά, τα κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των APS προϊόντων ανήκουν στην εντατική χρήση των ποσοτικών μεθόδων προκειμένου οι χρήστες να προμηθευτούν την περιστασιακά καλύτερη λύση. Ένα παράδειγμα δίνεται από τις μικτές τεχνικές γραμμικού προγραμματισμού ακέραιων αριθμών και τους γενετικούς αλγορίθμους για την επίλυση πολλαπλών τοποθεσιών ή τα προβλήματα προγραμματισμού μεταφορών, ή χρονικής σειράς και τεχνικές οπισθοχώρησης (demand planning problems).
Μεταξύ αυτών των ποσοτικών μεθόδων, η προσομοίωση είναι αναμφισβήτητα μια από τις ισχυρότερες τεχνικές που εφαρμόζονται, ως σύστημα υποστήριξης απόφασης, μέσα στην αλυσίδα ανεφοδιασμού.
Στον βιομηχανικό κλάδο, η προσομοίωση έχει χρησιμοποιηθεί για δεκαετίες ως σημαντική υποστήριξη στους μηχανικούς παραγιογής στη σωστή ταξινόμηση μιας εγκαταστάσεις παραγωγής [5,6]. Σήμερα, η προσομοίωση θεωρείται μια από τις σημαντικότερες ειδικότητες μέσα στις σύγχρονες επιχειρήσεις στις διάφορες διαδικασίες (επιχείρηση, μάρκετινγκ, κατασκευή, κ.λπ....)[?]. Μέσα στα οράματα για τις 2κ- επιχειρήσεις [8], η προσομοίωση θεωρείται ως ένας παράγοντας κλειδί της επιτυχίας για τις ετηχειρήσεις που επιζούν. Διάφορες επιχειρήσεις θεωρούν την προσομοίωση ως ουσιαστικό σύστημα υποστήριξης αποφάσεων, παραδείγματος χάριν, από το 1996, το αμερικάνικο υπουργείο άμυνας (DoD) έχει βασίσει όλες τις υπηρεσίες και μέρος των προμηθειών ανεφοδιασμού σ’ ένα μοντέλο προσομοίωσης [9].
Ειδικότερα, η αλυσίδα ανεφοδιασμού είναι ένα χαρακτηριστικό περιβάλλον όπου η προσομοίωση (ειδικότερα την προσομοίωση discrete-event) μπορεί να θεωρηθεί χρήσιμο εργαλείο. Στην πραγματικότητα -με τη χρησιμοποίηση της τεχνολογίας προσομοίωσης- είναι δυνατό να αναπαραχθούν και να εξεταστούν διάφορες εναλλακπκές λύσεις λήψης αποφάσεων επάνω σε περισσότερα πιθανά σενάρια, προκειμένου να εξακριβωθεί εκ των προτέρων το επίπεδο καταλληλότερης ευκαιρίας και ευρωστίας μιας δεδομένης στρατηγικής.
Ο στόχος μας είναι να ερευνηθεί πώς οι τεχνικές προσομοίωσης (ειδικότερα, προσομοίωση discrete-event) θα μπορούσαν να αντιπροσωπευτούν από έναν κεντρικό σύστημα IX σε ένα πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού για τη δημιουργία ενός συνεργάσιμου περιβάλλοντος μεταξύ των γραμμών εφοδιασμού.
Μέσα σε αυτό το πρότυπο, μια διανεμημένη αλυσίδα ανεφοδιασμού μπορεί να αναλυθεί σύμφωνα με τις ακόλουθες ιδιότητες:
- Οι πράκτορες μπορούν να λάβουν αποτελεσματικές αποφάσεις με τοπικές πληροφορίες , χωρίς γνώση των ιδιωτικών πληροφοριών και των στρατηγικών και άλλων πρακτόρων.
- Η μέθοδος απαιτεί ελάχιστα έξοδα επικοινωνίας.
- Οι λύσεις δεν σπαταλούν πόρους. Εάν υπάρχει κάποιος τρόπος να αντικατασταθεί κάποιος πράκτορας χωρίς να βλάψει άλλους, πρέπει να γίνει. Μια λύση που δεν μπορεί να βελτιωθεί κατ' αυτό τον τρόπο καλείται βελτιστοποίηση Pareto.
Αν υποτεθεί ότι ένα πρόβλημα κατανομής πόρων στην αλυσίδα ανεφοδιασμού πρέπει να απομονωθεί στην εξέταση μιας πρακτικής εφαρμογής , σε έννοια αγοράς μπορεί να παρέχει διάφορα πλεονεκτήματα:
(i) Οι αγορές διανέμονται φυσικά και οι πράκτορες λαμβάνουν αποφάσεις για το πώς θα προσφερθούν βάση τις τιμές και της χρησιμότητας των αγαθών τους.
(ϋ) Η επικοινωνία περιορίζεται στην ανταλλαγή των προσφορών και της διαδικασίας μεταξύ των πρακτόρων και του μηχανισμού αγοράς. Στις ιδιαίτερες θέσεις, μπορεί να αποδειχθεί ότι τα συστήματα τιμών ελαχιστοποιούν τη διασταλτικότητα των μηνυμάτων που απαιτούνται για να καθορίσουν τη βέλτιστη κατανομή του Pareto.
(iii) Δεδομένου ότι ο πράκτορας πρέπει να υποστηρίξει τις αντιπροσωπεύσεις τους με τις προσφορές ανταλλαγής , κάποιος μηχανισμός μπορεί να αποσπάσει τις απαραίτητες πληροφορίες που χρειάζονται για να επιτύχουν τη βελτιστοποίηση Pareto των συστημάτων σε μερικές καλά ταξινομημένες καταστάσεις, market-oriented programming είναι ένας πολύ-πράκτορας βασισμένος να διευκολύνει τη διανεμημένη επίλυση προβλήματος. Στον market-oriented programming, παίρνουμε τη συμπεριφορά ενός σύστημα πολύ-πρακτόρων υπολογισμού της οικονομίας, και εφαρμόζουμε άμεσα το κατανεμημένο μοντέλο υπολογισμού για το σύστημα τιμών αγοράς. Στο market-oriented programming χρημοποιούν τη λύση του προβλήματος της κατανομής, και της διανομής των πόρων σε ένα σύνολο υπολογιστικών πρακτόρων που παράγεται από τον υπολογισμό της ανταγωνιστικής αγοράς μιας τεχνητής οικονομίας(κατά μεγάλο μέρος ιδεατής) [4] [6].
Κεφάλαιο 1 Ο ρόλος των τεχνικών προσομοίωσης στο πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού.
Παρά τη μεγάλη έμφαση που δίνεται την τελευταία δεκαετία στην ανάγκη των επιχειρήσεων να λειάνουν τα φυσικά όριά τους υπέρ μιας ενσωματωμένης προοπτικής, υπάρχει συχνά μεταξύ των επαγγελματιών μεγάλη σύγχυση και έφεση στη χρήση του όρου “ ολοκλήρωση” .
Ο G.Stevens [10] παρέχει ένα πλαίσιο για μια ενσωματωμένη αλυσίδα ανεφοδιασμού, τονίζοντας ότχ η ολοκλήρωση των λειτουριγιών της εφοδιαστικής απαιτεί μια προοδευτική εξέλιξη από τη λειτουργική ολοκλήρωση της επιχείρησης (αλλαγή από μια λειτουργική σε μια άποψη διαδικασίας των εσωτερικών δραστηριοτήτων) σε μια έσω-εταιρική ολοκλήρωση εφοδιαστικής (που υποστηρίζεται από τα συστήματα ERP, DRP), και τελικά σε μια εξωτερική ολοκλήρωση, σε ένα λογιστικό δίκτυο που επεκτείνεται προς τα πάνω στους προμηθευτές και προς τα κάτω στους πελάτες.
Σ χήμα 1 Τοπικό παράδειγμα προσομοίωσης.
Το τελευταίο βήμα είναι αναμφισβήτητα το πιο ενδιαφέρον. Εντούτοις, εκτός από το κλασσικό μορφολογικό σχέδιο στις εταιρικές μέριμνες, ένα δίκτυο εφοδιαστικής απαιτεί, μεταξύ των άλλων, την ευθυγράμμιση των στρατηγικών και ενδιαφερόντων δικτύων, αμοιβαία εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια μεταξύ των γραμμών, υψηλή ένταση στη διανομή των πληροφοριών, συνεργάσιμες αποφάσεις προγραμματισμού και κοινά εριγαλεία ΙΤ[1].
Αυτές οι απαιτήσεις αντιπροσωπεύουν συχνά σημαντικότερα εμπόδια στην ολοκλήρωση της εφοδιαστικής αλυσίδας; ακόμη και στην παρουσία μιας ισχυρής συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των εφοδιαστικών κόμβων, υπάρχουν στην πράξη εμφανείς κίνδυνοι δυνατότητας προβληματικών περιοχών των τοπικών απέναντι στα διεθνή ενδιαφέροντα και ισχυρή απροθυμία μεταξύ τους να μοιραστούν κοινές πληροφορίες σχετικές με το πλάνο παραγωγής και του προγραμματισμού.
Ως εκ τούτου, από την άποψη IT υπάρχει η ισχυρή απαίτηση να υιοθετηθούν οι διανεμημένες συνεργάσιμες λύσεις, οι οποίες θα μπορέσουν να συντηρήσουν συγχρόνως τις τοπικές αυτονομίες και την μυστικότητα των εφοδιαστικών δεδομένων . Επιπλέον, αυτές οι λύσεις πρέπει οπωσδήποτε να είναι μια ανεξάρτητη πλατφόρμα και εύκολη στην αλληλεπίδραση με τα συστήματα των επιχειρήσεων.
Αυτές οι απαιτήσεις αλλάζουν βαθιά, επίσης, τα παραδοσιακά παραδείγματα που κρύβονται κάτω από τον κόσμο της προσομοίωσης. Στη βιβλιογραφία, υπάρχει μια προοδευτική μετατόπιση της έρευνας και των εργασιών εφαρμογής από τις το^κές, ενιαίες μελέτες προσομοίωσης κόμβων στη διαμόρφωση των πιο σύνθετων συστημάτων, όπως είναι οι δίαυλοι της εφοδιαστικής.
Γενικά, η προσομοίωση τέτοιων συστημάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με δύο δομικά παραδείγματα: τη χρησιμοποίηση μόνο ενός προτύπου προσομοίωσης, που εκτελείται πέρα από ένα υπολογιστή (τοτηκή προσομοίωση), ή εφαρμογή περισσότερων προτύπων, που εκτελούνται πέρα από περισσότερους επεξεριγαστές υπολογισμού (υπολογιστές και / ή πολύ - επεξεργαστές) σε ένα παράλληλο ή διανεμημένο τρόπο[11].
Συνεπώς, ένα πρότυπο προσομοίωσης μιας αλυσίδας ανεφοδιασμού μπορεί να σχεδιαστεί και να πραγματοποιηθεί είτε παραδοσιακά όπως ένα μοντέλο αναπαραγωγής όλων των κόμβων (Σχήμα. 1), ή χρησιμοποιώντας τα ενσωματωμένα πρότυπα (ένας για κάθε κόμβο),τα όποιοι είναι σε θέση να τρέξουν με παράλληλο τρόπο σε έναν ενιαίο συνεργάσιμο τρόπο προσομοίωσης (Σχήμα. 2). Το επόμενο τμήμα θα απευθυνθεί κυρίως στην προδιαγραφή των παράλληλων και διανεμημένων παραδειγμάτων προσομοίωσης (PDS).
f Model I |
Σχήμα 2 Παράλληλο και διανεμημένο παράδειγμα προσομοίωσης.
1.1. Τα παράλληλα και διανεμημένα παραδείγματα προσομοίωσης
Η παράλληλη προσομοίωση ιδιαίτερος-γεγονότος (PS) ενδιαφέρεται για την εκτέλεση των προγραμμάτων προσομοίωσης για τις πλατφόρμες υπολογισμού πολυεπεξεργαστών, ενώ κατανεμημένη προσομοίωση (DS) ενδιαφέρεται για την εκτέλεση των προσομοιώσεων στους γειογραφικά διανεμημένους υπολογιστές που συνδέονται μέσω ενός δικτύου, τοπικά ή ευρέως [11]. Και οι δύο περιπτώσεις υπονοούν την εκτέλεση ενός ενιαίου κύριου προτύπου προσομοίωσης , που αποτελείται από αρκετά υπό-προσομοιοτικά μοντέλα, τα οποία εκτελούνται, με έναν κατανεμημένο τρόπο, πέρα από τους πολλαπλούς σταθμούς υπολογισμού. Ως εκ τούτου, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί μια ενιαία έκφραση, PDS, που αναφέρεται και στις δύο καταστάσεις.
Το παράδειγμα PDS είναι βασισμένο σε μια έννοια συνεργασίας στην οποία κάθε πρότυπο συμμετέχει ομότιμα σε μια ενιαία εκτέλεση προσομοίωσης, σαν ένας decision-maker ενός συνενωμένου περιβάλλοντος.
Η ανάγκη κατανεμημένης εκτέλεσης μιας προσομοίοχτης σε πολλαπλούς υπολογιστές προέρχεται από τέσσερις κύριους λόγους [9,11,12],
• Για να μειώσει το χρόνο προσομοίωσης εκτέλεσης: Μια μεγάλη προσομοίωση μπορεί να χωριστεί σε περισσότερα πρότυπα και να εκτελεστεί έτσι σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα.
• Για να αναπαραγάγει μια γεωγραφική κατανεμημένη δομή συστημάτων: Μερικά συστήματα (όπως τα συστήματα αλυσίδων ανεφοδιασμού ή στρατιωτικές εφαρμογές) είναι διανεμημένα γεωγραφικά. Επομένως, η μείωση τους σε ένα ενιαίο μοντέλο προσομοίωσης είναι μια τροχιά προσέγγιση. Με τη συντήρηση της γεωγραφικής διανομής, η εκτέλεση ενός PDS πέρα από τους διανεμημένους υπολογιστές επιτρέπει τη δημιουργία εικονικών κόσμων με πολλαπλούς συμμετέχοντες που φυσικά βρίσκονται σε διαφορετικές τοποθεσίες .
• Για να ενσωματώσουν τα διαφορετικά πρότυπα προσομοίωσης που υπάρχουν ήδη και για να ενσωματώσουν τα διαφορετικά εργαλεία και τις γλώσσες προσομοίωσης: Μοντέλα προσομοίωσης των ενιαίων τοπικών υποσυστημάτων πιθανόν υπήρχαν πριν σχεδιαστεί ο PDS (π.χ προσομοιωτές πτήσης) και μπορεί να γραφτεί σε διαφορετικές γλώσσες προσομοίωσης και να εκτελεστεί σε διαφορετικές τιλατφόρμες. Με τη χρησιμοποίηση ενός παραδείγματος PDS, είναι δυνατό να ενσωματωθούν τα υπάρχοντα πρότυπα και με άλλο τρόπο.
Εργαλεία προσομοίωσης σε ένα ενιαίο περιβάλλον, χωρίς να υπάρχει ανάγκη να χρησιμοποιηθεί μια κοινή πλατφόρμα και γλώσσες για να ξαναγραφτούν τα μοντέλα.
• Για να αυξήσουν την ανοχή στις αποτυχίες προσομοίωσης: Αυτό είναι ένα πιθανό όφελος για τα ιδιαίτερα συστήματα προσομοίωσης. Μέσα σε ένα PDS, που συντίθεται από τους διαφορετικούς επεξεργαστές προσομοίωσης, εάν ένας επεξεργαστής αποτύχει, μπορεί να είναι δυνατό για άλλους επεξεργαστές να συνεχίσουν την προσομοίωση χωρίς τον αυτόν τον επεξεργαστή.
Το σύστημα PDS προέκυψε από τις μελέτες που έγιναν σε ακαδημαϊκά εργαστήρια και στρατιωτικές αντιπροσωπείες έχουν πραγματοποιήσει από το 1970. Αυτές οι μελέτες μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με τον Fujimoto [11] σε δύο σημαντικές κατηγορίες.
• Αναλυτική προσομοίωση: Αυτός ο τύπος προσομοίωσης χρησιμοποιείται για να αναλύσει ποσοτικά τη συμπεριφορά των συστημάτων. Σε αυτήν την περίπτιυση, το παράδειγμα PDS εφαρμόζεται για να εκτελέσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα τις πειραματικές εκστρατείες προσομοίωσης.
• Κατανεμημένο εικονικό περιβάλλον: Ένα εικονικό περιβάλλον συντίθεται από περισσότερες εφαρμογές προσομοίωσης που χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν έναν εικονικό κόσμο όπου οι άνθρωποι μπορούν να συμπεριληφθούν για την κατάρτιση αλλά και για λόγους ψυχαγωγίας.
Τα τελευταία χρόνια, το PDS έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως στις στρατιωτικές ειραρμογές, αλλά και σε διάφορες αστικές περιοχές (π.χ το ναυτικό [13], σε διαχείριση έκτακτης ανάγκης [14], σε μεταφορές [15]).
Η πρακτική εκτέλεση ενός PDS χρειάζεται ένα πλαίσιο, το οποίο επιτρέπει να διαμορφωθεί η διανομή πληροφοριών και ο συγχρονισμός μεταξύ των ενιαίων τοτηκών προσομοιώσεων. Στην ετηστημονική βιβλιογραφία, είναι δυνατό να διακριθούν δύο διαφορετικά πλαίσια PDS, που χωρίζονται από τη βασική λογική συντονισμού τους.
• Μια δομή δικτύων, βασισμένη σε μια κατανεμημένη λογική πρωτοκόλλου, στην oroia οι ενιαίοι κόμβοι διασυνδέονται αμοιβαία (Σχήμα. 3α).
• Μια συγκεντρωμένη δομή, βασισμένη σε μια κεντρική λογική, στην οποία ένας ενιαίος διευθυντής διαδικασίας είναι αρμόδιος για τη σύνδεση των συμμετεχόντων κόμβων (Σχήμα.
3β).
Είναι δυνατό να εξεταστούν τα δύο πλαίσια ως εξής.
• Τα κατανεμημένα πρωτόκολλα χαρτογραφούν τα μηνύματα αλληλεπίδρασης που κάθε πρότυπο συμμετεχόντων που στέλνει συνεχώς σε άλλους κόμβους. MPI-ASP [16] και GRIDS και [17] είναι παραδείγματα της κατανεμημένης λογικής πρωτοκόλλων.
Σχήμα 3 PDS πλαΐβια
• Η κεντρική λογική παρέχει ένα εργαλείο λογισμικού που είναι σε θέση να λάβει τα πρότυπα μηνύματα από κάθε συνδεδεμένο κόμβο, και, επομένως, να ταξινομήσει τις αναγκαίες επικοινωνίας μεταξύ των ενιαίων κόμβων προσομοίωσης των συμμετεχόντων.
Η τελευταία λογική, δεδομένου ότι θα είναι δυνατό να καταλάβει από την ακόλουθη έρευνα λογοτεχνίας, γίνεται ευρύτατα χρησιμοποιημένη δεδομένου ότι διαιρεί σαφώς τη σύνδεση και την πρότυπη δραστηριότητα. Στην πραγματικότητα, σε μια κεντρική δομή PDS ένας χρήστης ενδιαφέρεται μόνο για την πρότυπη δημιουργία, ενώ το κεντρικό λογισμικό λύνει όλα τα προβλήματα σύνδεσης.
Αρχιτεκτονική υψηλού επιπέδου (HLA) [12] είναι το πιο γνωστό πλαίσιο PDS. Η HLA είναι μια τυποποιημένη αρχιτεκτονική PDS που αναπτύσσεται από τις ΗΠΑ για στρατιωτικούς λόγους και σήμερα είναι ένα IEEE πρότυπο. Ένα PDS σε HLA ονομάζεται “ ομοσπονδία” ενώ τα πρότυπα που συμμετέχουν καλούνται «συνενωμένα σε ομοσπονδία». Ενα σύστημα HLA-PDS βασίζεται στην “ federation and federate rules” , που θεσπίζουν 10 βασικούς κανόνες για την προσομοίωση. Οι βασικοί κανόνες είναι:
• Η προδιαγραφή διεπαφών HLA, η οποία καθορίζει τις υπηρεσίες για την εκτέλεση της
ομοσπονδίας
• Η γλώσσα προτύπων διαμόρφωσης αντικειμένου (ΟΜΤ), για την προδιαγραφή των ετηκοινωνιών μεταξύ των μελών της ομοσπονδίας.
Μέσα στο πλαίσιο HLA, μια κατανεμημένη προσομοίωση ολοκληρώνεται μέσω της «ομοσπονδίας» από ταυτόχρονες «ομοσπονδίες», με αλληλεπίδραση μεταξύ τους με τη βοήθεια ενός κοινού προτύπου στοιχείων και υπηρεσιών της ομοσπονδίας (βασικά η διανομή χρόνου και στοιχείων που διαχειρίζεται τις υπηρεσίες). Οι υπηρεσίες ομοσπονδίας παρέχονται από το εργαλείο λογισμικού χρονικής υποδομής (ΤΙ), υποχρεωτικό στη διεπαφή HLA.
1.2. Προσομοίωση αλυσίδων PDS και ανεφοδιασμού
Πολλοί προμηθευτές λογισμικού (π.χ. ί2 [18], ή η IBM [19]), έχουν χρησιμοποιήσει σε πανεπιστήμια και επιχειρήσεις διάφορες γνωμοδότησης για την τοπική προσέγγιση της προσομοίωσης στο πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού. Μόνο τα τελευταία χρόνια, μερικά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του PDS αναγνωρίστηκαν σαν σημαντικά οφέλη για τα υγιή πρότυπα προσομοίωσης [20,21].
• Το PDS εξασφαλίζει τις πιθανότητες να πραγματοποιηθούν σύνθετα πρότυπα προσομοίωσης που διασχίζουν τα επιχειρηματικά όρια χωρίς ανάγκη της κοινής διανομής από τα πρότυπα και τα στοιχεία συστημάτων τοπικής παραγωγής. Όπως προηγουμένως συζητήθηκε, οι επιχειρήσεις που δεν ανήκουν στην ίδια ομοσπονδία δεν είναι πρόθυμες να μοιραστούν τα στοιχεία τους ανοιχτά. Ο Gan [22] εξηγεί ότι το παράδειγμα PDS εγγυάται τη
«ενθυλάκωση» των διαφορετικών τοπικών προτύπων μέσα σε ένα γενικό σύνθετο σύστημα προσομοίωσης, έτσι ώστε, εκτός από τις πληροφορίες που ανταλλάσσονται, κάθε πρότυπο να είναι αυτόνομο.
• Το PDS παρέχει μια σύνδεση μεταξύ των κόμβων της αλυσίδας ανεφοδιασμού που διανέμεται γεωγραφικά , και εγγυάται ότι κάθε ενιαίο πρότυπο προσομοίωσης συνδέεται πραγματικά με αντίστοιχο βιομηχανικό.
• Σε μερικές περιπτώσεις, η εκτέλεση ενός προτύπου PDS επιτρέπει τη μειώσει του χρόνου που ξοδεύεται για την προσομοίωση, δεδομένου ότι τα χωρισμένα πρότυπα τρέχουν γρηγορότερα από ένα ενιαίο σύνθετο πρότυπο.
Κεφάλαιο 2 Βιβλιογραφική έρευνα
Η έρευνα μου πραγματοποιηθεί προκειμένου να εξακριβωθεί ποια προσομοίωση συστήματος SCM λύνει τα βασικά προβλήματα διάρκειας χρησιμοποιώντας παραδείγματα και εργαλεία ή γλώσσες προσομοίωσης, και παράγει χρήσιμες συνταγές για τους επαγγελματίες και τους ερευνητές σε κάθε δυνατότητα εφαρμογής στις διαδ ^.σίες λήψης αποφάσεων μέσα στο πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού.
Περισσότ ια από 80 άρθρα έχουν εξεταστεί. Έχω επίσης εξετάση τα εισαγοχγικά άρθρα για την προσομοι ση αλυσίδας ανεφοδιασμού, αλλά δεν τα έχω ταξινομήσει στους παρακάτω πίνακες. Ο αναγνώσ |ς μπορεί να σημειώσει ότι η έρευνα εξετάζει μόνο άρθρα και αναφορές που προτείνουν τις εφαρμογ ; της προσομοίωσης αλυσίδων ανεφοδιασμού, όπιος (ι) βιομηχανικές περιπτώσεις δοκιμής, ή (ϋ) λογ μικό προσομοίωσης που σχεδιάζεται συγκεκριμένα για τον πρότυπο ανεφοδιασμό ή (ϊϋ) δοκιμές προσομι ωσης που διευθύνονται άνω του εφοδιαστικού δικτύου. Η έρευνα μου χρησιμοποιεί μια τοξινόμ ση διαγραμμάτων και τα αποτελέσματά του συνοψίζονται στους πίνακες 1 και 2. Πριν απαριθ' ]θεί το περιεχόμενο των πινάκων, είναι απαραίτητο να εισαχθούν τα κριτήρια ταξινόμησης που έχωυύ ιετήσει.
2.1. J ητήρια ταξινόμησης
Τρ^ κριτήρια που έχω υιοθετήσει για την ταξινόμηση των αναθεωρημένων άρθρων είναι.
• Σκοποί και στόχοι: Συσχετίζεται με το συγκεκριμένο πλαίσιο, οι στόχοι και η κλίμακα του προβλήματος (στρατηγικής, τακτικής, αποτελεσματικότητας) οι τεχνικές προσομοίωσης απευθύνονται σ’ αυτό.
• Παράδει·γμα προσομοίωσης και τεχνολογίας: Δηλώνει το παράδειγμα προσομοίωσης , τα εργαλεία και οι γλώσσες προσομοίωσης που υιοθετούνται.
• Στάδιο ανάπτυξης: Αναφέρεται στα διαφορετικά επίπεδα ανάπτυξης της εφαρμογής προσομοίωσης που αναφέρονται στα άρθρα (από το εννοιολογικό επίπεδο στη δοκιμή των δραστηριοτήτων ή των εμπορικών εφαρμογών).
1 g i 1
a
1 1 ί
2, 1 1
1 1
■g I
a 1 1
£
§
1 K 1 1 i . 1 1 s 1 1 K t•s 1 1 1
K
1 ϋ 1 J s i
% I 1 1
s 1
ϋ
t 1 1
E 1
g ·8 1
i i
s 1 1 a 1
E 1 1 5 1
s.
1
1 1
Scope and objective
' Objective - - - -
Netw ork design
X X X X X X
Localisatiojii________
Strategic decision
X * X.. - * Λ .. “ -
Management archetype X
I strategic model X X X X X X X
' Demand and sales planning ~— _x
"x " ■χ
! SC planning X X X X X X X X X
Inventory planning X X X X X X X
1 Distribution and transportation planning j( J( K
1 Production planning and scheduling X X X X X X X X X X
'Morphology
SC ow nership ---1
' x“ " X ■χ' "x X ’■ ^ ' X ^ - - j( -'"x ■
SC single ow nership
Γ SC multi-ow nership X X X
- -’Na 'Na' ”Na"
X
^ )C levels· Na 2 Na 2 2 +Na 2*Na Na Na 2 +Na Na Na Na Na Na Na 2* Na
1 Simulation paradigm and technology _ - -...
"x " X
^
- X.;Specific tool X X
* General tool X X X
t
- L ·
Other (slrhulatlon tools and lanouaoes) 1 I 1
I
ί 1 g!i1 1
1 1 11 1
i s i ί) 11 1Development atege^ Ex.Cn Ex Sw Ex.Cn Ex Ex Ex Ex Cn Ex Ex Ex Ex.CnEx Ex Ex Ex.’cn Sw Sw Sw Cn Sw
•Na maa iceptual; Sw : aoftw a ις 1: 'Epcuva Ao^
ire. Ex: experience. Τ» testing
^OTc^via^ - το τηκό TTapdOciypc1 TTf>οσopcιίω σ η ς -
1 Papers 1 ---1- - - :- - - - Barnett and Gan et el. Gan and Kimet al. Seliger Stras burger Sudra et al. 1 Ventatesw ai Zulch UUer 1391 1351 [161 [22,33,431 12ΐ·,44Γ McQnnis [53 136] ” el al fsei 134.45.46) ■i i z L i _ _ _ ;'el al [62] el al [63)
Scope and objective 1 : '
Objective Netw ork design
■ ■--- -
" x "
Locaksation Strategic decision
Management archetype Strategic model
Process 1
Demand and sales planning
SC planning ! X
hventory planning 1 X !
1 Qstribution and transportation planning X X X
1 P-oduction planning and scheduling Γ SC features
I- - - -
j ^ ow nership 1
! SC single ow nership
^ rrulti-ow nership
SCIev^^· . . . . Na “ — 2. . . . . - 2 2 __ Na Na 2 2
^ X 1 Na ' ‘ ‘ 2 ' 1 ‘ Na ■
Similation paradigm and technology 1
^PDS ^ _ _ _ ___X_____x_ X X X X 1 X X X I X _ i___X
Networklogic X X ' " x ” I; “ ^
Centric logic ‘j , x X X X X X ' X ^ (X)
Other (sirrulation tools and languages. PDS
framaw orks) HLA HLA
( WiId j m p i-·
HLA DP HLA HLA
DEVS/CO
RBA HLA HLA
1
GRIDS HLA i Osim
Development stage" Cn Ts.Ex Ts Ts Ts“ Ts.Oi Cn Ts‘ Ts Ts ! Ts ; Cn
1_____________ 1
I ~ ib Cn; conceptual; Sw; software; Ex: experience; Ts; testvig.
L . . . I Π ί ν α κ α ς 2 : ^ ο γ ο τ ε χ ν Ι ί α ς — π α ( ι ά Α λ η λ ο κ α ι δ ι α ν ε μ ι η μ έ ν ο n c ι ρ ά δ ΐ ΐ ν μ a π ρ ο σ ο μ ι ο ί ω σ η ς 1
1_________________________________ 1 1 1 1 J
L _ _ _ _ _ _ 1 . . . . M 1_ _ _ _ _ ; 1 1
1- - - 1- - - ^- - - _ , j
^ ; I
2.1.1. Σκοποί και στόχοι
Αυτός ο οδηγός ταξινόμησης είναι περαιτέρω δομημένος σε τρία υποκριτήρια: (1) στόχος (2) διαδικασίες, (3) μορφολογία.
(1) Στόχοι: Είναι δυνατό να δοθεί έμφαση δύο macro-στόχους.
(“ ) Σχεδιασμός SC δικτύων: Η προσομοίωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σύστημα υποστήριξης αποφάσεων μέσα στις φάσεις σχεδίου (π.χ. σχέδιο ενός δικτύου εφοδιαστικής, σχέδιο των κόμβων παραγωγής). Δύο υπό-επίπεδα καθορίζονται.
(ϊ)Σχεδιασμός: Αντιπροσωπεύει τη λογική και τη βιομηχανική διαμόρφωση κόμβων. Είναι πιθανό να παρατηρήσετε ότι όλα τα έγγραφα επεξηγούν συγκεκριμένα εργαλεία προσομοίωσης τονίζοντας αυτό το αντικείμενο. Παραδείγματος χάριν, ο Hirsch [23], εξετάζει ένα συγκεκριμένο εργαλείο προσομοίωσης αλυσίδων ανεφοδιασμού, ονομασμένο LOCOMOTIVE, χρησιμοποιείται για να ελέγξει και να εξετάσει περισσότερες λύσεις σ’ ένα δίκτυο εφοδιαστικής για οικολογικής συσκευασίας ε^ναχρησιμοποίηση και αποκατάσταση.
(ϋ)Εντοπισμός κόμβων: Αφορά τη δραστηριότητα της τοποθέτησης ενός κόμβου αλυσίδων ανεφοδιασμού σε μια καθορισμένη γεωγραφική περιοχή. Μόνο μερικά πρότυπα και εργαλεία, μεταξύ εκείνων που αναθεωρούνται εξετάζουν το πρόβλημα από τη γεωγραφική διάθεση των βιομηχανικών κόμβων. Παραδείγματος χάριν, ο Belhau [24], εξετάζει ένα πρότυπο προσομοίωσης που ετπλέγεται προκειμένου να προσδιοριστεί η σωστή γεωγραφική διάθεση για τα κέντρα διανομής, έχοντας σαν στόχο να ελαχιστοποιήσει το κόστος μεταφοράς με τη χρήση των κατάλληλων συναρτήσεων κόστους.
(β) Στρατηγική υποστήριξη απόφασης SC: Η προσομοίωση εφαρμόζεται πέρα από μια αλυσίδα ανεφοδιασμού για να αξιολογήσει περισσότερες εναλλακτικές λύσεις, σαν στρατηγικές βασισμένες στη γρήγορη ανταπόκριση, συνεργάσιμου προγραμματισμού και πρόβλεψη ή μεταφοράς σε τρίτο. Για παράδειγμα, ο Hotter [25] εξετάζει μια προσομοίωση που εφαρμόζεται στο δίκτυο εφοδιαστικής μιας βραζιλιάνικης μπύρας προκειμένου να αξιολογηθεί η δυνατότητα για εξ’ ολοκλήρου μεταφορά της λογιστικής διαδικασίας σε έναν εξωτερικό προμηθευτή.
(2) Διαδικασίες : Η έρευνα ελέγχει ποιες διαδικασίες εξετάζονται και ποια επίπεδα απόφασης συνεργάζονται στις εφαρμογές προσομοίωσης. Η ταξινόμηση χρησιμοποιεί την ίδια κατηγοριοποίηση των περισσότερων APS συστημάτων [4].
(α) Απαίτηση και προγραμματισμός πωλήσεων: Οι διαδικασίες προσομοίωσης που εξετάζουν την πιθανολογική παραγωγή απαίτησης και καθορισμός προγραμματισμού προβλέψεων.
(β) Σχεδιασμός ολΌσίδας ανεφοδιασμού: Η προσομοίωση επεξεργάζεται τον ενισχυτικό προγραμματισμό παραγοιγής και τη κατανομή των πόρων διανομής, κάτω από τους περιορισμούς ανεφοδιασμού και ικανότητας. Για παράδειγμα, ο Schunk [26] περιγράφει ένα εργαλείο προσομοίωσης.
Supply Solver, το οποίο διασυνδέεται με μια εξωτερική ενότητα, που βελτιστοποιεί τη λύση για τη διανομή
και τα προβλήματα κατανομής παραγιογής.
(γ) Σχεδιασμός απογραφείς: Διαδικασίες προσομοίωσης που υποστηρίζουν τον προγραμματισμό πολύ-καταλόγων, το εμπορικό εργαλείο προσομοίωσης που πρ>ογραμματίζεται από την Promode 1, SCGuru, προτείνει, μια συγκεκριμένη ενότητα για τη διαχείριση καταλόγων [27].
(δ) Σχεδιασμός διανομής και μεταφορών: Προσομοίωση των κέντρων διανομής, ο εντοπισμός περιοχών και προγραμματισμός μεταφορών, από την άποψη των πόρων, του χρόνου και των δαπανών, είναι μια από τις πιο επαναλαμβανόμενες διαδικασίες προσομοίωσης.
Στην επιστημονική βιβλιογραφία, όπως περιγράφεται από τον Bagchi[19],[28], οι αναλυτές αλυσίδων ανεφοδιασμού της IBM έχουν δύο χωριστές ενότητες (προγραμματισμός διανομής και μεταφορών) να προσομοιώσουν κέντρα διανομής, ο τρόπος μεταφοράς (τρένα,φορτηγά κ.λπ.) και σχεηκές διοικητικές διαδικασίες (υλικός χειρισμός, φόρτωση και εκφόρτωση, κ.λ.π).
(ε) Προγραμματισμός παραγωγή και σχεδιασμός·. Οι διαδικασίες προσομοίωσης σχετικά με τη διαχείριση παραγωγής. Κάθε ένας εφοδιαστικός κόμβος είναι προσομοιωμένος στο δικό του επίπεδο κατασκευής. Ο προγραμματισμός κατασκευής εφαρμόζεται από τα πρότυπα προσομοίωσης (και εργαλεία),τα όποια ενσωματώνονται στα διαφορετικά στρώματα πρότυπων, από τις ενιαίες γραμμές παραγωγής σε ολόκληρο το εργοστάσιο και στο σύνολο της εφοδιαστικής αλυσίδας. Η βιομηχανία SDI PRO [29] είναι ένα από τα σημαντικότερα παραδείγματα της εφαρμογής προγραμματισμού κατασκευής, το SDI είναι ένα εργαλείο προσομοίωσης που αναπτύσσεται συγκεκριμένα για την εφοδιαστική αλυσίδα, επιτρέπει την ανάπτυξη των προτύπων από τις ενιαίες μηχανές παραγωγής σε πιο σύνθετα κέντρα διανομής.
(3) Μορφολογία: Η μορφολογία των αλυσίδων ανεφοδιασμού που εξετάζονται από τα πρότυπα προσομοίωσης μπορεί να ξεκαθαριστεί περαιτέρω ως εξής.
(α) Ιδιοκτησία Αλυσίδα ανεφοδιασμού : Όποιος διακρίνει δύο πιθανούς όρους.
(ϊ)Ενιαία ιδιοκτησία: £ίναι η χαρακτηριστική περίπτοκιη των πολυεθνικών επιχειρήσεων, όπου βιομηχανικοί κόμβοι (κατασκευαστές, διανομείς, κ.λπ.) κατανέμονται σε όλο τον κόσμο, όπως στην περίπτωση της IBM, το εργαλείο ανάλυσης προσομοίωσης αλυσίδων ανεφοδιασμού [19] του που αναπτύσσεται ως σύστημα υποστήριξης αποφάσεων για τα ζητήματα αλυσίδων ανεφοδιασμού της επιχείρησης.
{η)Πολύ-ιδιοκτησία: Σε αυτήν την περίπτωση, υπάρχει μια ισορροπία της δύναμης μεταξύ της πιο αυτόνομης επιχειρηματικής ένωσης σε δίκτυο εφοδιαστικής. Στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα LOGSME- ESPRIT 22633, ένα εργαλείο προσομοίωσης έχει αναπτυχθεί προκειμένου να υποστηριχθεί η διαδικασία
^ήψΒζ αποφάσεων ενός εφοδιαστικού δικτύου που καλύπτει τις ΜΜΕ [30].
(β) Επίπεδα αλυσίδων ανεφοδιασμού: Σε σχέση με τον αριθμό των γραμμών κατά μήκος μιας αλυσίδας ανεφοδιασμού, βγήκε ότι τα περισσότερα από τα άρθρα που αναθεωρούνται δεν παρέχουν σαφείς πληροφορίες για τη φυσική διάσταση των συστημάτων προσομοίωσης.
2.1.2. Παράδειγμα και τεχνολογία προσομοίωσης
Οπως αναφέρεται στην παράγραφο 1.1, υπάρχουν δύο κύριες εναλλακτικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται, με διαφορετικές επιλογές από άποψη εργαλείων και γλωσσών τιου υιοθετούνται.
• Τοτπκό παράδειγμα προσομοίωσης. Με :(ϊ) συγκεκριμένα εμπορικά εργαλεία προσομοίωσης που αναπτύσσονται από τους προμηθευτές λογισμικού μόνο για λόγους πρκκΓομοίαχτης ριέσα σε ένα πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού (π.χ. SDI Industry Pro in [29], IBM SCA in [19], SCGuru in [27], LOCOMOTIVE in [23], Supply Solver in [26]). (ii) Γενικής χρήσης εργαλεία ή γλώσσες προσομοίωσης, όποος Arena [25], Create [24],CPLEX [31], ModSim [32].
• Παράλληλο και διανεμημένο παράδειγμα προσομοίωσης: Με (i) μια προσέγγιση λογικής δικτύων {π.χ. CMB-D1ST [22], MPI-ASP [33], GRIDS [17]); (ϋ) μια κεντρική λογική προσέγγιση (π.χ. HLA [34, 35], DEVS/CORBA [36]).
2.1.3. Στάδιο ανάπτυξης
Από τη βιβλιογραφική επισκόπηση, είναι δυνατό να υποστηριχτεί ότι οι αναφερόμενες ριελέτες προσομοίωσης είναι σε διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης, που κυμαίνεται ως εξής.
• Εννοιολογικό ετππεδο: Έγγραφα που δείχνουν ακόμα ένα εννοιολογικό περιεχόμενο, δεδομένου ότι τα πρότυπα προσομοίωσης εμφανίζονται όχι ακόμα εφαρμοσμένα και δοκιμασμένα [36-38], ή είναι κυρίως προτάσεις για τις νέες περιγραφικές μεθοδολογίες που υποστηρίζουν την υιοθέτηση της προσομοίωσης στα περιβάλλοντα αλυσίδων ανεφοδιασμού [24,31,39,40], ή εκθέτοντας την εφαρμογή των νέων παραδειγμάτων προσομοίωσης, ως προσομοίωση βασισμένη στον ιστό[41].
• Περιγραφή λογισμικού: Τα έγγραφα που εξηγούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ερ>γαλείων δημιουρτγηθήκαν συγκεκριμένα για το σχέδιο και την ανάπτυξη των προτύπων προσομοίωσης. Τα παραδείγματα αυτής της κατηγορίας άρθρων είναι οι δύο εργασίες που παρουσιάζονται το 1998 και 2000 Χειμερινή Διάσκεψη Προσομοίωσης (WSC) από δύο ομάδες ανάπτυξης λογισμικού προσομοίωσης. Αναλυτής αλυσίδων ανεφοδιασμού της IBM [19] και βιομηχανία SDI PRO [42].
• Περιγραφή εμπειρίας: Έγγραφα που περιγράφουν τις πραγματικές εφαρμογές της προσομοίωσης αλυσίδων ανεφοδιασμού. Παραδείγματος χάριν, ο Archibald [28] περιγράφει μια προσομοίωση ενός εφοδιαστικού δικτύου φαγητού που έχει σαν στόχο να ελέγξει την αποτελεσματικότητα μιας εναλλακπκής στρατηγικής στην εφοδιαστική.
• Εξετασπκή δραστηριότψα: Έγγραφα που ελέγχουν τη φορητότητα της τεχνολογίας προσομοίωσης σε ένα πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού. Ειδικότερα, σε αυτά τα έγγραφα εξετάζονται οι πλατφόρμες IT και οι λύσεις λογισμικού. Η σταθερότητα των διανεμημένων παραδειγμάτων προσομοίωσης είναι το πειραματισμένο πρόβλημα, όπως εμφανίζεται από τις
εργασίες που παρουσιάζονται από τις ερευνητικές ομάδες του πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης [16,21,22,33,43,44] και από το πανεπιστήμιο του Βρανδεμβούργου[34,45,46].
■Η
Κεφάλαιο 3 Ανάλυση μέσω έρευνας
Από την βιβλιογραφική έρευνα, είναι δυνατό να βγουν μερικές χρήσιμες ενδείξεις για την αναγνώριση των μελλοντικών τάσεων των εφαρμογών προσομοίωσης σε ένα πλαίσιο αλυσίδων ανεφοδιασμού.
Πρώτων, είναι σημαντικό να παρατηρηθεί η σαιρής διαφορά που υπάρχει μεταξύ των τοτηκών παραδειγμάτων προσομοίωσης και των PDS. Στην πραγματικότητα, μετά από αυτά τα στοιχεία, οι συντάκτες αποφάσισαν να διαιρέσουν τους πίνακες 1 και 2 στην τοπική προσομοίωσης και τα PDS. Οι επόμενες εκτιμήσεις αναφέρονται έχοντας κατά νου αυτόν τον πρώτο σαφή χωρισμό.
3.1. Τοπικό παράδειγμα προσομοίωσης
Το τοπικό παράδειγμα προσομοίωσης είναι ακόμα η πιο εφαρμοσμένη προσέγγιση στη βιβλιογραφία.
Υποβάλλεται αίτηση κυρίως για το σχέδιο δικτύων αλυσίδων ανεφοδιασμού, αλλά και για την επαλήθευση των στρατηγικών προτύπων και των διοικητικών αρχετύπων. Οι εφαρμοσμένες διαδικασίες προσομοίωσης σχετίζονται με τη διανομή, τον προγραμματισμό μεταφορών και καταλόγων. Σε σχέση με τα εργαλεία προσομοίωσης που υιοθετούνται, τα ισχυρότερα εργαλεία προσομοίωσης (π.χ. IBM SCA και SDI), βασισμένα στη αρθρωτή κατασκευή, είναι πιθανό να περιγράφουν λεπτομερώς τα βιομηχανικά πρότυπα και ττιο σύνθετες διαδικασίες αλυσίδων ανεφοδιασμού, από την άλλη, οι γλώσσες προσομοίωσης εγγυώνται μεγαλύτερη ευελιξία των προγραμμάτων, αλλά με περισσότερη πολυπλοκότητα, έτσι ώστε εμφανίζονται μη κατάλληλα για την προσομοίωση πολλαπλών γραμμών στα εφοδιαστικά δίκτυα.
Σε σύνθεση, το τοπικό παράδειγμα προσομοίωσης:
• χρησιμοποιείτε σε πολλές περιπτώσεις, με τους ετερογενείς στόχους, από το σχέδιο αλυσίδων ανεφοδιασμού στις στρατηγικές αποφάσεις, στο πλαίσιο διάφορων βιομηχανικών τομέων και με τις διαφορετικές επιχειρηματικές κλίμακες.
• πραγματοποιείται συχνά, μέσα στο περιβάλλον βιομηχανίας, με συγκεκριμένα εργαλεία προσομοίωσης, ενώ οι ακαδημαϊκοί χρήστες εφαρμόζουν συνήθως τα γενικά εργαλεία προσομοίωσης.
• εφαρμόζεται συνήθως σε μια αλυσίδα ανεφοδιασμού μιας ενιαίας ιδιοκτησίας (π.χ. στην περίπτωση της IBM), ενώ για μερική εμπειρία εφαρμόζεται σε μια αλυσίδα ανεφοδιασμού πολυ-ιδιοκτησίας, για τον λόγω ότι κάθε εταιρεία δεν είναι πρόθυμη να μοιραστεί τα πρότυπα και τα στοιχεία προσομοίωσής της με άλλες σειρές του δικτύου.
^•2. Συστήματα PDS
Η βιβλιογραφική έρευνα στις εφαρμογές PDS επισημαίνει σαφώς ότι στην εφαρμογή PDS δεν έχει μια σταθερά προσέγγιση και πιθανώς, αυτή τη στιγμή, η ερευνητές κάνουν λόγο για την ανάπτυξη εφαρμογών με φιλικό προς το χρήστη περιβάλλον. Βεβαίως, αυτό οφείλεται στη σημαντικότερη πολυπλοκότητα IT που
της εφαρμογής PDS.
Μεταξύ των μελετών που εκθέτουν για την χρήση του συστήματος PDS, αξίζει να αναφερθούν δύο βασικά γεγονότα.
• Το πρόγραμμα του Web Integrated Logistics Designer (WILD) [47], που διευθύνεται από τους Sergio Terzi και Sergio' Cavalieri, που χρησιμοποίησαν ετερογενή πρότυττα πρκκτομοίωσης, κάθε ένας αναπαράγει έναν βιομηχανικό κόμβο μιας αεροναυτικής αλυσίδας εφοδιαστικής ^λύ-ιδιοκτησίας, γραμμένες σε διαφορετικές γλώσσες και συνδυασμένες μέσω της χρήσης του πλαισίου HLA, ο κύριος στόχος του προγράμματος ήταν να ενσωματωθεί ο προγραμματισμός τοπικής παραγωγής και σχεδιάζοντας τις δραστηριότητες σε κάθε κόμβο με τη βοήθεια της αλληλεπίδρασης μεταξύ των διανεμημένων προτύπων προσομοίωσης, σε κάθε πρότυπο προσομοίωσης, συστήματα τοτηκής παραγωγής, διαχείριση παραγωγής και σχεδιάζοντας τις δραστηριότητες προσομοίωσης.
• Το πρόγραμμα Osim [48], που διευθύνεται από το πανεπιστήμιο της Karlsruhe, που στόχο έχει να δημιουργήσει μία ιεραρχική προσομοίωση όπου περισσότερα διασυνδεμένα πρότυπα προσομοίωσης αναπαράγουν διαφορετικές διαδικασίες και στρώματα προκειμένου να διαμορφωθεί ένας ενιαίος κόμβος αλυσίδων ανεφοδιασμού. Αυτά τα συνδεμένα πρότυπα θα μπορούσαν να είναι συνδεμένα σε μια πιο εκτενή προσομοίωση αλυσίδων ανεφοδιασμού με τα πρότυπα άλλων βιομηχανικών κόμβων.
Το αποκορύφωμα και των δύο εμπειριών είναι η αυξανόμενη προσοχή των επιστημονικών και βιομηχανικών κοινωνιών για παράλληλη και διανεμημένη προσομοίωση αλυσίδων ανεφοδιασμού, η οποία μπορεί να αναπτυχθεί με διάφορους τρόπους:
• στον ερευνητικό κόσμο, είναι σε μια εξεταστική φάση, προ πάντων για την επίλυση των προβλημάτων σταθερότητας IT.
• δεν έχει αναπτυχθεί μια ικανοποιητική έρευνα για την επέκταση της εφαρμογής PDS.
• εφαρμόζεται κυρίως σε αλυσίδων ανεφοδιασμού πολύ - ιδιοκτησία, για την κύρια ιδιότητα του να λύσει θέματα που αφορούν πληροφορίες που μοιράζονται μεταξύ των κόμβων
• σε επίπεδο εφαρμογής 1Τ, είναι δυνατό να παρατηρηθεί μια εξελικτική τάση από μια δομή δικτύων, με βάση τη διανεμημένη προσέγγιση πρωτοκόλλων, σε μια κεντρική δομή, βασισμένη στα πρότυπα του HLA.
