• Nenhum resultado encontrado

Bacharelato Física e Química 1 Introdución

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Bacharelato Física e Química 1 Introdución"

Copied!
142
0
0

Texto

(1)

1. Obxectivos xerais do Bacharelato.

2. Obxectivos xerais para a Física e Química. 3. Secuenciación de contidos.

4. Como contribúe a materia á consecución das competencias? 5. Metodoloxía.

6. Medidas para a inclusión e a atención á diversidade. 7. Recursos didácticos.

8. Instrumentos para a avaliación.

Bacharelato

Física e Química 1

(2)

1. OBXECTIVOS XERAIS DO BACHARELATO

No marco da LOMCE, o Bacharelato ten como finalidade proporcionar ao alumnado formación, madureza intelectual e humana, coñecementos e habilidades que lles permitan desenvolver funcións sociais e incorporarse á vida activa con responsabilidade e competencia. Así mesmo, capacitará o alumnado para acceder á educación superior.

O Bacharelato contribuirá a desenvolver nos alumnos e as alumnas as capacidades que lles permitan:

a) Exercer a cidadanía democrática, desde unha perspectiva global, e adquirir unha conciencia cívica responsable, inspirada polos valores da Constitución Española así como polos dereitos humanos, que fomente a corresponsabilidade na construción dunha sociedade xusta e equitativa.

b) Consolidar unha madureza persoal e social que lles permita actuar de forma responsable e autónoma e desenvolver o seu espírito crítico. Prever e resolver pacificamente os conflitos persoais, familiares e sociais.

c) Fomentar a igualdade efectiva de dereitos e oportunidades entre homes e mulleres, analizar e valorar criticamente as desigualdades existentes e impulsar a igualdade real e a non discriminación das persoas con minusvalidez.

d) Afianzar os hábitos de lectura, estudo e disciplina, como condicións necesarias para o eficaz aproveitamento da aprendizaxe, e como medio de desenvolvemento persoal.

e) Dominar, tanto na súa expresión oral como escrita, a lingua castelá e, no seu caso, a lingua cooficial da súa comunidade autónoma.

f ) Expresarse con fluidez e corrección nunha ou máis linguas estranxeiras.

g) Utilizar con solvencia e responsabilidade as tecnoloxías da información e a comunicación.

h) Coñecer e valorar criticamente as realidades do mundo contemporáneo, os seus antecedentes históricos e os principais factores da súa evolución. Participar de forma solidaria no desenvolvemento e na mellora do seu contorno social.

i ) Acceder aos coñecementos científicos e tecnolóxicos fundamentais e dominar as habilidades básicas propias da modalidade elixida.

j ) Comprender os elementos e os procedementos fundamentais da investigación e dos métodos científicos. Coñecer e valorar de forma crítica a contribución da ciencia e a tecnoloxía no cambio das condicións de vida, así como afianzar a sensibilidade e o respecto cara ao medio.

k) Afianzar o espírito emprendedor con actitudes de creatividade, flexibilidade, iniciativa, traballo en equipo, confianza nun mesmo e sentido crítico.

l ) Desenvolver a sensibilidade artística e literaria, así como o criterio estético, como fontes de formación e enriquecemento cultural.

m) Utilizar a educación física e o deporte para favorecer o desenvolvemento persoal e social.

(3)

Introdución á programación de Física e Química

2. OBXECTIVOS XERAIS PARA A MATERIA DE FÍSICA E QUÍMICA

En primeiro de Bacharelato, a materia de Física e Química ten un carácter esencial-mente formal, e está enfocada a dotar o alumnado de capacidades específicas asocia-dás a esta disciplina. A base dos contidos aprendida en cuarto de ESO permitirá un enfoque máis académico neste curso.

En 1.º de Bacharelato, o estudo da Química secuenciouse en catro bloques: aspectos cuantitativos de química, reaccións químicas, transformacións enerxéticas e espontaneidade das reaccións, e química do carbono. Este último adquire especial importancia pola súa relación con outras disciplinas que tamén son obxecto de estudo en Bacharelato. O estudo da Física consolida o enfoque secuencial (cinemática, dinámica, enerxía) esbozado no segundo ciclo de ESO. O aparato matemático da Física cobra, á súa vez, unha maior relevancia neste nivel polo que convén comezar o estudo polos bloques de Química, co fin de que o alumnado poida adquirir as ferramentas necesarias proporcionadas pola materia de Matemáticas.

Non debemos esquecer que o emprego das Tecnoloxías da Información e a Comunicación merece un tratamento específico no estudo desta materia. Os estudantes de ESO e Bacharelato para os que se desenvolveu o presente currículo básico son nativos dixitais e, en consecuencia, están familiarizados coa presentación e transferencia dixital de información. O uso de aplicacións virtuais interactivas permite realizar experiencias prácticas que por razóns de infraestrutura non serían viables noutras circunstancias. Por outro lado, a posibilidade de acceder a unha gran cantidade de información implica a necesidade de clasificala segundo criterios de relevancia, o que permite desenvolver o espírito crítico dos alumnos e das alumnas. Por último, a elaboración e defensa de traballos de investigación sobre temas propostos ou de libre elección ten como obxectivo desenvolver a aprendizaxe autónoma dos alumnos e das alumnas, afondar e ampliar contidos relacionados co currículo e mellorar as súas destrezas tecnolóxicas e comunicativas.

(4)

-3. SECUENCIACIÓN DE CONTIDOS

XENERALIDADES

O desenvolvemento dos contidos no presente proxecto de Física e Química de 1.º de Bacharelato segue as directrices establecidas na actualidade polas administracións educativas. Os contidos adáptanse ás capacidades do alumnado que inicia esta etapa, e a profundidade coa que se trataron permite desenvolvelos na súa totalidade durante o curso académico.

Os contidos de cada unidade achegan ao alumnado os conceptos xerais da Física e a Química, e introducen o alumnado no método científico a través dos procedementos propostos.

A Física e a Química de 1.º de Bacharelato, seguindo o modelo da etapa anterior, estúdanse conxuntamente. Ambas as dúas disciplinas comparten algunhas características comúns, como son o método científico e a base experimental, e apóianse nos conceptos e nas técnicas das matemáticas.

De acordo coas recomendacións curriculares que establece a LOMCE no que se refire ao estudo da Física e a Química en primeiro de Bacharelato, a secuenciación do libro comeza polo estudo da Química, e continúa co da Física, unha vez que o alumnado consolidou o uso das ferramentas matemáticas necesarias. Non obstante, se algún profesor ou profesora desexa comezar a docencia desta materia polas unidades de Física, o proxecto permíteo.

Na secuenciación e desenvolvemento dos distintos contidos tivéronse en conta os seguintes criterios:

- O tratamento transversal da unidade inicial sobre a investigación científica. Aínda que se inclúe unha unidade sobre o método científico, o Sistema Internacional de Unidades, medida de magnitudes, erros na medida, etc., o profesorado debe ter en conta que estes contidos deben tratarse en todas as unidades e ao longo de todo o curso.

- O estudo da Química parte do coñecemento da natureza da materia incluíndo a exposición, seguindo a orde histórica, das leis ponderais, as fórmulas químicas e as técnicas espectrométricas de análise química; a continuación, lémbranse e amplíanse contidos que os estudantes xa coñecen de cursos anteriores, como son as relativos aos estados da materia e as reaccións químicas. Despois de explicar diversos aspectos relacionados coa termodinámica, a calor e a temperatura, abórdase o estudo dos aspectos enerxéticos e a espontaneidade das reaccións químicas, finalizando o estudo desta disciplina cos contidos relacionados coa química do carbono.

- Nos que se refire ao estudo da Física, como xa se indicou, séguese o enfoque curricular que establece a LOMCE, consolidando o enfoque secuencial (cinemática, dinámica, enerxía), esbozado no curso anterior. Non será ata segundo de Bacharelato cando se rompa con este enfoque secuencial para pasar a tratar de xeito global bloques compactos de coñecemento.

- Así, estúdanse en primeiro lugar a cinemática dos movementos rectilíneos e da súa composición e, a continuación, os movementos circulares e os aspectos cinemáticos do movemento harmónico simple. Na seguinte unidade, dedicada á dinámica, inclúese, xunto cos contidos habituais deste curso, a análise dinámica do m.h.s., cuxos aspectos enerxéticos se revisan na unidade dedicada ao traballo e a enerxía.

- Finalizamos o estudo da Física coa análise das leis da gravitación universal e de Coulomb.

(5)

Introdución á programación de Física e Química

SECUENCIACIÓN POR UNIDADES

Unidade inicial: A investigación científica

- O método científico.

- Magnitudes físicas. Sistema Internacional de Unidades. - Análise dimensional.

- Medida de magnitudes. - Erros na medida.

- Significado das ecuacións en Física e Química.

- TIC: As follas de cálculo para a resolución de problemas. - Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 1: Natureza da materia

- Clasificación da materia.

- Estudo das reaccións químicas. Leis ponderais. - Teoría atómica de Dalton.

- Lei dos volumes de combinación. - Medida de cantidades en Química. - Fórmulas químicas.

- Determinación de fórmulas químicas.

- Técnicas espectrométricas de análise química. - TIC: Condicionais en follas de cálculo.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 2: Estados da materia

- Os estados de agregación da materia. - Leis dos gases.

- Ecuación de estado dun gas ideal. - Os gases reais.

- A teoría cinético-molecular (TCM). - Disolucións.

- Concentración dunha disolución. - Preparación de disolucións.

- Propiedades coligativas das disolucións. - TIC: Laboratorios virtuais: Química. - Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 3: Reaccións químicas e sociedade

- Ecuacións químicas.

- Estequiometría das reaccións químicas. - Cálculos estequiométricos.

- Rendemento dunha reacción. - Reaccións consecutivas.

- Reactivo común nunha mestura. - Reaccións en disolución acuosa.

- Procesos industriais e substancias de interese. - Procesos metalúrxicos.

(6)

-- Reaccións químicas e novos materiais. - Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 4: Termodinámica. Calor e temperatura

- Enerxía térmica, calor e temperatura. - Termodinámica.

- Primeiro principio da termodinámica.

- Enerxía interna e os cambios que experimenta. - Relación entre ∆U e H.

- Segundo principio da termodinámica. - Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 5: Aspectos enerxéticos e espontaneidade das reaccións químicas

- A enerxía nas reaccións químicas. - Calor e entalpía de reacción.

- Medida da entalpía de reacción. Lei de Hess. - Entalpías de formación e entalpía de reacción. - Enerxía de enlace e entalpía de reacción. - Espontaneidade das reaccións químicas. - Reaccións de combustión.

- Combustibles fósiles e ambiente. - O papel do CO2 na atmosfera.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 6: A química do carbono

- Clasificación das substancias con carbono. - O átomo de carbono.

- Grupos funcionais e series homólogas. - Regras xerais de formulación e nomenclatura. - Hidrocarburos.

- O petróleo e os seus derivados. - O gas natural.

- Outros compostos do carbono. - Isomería.

- Formas alotrópicas do carbono.

- Reaccións de interese no nivel biolóxico. - TIC: Visualización de moléculas.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 7: Cinemática. Movementos rectilíneos e a súa composición

- Relatividade do movemento. - Posición e desprazamento. - Traxectoria e espazo percorrido. - Cambios de posición: velocidade. - Cambios de velocidade: aceleración.

(7)

Introdución á programación de Física e Química - Composición de movementos rectilíneos.

- TIC: patróns de ecuacións.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 8: Cinemática. Movementos circulares e oscilatorios

- Magnitudes cinemáticas angulares. - Movemento circular uniforme, m.c.u.

- Movemento circular uniformemente acelerado, m.c.u.a. - Movemento harmónico simple.

- TIC: Mapas conceptuais.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 9: Dinámica. As forzas e os seus efectos

- As forzas como medida das interaccións. - Principios da dinámica.

- Cantidade de movemento ou momento lineal. - Dinámica dalgúns movementos.

- Estudo dinámico de situacións cotiás. - TIC: Laboratorios virtuais: Física.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 10: Traballo e enerxía

- Traballo mecánico. - Enerxía cinética. - Enerxía potencial.

- Conservación da enerxía.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 11: A lei da gravitación universal

- De Platón a Newton.

- As leis de Kepler do movemento planetario. - Lei da gravitación universal.

- Carácter central da forza gravitacional. - Aplicación da lei da gravitación universal. - TIC: Simuladores astronómicos.

- Estratexias de resolución de problemas.

Unidade 12: A lei de Coulomb

- Fenómenos eléctricos.

- Forza eléctrica entre corpos cargados. - Carácter vectorial da forza eléctrica. - Traballo, enerxía e potencial eléctricos. - Natureza eléctrica da materia.

- Forza eléctrica e forza gravitatoria. - Estratexias de resolución de problemas.

Prácticas de laboratorio

- Precipitación e filtración.

(8)

-- Destilación. - Cristalización.

- Acidez e basicidade dun medio acuoso. - Obtención de hidróxeno.

- Electrólise dunha disolución. - Manexo do calorímetro. - Estudo do m.r.u.a. - O tiro horizontal. - O oscilador harmónico. - A lei de Hooke. - O coeficiente de rozamento. - Conservación da enerxía. - Propiedades do péndulo simple.

Formulación

- Capacidade de combinación. - Normas xerais.

- Substancias simples.

- Compostos binarios do osíxeno. - Compostos binarios do hidróxeno. - Outras combinacións binarias. - Oxiácidos.

- Oxisales. - Sales ácidos. - Hidróxidos.

(9)

Introdución á programación de Física e Química

4. COMO CONTRIBÚE A MATERIA Á CONSECUCIÓN DAS COMPETENCIAS?

Tal e como se describe na LOMCE, todas as áreas ou materias do currículo deben participar no desenvolvemento das distintas competencias do alumnado. Estas, de acordo coas especificacións da lei, son:

1.º Comunicación lingüística.

2.º Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía. 3.º Competencia dixital.

4.º Aprender a aprender.

5.º Competencias sociais e cívicas.

6.º Sentido de iniciativa e espírito emprendedor. 7.º Conciencia e expresións culturais.

No proxecto de Física e Química para 1.º de Bacharelato, tal e como suxire a lei, potenciouse o desenvolvemento das competencias de comunicación lingüística, competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía; ademais, para alcanzar unha adquisición eficaz das competencias e a súa integración efectiva no currículo, incluíronse actividades de aprendizaxe integradas que permitirán ao alumnado avanzar cara aos resultados de aprendizaxe de máis dunha competencia ao mesmo tempo. Para valoralos, utilizaranse os estándares de aprendizaxe avaliables, como elementos de maior concreción, observables e medibles, poñeranse en relación coas competencias clave, permitindo graduar o rendemento ou o desempeño alcanzado en cada unha delas.

A materia de Física e Química utiliza unha terminoloxía formal que permitirá ao alumnado incorporar esta linguaxe ao seu vocabulario, e utilizalo nos momentos adecuados coa suficiente propiedade. Así mesmo, a comunicación dos resultados de investigacións e outros traballos que realicen favorece o desenvolvemento da

competencia en comunicación lingüística.

A competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía son as competencias fundamentais da materia. Para desenvolver esta competencia, o alumnado aplicará estratexias para definir problemas, resolvelos, deseñar pequenas investigacións, elaborar solucións, analizar resultados, etc. Estas competencias son, polo tanto, as máis traballadas na materia.

A competencia dixital fomenta a capacidade de buscar, seleccionar e utilizar información en medios dixitais, ademais de permitir que o alumnado se familiarice cos diferentes códigos, formatos e linguaxes nos que se presenta a información científica (datos estatísticos, representacións gráficas, modelos xeométricos...). A utilización das tecnoloxías da información e a comunicación na aprendizaxe das ciencias para comunicarse, solicitar información, retroalimentala, simular e visualizar situacións, para a obtención e o tratamento de datos, etc., é un recurso útil no campo da física e a química que contribúe a mostrar unha visión actualizada da actividade científica. A adquisición da competencia de aprender a aprender fundaméntase nesta materia no carácter instrumental de moitos dos coñecementos científicos. Ao mesmo tempo, operar con modelos teóricos fomenta a imaxinación, a análise, as dotes de observación, a iniciativa, a creatividade e o espírito crítico, o que favorece a aprendizaxe autónoma. Ademais, ao ser unha materia progresiva, o alumnado adquire a capacidade de relacionar os contidos aprendidos durante anteriores etapas co que vai ver no presente curso e no próximo.

Esta materia favorece o traballo de laboratorio, onde se fomenta o desenvolvemento de actitudes como a cooperación, a solidariedade e o respecto cara ás opinións dos demais, o que contribúe á adquisición das competencias sociais e cívicas. Así

(10)

-mesmo, o coñecemento científico é unha parte fundamental da cultura cidadá que sensibiliza dos posibles riscos da ciencia e a tecnoloxía e permite formar unha opinión fundamentada en feitos e datos reais sobreo avance científico e tecnolóxico.

O sentido de iniciativa e espírito emprendedor é básico á hora de levar a cabo o método científico de forma rigorosa e eficaz, seguindo a consecución de pasos desde a formulación dunha hipótese ata a obtención de conclusións. É necesaria a elección de recursos, a planificación da metodoloxía, a resolución de problemas e a revisión permanente de resultados. Isto fomenta a iniciativa persoal e a motivación por un traballo organizado e con iniciativas propias.

A elaboración de modelos que representen aspectos da Física e a Química, o uso de fotografías que representen e exemplifiquen os contidos teóricos, etc., son exemplos dalgunhas das habilidades plásticas que se empregan no traballo da Física e Química de 1.º de Bacharelato, o cal contribúe ao desenvolvemento da conciencia e

expresións culturais, ao fomentarse a sensibilidade e a capacidade estética e de representación do alumnado.

(11)

Introdución á programación de Física e Química

5. METODOLOXÍA

A metodoloxía didáctica no Bacharelato debe favorecer a capacidade do alumnado para aprender por si mesmo, para traballar en equipo e para aplicar os métodos apropiados de investigación, e tamén debe subliñar a relación dos aspectos teóricos das materias coas súas aplicacións prácticas.

En Bacharelato, a relativa especialización das materias determina que a metodoloxía didáctica estea fortemente condicionada polo compoñente epistemolóxico de cada materia e polas esixencias do tipo de coñecemento propio de cada unha.

Ademais, a finalidade propedéutica e orientadora da etapa esixe o traballo con metodoloxías específicas e que estas comporten un importante grao de rigor científico e de desenvolvemento de capacidades intelectuais de certo nivel (analíticas, explicativas e interpretativas).

CRITERIOS METODOLÓXICOS

En relación co exposto anteriormente, a proposta didáctica de Física e Química elaborouse de acordo cos criterios metodolóxicos seguintes:

- Adaptación ás características do alumnado de Bacharelato, ofrecendo actividades diversificadas de acordo coas capacidades intelectuais propias da etapa.

- Autonomía: facilitar a capacidade do alumnado para aprender por si mesmo. - Actividade: fomentar a participación do alumnado na dinámica xeral da aula,

combinando estratexias que propicien a individualización con outras que fomenten a socialización.

- Motivación: procurar espertar o interese do alumnado pola aprendizaxe que se lle propón.

- Integración e interdisciplinariedade: presentar os contidos cunha estrutura clara, formulando as interrelacións entre os propios da Física e a Química e os doutras disciplinas doutras áreas.

- Rigor científico e desenvolvemento de capacidades intelectuais de certo nivel (analíticas, explicativas e interpretativas).

- Funcionalidade: fomentar a proxección práctica dos contidos e a súa aplicación ao contorno, co fin de asegurar a funcionalidade das aprendizaxes en dous sentidos: o desenvolvemento de capacidades para ulteriores adquisicións e a súa aplicación na vida cotiá.

- Variedade na metodoloxía, dado que o alumnado aprende a partir de fórmulas moi diversas.

ESTRATEXIAS DIDÁCTICAS

A forma de conseguir estes obxectivos queda, en cada caso, a xuízo do profesorado, en consonancia co propio carácter, a concepción do ensino e as características do seu alumnado.

Non obstante, resulta conveniente utilizar estratexias didácticas variadas, que combinen, do xeito en que cada un considere máis apropiada, as estratexias expositivas, acompañadas de actividades de aplicación e as estratexias de indagación.

As estratexias expositivas

Presentan ao alumnado, oralmente ou mediante textos, un coñecemento xa elaborado que debe asimilar. Resultan axeitadas para as formulacións

(12)

-introdutorias e panorámicas e para ensinar feitos e conceptos; especialmente aqueles máis abstractos e teóricos, que dificilmente o alumnado pode alcanzar só con axudas indirectas.

Non obstante, resulta moi conveniente que esta estratexia se acompañe da realización polo alumnado de actividades ou traballos complementarios de aplicación ou indagación, que posibiliten o engarzamento dos novos coñecementos cos que xa posúe.

As estratexias de indagación

Presentan ao alumnado unha serie de materiais en bruto que debe estruturar, seguindo unhas pautas de actuación. Trátase de enfrontalo a situacións problemáticas nas que debe poñer en práctica, e utilizar reflexivamente, conceptos, procedementos e actitudes, para así adquirilos de forma consistente. O emprego destas estratexias está máis relacionado coa aprendizaxe de procedementos, aínda que estes levan consigo á súa vez a adquisición de conceptos, dado que tratan de poñer o alumnado en situacións que fomenten a súa reflexión e poñan en xogo as súas ideas e conceptos. Tamén son moi útiles para a aprendizaxe e o desenvolvemento de hábitos, actitudes e valores.

As técnicas didácticas en que poden traducirse estas estratexias son moi diversas. Entre elas destacamos, polo seu interese, as seguintes:

- As tarefas sen unha solución clara e pechada, nas que as distintas opcións son igualmente posibles e válidas. O alumnado reflexiona sobre a complexidade dos problemas humanos e sociais, sobre o carácter relativo e imperfecto das solucións achegadas para eles e sobre a natureza provisional do coñecemento humano.

- Os proxectos de investigación, estudos ou traballos. Habitúan o alumnado a afrontar e a resolver problemas con certa autonomía, a considerar preguntas, e a adquirir experiencia na busca e a consulta autónoma. Ademais, facilítanlle unha experiencia valiosa sobre o traballo dos especialistas na materia e o coñecemento científico.

- As prácticas de laboratorio e as actividades TIC. O alumnado adquire unha visión máis práctica e interdisciplinara da materia, aprende a desenvolverse noutros ámbitos distintos ao da aula, e fomenta a súa autonomía e criterios de elección.

AS ACTIVIDADES DIDÁCTICAS

En calquera das estratexias didácticas adoptadas é esencial a realización de actividades por parte do alumnado, posto que cumpren os obxectivos seguintes: - Afianzan a comprensión dos conceptos e permiten ao profesorado comprobalo. - Son a base para o traballo cos procedementos característicos do método

científico.

- Permiten dar unha dimensión práctica aos conceptos.

- Fomentan actitudes que axudan á formación humana do alumnado.

Criterios para a selección das actividades

Tanto no libro de texto como na web propóñense actividades de diverso tipo para cuxa selección se seguiron os criterios seguintes:

(13)

Introdución á programación de Física e Química - Que proporcionen situacións de aprendizaxe que esixan unha intensa

actividade mental e leven a reflexionar e a xustificar as afirmacións ou as actuacións.

- Que estean perfectamente interrelacionadas cos contidos teóricos.

- Que teñan unha formulación clara, para que o alumnado entenda sen dificultade o que debe facer.

- Que sexan variadas e permitan afianzar os conceptos; traballar os procedementos (textos, imaxes, gráficos, mapas), desenvolver actitudes que colaboren á formación humana e atender á diversidade na aula (teñen distinto grao de dificultade).

- Que dean unha proxección práctica aos contidos, aplicando os coñecementos á realidade.

- Que sexan motivadoras e conecten cos intereses do alumnado, por referirse a temas actuais ou relacionados co seu contorno.

Tipos de actividades

Sobre a base destes criterios, as actividades programadas responden a unha tipoloxía variada que se encadra dentro das categorías seguintes:

Actividades de ensinanza-aprendizaxe. A esta tipoloxía responde unha parte

importante das actividades formuladas no libro de texto. Atópanse nos apartados seguintes:

- En cada unha das epígrafes en que se estruturan as unidades didácticas propóñense actividades ao fío dos contidos estudados. Son, xeralmente, de localización, afianzamento, análise, interpretación e ampliación de conceptos. - Ao final de cada unidade didáctica propóñense actividades de definición,

afianzamento e síntese de contidos.

Actividades de aplicación dos contidos teóricos á realidade e ao contorno do

alumnado. Este tipo de actividades, nuns casos, refírense a un apartado concreto do tema e, polo tanto, inclúense entre as actividades formuladas ao fío da exposición teórica; noutros casos, preséntanse como interpretación de experiencias, ou ben como traballos de campo ou de indagación.

Actividades encamiñadas a fomentar a concienciación, o debate, o xuízo

crítico, a tolerancia, a solidariedade, etc.

Actividades relacionadas coa independencia e a cooperación. Estas

actividades son aquelas que se realizan tanto dentro como fóra da aula, e focalízanse máis na resolución de tarefas tanto con métodos individuais como grupais; é o caso das prácticas de laboratorio, os exercicios de busca de información que non está reflectida no libro do alumnado, etc.

Por outra parte, as actividades programadas presentan diversos niveis de difi-cultade. Desta maneira permiten dar resposta á diversidade do alumnado, posto que poden seleccionarse aquelas máis acordes co seu estilo de aprendizaxe e cos seus intereses.

O nivel de dificultade pode apreciarse no propio enunciado da actividade: localiza, define, analiza, compara, comenta, consulta, descubre, recolle información, sintetiza, aplica,calcula, etc. A maioría corresponde a un nivel de dificultade medio ou medio-alto, o máis apropiado para un curso de Bacharelato.

A corrección das actividades fomenta a participación do alumnado na clase, aclara dúbidas e permite ao profesorado coñecer, de forma case inmediata, o grao de asimilación dos conceptos teóricos, o nivel co que se manexan os procedementos e os hábitos de traballo.

(14)

-6. MEDIDAS PARA A INCLUSIÓN E A ATENCIÓN DA DIVERSIDADE

Un dos principios básicos que debe ter en conta a intervención educativa é o da individualización, consistente en que o sistema educativo ofreza a cada alumno e alumna a axuda pedagóxica que este necesite en función das súas motivacións, intereses e capacidades de aprendizaxe. Xorde diso a necesidade de atender esta diversidade. No Bacharelato, etapa na que as diferenzas persoais en capacidades específicas, motivación e intereses adoitan estar bastante definidas, a organización do ensino permite que os propios estudantes resolvan esta diversidade mediante a elección de modalidades e optativas. Non obstante, é conveniente dar resposta, xa desde as mesmas materias, a un feito constatable: a diversidade de intereses, motivacións, capacidades e estilos de aprendizaxe que os estudantes manifestan. Daquela cómpre ter en conta os estilos diferentes de aprendizaxe dos estudantes e adoptar as medidas oportunas para afrontar esta diversidade. Hai estudantes reflexivos (detéñense na análise dun problema) e estudantes impulsivos (responden moi rapidamente); estudantes analíticos (pasan lentamente das partes ao todo) e estudantes sintéticos (abordan o tema desde a globalidade); uns traballan durante períodos longos e outros precisan descansos; algúns necesitan ser reforzados continuamente e outros non; hainos que prefiren traballar sós e hainos que prefiren traballar en pequeno ou gran grupo.

Dar resposta a esta diversidade non é tarefa doada, pero si necesaria, pois a intención última de todo proceso educativo é lograr que os estudantes alcancen os obxectivos propostos.

Como actividades de detección de coñecementos previos suxerimos:

- Debate e actividade pregunta-resposta sobre o tema introducido polo profesor ou profesora, co fin de facilitar unha idea precisa sobre de onde se parte.

- Repaso das nocións xa vistas con anterioridade e consideradas necesarias para a comprensión da unidade, tomando nota das lagoas ou dificultades detectadas. - Introdución de cada aspecto lingüístico, sempre que iso sexa posible, mediante as

semellanzas coa lingua propia do alumno e alumna. Como actividades de consolidación suxerimos:

- Realización de exercicios apropiados e todo o abundantes e variados que sexa preciso, co fin de afianzar os contidos lingüísticos, culturais e léxicos traballados na unidade.

Esta variedade de exercicios cumpre, así mesmo, a finalidade que perseguimos. Coas actividades de recuperación-ampliación, atendemos non só os alumnos e alumnas que presentan problemas no proceso de aprendizaxe, senón tamén aqueles que acadaron no tempo previsto os obxectivos propostos.

As distintas formas de agrupamento dos estudantes e a súa distribución na aula inflúen, sen dúbida, en todo o proceso. Entendendo o proceso educativo como un desenvolvemento comunicativo, é de grande importancia ter en conta o traballo en grupo, recurso que se aplicará en función das actividades que se vaian realizar –con-cretamente, por exemplo, nos procesos de análise e comentario de textos–, pois consideramos que a posta en común de conceptos e ideas individuais xera unha dinámica creativa e de interese nos estudantes.

Concederase, non obstante, grande importancia noutras actividades ao traballo persoal e individual; en concreto, aplicarase nas actividades de síntese/resumo e nas de consolidación, así como nas de recuperación e ampliación.

Debemos acometer, polo tanto, o tratamento da diversidade no Bacharelato desde dúas vías:

(15)

Introdución á programación de Física e Química I. A atención á diversidade na programación dos contidos, presentándoos en dúas

fases: a información xeral e a información básica, que se tratará mediante esquemas, resumos, paradigmas, etc.

II. A atención á diversidade na programación das actividades. As actividades constitúen un excelente instrumento de atención ás diferenzas individuais dos estudantes. A variedade e a abundancia de actividades con distinto nivel de dificultade permiten a adaptación, como dixemos, ás diversas capacidades, intereses e motivacións.

(16)

-7. RECURSOS DIDÁCTICOS

Suxerimos a utilización dos materiais seguintes:

- Libro do alumnado para 1.º de Física e Química de Bacharelato.

- Web do alumnado para 1.º de Física e Química de Bacharelato; esta web inclúe:

- Recursos xerais que poden utilizarse ao longo do curso: glosario, conversor de unidades, táboa periódica interactiva, programa de axuste de ecuacións químicas, etc.

- Recursos para cada unidade, con contidos de repaso, actividades, proxectos de traballo, vídeos, animacións e presentacións, autoavaliacións, comentarios de textos científicos, problemas guiados, autoavaliacións inicial e final, resumos e enlaces a programas para xerar contidos.

- Web do profesorado para 1.º de Física e Química de Bacharelato. Esta web,

ademais de ofrecer todos os recursos incluídos na web do alumnado, inclúe outros expresamente destinados aos docentes, como o solucionario de todas as actividades propostas no libro do alumnado, bibliografía comentada, direccións de Internet comentadas e diversas ferramentas dixitais para o exercicio da actividade docente.

(17)

Introdución á programación de Física e Química

8. INSTRUMENTOS PARA A AVALIACIÓN

Na programación, debe fixarse como se vai avaliar o alumnado; é dicir, o tipo de instrumentos de avaliación que se van utilizar. Os sistemas de avaliación son múltiples, pero en calquera caso, nos instrumentos que se deseñen, deberán estar presentes as actividades seguintes:

- Actividades de tipo conceptual. Nelas os alumnos e as alumnas irán substituíndo de forma progresiva as súas ideas previas polas desenvolvidas na clase.

- Actividades que resalten os aspectos de tipo metodolóxico. Por exemplo, deseños experimentais, análise de resultados, formulacións cualitativas, resolución de problemas, etc.

- Actividades onde se resalte a conexión entre a ciencia, a tecnoloxía, a

sociedade e o ambiente. Por exemplo, aquelas que xorden da aplicación á vida

cotiá dos contidos desenvolvidos en clase.

En canto ao «formato» das actividades, pódense utilizar as seguintes: - Actividades de composición.

- Actividades de libro aberto. - Actividades orais.

- Rúbricas.

- Probas obxectivas tipo test.

- Probas obxectivas escritas: cuestións nas que hai que xustificar as respostas ou/e resolución de exercicios e problemas.

- Traballos de investigación, caderno de laboratorio, caderno de clase, rúbricas, dianas, etc.

Cada instrumento de avaliación debe ter distinto peso á hora da cualificación final, para o que haberá que valorar, dos devanditos instrumentos, a súa fiabilidade, obxectividade, representatividade, a súa adecuación ao contexto do alumnado, etc.

9. CRITERIOS DE AVALIACIÓN

A avaliación podémola entender como un proceso de medición que permite, tanto o alumno como o profesor emitir xuízos acerca da intensidade e calidade dos cambios operados relativos a aprendizaxe da materia e tomar decisións para reconduci-lo proceso educativo, se é preciso.

A avaliación dos contidos conceptuais e procedementais farase en función dos obxectivos recollidos nas distintas unidades didácticas que compoñen a presente programación. Polo que respecta os obxectivos actitudinais, que non son específicos dunha unidade determinada, a continuación detállanse os mesmos:

1. Valorar o coñecemento científico como un proceso de construción ligado ás características e necesidades da sociedade en cada momento histórico e sometido a evolución e revisión continua.

2. Interese pola observación da realidade, a súa interpretación a través de ideas científicas explicativas e a confrontación destas con feitos experimentais.

3. Valorar a importancia do rigor e da precisión na interpretación de resultados e na formulación de hipóteses, modelos e teorías.

4. Aprecia-la importancia do uso de modelos e a súa validez limitada. 5. Valorar o uso correcto da linguaxe oral e escrita.

(18)

-6. Interesarse pola realización correcta dos distintos traballos e actividades. 7. Interesarse por cumpri-las normas de utilización de substancias, aparatos e

instrumentos.

8. Cooperar responsablemente no traballo en equipo e na axeitada utilización colectiva de medios materiais.

9. Mostrar unha actitude receptiva e dialogante ante os puntos de vista doutros compa eiros.

10. Valorar a importancia da pulcritude e o orde na realización de todos os traballos, tanto propios como alleos.

11. Adoptar unha actitude crítica fronte a diferentes informacións valorando o seu rigor.

12. Mostrarse sensibles diante de factores que producen alteracións sobre o medio ambiente.

13. Corresponzabilizarse na utilización axeitada dos recursos naturais e na conservación do medio ambiente.

14. Valorar a transcendencia do coñecemento xerado pola investigación física e química na mellora das condicións de vida das persoas.

15. Participar activamente no desenvolvemento da clase.

Os exames son instrumentos de recollida de información e ademais son o reflexo do que o seminario considera importante. Os exames deben ser deseñados de maneira que contribúan o proceso de aprendizaxe, aproveitando a desexable situación de motivación na que se debe atopa-lo alumnado. Así mesmo, deben ser corrixidos rapidamente, indicando os erros producidos para que o alumno coñeza exactamente os seus fallos.

Farase polo menos un exame por avaliación.

Ademais do citado anteriormente teranse en conta as notas de clase e en ocasións farase unha ou varias probas sorpresa, que nunca superarán a duración de media hora cada unha e que suporía dun 10 a un 15% da nota da avaliación, feito que se lle comunicará previamente ao alumnado.

Tamén será necesario ter superada unha proba de formulación inorgánica (ter correctos o 75% dos exercicios propostos) para aproba-la materia. O longo da primeira avaliación, o alumnado disporá de tres oportunidades para logralo.

Para aproba-la avaliación será preciso obter un mínimo de 5 puntos, tendo en conta todas as probas que se fagan. Haberá un exame de recuperación para os que non superen esta nota. Na terceira avaliación este exame de recuperación estará incluído no exame final.

Para determina-la nota media da asignatura será preciso que a nota mínima de calquera das avaliacións non sexa inferior a 4 puntos e obter unha nota media cun valor igual ou superior a 5 puntos.

Para o alumnado que non aprobe a materia por avaliacións, haberá un exame final en xuño, o que deberán presentarse os que teñan suspensas a Física, a Química ou ambas as dúas, sendo o exame da/s parte/s correspondentes.

Os que teñan que presentarse a recuperar toda a asignatura deberán aprobar tanto a parte de Física como a de Química.

O exame de setembro terá carácter global, avaliará toda a materia impartida no curso. Para aprobalo é preciso acada-la nota global de cinco e amosar un mínimo de coñecementos en Física e en Química.

(19)

DESCRITORES

COMPETENCIA INDICADORES DESCRITORES

Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía

Coidado do ámbito natural e dos seres vivos

- Interactuar co ámbito natural de xeito respectuoso.

- Comprometerse co uso responsable dos recursos naturais para promover un desenvolvemento sostible.

- Respectar e preservar a vida dos seres vivos do seu ámbito. - Tomar conciencia dos cambios

producidos polo ser humano no ámbito natural e as repercusións para a vida futura.

Vida saudable

- Desenvolver e promover hábitos de vida saudable en canto á alimentación e ao exercicio físico.

- Xerar criterios persoais sobre a visión social da estética do corpo humano fronte ao coidado

saudable deste.

A ciencia no día a día - Recoñecer a importancia da ciencia na nosa vida cotiá. - Aplicar métodos científicos

rigorosos para mellorar a comprensión da realidade circundante en distintos ámbitos (biolóxico, xeolóxico, físico, químico, tecnolóxico, xeográfico...).

- Manexar os coñecementos sobre

ciencia e tecnoloxía para

solucionar problemas,

comprender o que acontece ao noso redor e responder a preguntas.

Bacharelato

(20)

Manexo de elementos matemáticos

operacións, magnitudes,

porcentaxes, proporcións, formas xeométricas, criterios de medición e codificación numérica, etc. - Comprender e interpretar a información presentada en formato gráfico.

- Expresarse con propiedade na linguaxe matemática. Razoamento lóxico e resolución de problemas - Organizar a información utilizando procedementos matemáticos. - Resolver problemas seleccionando os datos e as estratexias apropiadas.

- Aplicar estratexias de resolución de problemas a situacións da vida cotiá.

Comunicación lingüística

Comprensión: oral e escrita

- Comprender o sentido dos textos escritos e orais.

- Manter unha actitude favorable cara á lectura.

Expresión: oral e escrita

- Expresarse oralmente con corrección, adecuación e coherencia.

- Utilizar o vocabulario adecuado, as estruturas lingüísticas e as normas ortográficas e

gramaticais para elaborar textos escritos e orais.

- Compoñer distintos tipos de textos creativamente con sentido literario.

Normas de comunicación

- Respectar as normas de comunicación en calquera contexto: quenda de palabra, escoita atenta ao interlocutor... - Manexar elementos de

comunicación non verbal, ou en diferentes rexistros, nas diversas situacións comunicativas.

Comunicación noutras linguas

- Entender o contexto sociocultural da lingua, así como a súa

historia para un mellor uso desta. - Manter conversacións noutras

linguas sobre temas cotiáns en distintos contextos.

- Utilizar os coñecementos sobre a lingua para buscar información e

(21)

- Producir textos escritos de diversa complexidade para o seu uso en situacións cotiás ou de materias diversas.

Competencia dixital

Tecnoloxías da información

- Empregar distintas fontes para a busca de información.

- Seleccionar o uso das distintas fontes segundo a súa fiabilidade. - Elaborar e facer publicidade de

información propia derivada de información obtida a través de medios tecnolóxicos.

Comunicación audiovisual

- Utilizar as distintas canles de comunicación audiovisual para transmitir informacións diversas. - Comprender as mensaxes que

veñen dos medios de comunicación.

Utilización de ferramentas dixitais

- Manexar ferramentas dixitais para a construción de

coñecemento.

- Actualizar o uso das novas tecnoloxías para mellorar o traballo e facilitar a vida diaria. - Aplicar criterios éticos no uso das

tecnoloxías. Conciencia e expresións culturais Respecto polas manifestacións culturais propias e alleas

- Mostrar respecto cara ao patrimonio cultural mundial nas súas distintas vertentes

(artístico-literaria, etnográfica, científico-técnica...), e cara ás persoas que contribuíron ao seu desenvolvemento.

- Valorar a interculturalidade como unha fonte de riqueza persoal e cultural.

- Apreciar os valores culturais do patrimonio natural e da evolución do pensamento científico.

Expresión cultural e artística

- Expresar sentimentos e emocións desde códigos artísticos.

- Apreciar a beleza das expresións artísticas e das manifestacións de creatividade e gusto pola estética no ámbito cotián. - Elaborar traballos e

presentacións con sentido estético.

(22)

Competencias sociais e cívicas

Educación cívica e constitucional

realidade histórica a partir de distintas fontes, e identificar as implicacións que ten vivir nun Estado social e democrático de dereito referendado por unha constitución.

- Aplicar dereitos e deberes da convivencia cidadá no contexto da escola.

Relación cos demais

- Desenvolver capacidade de diálogo cos demais en situacións de convivencia e traballo e para a resolución de conflitos.

- Mostrar dispoñibilidade para a participación activa en ámbitos de participación establecidos. - Recoñecer riqueza na

diversidade de opinións e ideas.

Compromiso social

- Aprender a comportarse desde o coñecemento dos distintos valores.

- Concibir unha escala de valores propia e actuar conforme a ela. - Evidenciar preocupación polos máis desfavorecidos e respecto aos distintos ritmos e

potencialidades.

- Involucrarse ou promover accións cun fin social.

Sentido de iniciativa e espírito emprendedor

Autonomía persoal

- Optimizar recursos persoais apoiándose nas fortalezas propias.

- Asumir as responsabilidades encomendadas e dar conta delas.

- Ser constante no traballo superando as dificultades.

- Dirimir a necesidade de axuda en función da dificultade da tarefa.

Liderado - Xestionar o traballo do grupo

coordinando tarefas e tempos. - Contaxiar entusiasmo pola tarefa

e confianza nas posibilidades de alcanzar obxectivos.

- Darlle prioridade á consecución de obxectivos de grupo sobre intereses persoais.

(23)

Creatividade

- Xerar novas e diverxentes posibilidades desde

coñecementos previos do tema. - Configurar unha visión de futuro

realista e ambiciosa. - Encontrar posibilidades no

ámbito que outros non aprecian.

Emprendemento

- Optimizar o uso de recursos materiais e persoais para a consecución de obxectivos. - Mostrar iniciativa persoal para

iniciar ou promover accións novas.

- Asumir riscos no

desenvolvemento das tarefas ou dos proxectos.

- Actuar con responsabilidade social e sentido ético no traballo.

Aprender a aprender

Perfil de aprendiz

- Identificar potencialidades persoais como aprendiz: estilos de aprendizaxe, intelixencias múltiples, funcións executivas... - Xestionar os recursos e as

motivacións persoais en favor da aprendizaxe.

- Xerar estratexias para aprender en distintos contextos de

aprendizaxe.

Ferramentas para estimular o pensamento

- Aplicar estratexias para a mellora do pensamento creativo, crítico, emocional, interdependente... - Desenvolver estratexias que

favorezan a comprensión rigorosa dos contidos

Planificación e avaliación da aprendizaxe

- Planificar os recursos necesarios e os pasos que hai que realizar no proceso de aprendizaxe. - Seguir os pasos establecidos e

tomar decisións sobre os pasos seguintes en función dos resultados intermedios. - Avaliar a consecución de

obxectivos de aprendizaxe. - Tomar conciencia dos procesos

(24)

1. Presentación da unidade 2. Temporalización

3. Obxectivos didácticos

4. Contidos da unidade/Criterios de avaliación/Estándares de aprendizaxe avaliables/Competencias clave

5. Competencias clave: Descritores e Desempeños 6. Recursos

7. Medidas para a inclusión e a atención á diversidade

Física e Química 1

Programación

Unidade

Inicial

(25)

1º BACHARELATO FÍSICA E QUÍMICA Unidade Inicial

1. PRESENTACIÓN DA UNIDADE Título

A investigación científica

Descrición da unidade

Nesta unidade introduciremos o alumnado na linguaxe rigorosa da ciencia e nas técnicas de investigación que aseguren a validez das conclusións que se obteñen. Ademais,

diferenciaremos os tipos de magnitudes físicas que hai, como se miden e os erros que se cometen durante este proceso. Por último, explicaremos o significado das ecuacións utilizadas en Física e Química.

Debemos destacar o carácter transversal desta unidade durante o resto do curso, xa que é a que achegará os coñecementos necesarios para a resolución de problemas e o uso de distintas ferramentas para a investigación e o desenvolvemento de acontecementos importantes, tanto en Física como en Química.

En primeiro lugar, explicaremos as etapas do método científico como xeito correcto de traballo na ciencia. Definiremos as súas etapas e aprenderemos a recoñecelas en textos científicos. Expoñeremos o significado de magnitude física e diferenciaremos entre magnitudes derivadas e fundamentais. Ademais, identificaremos as unidades de medida no Sistema sistema

Internacional de Unidades internacional e lembraremos outros sistemas tamén moi utilizados. Continuaremos coa medida de magnitudes, tanto de forma directa como indirecta, e

coñeceremos o tipo de erros que se producen durante estes procedementos. Veremos como se calculan e como se expresan as medidas de xeito numérico.

Por último, relacionaremos as magnitudes das ecuacións físicas e faremos as súas

representacións gráficas para comprender o seu significado. É importante resaltar, na última parte da unidade, a exposición sobre o uso das follas de cálculo para a resolución de

problemas (dentro dos obxectivos para o uso das TIC), e das estratexias que nos axudan a dar os primeiros pasos para resolver correctamente os problemas.

2. TEMPORALIZACIÓN

Para esta unidade utilizarase un total de 4 sesións; pódense corresponder coa segunda semana de setembro.

3. OBXECTIVOS DIDÁCTICOS

- Recoñecer a importancia do método científico e saber/xustificar/asimiliar que é o único mecanismo fiable para coñecer a natureza.

- Definir o concepto de magnitude física e resaltar a importancia que posúe na ciencia como primeiro paso na cuantificación da natureza.

- Asimilar o concepto de medida e coñecer as formas de realizar as directas e indirectas. - Explicar os erros nas medidas, a que son debidos e de que tipo son os que se poden

presentar.

- Diferenciar entre ecuacións físicas e químicas e saber relacionar a dependencia entre magnitudes coa súa correspondente ecuación.

- Comprender, usar e adaptar as Tecnoloxías da Información e da Comunicación ao estudo dos fenómenos físicos e químicos.

(26)

-4. CONTIDOS DA UNIDADE / CRITERIOS DE AVALIACIÓN / ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE AVALIABLES / COMPETENCIAS CLAVE

Competencias clave (CC): comunicación lingüística (CCL), competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía (CMCT), competencia dixital (CD), aprender a aprender (CAA), competencias sociais e cívicas (CSC), sentido de iniciativa e espírito emprendedor (SIEP) e conciencia e expresións culturais (CEC).

Contidos Criterios de avaliación Estándares de aprendizaxe avaliables CC O método científico: - A orixe da ciencia. - Como traballan os científicos? - Visións inadecuadas da ciencia.

Magnitudes físicas. Sistema Internacional de Unidades: - Magnitudes físicas. - Unidades. - Sistema Internacional de Unidades. - Outros sistemas de unidades. Análise dimensional: - Magnitudes derivadas e dimensións. - Análise dimensional. Homoxeneidade. Medidas de magnitudes: - A medida. - Instrumentos de medida. - Medidas directas e indirectas. Erros na medida:

- Erros de medida. Precisión e exactitude.

- Erro absoluto e erro relativo. - Estimación de erros en medidas directas. - Expresión numérica da medida. 1. Apreciar a importancia do método científico e entender que é o único mecanismo fiable para coñecer a natureza. 1.1. Coñece o método científico e as etapas que o compoñen. CCL, CMCT, CD, CAA, SIEP, CSC 2. Saber explicar o concepto de magnitude física e valorar a importancia que posúe na ciencia como primeiro paso na cuantificación da natureza. 2.1. Define o concepto de magnitude física, distinguindo as fundamentais das derivadas e calcula a ecuación de dimensións destas últimas. Coñece o Sistema Internacional de Unidades. CCL, CMCT, CD 3. Comprender o concepto de medida e coñecer as formas de levalo a cabo.

3.1. Estima o valor dunha medida directa e calcula o valor dunha indirecta a partir do valor doutras directas. CCL, CMCT, CD, CEC 4. Interpretar os erros nas medidas, a que son debidos e de que tipo son os que se poden presentar.

4.1. Diferenza entre erros sistemáticos e accidentais e entre erro absoluto e relativo. CCL, CMCT, CD, CEC 4.2. Calcula o erro absoluto e o relativo que resultan a partir dos datos obtidos ao medir directamente unha magnitude. CCL, CMCT, CD, CEC

(27)

1º BACHARELATO FÍSICA E QUÍMICA Unidade Inicial

Significado das ecuacións en Física e Química:

- Relacións de proporcionalidade.

- Representacións gráficas.

TIC: as follas de cálculo para a resolución de problemas. 5. Entender o significado das ecuacións físicas e químicas, e as relacións entre as súas magnitudes. 5.1. Recoñece as ecuacións físicas e químicas, explica o seu significado a través da súa proporcionalidade e represéntaas graficamente. CCL, CMCT, CAA 6. Coñecer, utilizar e aplicar as Tecnoloxías da Información e da Comunicación no estudo dos fenómenos físicos e químicos, e ser consciente da importancia do seu uso na sociedade actual. 6.1. Emprega programas informáticos para a resolución de problemas. CCL, CMCT, CD, CAA, CSC 4

(28)

-5. COMPETENCIAS CLAVE: DESCRITORES E DESEMPEÑOS

Competencias clave Descriptores Desempeños

Competencia en

comunicación lingüística

- Comprender o sentido dos textos escritos e orais. - Expresarse oralmente con

corrección, adecuación e coherencia.

- Compoñer distintos tipos de textos con sentido físico e químico.

- Recoñece as etapas do método científico nun texto ou relato.

- Describe situacións da vida cotiá e dálles sentido físico e/ou químico co aprendido na unidade.

- Adquire e utiliza o novo vocabulario da unidade, como magnitude física, magnitude derivada, erro absoluto, erro relativo, precisión, exactitude...

Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía

- Recoñecer a importancia da ciencia na nosa vida cotiá. - Aplicar métodos de análises

rigorosas para mellorar a compresión da realidade circundante en distintos ámbitos (físico, químico, tecnolóxico...).

- Coñecer e utilizar elementos matemáticos básicos: magnitudes, porcentaxes, proporcións, criterios de medición... - Comprender e interpretar a información presentada en formato gráfico.

- Expresarse con propiedade en linguaxe matemática. - Resolver problemas seleccionando os datos e as estratexias apropiadas. - Diferencia os comportamentos estudados polo método científico dos que non o son.

- Recoñece as etapas do método científico e sabe aplicalas á formulación e deseño de experimentos. - Identifica as sete unidades

fundamentais do Sistema Internacional de Unidades e sabe como transformar unhas unidades noutras. - Deduce a proporcionalidade

das ecuacións físicas e químicas a través dos seus gráficos.

- Comprende o significado das ecuacións físicas e químicas e recoñéceas durante o resto de unidades.

- Expresa unha magnitude de forma correcta e diferencia os tipos de erros que existen nas medidas.

(29)

1º BACHARELATO FÍSICA E QUÍMICA Unidade Inicial

Competencia dixital - Empregar distintas fontes para a busca de información. - Manexar ferramentas dixitais

para a construción de coñecemento.

- Aplicar criterios éticos no uso das tecnoloxías.

- Busca información sobre o «experimento pluma martelo Lúa», o proxecto Mars Climate Orbiter e os patróns das unidades de medidas máis importantes.

- Traballa coas follas de cálculo para a resolución de problemas e entende a importancia do seu uso. - Utiliza os recursos incluídos

na web de Anaya para afianzar a comprensión de conceptos. - Realiza as actividades interactivas da unidade. Competencia para aprender a aprender

- Desenvolver estratexias que favorezan a comprensión rigorosa dos contidos. - Planificar os recursos

necesarios e os pasos que cómpre realizar no proceso de aprendizaxe.

- Valora a súa aprendizaxe realizando os tests de autoavaliacións inicial e final da unidade.

- Realiza as actividades interiores e finais da unidade.

- Aprende novas estratexias na resolución de problemas e utilízaas durante o resto de unidades. Competencias sociais e cívicas - Recoñecer riqueza na diversidade de ideas e opinións. - Aprender a comportarse desde o coñecemento dos distintos valores.

- Explica, de forma crítica, que se pode concluír de

experiencias levadas a cabo para explicar o método científico.

- Respecta as opinións dos seus compañeiros e compañeiras á hora de expoñer as súas ideas.

Sentido de iniciativa e espírito emprendedor

- Xerar novas e diverxentes posibilidades desde coñecementos previos do tema.

- Aplica as etapas do método científico para explicar feitos que recoñece na vida cotiá.

(30)

-Conciencia e expresións culturais

- Destacar os valores culturais do patrimonio natural e da evolución do pensamento científico.

- Apreciar a beleza das expresións artísticas e das manifestacións de

creatividade e gusto pola estética no ámbito cotián e do laboratorio.

- Valora as imaxes e as fotografías do libro do alumnado que representan de forma clara e real os procesos explicados durante o desenvolvemento da unidade.

- Resalta a importancia do desenvolvemento histórico da formulación dun problema e a súa solución, e da

evolución do pensamento desde a Antigüidade ata os nosos días.

(31)

1º BACHARELATO FÍSICA E QUÍMICA Unidade Inicial

6. RECURSOS

Os seguintes materiais utilizaranse para afianzar a aprendizaxe dos contidos durante toda a unidade:

- Caderno do alumnado; nel realizaranse as actividades propostas nas epígrafes, as finais e as formuladas polo profesorado, ademais dos apuntamentos que tomen na aula e no laboratorio. - Fontes de consulta como libros, enciclopedias, revistas, páxinas webs... que se utilizarán

como material de apoio e ampliación.

- Solucionario de todas as actividades recollidas na unidade (tanto das epígrafes interiores coma finais), nas que se inclúe unha explicación procedemental que permite alcanzar o resultado correcto.

Recursos dixitais

- Tests de autoavaliación inicial e final da unidade.

- Xerador de avaliacións, que permite ao profesorado obter varios modelos distintos de exames con preguntas sobre cada un dos estándares de aprendizaxe da unidade. Esta aplicación inclúe tamén a resolución dos exames propostos.

- Web de Anaya, na que se inclúen presentacións, follas de cálculo, laboratorios virtuais, animacións, autoavaliacións, xerador de avaliacións, visualizador de moléculas e outros tipos de recursos. Con estes materiais presentamos un apoio eficaz, tanto para o alumnado como para o profesorado, para o estudo da unidade así como para ampliar os seus contidos.

7. MEDIDAS PARA A INCLUSIÓN E A ATENCIÓN Á DIVERSIDADE

O profesorado dispón dunha rúbrica no anexo «Ferramentas de avaliación» para avaliar as medidas para a inclusión e a atención á diversidade individual e do grupo que o

desenvolvemento da unidade requira.

(32)

1. Presentación da unidade 2. Temporalización

3. Obxectivos didácticos

4. Contidos da unidade/Criterios de avaliación/Estándares de aprendizaxe avaliables/Competencias clave

5. Competencias clave: Descritores e Desempeños 6. Recursos

7. Medidas para a inclusión e a atención á diversidade

Física e Química 1

Programación

(33)

1º BACHARELATO FÍSICA E QUÍMICA Unidade 1

1. PRESENTACIÓN DA UNIDADE Título

Natureza da materia

Descrición da unidade

Esta unidade inclúe contidos fundamentais que o alumnado debe interiorizar para poder

asimilar os propios da materia, tanto no presente curso como no próximo; para iso, é primordial a adquisición progresiva de diversos conceptos relacionados coa estrutura da materia: a súa cuantificación, a súa expresión a través de fórmulas químicas e a comprensión das técnicas e os métodos máis actuais de análise química.

Comezamos a unidade lembrando conceptos relacionados coa clasificación da materia; a continuación, afiánzanse os contidos ligados ás leis ponderais e volumétricas, así como a teoría atómica de Dalton; todo iso facilitará máis adiante a comprensión dos cálculos matemáticos relacionados coas reaccións químicas.

Do mesmo xeito, repásanse superficialmente outros conceptos xa coñecidos: a masa atómica, a masa molecular, a masa fórmula, a cantidade de substancia, o volume molar e as fórmulas empírica e molecular, facendo fincapé no correcto uso tanto de unidades como de terminoloxía e incidindo no recoñecemento das diferenzas e as similitudes entre conceptos que, malia que estaren intimamente relacionados entre si, son diferentes. Así mesmo, aprenderán a

determinar fórmulas químicas partindo da composición centesimal en masa dunha substancia ou da súa análise por combustión (este último especialmente en compostos hidrocarbonados). Debemos resaltar a transcendencia desta parte da unidade para a asimilación de próximos contidos.

Por último, a unidade inclúe unha breve introdución ás técnicas espectrométricas de análise química. Unha vez estudada a natureza electromagnética da luz, necesaria para comprender os fundamentos destas técnicas, destacaranse a espectroscopia atómica, a espectroscopia de infravermello e a espectrometría de masas como as técnicas máis utilizadas na actualidade para a detección de elementos químicos e de moléculas nunha mostra de partida de

composición descoñecida. Para cada unha delas explícase o seu fundamento físico, o método que se segue para a determinación cualitativa e/ou cuantitativa da mostra e o aspecto que teñen os espectros recollidos tras a análise.

2. TEMPORALIZACIÓN

Para esta unidade utilizaranse 3 semanas, é dicir, un total de 12 sesións. Serán a terceira e cuarta semanas de setembro e a primeira de outubro.

3. OBXECTIVOS DIDÁCTICOS

- Interpretar correctamente as leis ponderais e a lei dos volumes de combinación e saber aplicalas.

- Comprender a teoría atómica de Dalton, así como as leis básicas asociadas ao seu establecemento.

- Entender e dominar as diferentes maneiras de medir cantidades en Química. - Distinguir os tipos de fórmulas químicas que existen e entender o seu significado. - Calcular as masas atómicas mediante os datos obtidos en técnicas espectrométricas. - Considerar a importancia das técnicas espectroscópicas para a análise de substancias e

para a súa detección en cantidades moi pequenas de mostras.

- Mencionar o significado de substancia pura e mestura, así como os métodos físicos de separación.

(34)

-4. CONTIDOS DA UNIDADE / CRITERIOS DE AVALIACIÓN / ESTÁNDARES DE APRENDIZAXE AVALIABLES / COMPETENCIAS CLAVE

Competencias clave (CC): comunicación lingüística (CCL), competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía (CMCT), competencia dixital (CD), aprender a aprender (CAA), competencias sociais e cívicas (CSC), sentido de iniciativa e espírito emprendedor (SIEP) e conciencia e expresións culturais (CEC).

Contidos Criterios de avaliación Estándares de aprendizaxe avaliables CC Clasificación da materia: - Substancias puras e mesturas. - Métodos físicos de separación. - As bases da Química.

Estudo das reaccións químicas; leis ponderais:

- Lei de conservación da masa.

- Lei das proporcións definidas.

- Lei das proporcións múltiples.

Teoría atómica de Dalton:

- Postulados da teoría atómica de Dalton. - Limitacións da teoría. - A obra de Dalton.

Lei dos volumes de combinación:

- Lei de Avogadro. - Interpretación das

reaccións entre gases.

Medida de cantidades en Química:

- Masa atómica e masa molecular.

- A cantidade de substancia. O mol.

- Masa molar e masa fórmula. 1. Aplicar as leis ponderais e a lei dos volumes de combinación, e saber interpretalas. 1.1. Comprende as leis ponderais e realiza exercicios e problemas. CCL, CMCT, CAA 1.2. Entende a lei dos

volumes de combinación e resolve exercicios e problemas sinxelos. CCL, CMCT, CAA, CEC 2. Coñecer a teoría atómica de Dalton, así como as leis básicas asociadas ao seu establecemento. 2.1. Xustifica a teoría atómica de Dalton e a descontinuidade da materia a partir das leis fundamentais da Química exemplificándoo con reaccións. CCL, CMCT, CAA, CSC, CEC 3. Coñecer e comprender as distintas formas de medir cantidades en Química. 3.1. Identifica as distintas formas de medir cantidades en Química. CCL, CMCT, CD, CAA 3.2. Resolve exercicios e problemas sobre as distintas formas de medir cantidades en Química. CCL, CMCT, CD, CAA, CEC 4. Saber diferenciar os distintos tipos de fórmulas químicas, e o seu significado. 4.1. Diferencia os distintos tipos de fórmula química e entende o seu significado. CCL, CMCT, CD, CAA, CEC

(35)

1º BACHARELATO FÍSICA E QUÍMICA Unidade 1 - Relación masa-cantidade de substancia. - Volume molar. Fórmulas químicas: - Fórmulas químicas. - Fórmulas empíricas. - Fórmulas moleculares. Determinación de fórmulas químicas: - Composición centesimal en masa. - Determinación de fórmulas. Técnicas espectrométricas de análise química:

- Interaccións entre luz e materia. - Natureza electromagnética da luz. - Espectroscopia atómica. - Outros tipos de espectroscopia. - Espectroscopia de IR. - Espectroscopia de masas. 4.2. Realiza exercicios e problemas sobre determinación de fórmulas químicas. CCL, CMCT, CAA, CEC 5. Utilizar os datos obtidos mediante técnicas espectrométricas para calcular masas atómicas. 5.1. Calcula a masa atómica dun elemento a partir dos datos obtidos

espectrometricamente para os seus distintos isótopos. CCL, CMCT, CD, CAA, CSC, SIEP, CEC 6. Recoñecer a importancia das técnicas espectroscópicas que permiten a análise de substancias e as súas aplicacións para a detección destas en cantidades moi pequenas de mostras. 6.1. Describe as aplicacións da espectroscopia na identificación de elementos e compostos. CCL, CMCT, CD, CAA, CSC, SIEP, CEC 7. Lembrar o significado de substancia pura e mestura, así como os métodos físicos de separación. 7.1. Repasa os métodos físicos de separación de mesturas e desenvolve prácticas no laboratorio para a súa aplicación. CCL, CMCT, CD, CAA, CSC, SIEP, CEC 4

Referências

Documentos relacionados

•A defasagem vai ser sempre menor que 90 graus (tipicamente em torno de 25 o ), fornecendo torque de partida moderado , para baixa corrente de partida; • Uma chave centrífuga

Devido às características do Sistema Brasileiro, o Planejamento da Operação de Sistemas Hidrotérmicos de Potência (POSHP) pode ser clas- sicado como um problema de

 Não guarde dúvidas, pergunte a sua professora, ela está à disposição (mande mensagem quando precisar). Lembre-se de tirar um tempinho para ler. A pastinha com as

A seleção portuguesa feminina de andebol de sub-20 perdeu hoje 21-20 com a Hungria, na terceira jornada do Grupo C do Mundial da categoria, a decorrer em Koprivnica, na

índios, durante o prazo de validade do Concurso Público, conforme a legislação vigente e conforme consta no Regulamento. 4.8 Os candidatos que desejarem concorrer

INDICADORES AMBIENTAIS ESSENCIAIS: UMA ANÁLISE DA SUA UTILIZAÇÃO NOS RELATÓRIOS DE SUSTENTABILIDADE DAS EMPRESAS DO SETOR DE ENERGIA ELÉTRICA SUL AMERICANO, ELABORADOS

Nesse sentido, apresentamos o modelo de fluxos com as suas três formulações e escolhemos aquela cujo valor ótimo da função objetivo do problema relaxado mais se aproximava do

As bandas 3 e 4 resultantes da fusão foram empregadas na geração da imagem NDVI, utilizada na classificação orientada a objetos para diferenciar a classe vegetação das demais