Konu başlığı: 7-10 yaş arası öğrencilerin ve ders dışı spor aktivitelerine katılanların Eurofit test bataryası ile fiziksel özelliklerinin ve performans parametrelerinin değerlendirilmesi. 7-10 yaş arası öğrenciler ve okul dışındaki spor aktivitelerine katılanlar için Eurofit test bataryası ile.
Tezin Önemi
Problem Cümlesi
Hipotezler
Sınırlılıklar
Sayıltılar
- Somatik Büyüme
- Ana Antropometrik Parametreler
- Vücut Bileşimi
- Prepubertal Çocuklarda Vücut Kompozisyonundaki Değişiklikler
Bununla birlikte, iskelet uzunluk ve genişlik boyutları, çevreye daha bağımlı olan vücut kütlesi ve deri kıvrımı kalınlığından daha genetik olarak belirlenir (Rolland-Cachera 1995; Ross 1996; . Siervogel ve diğerleri, 1991). Vücut kompozisyonunu ve büyüme sırasında vücut kompozisyonundaki değişiklikleri incelemek için, vücut kütlesi elemental, kimyasal, anatomik veya sıvı metabolik modeller kullanılarak iki veya daha fazla parçaya bölünür (Bompa 1985; Hills ve ark. 2001).
PREPUBERTAL ÇOCUKLARIN FİZİKSEL AKTİVİTELERİ
Fiziksel aktivitenin sağlığa faydaları
3 yaşından büyük tüm çocuklarda bu yağlı çizgiler 10 yaşına kadar koroner arterlerde görülmeye başlar (Rowlands ve ark. 1997). Çocukluktaki risk faktörleri, yetişkinlikte koroner kalp hastalığı risk durumunun önemli belirleyicileri olarak kabul edilir (Rowlands ve ark. 1997).
Fiziksel aktivitenin antropometrik parametreler ve motor yetenek
Laboratuar sonuçları, yaş boyunca orta ve yoğun fiziksel aktivite ile aerobik uygunluk arasında oldukça istikrarlı korelasyonlar göstermektedir. 10 yaşındaki kızlarda orta ve şiddetli fiziksel aktivite ile elleri kavuşturarak beklemek arasında da anlamlı bir ilişki bulundu.
PREPUBERTAL (ERGENLİK ÖNCESİ) ÇOCUKLARIN MOTOR
Sağlıkla İlgili Fiziksel Uygunluk
Fox ve Biddle (1986), sağlıkla ilgili fiziksel uygunluğun bileşenleri olarak kas kuvveti, kas dayanıklılığı, esneklik ve duruşu dahil etmiştir. 6 ila 9 yaş arası kız ve erkek çocuklar için sağlıkla ilgili uygunluk normlarının yalnızca bir test dizisi vardır (Ross ve ark. 1987).
Biyolojik Olgunlaşma ve Motor Yetenek
Bazı yazarlar (Carron ve Bailey 1974, Shephard ve ark. 1978) prepubertal çocuklarda boy ve vücut kitlesi kısmen hariç tutulduğunda iskelet yaşı ile motor performans arasındaki ilişkinin gücünün önemli ölçüde azaldığını belirtmektedirler. 1997), 6-16 yaşındaki kızlarda çeşitli sağlık ve performansla ilgili kondisyon testi sonuçları ile iskelet yaşı arasındaki ilişkileri inceledi. Buna karşılık, aynı etkileşim, biraz daha genç erkeklerde çeşitli motor ve sağlıkla ilgili uygunluk testlerindeki en büyük varyans oranını açıklamıştır (Beunen ve ark. 1981).
Bu nedenle, iskelet yaşı kızlarda erkeklerde olduğu kadar prediktif değere sahip değildir; erkeklerde zindeliğin daha önemli bir göstergesidir (Beunen ve arkadaşları, yaşlı erkek ve kızlarda Tanner evreleri tarafından belirlenen biyolojik yaş ile dikey sıçrama, el kavrama kuvveti ve 20 metrelik mekik koşusu testi sonuçları arasındaki ilişkiyi araştırdı. Estonyalı araştırmacılar Viru ve et al. 1998), koşu hızı, kas kuvveti ve aerobik dayanıklılıkta artan yıllık gelişmelerle karakterize edilen kronolojik yaş dönemleri boyunca tutarlılık ve tutarsızlığı belirlemek için değiştirilmiş bir meta-analiz kullanmıştır. Meta-analizin yazarları, sonuçlarının, artan motor beceri gelişimi hızının yaş özelliklerine ilişkin çoğu boylamsal çalışmanın sonuçlarıyla tutarlı olduğunu vurguladılar (Viru ve diğerleri, 1998).
Ontogenetik gelişimdeki kritik/hassas dönemler teorisine göre, önemli kritik olayların motor beceri iyileşmesinin hızlanmasını tetiklemesi muhtemeldir (Webber ve ark.
Fiziksel Aktivite ve Motor Yetenek
1994), dördüncü sınıf çocuklarında alışılmış fiziksel aktivite ile sağlıkla ilgili uygunluk bileşenleri (bir mil koşma, şınav çekme, çömelme, çömelme ve esneme) arasındaki ilişkiyi inceledi. Fiziksel aktivite indeksi, erkek ve kızlarda otur ve uzan testi puanları ve erkeklerde pull-up testi puanları ile anlamlı şekilde ilişkiliydi. Dennison ve diğerleri (1988), çocukluktaki fiziksel yetenek testlerinin yetişkin fiziksel aktivite düzeylerini tahmin ettiğini ve diğer değişkenlerin yetişkin fiziksel aktivite seviyelerinin önemli belirleyicileri olduğunu varsaymıştır.
Sonuçlar, erkeklerde fiziksel uygunluk testinin, fiziksel olarak aktif olmayan genç olma olasılığı en yüksek olanların belirlenmesine yardımcı olduğunu gösterdi. Dayanıklılığı ölçen kondisyon testleri (548,6 metre koşu ve maksimum mekik sayısı), yetişkinlerde fiziksel hareketsizlik riski ile en güçlü ilişkiye sahipti. Bununla birlikte, çocuklarda fiziksel aktivite ile fiziksel uygunluğun sağlıkla ilgili diğer parametreleri arasındaki ilişki hakkında veri eksikliği vardır.
ÖLÇÜM YÖNTEMLERİ
Motor Yetenek Testleri İçin Ana Kriterler
Bu ödüller, eğitim ve test için test için dışsal veya kontrol edici bir neden olarak görülebilir ve bu, içsel motivasyonu azaltabilir (Corbin ve diğerleri 1988, Fox ve Biddle 1987). Spesifik testler bir amaç için uygun olabilirken diğeri için uygun olmayabilir (Whitehead ve ark. 1990). Kondisyon hedef başarısının gelecekte değerlendirilmesi için temeller oluşturun Saha testlerinin geçerliliğini doğrulamak hâlâ zordur (Freedson ve ark.
Farklı uygunluk türleri için farklı ölçütler vardır ve bunlar genellikle her tür için net ölçüt ölçütlerine ve kullanışlı alan ölçütlerine sahiptir (Freedson ve diğerleri 2000; Pate 1991). Norm referanslı standartlar ve kriter referanslı standartlar olarak adlandırılan standartlar günümüzde bireysel yetenek testi sonuçlarını yorumlamak için kullanılmaktadır (Freedson ve diğerleri 2000). Çocuklar, normları yeteneklerinin veya yeterliliklerinin ötesinde algılayabilir ve bunun sonucunda eğitimden geri çekilebilir (Corbin ve ark. 1998).
Programların başarılı olabilmesi için sürenin, kalifiye eğitmen sayısının ve mevcut olanakların iyileştirilmesi gerekir ve bu faktörlerin birçoğu beden eğitimi öğretmenlerinin kontrolünde değildir (Kikuchi ve diğerleri 1995).
Motor Yetenek Test Bataryaları
Bununla birlikte, bir birey veya engellilik kategorisi için eksiksiz bir test seti genellikle dört ila altı öğe içerir. Kanadalılar, Kanada Sağlık, Beden Eğitimi ve Rekreasyon Derneği (CAHPER) test dizisi kullanılarak test edildi (Conger ve ark. 1982; Hayden ve Yuhasz 1966). Avusturya'da 11 ila 15 yaş arası çocukları test etmek için nispeten basit bir test dizisi tanıtıldı.
Çocukların motor becerilerini test etmek için Asya'da ABD ve Avrupa'dakinden daha az test pili sunulmaktadır. Singapur NAPFA test bataryası 1600 m (12 yaş altı) veya 2400 m koşu (12 yaş ve üzeri), 60 saniye mekik, erkekler şınav ve bayanlar kollarını bükerek asma, oturarak uzanma, ayakta uzun atlama ve 4 × 10 metre mekik (Hızlı ve diğerleri 1993). Çin'de, motor test bataryası (Taro ve diğerleri, 1993) bir dayanıklılık koşusu (10 ila 11 yaş arası çocuklar için 800 metre ve 12 ila 17 yaş arası çocuklar için 1000 metre), mekik, şınav, mekik içermektedir. . 60 saniyede squat ve ups.. yat ve deri kıvrımları (triceps ve baldırların toplamı).
Ergenlik öncesi çocuklar için performans veya sağlıkla ilgili çeşitli testlerden oluşan çeşitli motor beceri testleri getirilmiştir.
MOTOR YETENEĞİ İZLEME
Sağlıkla ilgili uygunluğu test etmek için bir motor beceri testi grubu seçmek, her yaştan çocuk için karmaşıktır. Uzun süreli fiziksel aktivite gerektiren veya ağrılı ve rahatsız edici fiziksel uygunluk testleri ergenlik öncesi çocuklar için kabul edilemez. Elde edilen sonuçların farklı ülkelerde ve ülke içinde farklı bölgelerde yapılan motor beceri testlerinin sonuçlarıyla karşılaştırılabilmesi için standardize edilmiş test sonuçlarına ihtiyaç vardır.
Aynı kronolojik ve biyolojik yaştaki çocukların antropometrik profilleri çok farklı olabileceğinden, farklı motor yetenek testlerinin sonuçları değerlendirilirken çocukların antropometrik parametreleri de dikkate alınmalıdır. Örneğin, daha küçük çocukların hız ve güç gerektiren motor yetenek testlerinde daha düşük sonuçları vardır. Buna karşılık, dayanıklılık gerektiren motor yetenek testlerinin sonuçları, çok uzun boylu ve nispeten yüksek vücut kütlesine sahip çocuklarda nispeten düşüktür.
Önemli kritik olayların, örneğin ergenlik öncesi yıllardan ergenliğe geçiş gibi çeşitli motor becerilerde hızlandırılmış iyileşmeyi desteklemesi muhtemeldir.
PUBERTE ÖNCESİ ÇOCUKLARIN MOTOR BECERİLERİ
Temel Motor Becerileri
Bu ilk çalışmaların genel konsepti, benzer görevler arasında genelleşen evrensel, değişmez bir motor gelişim sırasını ima eden temel motor becerilerin gelişim aşamalarına dayanıyordu. Uzunlamasına bir çalışmadan elde edilen verilere dayanarak, çok çeşitli temel motor beceriler için genel vücut konfigürasyon aşamalarını belirlediler. Çocukların %60'ının sekiz temel motor becerinin çeşitli gelişim düzeylerini gerçekleştirebildiği bildirilmiştir (Seefeldt ve Haubenstricker 1982).
Çocukların çoğu, 5 ila 7 yaşları arasında mekanik olarak verimli olma ve temel motor becerilerini koordine etme potansiyeline sahiptir (Burton ve Miller 1998). Okul öncesi ve erken ilkokul yıllarının, çocukların motor becerileri öğrenmeleri ve tanımlamaya başlamaları için en iyi zamanlar olduğu öne sürülmüştür (Branta ve diğerleri, 1984; Burton ve Miller 1998; Gallahue nitelikli beden eğitimi programı çocukları, motor becerilerini kullanan çocuklara göre daha fazla almaktadır. sadece denetimli aktivite süresi alıyorlar Temel motor becerilerde önemli ölçüde daha iyi performans gösterdiklerini buldular.
Gallahue (1989) ve Seefeldt (1975), erken yaşta temel motor becerilerdeki sınırlı yeterliliğin, fiziksel ve motor etkinliklerde gelecekteki performansı olumsuz etkileyebileceğini savundu.
Motor Beceriler, Fiziksel Aktiviteler, Motor Beceriler ve Somatik
Laboratuvarımızdaki çalışmalar, ergen kız ve erkek çocuklarda fiziksel aktivite ile somatik büyüme ve kol atma gelişimi ile fiziksel zindelik arasındaki ilişkiyi inceledi (Raudsepp ve Jürimäe 1997; Reiff ve diğerleri. 1986). Her denemede her konu için puanlar birden dörde kadar değişiyordu ve bu puanlar bir ila dördüncü seviyelere tekabül ediyordu (Raudsepp ve Jürimäe 1997; Reiff ve diğerleri 1986). Korelasyon analizi, somatik özelliklerden dışlama puanının 10 yaşındakilerde vücut boyu ve 8-9 yaşındaki ergenlik öncesi kızlarda femur genişliği ile ilişkili olduğunu göstermiştir (Tablo 2.6) (Reiff ve ark. 1986).
Araştırmamızın temel sonucu, ergenlik öncesi kız çocuklarında somatik özellikler ile fiziksel aktivite ve el atma performansının nicel ve nitel değişkenleri arasındaki ilişkinin genellikle anlamlı olmadığıdır (Reiff ve ark. 1986). Bu çalışmanın bulguları, çocuklarda fırlatma performansıyla ilişkili biyolojik faktörleri analiz eden önceki çalışmalarla kısmen tutarlıdır (Branta ve diğerleri, 1984; kızlarda, biyolojik ve çevresel değişkenler fırlatma performansının önemli yordayıcılarıydı (R2 = 0.48) ((Nelson) ) ve diğerleri 1986).
Laboratuvarımızda çalışma (Reiff ve ark. 1986) Fiziksel aktivite ile fırlatma performansının niceliksel ve niteliksel ölçümleri (bedensel özelliklerin kontrol edilmesi) arasındaki korelasyonlar anlamlı değildi.
VERİLERİN TOPLANMASI
- Demografik Değerlendirme
- Flamingo Denge Testi
- Esneklik Testi
- El Kavrama Kuvveti Testi
- Sağlık Topu Fırlatma Testi
- Durarak Uzun Atlama Testi
- Dikey Sıçrama Testi
Örneklem grubu ise aynı öğrenci grubu içerisinden tesadüfi örnekleme yöntemiyle seçilen 25 erkek ve 25 kız olmak üzere 50 öğrenciden oluşmaktadır. Seçilen bu öğrencilerden 13 erkek ve 12 kız olmak üzere toplam 25 öğrenci ders dışı spor faaliyetlerine katılırken, 12 erkek ve 13 kız olmak üzere toplam 25 grup ders dışı spor faaliyetlerine katılmamaktadır. . Katılımcıların esneklik testi ölçümleri ayakkabısız olarak yapılmalı ve iki kez tekrarlanan bu testte katılımcılar iki eliyle uzanabilecekleri en uzak noktada 1-2 saniye hareketsiz kalmış ve en iyi puan test sonucu olarak kaydedilir.
Gönüllülerin sağ ve sol elleri için kavrama kuvveti ölçümleri iki kez alındı ve en yüksek değer kilogram (kg) olarak kaydedildi. Test başlamadan önce, denek sırt üstü, elleri göğsünde, dizleri hafifçe karnına doğru çekilmiş (dizler 90 derece), ayak tabanları matın üzerinde olacak şekilde uzanmalıdır. Yere değdiğinde ayaklarını bir arada tutması ve dik durması söylendi ve en iyi sonucu almak için testin iki kez yapılması gerekiyordu.
Bu işlem iki kez tekrarlandı: en iyi sonuç santimetre cinsinden kaydedildi ve atlanan mesafe bulundu.
İstatistiksel Analiz
Effect of physical activity on the body measurements and work capacity of overweight boys, Acta Paediatr. Physical activity in the treatment of childhood overweight and obesity: current evidence and research issues, Med. The relationships between physical fitness and physical activity in children, Children and Exercise XIX, Welsman J., Armstrong N.
Physical activity: relationship to growth, maturation and physical fitness, in Physical activity, fitness and health, Bouchard, C., Shephard, R. Relationships of physical activity and somatic characteristics with physical fitness and motor skills in prepubescent girls, Am. Measurement of physical activity in children with particular reference to the use of heart rate and pedometry, Sports Med., 24, 258.
Association of cardiovascular fitness and physical activity with cardiovascular disease risk factors in children and adults, Am. Changes in the physical activity of children aged 6 to 12 years, in Children and Exercise XII, Rutenfranz, J. Validity of the Tritrac-R3D activity monitor for the assessment of physical activity in children, Res.
