Kronik otitis media ve kolesteatomda ameliyat öncesi 64 dedektörlü bilgisayarlı tomografi ile orta kulak kemikçiklerinin incelenmesi ve cerrahi bulgularla karşılaştırılması. Araştırmanın amacı, kronik otitis media ve kolesteatomda ameliyat öncesi orta kulak kemikçiklerinin 64 dedektörlü bilgisayarlı tomografi ile incelenmesi ve ameliyat sonuçları ile ilişkisinin saptanmasıdır. Sonuç olarak 64 dedektörlü bilgisayarlı tomografinin orta kulak kemikçiklerinin ameliyat öncesi değerlendirilmesinde yüksek doğrulukla kullanılabileceği kanısına varıldı.
GİRİŞ
CSOM'da hastalığın boyutunu ve neden olduğu hasarı belirlemek için kullanılan geleneksel görüntüleme teknikleri vardır. Çok kesitli BT ve rekonstrüksiyonlar, temporal kemik anatomisini tek dedektörlü BT'den daha iyi ortaya koyar. Tek detektörlü BT ile hastaya yeniden pozisyon verilmeden tek projeksiyonda görüntüleme yapılabilirken, multidetektörlü BT ile multiplanar rekonstrüksiyon (MPR) yapılarak tek çekimde koronal ve sagittal düzlemlerde görüntü alınabilmektedir.
GENEL BİLGİLER
Dış Kulak Embriyolojisi (10)
Orta Kulak Embriyolojisi (11,12,13)
İç Kulak Embriyolojisi (11,12)
Bu çıkıntıların duvarlarının orta kısımları yavaş yavaş birbiriyle buluşacak konuma gelir ve sonra ortadan kaybolarak üç yarım daire biçimli kanal oluşturur. Otitis vezikülü oluşumu sırasında, küçük bir hücre grubu vezikülün duvarını terk eder ve statoakustik ganglionu oluşturur. Ganglion daha sonra koklear ve vestibüler segmentlere ayrılır ve bunlar da Corti organının duyu hücrelerini, sakkül, utriküler ve yarım daire kanallarını innerve eder.
Temporal Kemik Anatomisi (14,15,16,17)
- Squamöz Parça
- Petröz Parça
- Timpanik Parça
Bu formasyon arasındaki içi boş ve delikli bölge de cribrosa bölgesi olarak adlandırılır. Kemiğin iç yüzeyinde, sigmoid sinüsün yer aldığı, sulcus sinüs sigmoidea adı verilen derin bir sulkus vardır. Altındaki deliğe canaliculus tympanicus denir ve buradan Jacobson sinirinin bir dalı ve faringeal arter asdens orta kulağa girer.
Orta Kulak Anatomisi (14,17,19,20)
Kulak zarının yukarıdaki küçük üçgen kısmı ince ve gevşektir ve pars flaccida olarak adlandırılır. Kokleanın bazal kabının yan duvarının yaptığı çıkıntıya kapak adı verilir ve arka-üst tarafında bulunan çöküntüye fossula fenestra vestibül (oval pencere) adı verilir. Dış kulak yolu ve korda timpani bu fossanın dış kısmını, fossa incudis ise sırt ve üst kısmı sınırlar.
Orta Kulak Kemikçikleri Anatomisi (21,22)
- Stapes (21,22)
Timpanik membranın geniş perforasyonu, tensör timpaninin çekilmesine direnç göstererek manibrumun medial yer değiştirmesine neden olur. Posterior inkudal ligamanın kalsifikasyonu temporal kemiğin histopatolojik incelemesinde gösterilmiştir ancak ses iletimi üzerindeki etkisi bilinmemektedir.
İç Kulak Anatomisi (23,24)
Membrantectoria: Lamina spiralis, osseanın vestibüler dudağına yapışarak başlar ve Corti organını örtecek şekilde dışa doğru uzanır. Dış tüylü hücreler, tektoryal zarın hareketiyle ve iç tüylü hücreler sıvı hareketiyle uyarılır. Cochlear Aquadact (25,26): Cochlear Aquadact (CA), iç akustik kanala (IAK) paralel uzanır ve içine uzanır.
Koklear su kemeri, iç kulakta perilenf dolaşımından sorumludur ve ayrıca iç kulakta dengeleyici bir işlevi olduğuna inanılır. İnternal akustik kanal (27,28): İnternal akustik kanal fasiyoakustik primordiumdan gelişen fasiyal ve vestibülokoklear sinirleri çevreleyen mezoderm tabakasının kemikleşip kondrifikasyonu ile oluşur. Temporal kemiğin petrosal kısmının arka yüzeyinde yer alan internal akustik kanal, iç kulağı orta kranial fossaya bağlayan kemiksi bir kanaldır.
Beyin sapından çıktıktan sonra serebellopontin sistern içinde posterolateral olarak 15-17 mm yol alır ve akustik kanalın iç porusuna girer.
Orta Kulak Kemikçiklerinin Doğumsal Anomalileri (29,30)
Orta Kulak Hastalıkları(9,31)
- Orta Kulağın İnflamatuar Hastalıkları (31,32,33,34) Otitis Media
Edinilmiş kolesteatomlara benzer beyazımsı bir görünüme sahip olabilseler de, bu lezyonlar klinik olarak timpanik membran perforasyonu ile ilgisizdir. Çocuklarda üst solunum yolu enfeksiyonlarının neden olduğu nazofaringeal lenfoid hipertrofiye bağlı östaki borusu tıkanıklığı orta kulak iltihabından sorumludur.Orta kulak iltihabı genellikle antibiyotik tedavisine iyi yanıt verir. Komplike olmayan orta kulak iltihabında BT ve MRG, orta kulağın yoğunluk ve yoğunlukta sıvı ile dolu olduğunu gösterir.
Kronik süpüratif otitis media (KSOM), orta kulak ve mastoid boşlukların kronik inflamasyonu ve enfeksiyonu ile karakterize bir hastalıktır. KSOM'daki patolojik değişiklikler arasında vaka ve miktara bağlı olarak inflamatuar süreç, osteoporoz, kolesteatom, kolesterol granülomu ve timpanoskleroz gibi olaylar ayırt edilir. Doğuştan gelişim sırasında orta kulağın ön-üst kısmı ve petröz kemiğin etrafındaki ektodermal kökenli hücrelerin kapanması sonucu oluşur.
Tedaviye cevap vermeyen KSOM vakalarında enfeksiyonun eradikasyonu ve orta kulak ile mastoid hücreler arasındaki bağlantıyı engelleyen patolojinin düzeltilmesi için orta kulak ve mastoid hücrelerin cerrahi tedavisi kullanılabilir. Klinisyen, radyolojiden Östaki borusunun mastoid ucundan orta kulak yarığına kadar olan havalandırma/opasite derecesini, kemikçik zincirinin erozyonunu, lateral duraya göre epitimpanın durumunu, mastoid korteksi değerlendirir. Enfeksiyon, orta kulak boşluğunu mastoid antruma bağlayan dar bir kanal olan aditus ad antrum yoluyla orta kulaktan mastoid hücrelere yayılabilir.
KSOM'un klinik belirtileri, tanı ve tedavisi (33) Kronik orta kulak iltihabının seyri sırasında üç klinik siklus gözlenmektedir.
Pars flassida kolesteatomlarında skutumda erozyona neden olan, malleus ve örsleri mediale doğru iten yumuşak doku kitlesi izlenir. Pars tensa kulak zarının daha geniş olan alt kısmını temsil etse de, kolesteatomlar pars tensanın arka ve üst kısmının perforasyonu yoluyla ortaya çıkar. Pars tensa kolesteatomlarında orta kulakta bir kitle, örs veya stapesin uzun bacağında erozyon, epitimpanik uzantı ve ossiküler yer değiştirme görülür.
Baş dönmesi: Bu, CSOM'un akut ataklarında daha sık görülebilir. Enfeksiyon sırasında yuvarlak pencere zarının geçirgenliği artar.
Mastoidektomi Çeşitleri (3,35,36)
Ancak günümüzde fibröz anülüsün çıkarılmasına rağmen rekonstrüksiyon teknikleri tercih edilmekte ve klasik radikal mastoidektomi tekniği nadiren kullanılmaktadır. Kanal duvarı aşağı mastoidektomi birkaç alt gruba ayrılır: Attikotomi, Bondy operasyonu (1910), attikoantrotomi, klasik radikal operasyonlar, retrograd mastoidektomi, Paparella ve Jung Paparella ve Shumrik (1988) ve Wigand tarafından tanımlandığı gibi intakt kanal mastoidektomi varyasyonları. Kanal duvar aşağı mastoidektomilerde kavite açıktır, ne kavite obliterasyonu ne de arka duvar rekonstrüksiyonu yapılmaz.
Açığa çıkan kemik dokusu ya fasya ya da deri ile kaplanır ya da herhangi bir örtü kullanılmaz. Bu tip kavitede tüm hastalıklı hücreler açılarak daha geniş bir görüş alanı ve daha geniş cerrahi sınırlar elde edilir. Açık kavite timpanomastoidektomi yapılacak olgularda tegmen, sigmoid sinüs, posterior fossa dura ve "digastrik sırt" gibi cerrahi sınırlar geniş tutulur.
Attika bölgesinde var olan bir hastalığın dış kulak yolunun arka duvarı ile tegmen timpani arasına özenle sünnet edilmesidir.
Bilgisayarlı Tomografi Fiziği (37,38,39)
Spiral CT tüpün anodunun ısı kapasitesinin yüksek olması gerekir ki uzun mesafeler kısa sürede incelenebilsin ve muayeneler arasında tüpün soğutulmasında zaman kaybı yaşanmasın. Günümüzde kullanılan spiral IT cihazlarının ısı kapasitesi yaklaşık 5-8 milyon ısı birimi olup, ısı yayılımı (soğutma) yüksektir. Spiral BT'de X-ray tüpü ve detektör dizisi masanın sabit hızda ve sürekli hareketinde veri topladığından muayene süresi boyunca hasta üzerinde 360 derece dönüş yapar.
Çok Kesitli CT (MDCT): X ışınlarını daha verimli kullanarak, z ekseni çözünürlüğünü korurken daha uzun mesafeler taranabilir. Bu sistemde helisel CT'den farklı olarak dedektörler tek sıralı değil, 2 veya daha fazla sıralı) ve her biri 500-900 katı hal dedektör elemanından oluşan iki boyutlu bir matris yapısındadır. Bu iyileştirme, daha kısa izleme süresi, daha uzun izleme mesafesi ve daha ince dilim kalınlığı için kullanılabilir.
ÇDBT'de detektör sıra sayısı kesit sayısından fazla olduğu için çok dedektörlü BT yerine ÇDBT teriminin kullanılması daha uygundur. Bu düzenlemenin mantığı, çevreye doğru dedektörler arasındaki bariyer sayısını azaltmak ve oblik X-ışınlarının bariyer tarafından absorpsiyonunu azaltarak geometrik doz etkinliğini arttırmaktır. Toshiba tarafından kullanılan hibrit dizi, en içteki dedektör elemanlarının dıştakilerden daha ince olması dışında matris dedektörlerine benzer.
Dedektör verimliliği, MDCT'lerde ve özellikle matris dizilerinde, yakl. Detektörler arasında 0,06 mm kalınlığında, ışını soğuran ancak bilgi üretmeyen septa.
GEREÇ VE YÖNTEM
İstatistiksel analizlerde CT ve operatif bulgular etkisizlik, resorptif değişiklikler ve tam rezorpsiyon, malleus başı, manibrium mallei, malleus lateral çıkıntı, malleus anterior proses, incus cisim, inkus uzun kemik, inkus kısa kemik, lentiküler proses açısından karşılaştırıldı. , stapes cismi, stapes anterior crus ve stapes posterior crus kappa analizi ile değerlendirildi. Ayrıca malleus başı, manibrium mallei, malleusun lateral çıkıntısı, malleus anterior çıkıntısı, inkus gövdesi, inkus uzun kemiği, inkus kısa kemiği, stapes gövdesi, stapes anterior krusu, stapes posterior krusu ve lentiküler çıkıntısının radyolojik değerlendirme sonuçları karşılaştırılmıştır. operasyon sonuçları ile yapısal değişiklik varlığı ve duyarlılık, özgüllük, pozitif prediktif değer, negatif prediktif değer, pozitif uyum oranı ve negatif uyum oranı değerlendirildi. Daha sonra işitsel kemikçikler bir bütün olarak ele alınarak radyolojik değerlendirme sonuçları ve ameliyat bulguları malleus, inkus ve örs için duyarlılık, özgüllük, pozitif öngörü değeri, negatif öngörü değeri, pozitif uyum oranı ve negatif uyum oranı değerleri için ayrı ayrı hesaplandı. üzengi.
BULGULAR
Tüm olgularda orta kulak kemikçiklerinde temporal BT ve operatif bulgular: Çalışmaya dahil edilen 100 KOM veya kolesteatomlu hastanın (MB: malleus başı; MM: manibrium mallei; MLP: manibrium) orta kulak kemikçiklerinde temporal kemik BT ve ameliyat bulguları lateral processus, OAB: manibrium anterior processus, LP: lenticular process, IG: incus body, IUB: incus long leg Kolesteatomlu ve KOM'lu hastalarda orta kulak kemikçiklerinde 64-MDCT ve ameliyat bulgularını karşılaştırmak için yaptığımız bu prospektif çalışmada, hem MSCT hem de cerrahi %68 oranında bulundu.Çalışmamızda malleus başı, manibrum mallei, malleus lateral process, malleus anterior process, incus trunk, incus long leg, incus short için MSCT ve cerrahi arasındaki kappa uyum oranları mükemmeldi. bacak, stapes gövde ve lentiküler çıkıntılarda ön krus ve stapes posterior krusta stapes kappa uyum oranları anlamlı bulunmuştur.
Dong ve arkadaşları 31 hastalık bir seride orta kulak kemikçiklerinin değerlendirilmesine yönelik sanal BT endoskopi (SBTE) ile yaptıkları çalışmada SBTE ile %92,6 oranında kemikçik değişikliği saptamışlardır. Çalışmamızda orta kulak kemikçiklerini standart aksiyal ve koronal görüntülerin yanı sıra oblik olarak yeniden biçimlendirilmiş görüntülerle iş istasyonunda değerlendirdik ve gerekirse pencere ayarlarını değiştirdik. ÇKBT ile cerrahi arasındaki uyum malleus başı, manibrium mallei, malleus lateral çıkıntı, malleus anterior çıkıntı, örs gövdesi, örs uzun kemik, örs kısa kemik, stapes gövdesi ve lentiküler çıkıntı için mükemmel olsa da, stapes anterior krus ve stapes posterior krus saptandı.
Sonuç olarak, çalışmamızda KOM ve kolesteatomlu hastalarda 64 dedektörlü MSCT ile preoperatif temporal kemik muayenelerinin, iş istasyonlarından yapılan multiplanar formatlı değerlendirme ile orta kulak kemiklerinde preoperatif olarak yüksek doğrulukla incelenebildiğini bulduk. Çalışmada klinik olarak KOM veya kolesteatom tanısı alan 100 olgu ameliyat öncesi orta kulak kemik tutulumu açısından 64 dedektörlü MSCT ile değerlendirildi. KOM veya kolesteatomlu olgularda orta kulak kemikleri etkilenmemiş, resorptif değişikliklerin varlığı veya tam rezorpsiyon varlığı MDCT ve Kappa operasyonu değerleri ile uyumlu, baş malleus (%91,7), manibrium mallei (92,3) %), lateral çekiç. çıkıntı (%89, 1), malleus ön çıkıntı (%93,6), inkus gövdesi (%90,4), inkus uzun bacaklar (%84,8), inkus kısa bacaklar (%89,4), stapesli gövde (%85,1) ve lentiküler çıkıntı ( 89.2). %), uyum stapes anterior crus (%76.9) ve stapes posterior crus (%76.8) için anlamlıydı.
Genel olarak orta kulak kemik tutulumunun değerlendirilmesinde ÇKBT ile malleus için sensitivite %95,1, spesifite %92,3, pozitif prediktif değer %95,1, negatif prediktif değer %92,3, inkus için sensitivitedir. Bu çalışmada orta kulak mantarlarında rezorptif değişikliklere ek olarak bir olguda stapesin sabitlendiği, bir olguda malleusun uca yapışık olduğu saptanmıştır. KOM ve kolesteatomlu olgularda, 64 detektörlü MSCT ile temporal kemiklerin preoperatif muayeneleri, iş istasyonları tarafından yapılan multiplanar reformat değerlendirme ile orta kulak kemiklerini preoperatif olarak yüksek doğrulukla değerlendirebildiğini kanıtladı.
