Wprowadzenie
Wykaz publikacji stanowiących rozprawę doktorską
Wykaz innych publikacji Doktorantki, które nie zostały włączone do rozprawy
Wykaz doniesień zjazdowych Doktorantki związanych tematycznie z rozprawą
Wykaz używanych skrótów
Wstęp
Z kolei inne duże badanie CASTLE AF (5) z udziałem pacjentów z niewydolnością serca i AF wykazało istotnie niższy odsetek zgonów z dowolnej przyczyny i hospitalizacji z powodu niewydolności serca w grupie RFCA w porównaniu z farmakoterapią. Ponadto wykazano, że obciążenie AF ma bardziej niekorzystny wpływ na pacjentów z HF z zachowaną lub umiarkowanie obniżoną LVEF w porównaniu z pacjentami z obniżoną LVEF. Analiza obrazu, taka jak echokardiografia lub MRI, wskazuje, że RFCA wpływa na przebudowę wywołaną przez AF.
Wiadomo, że RFCA poprawia LVEF u pacjentów z niewydolnością serca i znacznie zmniejsza wielkość lewego przedsionka (LA), zwłaszcza u pacjentów z napadowym AF (7). Jednak mimo licznych badań wpływ RFCA na mięsień sercowy u pacjentów z AF nie został jeszcze ustalony. Jednak konwencjonalna metoda oceny funkcji skurczowej LV, taka jak LVEF, nie odzwierciedla subtelnych zmian w LV, więc wpływ ablacji AF na czynność LV pozostaje niejednoznaczny.
Wreszcie, wpływ RFCA na zmiany czynnościowe LA i prawego przedsionka (RA) pozostaje nieokreślony. Jest to kluczowa kwestia przy kierowaniu stosunkowo zdrowych, często łagodnych lub bezobjawowych pacjentów z AF do ablacji.
Cele pracy
Materiał i metody
Analiza statystyczna
Podsumowanie wyników i wnioski
Artykuł nr 1
Artykuł nr 2
Na podstawie wyników analizy jednoczynnikowej ryzyko nawrotu AF po RFCA było większe u pacjentów z minimalną objętością LA > 35 ml, maksymalną objętością LA > 69 ml, frakcją wyrzutową LA < 41%, odkształceniem LA < 22% oraz wspólnie ocenioną deformacją oba przedsionki (szczep Biatrail) < 24,75%. Podsumowując, u pacjentów z AF i zachowaną funkcją skurczową LV wielkość i funkcja LA wpływają na wynik leczenia RFCA, a nowy parametr oceniający funkcję obu przedsionków łącznie, napięcie dwuprzedsionkowe, wykazuje najsilniejszą wartość predykcyjną w przewidywaniu skuteczności RFCA.
Artykuł nr 3
Porównano również wpływ RFCA na hemodynamikę skurczu serca u pacjentów z rytmem zatokowym z AF we wstępnym badaniu echokardiograficznym i stwierdzono, że w drugiej grupie poprawa była istotnie większa. Badanie dostarcza ważnych informacji na temat wpływu ablacji AF na czynność i budowę serca u pacjentów z AF i zachowaną LVEF. Należy podkreślić, że jest to pierwsze badanie oceniające czynność RA i RV za pomocą 2D-STE przed i po RFCA.
Streszczenie pracy w języku polskim
W pierwszym artykule oryginalnym przedstawiono wyniki badań nad wartością predykcyjną wielkości i funkcji lewego przedsionka (LA) i prawego przedsionka (RA) w przewidywaniu nawrotu AF po RFCA. Autorka wyodrębniła nowy, dotychczas nieopisany w literaturze czynnik predykcyjny, jakim jest łącznie oceniana deformacja obu przedsionków, tzw. W drugim oryginalnym artykule oceniano wpływ ablacji AF na hemodynamikę serca za pomocą 2D-STE w długoterminowej obserwacji.
Do badania włączono pacjentów z rytmem zatokowym i AF w wyjściowym badaniu echokardiograficznym. Podczas średnio 15 ± 7 miesięcy obserwacji po RFCA obserwowano znaczny spadek objętości LA i RA oraz wzrost wartości odkształceń LA, RA i bezwzględny wzrost wartości odkształceń RV. Grupa. Natomiast LVEF i globalne odkształcenie podłużne LV (GLS) nie uległy istotnej poprawie.
Poprawa po RFCA była istotnie większa u pacjentów z wyjściowym echokardiograficznym AF przed ablacją w porównaniu z pacjentami z rytmem zatokowym.
Streszczenie pracy w języku angielskim / Summary of the doctoral dissertation
In contrast, another large study analyzing patients with heart failure and AF (CASTLE AF) showed a significantly lower rate of all-cause death and heart failure hospitalization in the RFCA-treated group compared with medical therapy (5). On the other hand, in the large-scale investigation including almost 15000 heart failure (HF) patients, Zafrir et al. Furthermore, they reported that AF burden has a greater negative impact in patients with HF and preserved/intermediate EF than in those with.
This finding may further encourage the implementation of AF ablation, especially in patients with heart failure and preserved EF, as they may benefit most from a rhythm control strategy. RFCA is known to improve LVEF in patients with heart failure and significantly reduce left atrial (LA) size, particularly in patients with paroxysmal AF (7). First, in patients with preserved left ventricular (LV) function, previous studies have shown no change in EF (8, 9).
Second, it is not known whether AF ablation results in any change in the size and function of the right ventricle (RV). This is also a critical topic for selecting relatively healthy, oligosymptomatic or asymptomatic patients with AF for RFCA. The first part of this doctoral thesis is a review article that presents the current state of echocardiographic parameters in terms of RFCA effectiveness in the treatment of patients with paroxysmal and persistent AF.
Furthermore, it correlates with the extent of LA fibrosis, especially in patients with persistent AF (10,11). However, the success rate of RFCA in patients with advanced HF but preserved LVEF is still a matter of debate. The second part of this doctoral thesis is an original study investigating the predictive value of LA and RA size and function on AF recurrence after RFCA in patients with AF and preserved LV function evaluated by 2-dimensional transthoracic echocardiography.
Although RA fibrosis and remodeling have been reported in patients with paroxysmal AF, the impact of RA function on AF recurrence after RFCA has not been studied (27,28). To minimize the effect of LV on atrial deformation, only patients with LV ejection fraction (LVEF) ≥50% were analyzed. In summary, in patients with AF and preserved LV function, LA size and function determine the outcome of RFCA.
The beneficial effect of RFCA was significantly greater in the group with AF at baseline examination. The author's study adds important information about the impact of AF ablation on cardiac function in patients with AF and preserved LVEF.
Piśmiennictwo/ References
HRS/EHRA/ECAS/APHRS/SOLACECE Expert Consensus Statement on Catheter and Surgical Ablation of Atrial Fibrillation. Catheter ablation of paroxysmal atrial fibrillation improves cardiac function: a prospective study of the impact of atrial fibrillation ablation on left ventricular function assessed by magnetic resonance imaging. Long-term improvement in left ventricular load after successful catheter ablation for atrial fibrillation in patients with preserved left ventricular systolic function.
Left atrial deformation imaging with two-dimensional ultrasound-based speckle tracking predicts the recurrence rate of paroxysmal and persistent atrial fibrillation after successful ablation procedures. Left atrial reservoir function predicts recurrence of atrial fibrillation after catheter ablation: a two-dimensional speckle strain study. Clinical Significance of Left Atrial Strain to Predict Recurrence of Atrial Fibrillation After Catheter Ablation: A Meta-Analysis.
Early detection of left atrial strain abnormalities by speckle tracking in hypertensive and diabetic patients with normal left atrial size. Left atrial strain is a strong predictor of recurrence of atrial fibrillation after catheter ablation: study of a heterogeneous population with sinus rhythm or atrial fibrillation. Left atrial strain assessed by three-dimensional speckle tracking echocardiography predicts recurrence of atrial fibrillation after catheter ablation in patients with paroxysmal atrial fibrillation.
The impact of diastolic dysfunction on the atrial substrate properties and outcome of catheter ablation in patients with paroxysmal atrial fibrillation. Usefulness of left ventricular diastolic function to predict recurrence of atrial fibrillation in patients with preserved left ventricular systolic function. An E/e' ratio on echocardiography predicts the existence of left atrial low-voltage areas and poor outcomes after catheter ablation for atrial fibrillation.
Impact of diastolic left ventricular dysfunction on the outcome of catheter ablation for atrial fibrillation in patients with hypertrophic cardiomyopathy. Association between left and right atrial remodeling with recurrence of atrial fibrillation after pulmonary vein catheter ablation in patients with paroxysmal atrial fibrillation: a pilot study. Paroxysmal solitary atrial fibrillation is associated with an abnormal atrial substrate: characteristic of the "second factor".
