• Nenhum resultado encontrado

EE 7-4, Ατομική Εκπαίδευση στα της Μάχης Περίπολα.pdf

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "EE 7-4, Ατομική Εκπαίδευση στα της Μάχης Περίπολα.pdf"

Copied!
330
0
0

Texto

(1)

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΝΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ/3α ΕΕ 7-4 ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ΑΘΗΝΑ, ΜΑΙΟΣ 1996 ΤΥΠΟΓΡ. ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

(2)

ΠΡΟΣ: ΓΕΣ/ΔΠΖ,ΤΥΕΣ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ/3α ΚΟΙΝ.: ΓΕΣ/ΔΕΚΠ/3α(2) – ΔΥΠΟΣΤΗ ΤΥΕΣ/Γ' ΥΔΝΣΗ Τηλέφ. (Εσωτ.) 3189 Φ.073.2/15/98065 Σ.1925 Αθήνα, 1 Δεκ. 93 Συν. στη ΔΠΖ/ΓΕΣ:ΕΕ7-4 ΘΕΜΑ: Εγχειρίδια Εκστρατείας ΣΧΕΤ.: α. ΣΚ 40-5/1985 β. Φ.073/94/230387/Σ.1198/1 Νοε 93/ΓΕΣ/ΔΠΖ/3ο Γρ. 1. Το ΕΕ 7-4 με τίτλο «Ατομική Εκπαίδευση στα της Μάχης-Περίπολοι», το οποίο υποβλήθηκε με το (β) σχετικό κ υ ρ ώ ν ο υ μ ε και εντελλόμεθα την εκτύπωση του από το ΤΥΕΣ σε δύο χιλιάδες πεντακόσια (2.000) αντίτυπα, διαστάσεων 17 x 24 εκατ. του μέτρου σε χαρτί λευκό σατινέ και σύμφωνα με τις οδηγίες συντάξεως στρατιωτικών εγγράφων του (α) σχετικού. 2. Τη φροντίδα για την επίβλεψη και ορθή εκτύπωση αναθέτουμε στη ΔΠΖ/ΓΕΣ, η οποία να το προωθήσει στο ΤΥΕΣ και να δώσει τυχόν συμπληρωματικές οδηγίες τεχνικής φύσεως. 3. Βαθμός ασφαλείας: «Κοινό» 4. Προτεραιότητα εκτυπώσεως: «Α» 5. Καταχώρηση στον ΣΚ 40-5 με τα παραπάνω στοιχεία. 6. Διανομή με μέριμνα του ΤΥΕΣ/Γ ΥΔΝΣΗ σύμφωνα με τον Πίνακα του Παραρτήματος «Α». 7. Με την έκδοση του παρόντος καταργείται το ταυτάριθμο ΕΕ 7-4. 8. Το σχέδιο της παρούσας μονογραφήθηκε από τη ΔΥΠΟΣΤΗ/ΓΕΣ για την εκτύπωση και βιβλιοδέτηση. Υπτγος Αριστ. Παρασκευόπουλος Δντής Α' Κλάδου Ακριβές Αντίγραφο Αναστασία Τούση Λoχίας(ΠΖ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ «Α» Πίνακας Αποδεκτών του ΕΕ 7-4

(3)

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ/3α Αθήνα, 1 Δεκ. 93 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Α» ΣΤΗ Φ.073.2/15/98065/Σ.1925 ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ ΕΕ 7 – 4 Α/Α ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΝΤΙΤΥΠΩΝ 1 ΓΕΠΣ/ΓΕΣ 1 2 ΕΓ - Δνσεις Όπλων-Σωμάτων ΓΕΣ (πλην ΔΠΖ) ανά 1 3 ΔΠΖ/ΓΕΣ 2 4 ΕΓ-Δνσεις Όπλων-Σωμάτων Σχηματισμών ανά 1 5 Σχ. ΠΖ-ΣΕΑΠ ανά 5 6 Σχολές Ο-Σ (πλην ΠΖ) ανά 2 7 ΣΠ-ΕΛΔΥΚ ανά 2 8 ΤΠ-Μ/ΚΤΠ-ΜΚΔ-ΤΠΝ-ΜΑΛ ανά 6 9 Μονάδες Ο-Σ (επιπέδου ΤΠ) ανά 1 10 ΛΑ/Τ ανά 1 11 KEN ΠΖ-ΕΔ ανά 5 12 KEN Ο-Σ ανά 2 13 ΔΙΣ-ΥΣΑ/ΓΕΣ ανά 1 14 Πολεμικό Μουσείο 1 15 ΤΥΕΣ/Γ ΥΔΝΣΗ (Για απόθεμα) Υπόλοιπα Ταξχος Ηλίας Ανδρεάκος Διευθυντής Ακριβές Αντίγραφο Αναστασία Τούση Λοχίας (ΠΖ)

(4)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΩΝ Αυτός που καταχώρησε την τροποποίηση Α/Α Αριθμός και ημερομηνία διαταγής Ημερομηνία Καταχώρισης της τροποποίησης Βαθμός Ονοματεπώνυμο Μονογραφή Οδηγίες : a. Σημειώσατε μεταβολές σ' αυτό το εγχειρίδιο μόνο κατόπιν διαταγής του ΓΕΣ/ ΔΕΚΠ b. Στη θέση κάθε μεταβολής και στο περιθώριο της σελίδας γράψτε το Κεφαλαίο Τ και τον α/α της τροποποίησης. c. Καταχωρίστε στον παραπάνω πίνακα τη σχετική διαταγή τροποποιήσεως, για επιβεβαίωση ότι έγιναν οι μεταβολές.

(5)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ...7 ΚΕΦΑΛΑΙΟΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ...8 ΚΕΦΑΛΑΙΟΒ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΤΟΝΑΓΩΝΑΚΑΤΑΤΗΝΗΜΕΡΑ ...11 TMHMA 1. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...11 TMHMA 2. ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ...12 TMHMA 3. ΚΑΛΥΨΗ - ΑΠΟΚΡΥΨΗ - ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ...15 TMHMA 4. ΕΚΛΟΓΗ - ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΕΣΕΩΣ ΜΑΧΗΣ ...19 TMHMA 5. ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ...22 TMHMA 6. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ...25 TMHMA 7. ΣΠΟΥΔΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ...31 TMHMA 8. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΕΙΞΗ ΣΤΟΧΩΝ ...34 TMHMA 9. ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ...36 TMHMA 10. ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΩΣ ...43 TMHMA 11. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΠΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ...51 ΚΕΦΑΛΑΙΟΓ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣΤΟΝΑΓΩΝΑΚΑΤΑΤΗΝΥΧΤΑ...53 TMHMA 12. ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ...53 TMHMA 13. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΑΚΟΗΣ, ΟΣΦΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΦΗΣ ...53 TMHMA 14. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ...54 TMHMA 15. ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ...58 TMHMA 16. ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ...59 TMHMA 17. ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ...67 TMHMA 18. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΠΛΙΣΜΟΥ - ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ...68 TMHMA 19. ΑΘΟΡΥΒΑ ΟΠΛΑ ...69 ΚΕΦΑΛΑΙΟΔ ΑΤΟΜΙΚΗΠΡΟΣΤΑΣΙΑ...71 TMHMA 20. ΜΕΤΡΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ...71 TMHMA 21. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ...71 TMHMA 22. ΠΑΘΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ...73 TMHMA 23. ΑΤΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ...80 TMHMA 24. ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΜΕ ΡΒΧ ΜΕΣΑ...85 TMHMA 25. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΡΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟΥΣ ΟΠΛΙΤΕΣ ΕΞΩΠΛΙΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΦΟΡΗΤΑ Α/Τ ΟΠΛΑ ΜΙΑΣ ΒΟΛΗΣ Η (ΔΙΑΖ) ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑ ΜΕΣΑ ...86 TMHMA 26. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΧΘΡΙΚΩΝ Α/Φ ΑΠΟ ΟΠΛΙΤΕΣ ΠΕΖΙΚΟΥ ...102 ΚΕΦΑΛΑΙΟΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣΜΑΧΗΣ ...112 TMHMA 27. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ...112 TMHMA 28. ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥ - ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ...117 TMHMA 29. ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΧΘΡΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ...118 ΚΕΦΑΛΑΙΟΣΤ ΑΤΟΜΙΚΕΣΕΝΤΟΛΕΣ ...121 TMHMA 30. ΣΚΟΠΟΣ ΣΕ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ...121 TMHMA 31. ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ ...122 TMHMA 32. ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ...125 TMHMA 33. ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ...126 ΚΕΦΑΛΑΙΟΖ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣΣΚΟΠΕΥΤΗΣ...128 TMHMA 34. ΓΕΝΙΚΑ...128 TMHMA 35. Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΚΟΠΕΥΤΗ ...145 TMHMA 36. ΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΣΚΟΠΕΥΤΩΝ ΤΑΓΜΑΤΟΣ...151 ΚΕΦΑΛΑΙΟΗ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ...160 TMHMA 37. ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ...160 TMHMA 38. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ...162 ΚΕΦΑΛΑΙΟΘ ΑΣΚΗΣΕΙΣΑΤΟΜΙΚΗΣΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣΣΕΘΕΜΑΤΑΜΑΧΗΣ ...164 TMHMA 39. ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ...164 TMHMA 40. ΑΣΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ ΟΡΑΣΗ...166 TMHMA 41. ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΣΤΙΣ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΝΤΟΛΕΣ...169 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣΤΟΠΥΡΗΝΙΚΟΠΕΔΙΟΜΑΧΗΣ...171 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ,ΔΙΑΦΥΓΗΚΑΙΑΠΟΔΡΑΣΗ ...177 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙB ΔΙΟΙΚΗΣΗΠΥΡΩΝΜΑΧΗΣ ...180

(6)

TMHMA 42. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...180 TMHMA 43. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΩΝ ...181 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΓ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣΕΝΑΝΤΙΟΝΑΝΤΑΡΤΩΝ ...193 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΔ ΜΑΧΗΣΕΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΟΤΟΠΟ...197 TMHMA 44. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...197 TMHMA 45. ΑΜΥΝΑ ΣΕ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΟ ΤΟΠΟ...199 TMHMA 46. ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΤΙΡΙΑ ...208 ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ...212 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΕ ΓΕΝΙΚΕΣΑΠΟΨΕΙΣ ...213 TMHMA 47. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...213 TMHMA 48. ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΘΟΥΣ ...214 TMHMA 49. ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ...214 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΣΤ ΕΥΘΥΝΕΣΤΩΝΠΕΡΙΠΟΛΩΝΚΑΙΕΠΙΤΕΥΞΗΤΗΣΑΠΟΣΤΟΛΗΣΤΟΥΣ ...216 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΖΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΠΕΡΙΠΟΛΟΥ ...220 TMHMA 50. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...220 TMHMA 51. ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ...223 TMHMA 52. ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ...224 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΗ ΣΧΕΔΙΑΣΗΚΑΙΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗΤΗΣΠΕΡΙΠΟΛΟΥ ...227 TMHMA 53. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...227 TMHMA 54. ΣΤΑΔΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΕΩΣ ...227 TMHMA 55. Εκπαίδευση Περιπόλων ...237 TMHMA 56. Πεζοπόροι Περίπολοι ...238 TMHMA 57. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟΔΟΧΟ ...240 TMHMA 58. ΕΠΟΧΟΥΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ...245 TMHMA 59. ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΟΛΟΥΣ ...247 ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΘ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΠΕΡΙΠΟΛΙΩΝ ...252 ΚΕΦΑΛΑΙΟΚ ΠΕΡΙΠΟΛΟΙΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ ...271 ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΑ ΠΕΡΙΠΟΛΟΙΜΑΧΗΣ ...275 TMHMA 60. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...275 TMHMA 61. ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ...276 TMHMA 62. ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ...278 TMHMA 63. ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ΕΠΑΦΗΣ ...280 TMHMA 64. ΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ...280 ΚΕΦΑΛΑΙΟKB...282 TMHMA 65. ΟΡΙΣΜΟΣ - ΓΕΝΙΚΑ - ΣΚΟΠΟΣ ΕΝΕΔΡΩΝ...282 TMHMA 66. ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΝΕΔΡΑΣ ...283 TMHMA 67. ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ - ΕΙΔΗ - ΣΧΗΜΑΤΑ ΕΝΕΔΡΩΝ ...286 TMHMA 68. ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΝΕΔΡΕΥΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ ...289 TMHMA 69. ΣΧΕΔΙΑΣΗ - ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ - ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΕΝΕΔΡΑΣ ...290 TMHMA 70. ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΝΕΔΡΩΝ ...293 TMHMA 71. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΧΘΡΙΚΗΣ ΕΝΕΔΡΑΣ (Γενικά Στοιχεία)...293 ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΓ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΕΣΠΕΡΙΠΟΛΟΙ ...297 ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΔΠΕΡΙΠΟΛΟΙΠΟΥΚΙΝΟΥΝΤΑΙΜΕΕΝΑΕΡΙΑΗΜΕΠΛΩΤΑΜΕΣΑ...302 ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΑΠΟΤΙΣΠΕΡΙΠΟΛΟΥΣΑΝΙΧΝΕΥΤΙΚΩΝΣΚΥΛΙΩΝ ...305 TMHMA 72. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...305 TMHMA 73. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΙΧΝΕΥΤΙΚΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ ...306 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ «Α» ΣΤΟ ΕΕ7-4 ...310 ΣΗΜΑΤΟΔΟΣΙΑΜΑΧΗΣ ...311 TMHMA 1. ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ ...311 TMHMA 2. ΣΗΜΑΤΑ ΔΙΑ ΒΡΑΧΙΟΝΩΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΩΝ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΞΗΡΑΣ ...313 TMHMA 3. ΣΗΜΑΤΑ ΔΙΑ ΣΗΜΑΙΩΝ ΓΙΑ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ...324 TMHMA 4. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΜΑΧΗΣ ...326

(7)

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

(8)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Σκοπός

Το παρόν εγχειρίδιο εκστρατείας Πεζικού αποσκοπεί στην παροχή, των απαραίτητων γνώσεων και οδηγιών, στους εκπαιδευτές, με τις οποίες αυτοί θα μπορέσουν με την ορθή εφαρμογή των μεθόδων εκπαιδεύσεως, να κάνουν τους Οπλίτες, άριστους μαχητές και ικανούς να συνεργάζονται αρμονικά και αποδοτικά στο πλαίσιο της Ομάδας, της Διμοιρίας ή και μεγαλυτέρου κλιμακίου. Όλα αυτά θα επιτευχθούν με την πλήρη και ορθή εκμάθηση, από τους Οπλίτες όλων των αντικειμένων που περιλαμβάνονται στο εγχειρίδιο αυτό, καθώς επίσης και με τη σχολαστική και επανειλημμένη εφαρμογή τους.

2. Περιεχόμενο

a. Στο πρώτο μέρος του εγχειριδίου περιλαμβάνονται όλα τα αντικείμενα της ατομικής εκπαίδευσης που θεωρούνται απαραίτητα για όλους τους οπλίτες του Πεζικού, ώστε να γίνουν ικανοί να επιβιώσουν στο πεδίο της μάχης και να εκπληρώσουν ατομικά την αποστολή τους ημέρα και νύκτα. b. Στο ίδιο μέρος περιλαμβάνονται επίσης αντικείμενα που αφορούν στην αντιμετώπιση του άρματος και του αεροσκάφους από κάθε οπλίτη χωριστά, αφού ο σύγχρονος πεζός στρατιώτης έχει αυξημένες δυνατότητες και μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στο ρόλο αυτό. c. Στο δεύτερο, μέρος του εγχειριδίου περιλαμβάνονται όλα τα θέματα περιπόλων και ειδικής εκπαίδευσης, που δεν είναι απαραίτητα για όλους τους οπλίτες, κι ακόμα οδηγίες για τους εκπαιδευτές.

3. Το Καθήκον του Στρατιώτη ως Ατόμου μέσα στο Σύνολο

a. Ο στρατός είναι ένα σύνολο από άτομα και, αν θέλουμε να έχουμε ισχυρές Ομάδες, Διμοιρίες κλπ. πρέπει το άτομο-στρατιώτης, με την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση, να καταστεί ισχυρό - σωματικά, πνευματικά και ψυχικά - όσο και αποδοτικό. b. Η αποστολή του στρατιώτη στο στρατό απαιτεί να είναι πάντοτε έτοιμος να εκτελέσει το καθήκον του απέναντι στην Πατρίδα, οποτεδήποτε παρουσιαστεί η ανάγκη γι αυτό. Ανεξάρτητα λοιπόν από το Όπλο ή την Υπηρεσία, όπου έχει τοποθετηθεί, πρέπει να είναι έτοιμος να πολεμήσει. Δεν θα σταλεί να πολεμήσει μόνος, αλλά σε συνεργασία με τους άλλους συναδέλφους του, κάτω από τις διαταγές του Διοικητή της Μονάδας του. Η πείρα έχει αποδείξει ότι άνθρωποι που εργάζονται μαζί σαν σύνολο, αυξάνουν την αποδοτικότητα και την εμπιστοσύνη τους, γιατί ο καθένας βοηθάει και προφυλάσσει τους άλλους. c. Η επιτυχία στη μάχη εξαρτάται από το αν οι στρατιώτες είναι καλά εκπαιδευμένοι και από την επάρκεια της συλλογικής τους εργασίας. Με τον τρόπο αυτό ο στρατιώτης, με το να εκτελεί καλά την ατομική του εργασία, το καθήκον του, βοηθάει στη νίκη του συνόλου, ενώ το σύνολο με τη νίκη προστατεύει κι αυτόν και τους δικούς του.

(9)

4. Σκοπός της Ατομικής Εκπαιδεύσεως

a. Για να γίνει κανείς μαχητής, είναι ανάγκη να εκπαιδευτεί στον τρόπο με τον οποίο θα ενεργεί σε διαφορετικές μορφές εδάφους την ημέρα και τη νύχτα. Στη διάρκεια της μάχης θα υποχρεωθεί συχνά να κινηθεί κοντά στον εχθρό ή και μέσα στην εχθρική τοποθεσία. Αυτό απαιτεί μεγάλη πείρα στο να κινείται κανείς αθόρυβα και να εκμεταλλεύεται την υπάρχουσα κάλυψη και απόκρυψη. Σαν στρατιώτης θα πρέπει να γνωρίζει πως θα κινηθεί σε δύσκολο έδαφος με τη βοήθεια ενός χάρτη. Έχει επίσης την ανάγκη να μπορεί να παρατηρεί και να ανακαλύπτει τον εχθρό, τόσο κατά την ημέρα όσο και κατά τη νύχτα, να αναφέρει έγκαιρα και με ακρίβεια ό,τι παρατήρησε και να έχει υπομονή. Είναι ανάγκη να διδαχθεί πως θα συλλαμβάνει τον εχθρό, πως θα σκοτώνει και πώς θα προστατεύει τη δική του ζωή. Όλα τα προηγούμενα αποτελούν τα αντικείμενα της ατομικής εκπαίδευσης του στρατιώτη στα θέματα της μάχης. b. Όλα τα αντικείμενα της ατομικής εκπαιδεύσεως θα αναπτυχθούν και θα επιδειχθούν από τους βαθμοφόρους και οι στρατιώτες θα εξασκηθούν μέχρι την πλήρη εκμάθηση. Όλα αυτά οι στρατιώτες θα πρέπει να μπορούν να τα εκτελούν, την ώρα της μάχης, αυτόματα και με ακρίβεια. Είναι δυνατό να κληθεί κάποιος να πάρει μέρος σ' έναν ειδικό αγώνα, όπως η διάβαση ενός ποταμού, ο αγώνας σε κατοικημένο τόπο κλπ. Αυτό θα απαιτήσει και ειδική εκπαίδευση. c. Είναι τέλος ανάγκη να πειστούν οι οπλίτες, πως μπορούν να αμυνθούν αποτελεσματικά εναντίον του άρματος και του αεροσκάφους και να μάθουν πως θα το πετύχουν χρησιμοποιώντας τον οπλισμό τους, το έδαφος και άλλα αυτοσχέδια μέσα.

5. Γενικά περί Προγραμμάτων Εκπαιδεύσεως.

a. Η μέθοδος εκπαιδεύσεως που πρέπει να ακολουθείται στα αντικείμενα ατομικής εκπαιδεύσεως σε θέματα μάχης οφείλει να είναι σύμφωνη με τις αρχές των μεθόδων διδασκαλίας. b. Όταν είναι δυνατό, κατά την εκπαίδευση, καλό είναι να ακολουθείται η παρακάτω σειρά: (1) Ανάπτυξη του θέματος. (2) Επίδειξη. (3) Πρακτική εξάσκηση. (4) Κριτική. c. Η εκπαίδευση πρέπει να διεξάγεται στην ύπαιθρο και όχι σε αίθουσες. Η ατομική εκπαίδευση παρέχει την καλύτερη ευκαιρία εφαρμογής της μεθόδου της αλληλοδιδαχής. d. Για να έχουν τα παραπάνω την μεγαλύτερη δυνατή απόδοση θα πρέπει οι ασκούμενοι να επιβλέπονται συνεχώς και στενά, τόσο από τον εκπαιδευτή όσο και από τους βοηθούς του. Η ευθύνη της εκπαιδεύσεως ανήκει στη Διοίκηση, η οποία διευκολύνει το έργο του εκπαιδευτικού προσωπικού με τη συμπαράσταση και τη βοήθεια της προς αυτό. Κατά την εκπαίδευση, πρέπει

(10)

να γίνεται ευρεία χρήση όλων των διαθεσίμων πεδίων βολής, ασκήσεων, στίβων μάχης, αμμοδόχων καθώς επίσης και όλων των εκπαιδευτικών βοηθημάτων (σχεδιαγραμμάτων, εικόνων, μαυροπινάκων, εκπαιδευτικών ταινιών κλπ). Τέλος κρίνεται απαραίτητη η χρησιμοποίηση τμημάτων επιδείξεων. e. Ενδεικτικός Πίνακας της σειράς που πρέπει να ακολουθηθεί στη διάρκεια της εκπαιδεύσεως φαίνεται παρακάτω: Α/Α Χρόνος % Αντικείμενα Παραπο μπές Χώρος Εκπσης ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1 35 Εκπαίδευση στον αγώνα κατά τη διάρκεια της ημέρας (ΔΕΠΕ). Κεφ. Β Πεδίο Ασκήσεων 2 15 Εκπαίδευση στον αγώνα κατά τη διάρκεια της νύκτας (ΔΕΠΕ) Κεφ. Γ Πεδίο Ασκήσεων 3 20 Ατομική προστασία Κεφ. Δ Πεδίο Ασκήσεων 4 2 Πληροφορίες μάχης (Δ.ΠΕ) Κεφ. Ε Αίθουσα και πεδίο Ασκήσεων 5 8 Ατομικές εντολές (ΔΕΠΕ) Κεφ. ΣΤ Πεδίο Ασκήσεων 6 5 Λοιπά Αντικείμενα (ΔΕΠΕ] Κεφ. Η, Θ, Ι και ΙΑ Πεδίο Ασκήσεων 7 15 Περίπολοι (ΔΕΠΕ) Κεφ. ΙB μέχρι Κ Πεδίο Ασκήσεων Οι εκπαιδευτές πρέπει να εφοδιάζονται με τα απαραίτητα υλικά εκπαιδεύσεως. Για τους εκπαιδευόμενους να καθορίζονται η στολή, ο οπλισμός, η εξάρτυση και τα υλικά τα οποία πρέπει να φέρουν μαζί τους, όπως: Σημειωματάριο, μολυβί; Σκαπευτικό εργαλείο ΣΗΜΕΙΩΣΗ Δ = Διάλεξη Ε = Επίδειξη ΠΕ = Πρακτική Εξάσκηση

(11)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

TMHMA 1.

ΓΕΝΙΚΟΤΗΤΕΣ

1. Σκοπός

a. Ο στρατιώτης, πριν από την κατάταξη του στο Στρατό ξέρει πολύ λίγα πράγματα ή και τίποτα, για τα καθήκοντα του. Η ζωή του στα χωριά και τις πόλεις έχει αναπτύξει μέσα του το αίσθημα της συναναστροφής και της κοινωνικότητας και μια αποστροφή για την απομόνωση. Η ζωή όμως του στρατιώτη σε καιρό εκστρατείας είναι τελείως αντίθετη και για να τη γνωρίζει, πρέπει να έχει εκπαιδευτεί στα θέματα της μάχης. b. Ο στρατιώτης πρέπει να γίνει ικανός να εντοπίζει τον εχθρό με την όραση και την ακοή. Πρέπει να ξέρει πως να χρησιμοποιεί καλύτερα το έδαφος όταν κινείται στο πεδίο της μάχης. Πρέπει να είναι ικανός να εκτιμά αποστάσεις και να χρησιμοποιεί τον οπλισμό του. Πρέπει να μπορεί να αναπτύσσει πρωτοβουλία και να έχει πειθαρχία πυρός. c. Στην εκμάθηση των παραπάνω αποβλέπει η ατομική εκπαίδευση στον αγώνα κατά την ημέρα.

2. Η Μορφή της Εκπαιδεύσεως

a. Εδώ δεν θα πραγματευτούμε τον ορθό τρόπο εκπαιδεύσεως ή τη μέθοδο που πρέπει να εφαρμόζεται, αφού αυτά αναπτύσσονται στον Κανονισμό το σχετικό με τις «Μεθόδους Εκπαιδεύσεως». Όλοι οι εκπαιδευτές θα πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά τις μεθόδους εκπαιδεύσεως, γιατί μόνο έτσι θα κατορθώσουν να είναι καλοί εκπαιδευτές. Ιδιαίτερα όμως στην ατομική εκπαίδευση η όλη διδασκαλία πρέπει να έχει εντελώς πρακτικό χαρακτήρα και τούτο επειδή: (1) Είναι μία αρχή της ορθής μεθόδου εκπαιδεύσεως. (2) Οι εκπαιδευόμενοι είναι άτομα που για πρώτη φορά μπαίνουν στη στρατιωτική ζωή και αντιμετωπίζουν τα αντικείμενα αυτά για πρώτη φορά. b. Ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης διδάσκεται καθετί που αφορά την προστασία του από τον εχθρό και πως να τον εξοντώνει. Διδάσκεται πως να κινείται, να έρπει, να παρατηρεί και πως να βάλλει. Στη μάχη δεν είναι δυνατό να θυμάται τα λόγια του εκπαιδευτή του, γιατί οι συγκινήσεις και ο σάλος της μάχης ελάχιστα θα επιτρέψουν να λειτουργήσει η νόηση του. Γι' αυτό πρέπει να είναι σε θέση να ενεργήσει αυτόματα και από ένστικτο. Πρέπει λοιπόν να επιτευχθεί ο αυτοματισμός. Αυτό είναι δυνατό να επιτευχθεί με τις συνεχείς επαναλήψεις στα θέματα της μάχης. c. Ο στρατιώτης θα κληθεί να ενεργήσει ημέρα και νύχτα και κάτω από διαφορετικές καιρικές συνθήκες. Αν έχει εκπαιδευτεί καλά στο πως να ενεργεί κατά την ημέρα, τότε η εκπαίδευση του για τον αγώνα κατά τη νύχτα διευκολύνεται. Θα πρέπει όμως η εκπαίδευση του (στις συνθήκες της ημέρας) να μη λαμβάνει υπόψη μόνο τις καλές καιρικές συνθήκες. Ο καλά εκπαιδευμένος στρατιώτης εκμεταλλεύεται τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες σε βάρος του αντιπάλου. Κατά συνέπεια είναι απαραίτητη η εξάσκηση και

(12)

εκπαίδευση κάτω από το ψύχος ή τον καύσωνα κάτω από τον ήλιο ή τη βροχή.

TMHMA 2.

ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ

1. Σπουδαιότητα

a. Ο στρατιώτης, πριν από την κατάταξη του στο στρατό, χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο που διδάχθηκε στην οικογένεια του και στο σχολείο. Το λεξιλόγιο αυτό ποικίλλει συνήθως ανάλογα με την καταγωγή και τη μόρφωση του. b. Από τις πρώτες μέρες της κατατάξεως του θα παρουσιαστεί η ανάγκη της χρησιμοποιήσεως, αφενός ενός λεξιλογίου ενιαίου μ' αυτό των άλλων στρατιωτών και της εκμάθησης, αφετέρου, ιδιαίτερων στρατιωτικών όρων, άγνωστων μέχρι τότε, με το σκοπό να μπορεί να κατανοεί τους άλλους και να γίνεται κατανοητός απ' αυτούς. c. Γενικά, οι στρατιωτικοί όροι αναγράφονται σε ειδικό Κανονισμό «Κανονισμός Στρατιωτικής Ορολογίας». Εδώ θα περιοριστούμε μόνο στους όρους της ονοματολογίας τους εδάφους, απαραίτητους ιδιαίτερα για την εκπαίδευση του στρατιώτη σε αντικείμενα ατομικής εκπαιδεύσεως στα θέματα της μάχης. 1 Χαράδρα 7 Οχετός 13 Φαράγγι 2 Αιθρία 8 Ομαλή πλαγιά 14 Στρατιωτική οφρύς 3 Δεξιά όχθη 9 Πρόσχωση 15 Τοπογραφική οφρύς 4 Αριστερή όχθη 10 Επιχωμάτωση 16 Αυχένας 5 Γκρεμός 11 Κοίλωμα 17 Κορυφογραμμή 6 Διασταύρωση δρόμων 12 Κορυφή 18 Συμβολή οδών 19 Ορίζοντας Εικόνα 1: Ονοματολογία Εδάφους

(13)

2. Όροι Ονοματολογίας Εδάφους

a. Τοπογραφίας (1) ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ: Είναι ο κύκλος που περιβάλλει τον παρατηρητή, στον οποίο η γη και ο ουράνιος θόλος φαίνονται, ότι συναντώνται. (2) ΚΟΡΥΦΟΓΡΑΜΜΗ:Η γραμμή διαχωρίσεως των υδάτων η οποία συνδέει διαδοχικές κορυφές κάποιου ορεινού όγκου. (3) ΚΟΡΥΦΗ: Το υψηλότερο σημείο κάθε εδαφικής εξάρσεως. (4) ΚΛΙΤΥΣ: Η επιφάνεια κάποιας εδαφικής εξάρσεως, προς τη μεριά του παρατηρητή, η οποία βρίσκεται μεταξύ της τοπογραφικής οφρύος και των προπόδων. (5) ΑΝΤΙΚΛΙΤΥΣ: Η αντίστοιχη επιφάνεια της κλιτύος προς την αντίθετη πλευρά, που δεν είναι ορατή από τον παρατηρητή. (6) ΠΗΓΗ: Η ανάβλυση ύδατος από κάποιο σημείο του εδάφους, χωρίς τεχνητή επέμβαση. (7) ΡΥΑΚΙ: Συνεχής ροή μικρής ποσότητας νερού προερχομένης από κάποια φυσική ή τεχνητή πηγή. (8) ΠΟΤΑΜΙ: Συνεχής ροή μεγάλης ποσότητας νερού μέσα σε κοιλότητα (κοίτη), τεχνητή ή φυσική, συνήθως μεγάλου μήκους. Οι ποταμοί σχηματίζονται από τα βρόχινα νερά των ορεινών όγκων, πηγών, ρυακιών, ρεμάτων και εκβάλλουν στη θάλασσα, λίμνες ή μεγαλύτερους ποταμούς. (9) ΟΧΘΕΣ: Οι πλευρές της κοίτης του ποταμού, που είναι πάνω από την επιφάνεια του νερού. (10) ΚΟΙΤΗ : Η κοιλότητα που σχηματίσθηκε από τη ροή του νερού και μέσα στην οποία ρέει το νερό του ποταμού κατά τη μεγαλύτερη αυτού ανύψωση. Η κοίτη μπορεί να είναι φυσική ή τεχνητή. (11) ΠΡΟΠΟΔΕΣ Ή ΥΠΩΡΙΕΣ:Το κατώτερο τμήμα ενός ορεινού όγκου, που περιλαμβάνεται από τη γραμμή, από την οποία το έδαφος αλλάζει κλίση αισθητά και γίνεται πιο ομαλό ή πιο απότομο, μέχρι τη πεδιάδα. (12) ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΦΡΥΣ: Η γραμμή που διαχωρίζει την κορυφή από τις πλαγιές και από την οποία αλλάζει κλίση το έδαφος. (13) ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΟΦΡΥΣ: Η πιο ψηλή γραμμή των πλαγιών (κλιτύων), από τις οποίες είναι ορατό το έδαφος τους μέχρι τους πρόποδες. (14) ΑΥΧΕΝΑΣ: Το χαμηλότερο σημείο μεταξύ δύο διαδοχικών κορυφών, από το οποίο γεννώνται κι από τις δύο μεριές κοιλότητες. (15) ΑΝΤΕΡΕΙΣΜΑ: Η γραμμή διαχωρισμού των υδάτων με τις πλαγιές της, η οποία ξεκινάει από την κορυφή ενός ορεινού όγκου ή μιας κορυφογραμμής και φθάνει μέχρι τη πεδιάδα. Τα αντερείσματα φαίνονται σαν να αντιστηρίζουν τους ορεινούς όγκους. Πάντα μεταξύ δύο αντερεισμάτων υπάρχει μία χαράδρα και μεταξύ δύο χαραδρών ένα αντέρεισμα. (16) ΡΑΧΗ: Καλείται η ψηλότερη επιφάνεια κατά μήκος κάποιου υψώματος ή αντερείσματος. (17) ΠPANΕΣ: Η επιφάνεια των προπόδων η ευρισκόμενη προς το μέρος του παρατηρητού. (18) ΑΝΤΙΠΡΑΝΕΣ: Η επιφάνεια των προπόδων η ευρισκόμενη στο πίσω μέρος του ορεινού όγκου, σε σχέση με τον παρατηρητή. (19) ΛΟΦΟΣ: Εδαφική έξαρση, της οποίας το ύψος, πάνω από το έδαφος που την περιβάλλει, φθάνει μέχρι τα 200μ.

(14)

(20) ΒΟΥΝΟ: Εδαφική έξαρση, της οποίας το ύψος, πάνω από το έδαφος που την περιβάλλει, κυμαίνεται μεταξύ των 200 και 1000μ. (21) ΟΡΟΣ: Η εδαφική έξαρση, της οποίας το ύψος, πάνω από το έδαφος που την περιβάλλει, υπερβαίνει τα 1000μ. (22) ΠΟΡΟΣ: Αβαθής περιοχή ποταμού, μέσα στην οποία μπορεί να περάσει πεζός, έφιππος ή όχημα. Ανάλογα με το βάθος και τη φύση του πυθμένα του ποταμού, διακρίνονται σε πόρους για ανθρώπους, κτήνη και οχήματα. (23) ΧΑΡΑΔΡΑ: Το βαθύτερο τμήμα της κοιλότητας μεταξύ δύο αντερεισμάτων, στο οποίο τρέχει νερό. (24) ΦΑΡΑΓΓΙ: Στενή κοιλάδα η οποία βρίσκεται σε βαθιά ρωγμή και της οποίας οι πλευρές είναι σχεδόν κατακόρυφες. (25) ΣΤΕΝΩΠΟΣ: Στενή διάβαση κοιλάδας, της οποίας το έδαφος από τις δύο μεριές παρουσιάζεται απότομο και κατά συνέπεια αδιάβατο. (26) ΚΟΙΛΑΔΑ: Η λωρίδα εδάφους, κατά κανόνα πεδινού, που περιλαμβάνεται μεταξύ δύο οροσειρών ή λοφοσειρών. (27) ΔΑΣΟΣ: Εδαφική έκταση κατάφυτη από δένδρα. Ανάλογα της πυκνότητας του διακρίνεται σε αραιό, πυκνό και αδιάβατο. (28) ΔΑΣΥΛΛΙΟ: Δάσος περιορισμένης έκτασης, συνήθως τεχνητό. (29) ΣΥΣΤΑΔΑ ΔΕΝΔΡΩΝ: Μικρός αριθμός δένδρων, κοντά το ένα στο άλλο σε ακάλυπτο ή καλυμμένο έδαφος, χαρακτηριστικά ευδιάκριτων. (30) ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΟ ΔΕΝΔΡΟ: Χαρακτηριστικό δένδρο που βρίσκεται σε ακάλυπτη περιοχή. (31) ΑΙΘΡΙΑ: Μικρή ακάλυπτη έκταση μέσα σε δάσος. (32) ΘΑΜΝΟΣ: Βλάστηση μικρού ύψους κατά συστάδες. (33) ΛΟΧΜΗ: Χαμηλά δένδρα φυτεμένα πυκνά κατά συστάδες κοντά το ένα στο άλλο, τα οποία όμως δεν καλύπτουν τις κινήσεις πεζών, όπως κουμαριές, σχίνα, πρίνοι κλπ. b. Μορφολογίας (1) ΕΔΑΦΟΣ ΟΜΑΛΟ: Έδαφος μικρών κλίσεων, απαλλαγμένο σοβαρών εδαφικών εξάρσεων, χαραδρώσεων και γενικά φυσικών εμποδίων, στο οποίο είναι εύκολη η κίνηση ζώων και τροχοφόρων. (2) ΕΔΑΦΟΣ ΑΝΩΜΑΛΟ: Έδαφος, του οποίου οι εδαφικές εξάρσεις - απότομες κλίσεις - και χαραδρώσεις καθιστούν δύσκολη την κίνηση ζώων και αδύνατη την κίνηση τροχοφόρων. (3) ΕΔΑΦΟΣ ΔΙΑΚΕΚΟΜΜΕΝΟ: Το έδαφος που παρουσιάζει διαδοχή αντερεισμάτων και χαραδρώσεων και σε περίπτωση που είναι πεδινό, διακόπτεται από βαθιές διαβρώσεις. (4) ΕΔΑΦΟΣ ΟΡΕΙΝΟ: Το καλυπτόμενο από όρη. (5) ΕΔΑΦΟΣ ΠΕΔΙΝΟ: Το επίπεδο και ομαλό έδαφος, χωρίς αισθητές χαραδρώσεις ή εξάρσεις. (6) ΕΔΑΦΟΣ ΑΚΑΛΥΠΤΟ: Το έδαφος που είναι χωρίς δάση ή άλλα καλλιεργούμενα ή αυτοφυή δένδρα και θάμνους. (7) ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΚΑΛΥΜΜΑΤΑ: Αντικείμενα του εδάφους (δένδρα, θάμνοι κλπ), τα οποία παρέχουν κάλυψη από παρατήρηση, όχι όμως προστασία από τα πυρά. c. Τεχνητών Χαρακτηριστικών του Εδάφους (1) ΑΤΡΑΠΟΣ (ΜΟΝΟΠΑΤΙ): Όδευση στενή σε πολύ ορεινά εδάφη, βατή σε ανθρώπους και σε ελαφρά φορτωμένα ζώα.

(15)

(2) ΗΜΙΟΝΙΚΗ ΟΔΟΣ: Όδευση βατή σε φορτωμένα ζώα, που έχει διαμορφωθεί από το μόνιμο συχνό πέρασμα ανθρώπων και ζώων. Χαρακτηρίζεται ανάλογα με την εύκολη ή μη κίνηση σε αυτή φορτωμένων κτηνών ως βατή ή δύσβατη. (3) ΚΑΡΡΟΠΟΙΗΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ: Δρόμος βατός σε δίτροχα και ελαφρά οχήματα, σχηματισμένος από τη συχνή διέλευση τροχοφόρων και χωρίς καμία τεχνητή επέμβαση. (4) ΑΜΑΞΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ: Ο δρόμος που έχει ελάχιστο πλάτος 3μ. φέρει μόνιμο κατάστρωμα και είναι κατασκευασμένος σύμφωνα με τους κανόνες της οδοποιίας. Το πλάτος και το πάχος του καταστρώματος χαρακτηρίζουν την τάξη και σπουδαιότητα του αμαξιτού δρόμου. Αυτοί διακρίνονται σε Εθνικούς, Επαρχιακούς και Κοινοτικούς. (5) ΛΕΩΦΟΡΟΣ:Δρόμος μεγάλης και πολλαπλής κυκλοφορίας που αποτελεί σημαντική συγκοινωνιακή αρτηρία. (6) ΔΡΟΜΟΣ ΣΕ ΕΚΣΚΑΦΗ: Δρόμος που είναι κατασκευασμένος χαμηλότερα από τη φυσική επιφάνεια του γύρω εδάφους, με εκσκαφή. (7) ΔΡΟΜΟΣ ΣΕ ΕΠΙΧΩΣΗ: Δρόμος που είναι κατασκευασμένος ψηλότερα της φυσικής επιφάνειας του γύρω εδάφους, με επιχωμάτωση. (8) ΕΡΗΜΟΚΚΛΗΣΙ: Εκκλησία μικρή που βρίσκεται μακριά από κατοικημένους τόπους. (9) ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ: Κτίσμα μικρών διαστάσεων κατασκευασμένο συνήθως έξω από κατοικημένους τόπους και δίπλα σε δρόμους, μέσα στο οποίο τοποθετούνται εικόνες Αγίων. (10) ΚΑΛΥΒΑ: Μικρό οίκημα κατασκευασμένο από ξερολιθιά - ξύλα ή άλλα πρόχειρα υλικά (χαρτόνια, τσίγκους κλπ), που βρίσκεται συνήθως σε αγρούς και ποιμνιοστάσια και χρησιμοποιείται για την πρόσκαιρη διαμονή και αποθήκευση τροφών. (11) ΠΟΙΜΝΙΟΣΤΑΣΙΟ (ΜΑΝΤΡΙ): Χαμηλό σκέπαστρο από πρόχειρα υλικά, συνήθως κυκλικού σχήματος, που χρησιμεύει για τη διανυκτέρευση και προστασία των ποιμνίων από τις καιρικές συνθήκες. (12) ΤΟΙΧΟΣ: Τεχνητό έργο από πέτρες, πλίνθους, τούβλα, τσιμεντόλιθους, με τη χρησιμοποίηση ή όχι λάσπης, τσιμέντου, ασβέστη και άμμου, που χρησιμεύει για την περίφραξη χώρων. Αποτελεί τεχνητό εμπόδιο ή προπέτασμα. (13) ΦΡΑΚΤΗΣ: Πρόχειρο περίφραγμα αγρών κατασκευασμένο από κλαδιά δένδρων ή λόχμες. (14) ΘΥΜΩΝΙΑ: Πρόχειρη υπαίθρια αποθήκευση δεμάτων σιτηρών, δημητριακών κλπ. (15) ΟΙΚΙΑ: Τεχνητό κτίσμα μονίμου διαμονής.

TMHMA 3.

ΚΑΛΥΨΗ - ΑΠΟΚΡΥΨΗ - ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

1. Κάλυψη και Απόκρυψη

a. Κάλυψη Είναι η προστασία από το εχθρικό πυρ. Στο πεδίο της μάχης, ο στρατιώτης επιδιώκει αυτή την προστασία κάθε στιγμή, αφού από την επιτυχία της

(16)

εξαρτάται, σε πολύ μεγάλο βαθμό, η ασφάλεια του. Τα μέσα προστασίας από τα πυρά του εχθρού είναι είτε Φυσικά, όπως πχ: οι διακυμάνσεις του εδάφους, οι κρατήρες από διάρρηξη βλημάτων κλπ (Εικ. 1α), είτε Τεχνητά, όπως πχ. χαρακώματα, ορύγματα κλπ. Η προστασία που παρέχεται από τα παραπάνω μέσα περιορίζεται στα βλήματα των όπλων ευθυτενούς τροχιάς, ενώ άλλοι τύποι προκαλυμμάτων (σκέπαστρα κλπ) προστατεύουν το στρατιώτη και από τα βλήματα των όπλων καμπύλης τροχιάς. Εικόνα 1α. Προστασία από το Εχθρικό Πυρ b. Απόκρυψη Είναι η προστασία από την επίγεια και εναέρια παρατήρηση και μπορεί να είναι ή φυσική ή τεχνητή. Η πρώτη παρέχεται από το περιβάλλον (θάμνοι, χλόη, κορμοί δένδρων κλπ), ενώ η δεύτερη από διάφορα υλικά που διευθετούνται από το στρατιώτη (φύλλα, ράκη, λινάτσες κλπ). Ο στρατιώτης πρέπει να γίνει ικανός να αποκρύπτεται όσο το δυνατό καλύτερα, χρησιμοποιώντας είτε τη φυσική είτε τη τεχνητή απόκρυψη ή και τις δύο. Πρέπει όμως να έχει πάντοτε υπόψη του, ότι απόκρυψη από τα βλέμματα του εχθρού δεν σημαίνει κάλυψη από το πυρ. Τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την απόκρυψη ονομάζονται προπετάσματα.

2. Τρόποι Ατομικής Αποκρύψεως

Η απόκρυψη δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος της μαχητικότητας του οπλίτη. Αποκρύπτεται, για να πλησιάσει αφανής τον αντίπαλο του, να τον αιφνιδιάσει και να τον εξοντώσει. Αποκρύπτεται για να μη γίνει εύκολος στόχος και για να παρατηρεί τη δραστηριότητα του αντιπάλου, είτε για να τον πλήξει την κατάλληλη στιγμή, είτε γιατί αυτό θα του έχει ανατεθεί σαν αποστολή. Παρακάτω δίνονται μερικοί γενικοί κανόνες απόκρυψης: a. Αποφυγή Περιττών Κινήσεων. Επειδή και η ελάχιστη κίνηση μπορεί να τραβήξει την προσοχή του εχθρού, η απόλυτη ακινησία στη διάρκεια της παρατηρήσεως είναι ουσιαστική. Η απόκρυψη μπορεί να είναι τέλεια, όταν συνοδεύεται από ακινησία, αλλά εύκολα αποκαλύπτεται κανείς, όταν κινηθεί. Αν παρουσιαστεί ανάγκη για αλλαγή θέσης, η κίνηση προς τη νέα θέση πρέπει να γίνει με προσοχή και

(17)

μέσω ενός αποκεκρυμμένου δρομολογίου. Η ακινησία είναι αποτελεσματικός τρόπος αποκρύψεως από την εναέρια παρατήρηση. Για παράδειγμα άνδρες που στέκουν ακίνητοι σ' ένα έδαφος θαμνώδες φαίνονται (οι ίδιοι) σαν θάμνοι. b. Εκμετάλλευση Όλμων των Διαθέσιμων Μέσων Αποκρύψεως (1) Δεν είναι ανάγκη να πάρει κανείς θέση πίσω από ένα θάμνο ή ένα δέντρο, για να κρυφτεί. Η καλή εκλογή του πίσω περιβάλλοντος, του φόντου, επιτρέπει την αφάνεια, ακόμα κι όταν κανείς στέκεται μπροστά από το θάμνο ή το δέντρο. Οι σκιές και το πίσω περιβάλλον έχουν πολύ μεγάλη σημασία για την απόκρυψη και η γνώση της καλής χρησιμοποιήσεως τους βοηθάει πολύ στην παραπλάνηση του εχθρού. Το πίσω περιβάλλον είναι δυνατό ν' αποτελείται από δέντρα, θάμνους, χώμα, χλόη και τεχνητά κατασκευάσματα, που διαφέρουν μεταξύ τους στο χρώμα και την εμφάνιση. Αυτό κάνει εύκολη τη σύγχυση του αποκρυπτόμενου μ' αυτά. Έτσι πρέπει να εκλέγεται σαν πίσω περιβάλλον ένα δέντρο ή ένας θάμνος, που να συγχέεται με τη στολή, ώστε το περίγραμμα του σώματος να εξαφανίζεται. Η κίνηση όμως μπροστά από ένα ακίνητο πίσω περιβάλλον κάνει τη στολή εμφανέστερη. (2) Οι σκιές αποκρύπτουν. Η εικόνα 2 δείχνει πως αποκρύπτεται κανείς στη σκιά. Η εικόνα 3 στο δεξιό μέρος δείχνει πόσο εύκολα διακρίνεται το πρόσωπο του άντρα, ενώ στο αριστερό τη σωστή στάση για παρατήρηση από δωμάτιο και πόσα δύσκολα διακρίνεται μέσα στη σκιά. Η εικόνα 4 δείχνει μερικά συνηθισμένα σφάλματα στην απόκρυψη. Οι σκιές, για τον παρατηρητή από τον αέρα, πρέπει να χάνονται μέσα σε άλλες σκιές ή θάμνους ή κάποιο άλλο τραχύ μέρος του εδάφους.

(18)

Μείνε βαθειά μέσα στη σκιά

Απόφευγε το φώς και το παράθυρο

(19)

c. Παρατήρηση από την Πρηνή Θέση Η θέση αυτή δίνει μικρό στόχο και κάνει δύσκολη την ανακάλυψη. Αν το επιτρέπει το προκάλυμμα, η παρατήρηση πρέπει να γίνεται μέσα απ' αυτό ή από τα πλάγια, μα ποτέ πάνω απ' αυτό. d. Απόκρυψη Λάμψεων Η ανάκλαση του φωτός πάνω σε λείες επιφάνειες τραβάει την προσοχή και η λάμψη είναι ορατή σε μεγάλες αποστάσεις. Είναι ουσιαστικό λοιπόν, να μην αφήνεται εκτεθειμένο κανένα αντικείμενο, που λάμπει ή που αντανακλά το φως. Επειδή στον εναέριο παρατηρητή το λευκό φαίνεται καθαρά, πρέπει να αποφεύγεται η στροφή του προσώπου προς αεροπλάνα που τυχόν πετούν από πάνω. Επίσης το νερό των βάλτων, των ποταμών και των ρυακιών αντανακλά τα αντικείμενα και η αντανάκλαση αυτή είναι δυνατή ακόμα και τη νύχτα. e. Αποφυγή της Γραμμής του Ορίζοντα. Καθετί που προβάλλεται στη γραμμή του ορίζοντα μπορεί να είναι ορατό σε μεγάλη απόσταση, γιατί παρουσιάζει μια όψη σκοτεινή μπροστά από μια επιφάνεια που φωτίζεται. Εκτός αυτού, το σώμα, αποτελεί ιδεώδη στόχο όταν προβάλλεται. f. Παραμόρφωση του Εξωτερικού Σχήματος των Αντικειμένων. Όλοι οι στρατιώτες γνωρίζουν το σχήμα του ανθρωπίνου σώματος και της στρατιωτικής εξαρτύσεως. Η παραμόρφωση τους είναι απαραίτητη για την εξαπάτηση του εχθρού. g. Αποφυγή Θορύβου. Κάθε είδος θορύβου (ολίσθημα, χτύπημα, θρόισμα, ομιλία κτλ) είναι δυνατό να γίνει αντιληπτό από τις εχθρικές περιπόλους και τα ακροαστικά φυλάκια.

TMHMA 4.

ΕΚΛΟΓΗ - ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΕΣΕΩΣ ΜΑΧΗΣ

1. Σπουδαιότητα

Ένα βασικό αντικείμενο εκπαιδεύσεως του στρατιώτη είναι η εκλογή, κατάληψη και απόκρυψη της θέσεως μάχης. Στη μάχη διατίθεται ελάχιστος χρόνος, για να εκλέξουμε μια θέση, και συχνά είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε την εκλογή μας σε πολύ περιορισμένο έδαφος και κάτω από δυσμενείς συνθήκες. Κατά συνέπεια, πρέπει να μπορούμε να εκλέγουμε γρήγορα τις θέσεις μάχης και να τις αποκρύπτουμε, έτσι ώστε να μην ανακαλύπτονται καθόλου ή μόνο δύσκολα από τον εχθρό. Την ώρα της μάχης, τα όπλα επιβάλλεται να τάσσονται άμεσα και αποτελεσματικά. Αυτό θα εξαρτηθεί από την εκμάθηση και εξάσκηση του στρατιώτη, στο στάδιο της ατομικής εκπαιδεύσεως στην ορθή εκλογή και κατάληψη μιας θέσης μάχης. Η εκπαίδευση του στο αντικείμενο αυτό δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στο στάδιο της ατομικής εκπαιδεύσεως αλλά να επιζητείται η ορθή ενέργεια σ' όλες τις ασκήσεις.

2. Εκλογή Θέσεως Μάχης

a. Η εκλογή μιας θέσεως μάχης εξαρτάται από τους όρους που η θέση αυτή πρέπει να πληροί, δηλ. να παρέχει:

(20)

(1) Παρατήρηση Η θέση μάχης πρέπει να εξασφαλίζει τη θέα του εδάφους ή των στόχων που πρόκειται να βληθούν. (2) Πεδίο Βολής Η θέση μάχης που δεν εξασφαλίζει επαρκές πεδίο βολής είναι άχρηστη. (3) Ευκολία Βολής Να μπορεί δηλαδή ο μαχητής να χρησιμοποιεί το όπλο του και να βάλλει με αυτό εύκολα. (4) Κάλυψη και Απόκρυψη (βλέπε σελ. 10, παράγραφος 1) (5) Μέτωπο προς τον Εχθρό Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άξονας παρατηρήσεως και βολής θα είναι πάντοτε κάθετος προς το μέτωπο του εχθρού, γιατί ενδέχεται να επιβάλλεται πλάγια παρατήρηση ή εκτέλεση πλευρικού πυρός, όπως συμβαίνει με τα πυροβόλα και πολυβόλα λόγω των χαρακτηριστικών των όπλων αυτών. (6) Ευκολία Μετακινήσεως Να μπορεί δηλαδή ο μαχητής να καταλάβει τη θέση αυτή εύκολα και το ίδιο εύκολα να μετακινηθεί από αυτή. (7) Ευκολία Επικοινωνίας με τον Ηγήτορα Ο στρατιώτης ενεργεί πάντα στο πλαίσιο της Ομάδας του και πρέπει κάθε στιγμή να είναι σε θέση να επικοινωνεί με τον άμεσο ηγήτορά του. b. Πρέπει να εξηγηθεί ότι οι όροι, που πρέπει να πληροί μία θέση μάχης, ποικίλλουν ανάλογα με την αποστολή πυρός των ανδρών ή της Ομάδας (μεμονωμένα πυρά στην επίθεση ή την άμυνα, Ομάδα με αποστολή μετωπικού πυρός ή πλευρικού πυρός, Ομάδα κατά την επίθεση, Ομάδα κατά τη σύμπτυξη, Ομάδα σε φυλάκιο). Σπάνια θα βρεθεί μία θέση που να πληροί όλους τους όρους που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Κατά συνέπεια θα προτιμηθεί η πιο πλεονεκτική, δηλαδή η θέση που εκπληρώνει τους βασικούς εκείνους όρους, που δεν επιδέχονται τροποποίηση, ήτοι: παρατήρηση, πεδίο βολής, μέτωπο. Τη θέση αυτή θα επιδιώξουμε να τη βελτιώσουμε με τη δημιουργία τεχνητής κάλυψης και απόκρυψης.

3. Κατάληψη Θέσεων Μάχης

Ενδείξεις για τον ορθό ή λανθασμένο τρόπο καταλήψεως μιας θέσεως μάχης παρέχονται στην εικόνα 5. Ειδικότερα: a. Παρατηρούμε και βάλλουμε από το πλευρό ενός αντικειμένου - κυρίως από τα δεξιά του. (Εάν είναι αριστερόχειρας από αριστερά). b. Όταν υπάρχει η δυνατότητα, παρατηρούμε και βάλλουμε από την πρηνή θέση. Έτσι δίνουμε μικρότερο στόχο, έχουμε μεγαλύτερη άνεση και ανάπαυση και αποκρυπτόμαστε στην υπάρχουσα βλάστηση. c. Παραμένουμε στη σκιά, όταν παρατηρούμε από το εσωτερικό ενός κτιρίου, ώστε να γινόμαστε αόρατοι (εικ. 3).

(21)

d. Πριν προβάλλουμε πάνω από ένα αντικείμενο για να παρατηρήσουμε, για παράδειγμα, προβάλλοντας πάνω από το χαράκωμα, εκτός αν υπάρχει βλάστηση ή κατάλληλη απόκρυψη. Αποφεύγουμε να προβληθούμε πάνω στον ορίζοντα ή σε αντίθετο φόντο. e. Αποφεύγουμε χαρακτηριστικά σημεία, που εξέχουν και είναι ευδιάκριτα, όπως τα μεμονωμένα δέντρα, τις διασταυρώσεις των δρόμων κτλ. Τα σημεία αυτά ελέγχονται συνέχεια από τους παρατηρητές του εχθρού και ο κανονισμός βολής γίνεται πιο εύκολος όταν πρόκειται για τα σημεία αυτά.

4. Απόκρυψη των Θέσεων Μάχης

Το ατομικό όρυγμα είναι για το στρατιώτη το φρούριο του. Αρχικά διαλέγει μία θέση, που του εξασφαλίζει το αναγκαίο πεδίο βολής. Κατόπιν, εμποδίζει τον εχθρό στο να τον ανακαλύψει και να τον βάλλει με ακρίβεια. Έπειτα διαμορφώνει το όρυγμα του και το αποκρύπτει από την επίγεια και εναέρια παρατήρηση, διαλέγοντας μία θέση, που μοιάζει με το περιβάλλον και δεν προβάλλεται σε αντίθετο φόντο ή στον ορίζοντα. Διατηρεί μέσα στο όρυγμα τα ατομικά του είδη και τον οπλισμό του και θάβει τα άδεια κουτιά από κονσέρβες, ώστε να μην προδίδουν τη θέση από μακριά. Αν το όρυγμα διαθέτει προστατευτικό κάλυμμα, πρέπει να αποκρύβει με χλόη, φύλλα, φυτά ή οτιδήποτε άλλο ώστε να συγχέεται με το γύρω έδαφος.

(22)

TMHMA 5.

ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ

1. Γενικά

Παραλλαγή είναι η εργασία που γίνεται για την απόκρυψη προσωπικού, υλικών και εγκαταστάσεων από την εχθρική παρατήρηση. Η παραλλαγή στοχεύει επίσης σε μια τέτοια αλλοίωση της εμφάνισης ενός αντικειμένου, ώστε αυτό να φαίνεται σαν κάτι διαφορετικό. Έτσι με την παραλλαγή κάνουμε δύσκολη την επίγεια και εναέρια παρατήρηση. Ο στρατιώτης είναι συνεπώς υποχρεωμένος να κατέχει καλά την τέχνη της παραλλαγής, γιατί παντού και πάντα πρέπει να αποκρύπτει τον εαυτό του, όσο το δυνατόν καλύτερα και περισσότερο για την καλύτερη εκπλήρωση της αποστολής του και για ατομική του ασφάλεια. Η εξαπάτηση του εχθρού με την καλή παραλλαγή και σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους τακτικής μορφής είναι μεγάλης σπουδαιότητας στο σύγχρονο πόλεμο και πρέπει να κατανοηθεί καλά από όλους.

2. Αρχές Παραλλαγής

a. Το σχήμα, η σκιά, η λάμψη και το χρώμα των αντικειμένων βοηθούν πολύ στην εξακρίβωση τους. b. Στη μάχη, ο σκοπός της παραλλαγής είναι να μας καλύψει από την άμεση εχθρική παρατήρηση. c. Πρέπει να εκμεταλλευόμαστε γρήγορα κάθε διαθέσιμη φυσική απόκρυψη. d. Η παραλλαγή πρέπει να εκτελείται ταυτόχρονα με τις υπόλοιπες εργασίες οργανώσεως του εδάφους. e. Πρέπει να αποφεύγουμε την υπερβολική χρήση του υλικού παραλλαγής, γιατί είναι πιθανό να κάνουμε τα αντικείμενα αφύσικα και αταίριαστα με το περιβάλλον, οπότε θα εντοπίζονται εύκολα από την εχθρική παρατήρηση. f. Όταν τελειώσει η εργασία παραλλαγής, πρέπει, αν είναι δυνατό, να επιθεωρηθεί και από την πλευρά του εχθρού για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας και επιτυχίας. Η κριτική της παραλλαγής από την εχθρική πλευρά είναι η καλύτερη, γιατί τελικά ο εχθρός θα είναι ο κύριος κριτής.

3. Υλικά Παραλλαγής.

Αυτά είναι φυσικά και τεχνητά. a. Τεχνητά Υλικά Παραλλαγής Είναι ο ιματισμός και τα υφάσματα παραλλαγής, χρώματα, δίχτυα κτλ. Ο ιματισμός, που χορηγείται για την παραλλαγή σε μια περιοχή επιχειρήσεων, έχει σκοπό την αλλοίωση και προσαρμογή της εμφάνισης στο περιβάλλον της περιοχής αυτής κι όταν δεν χορηγείται ένας τέτοιος ιματισμός, είναι δυνατό να παραλλάξουμε τον ιματισμό χρωματίζοντας λινάτσα ή χρησιμοποιώντας άλλους τρόπους παραλλαγής. Δίχτυα όπου μπλέκονται κουρέλια από υφάσματα, λινάτσες ή χορτάρια, μικρά κλαδιά κτλ είναι πολύ κατάλληλα για την παραλλαγή. Ωστόσο αυτά τα υλικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε μεγάλη ποσότητα, γιατί τότε γίνονται ύποπτα στον εχθρό. b. Φυσικά Υλικά Είναι όλα τα υλικά που παίρνουμε από τη φύση για παραλλαγή.

(23)

4. Ατομική Παραλλαγή.

a. Ο στρατιώτης πρέπει να κάνει τον εαυτό του όσο το δυνατό πιο δυσδιάκριτο, χωρίς βέβαια αυτό να γίνεται σε βάρος της μαχητικότητας του. Με την αφάνεια, γίνεται πιο δύσκολος στόχος και πρέπει ν' αναπτυχθεί μέσα του η αυτοπεποίθηση, ότι είναι ικανός γι' αυτό. Όσο καλύτερα παραλλάσσεται, τόσο περισσότερο βοηθιέται στην εκπλήρωση της αποστολής του. Επομένως πρέπει να είναι ικανός: (1) Να χρησιμοποιεί και να εκμεταλλεύεται την υπάρχουσα φυσική απόκρυψη κάθε μορφής. (2) Να χρησιμοποιεί έντεχνα την υπάρχουσα βλάστηση, το έδαφος και τα αντικείμενα πάνω σ' αυτό για την παραλλαγή. (3) Να γνωρίζει την κατάλληλη για την παραλλαγή χρησιμοποίηση των τεχνητών υλικών. (4) Να έχει αναπτυγμένη, ενσυνείδητη και ευφυή πειθαρχία παραλλαγής, δηλαδή να ενεργεί από μόνος του για την παραλλαγή του, σε κάθε χρόνο και τόπο, χωρίς να υπάρχει ανάγκη να διαταχθεί γι' αυτό. b. Η παραλλαγή του ιματισμού, της εξάρτυσης και του οπλισμού πρέπει να στηρίζεται στις αρχές της παραλλαγής. Έτσι: (1) Το όλο σχήμα της εμφάνισης πρέπει να μεταβάλλεται και να είναι δυσδιάκριτο στον εχθρό. Το καμπύλο σχήμα του κράνους πρέπει να διασπάται με την τοποθέτηση μικρών κλαδιών με φύλλα ή κάποια άλλη φυσική παραποίηση, που θα βοηθήσει και στην αλλοίωση του σχήματος του κεφαλιού και των ώμων. Το ατομικό δίχτυ θα βοηθήσει πολύ σ' αυτή την περίπτωση, αν και παρουσιάζει μερικές δυσκολίες στην κίνηση. Το σχήμα του γυλιού (ατομικού σακιδίου), των φυσιγγιοθηκών και του οπλισμού πρέπει να παραλλάσσεται με τη χρησιμοποίηση βλάστησης, φυλλωμάτων κτλ. (2) Η σκιά, που δημιουργείται κάτω από το κράνος, ελαττώνεται, αν τα αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν για την απόκρυψη, φτάνουν ως κάτω από το γείσο του κράνους. Για το σκοπό αυτό, χρειάζεται κατάλληλη τοποθέτηση και πρόσδεση του διχτύου, που ο ικανός στρατιώτης βρίσκει γρήγορα. Η πρόσδεση του διχτύου πρέπει να επιτρέπει την ταχεία αφαίρεση του, σε περίπτωση που, κατά την κίνηση του στρατιώτη, μπλέκεται σε κλαδιά ή κάτι άλλο. Ό,τι δημιουργεί σκιά πρέπει να παραλλάσσεται, ώστε να μεταβάλλεται η σκιά του και να μην προδίνει την ύπαρξη του. (3) Η λάμψη πρέπει να παραλλάσσεται απόλυτα γιατί προσελκύει πολύ γρήγορα το βλέμμα. Κάθε λεία και γυαλιστερή επιφάνεια πρέπει να χρωματίζεται ή να αμαυρώνεται έτσι, ώστε να εξαφανίζεται η λάμψη και η στιλπνότητα και ταυτόχρονα να προσαρμόζεται ο χρωματισμός με το περιβάλλον. Το κράνος, ο οπλισμός και τα ορειχάλκινα (μπρούτζινα) ή μεταλλικά του μέρη πρέπει να θαμπώνονται ή να βάφονται κατάλληλα. (4) Το χρώμα πρέπει να συμφωνεί με το περιβάλλον και να εναρμονίζεται μ' αυτό με τέτοιο τρόπο, που να μην τραβάει την προσοχή και το

Referências

Documentos relacionados

A melhora na função do órgão, inconsistente com a maioria dos estudos, seria explicada pela otimiza- ção do uso de medicações como resultado de uma aten- ção médica mais incisiva

Em outra situação, como, por exemplo, dian- te de um padrão histopatológico de UIP com ausência de corpo de asbesto, de curso clínico-radiológico-funcional para doença

Isto pode ser explicado pelo fato de que a LPVP é um modelo de hipertensão portal, que pode ser uma complicação da cirrose hepática, e não um modelo relação peso

Objetivo: Verificar a ocorrência da síndrome hepatopulmonar (SHP) em pacientes cirróticos candidatos a transplante de fígado; comparar as características

In the present study, the proffering of dyspnea descriptors translated from English to Brazilian Portuguese to a sample of volunteers in Brazil led to the formation of clusters

* Study carried out at the Instituto do Coração, Hospital das Clínicas, Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo – InCor/ HC-FMUSP, Heart Institute/University of São

Em nosso estudo, as cargas virais do VSR em lactentes com sibilância não inluenciou o tempo de internação hospitalar, o qual foi utilizado como marcador de gravidade

The inclusion criteria were being ≤ 12 months of age; having been admitted with a clinical diagnosis of acute bronchiolitis (based on prodromal symptoms, with wheezing, crackles,