ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

[1]

Α.Τ.Ε.Ι. ΚΑΒΑΛΑΣ Σ.ΤΕ.Γ. ΔΡΑΜΑΣ

ΤΜΗΜΑ: ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΠΙΟΥ LANDSCAPE ARCHITECTURE

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ:

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ:

ΤΖΩΡΤΖΗ ΝΕΡΑΝΤΖΙΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΑ:

ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ ΕΥΔΟΚΙΑ

ΔΡΑΜΑ 2007

[2]

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

1.ΠΡΟΛΟΓΟΣ ... 6

2.ΕΙΣΑΓΩΓΗ. ... 7

3.ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ. ... 8

4.ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΕΝΝΟΙΩΝ... 9

4.1.ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΠΙΟΥ ... 9

4.1.1. ΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΟΥ ... 9

4.2. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΤΟΠΙΟΥ ... 10

4.2.1. ΟΙ ΚΡΕΜΑΣΤΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ ... 10

4.2.2. ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ... 11

4.2.3. ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ... 11

4.2.4. ΟΙ ΑΡΑΒΙΚΟΙ Ή ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ... 12

4.2.5. ΟΙ ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ... 12

4.2.6. ΟΙ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ... 12

4.2.7. ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ( 15-16 αιώνας) ... 12

4.2.8. ΟΙ ΓΑΛΛΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ( 17^ος αιώνας ) ... 13

4.2.9. ΟΙ ΑΓΓΛΙΚΟΙ ΚΗΠΟΙ ( 18^ος αιώνας ) ... 13

4.2.10. Ο ΜΙΚΤΟΣ ΚΗΠΟΣ ( 19^ος αιώνας ) ... 14

4.2.11. Ο ΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΚΗΠΟΣ ... 14

4.3. ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΟΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ... 14

4.4.ΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 15

4.4.1.ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΤΙ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΙΡΙΖΕΙ... 15

4.4.2.ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΧΛΩΡΙΔΑ ... 17

4.5. ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ – ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ... 21

5.ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΕΞΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ... 22

5.1. ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΔΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ... 22

5.1.1.ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ... 22

[3]

5.1.2. ΤΟ ΚΟΛΕΓΙΟ ΑΝΑΤΟΛΙΑ ... 26

5.1.3. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ, ΙΚΑΝΑ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ... 30

5.2. ΕΡΕΥΝΑ ΣΕ ΔΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑΩΝ ΕΝΣΩΜΑΤΟΜΕΝΑ ΣΕ ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ... 31

5.2.1. ROYAL BOTANIC GARDEN, KEW - ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ KEW ... 31

5.2.2. Ο ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ WAKEHURST PARK ... 42

5.2.3. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΒΟΤΑΝΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΑΣ ... 46

5.3. ΕΡΕΥΝΑ ΔΥΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ ΜΕ ΔΕΣΜΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ... 47

5.3.1. ΤΟ KVINNERSTASKOLAN ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ ... 47

5.3.2. ΤΟ ARIZONA STATE UNIVERSITY ... 50

6. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ... 52

6.1. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ... 52

6.2. ΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 53

6.3. ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΟΣΗΜΟ ... 56

6.4. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ... 57

6.5. ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 59

6.5.1. ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 59

6.5.2.ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 60

6.5.3. ΤΡΙΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 62

6.5.4. ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 64

6.5.5. ΠΕΜΠΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 65

6.5.6. ΕΚΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 66

6.5.7. ΕΒΔΟΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 66

6.5.8. ΟΓΔΟΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 67

6.6. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ... 68

6.6.1. ΑΕΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1929 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ... 74

[4]

7. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. ... 79

7.1. ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΒΑΛΟΝ ... 79

7.1.1. ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΑΝΑΓΛΥΦΟ ... 79

7.1.2. ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ ... 81

7.1.3.ΚΛΙΜΑ ... 82

7.1.4.ΧΛΩΡΙΔΑ ... 85

7.1.5. ΠΑΝΙΔΑ ... 86

7.1.6. ΚΙΝΔΥΝΟΙ ... 87

7.2. ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ... 88

7.2.1. ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ - ΘΕΣΗ ... 88

7.2.2. ΟΡΙΑ – ΕΚΤΑΣΗ ... 91

7.2.3. ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ... 91

7.2.4. ΑΡΧΕΟΛΟΓΙΚΟΙ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ – ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ... 92

7.2.5. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ – ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ... 94

7.2.6. ΕΙΣΟΔΟΙ – ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΗΜΟΤΗΤΑ ...100

7.3.ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ... 102

7.3.1. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΣΤΑ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΤΟΠΙΑ...102

7.3.2. ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ...104

7.3.3. ΈΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΜΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ....123

8.ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ... 142

9. ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. ... 143

9.1.Υφιστάμενες δυνατότητες και περιορισμοί ... 143

9.2. ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ... 144

9.2.1. Στοιχεία του σχεδίου. ...153

9.3.ΠΡΟΜΕΤΡΗΣΗ – ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ... 156

9.4. ΣΧΕΔΙΑ ... 157

9.4.1. ΣΧΕΔΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ...157

9.4.2. ΣΧΕΔΙΟ ΦΥΤΕΥΣΗΣ ...158

9.4.3. ΣΧΕΔΙΟ ΧΑΡΑΞΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ...159

[5]

9.4.4. ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΣΜΕΤΡΗΣΗΣ ...160

9.4.5. ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ...162

9.4.6. Παραδίδετε cd, στο παράρτημα, με το τρισδιάστατο μοντέλο σχεδίασης. ...163

10. ΠΕΡΙΛΗΨΗ ... 164

9.2.2. ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΣΤΟΧΩΝ ... Σφάλμα! Δεν έχει οριστεί σελιδοδείκτης.

11. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ... 165

12. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ... 168

12.1 ΦΥΤΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΧΛΩΡΙΔΑΣ ... 168

12.2. ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΚΟΙΝΟ ... 175

12.3. ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΜΕΣΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΚΟΙΝΟ ... 178

12.4. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ... 179

12.5.ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗΣ ... 205

[6]

1 1 1 .. . Π Π Π Ρ Ρ Ρ Ο Ο Ο Λ Λ Λ Ο ΟΓ Ο ΓΓ Ο ΟΣ Ο ΣΣ

Στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος του Ανώτατου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (Α.Τ.Ε.Ι.) Καβάλας και της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας (Σ.Τ.Ε.Γ.) Δράμας, στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής Τοπίου, απαιτείτε για την ολοκλήρωση των σπουδών η σύνταξη πτυχιακής εργασίας από κάθε σπουδαστή για να ολοκληρώσει με επιτυχία τις σπουδές του και να λάβει το πτυχίο του.

Έτσι στα πλαίσια του παραπάνω προγράμματος δόθηκε η εργασία με θέμα Διαμόρφωση εξωτερικού χώρου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Στην εν λόγο πτυχιακή εργασία αναλύετε η περίπτωση του εκπαιδευτικού ιδρύματος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης.

Στα πλαίσια της πτυχιακής εργασίας, καλούμαστε να μελετήσουμε τον χώρο της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης, να συγκεντρώσουμε φυσικά, βιοτικά και ανθρωπογενή στοιχεία, να τα επεξεργαστούμε, για να αναλύσουμε τις ανάγκες του χώρου και των κατοίκων και να συνθέσουμε την τελική μας πρόταση, για την διαμόρφωση του χώρου.

Με την εργασία αυτήν γίνετε κατανοητή η αρχική μορφή του χώρου και διαπιστώνονται οι ανάγκες του μέσα από την έρευνα και δίνονται οι τελικές λύσεις για τον σχεδιασμό.

Για την άριστη επίτευξη της εργασίας συνέβαλαν και τα παρακάτω πρόσωπα τα οποία θέλω να τα ευχαριστήσω θερμά για την πολύτιμη βοήθειά τους.

Την επιβλέπουσα καθηγήτρια Νεραντζιά Τζώρτζη, για την συνεχή επίβλεψη της εργασίας.

Την Ευαγγελία Πολύζου, για τις συμβουλές σύνταξης της πτυχιακής.

Την Γεωργία Καραβίτη, για την αμέριστη βοήθεια της.

Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους παρακάτω εργαζόμενους της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής για την καθοδήγηση και τις πληροφορίες που μου παρείχαν, σχετικά με την υφιστάμενης κατάστασης του χώρου.

Αυτοί είναι: ο Αθανάσιος Κασαπίδης, διευθυντή οικοτροφείου, η Δαμιάνα Κουτσομίχα, η

Δώρα Αναστασίου, η Randall Warner, ο Αντώνης Πετράς, ο Αντώνης Βέργος, ο Κωνσταντίνος Ρότσιος, ο Αναστάσιος Αποστολίδης, ο Γιώργος Σταμπολίδης και ο Νίκος Χατζηθεοδώρου.

Δράμα 16-10-2008 Μπουκουβάλα Ευδοκία

[7]

2 2 2 .. . Ε Ε Ε ΙΙ Ι ΣΣ Σ Α ΑΓ Α ΓΓ Ω Ω Ω ΓΓ Γ Η Η Η .. .

Αυτό που με προβλημάτισε έτσι ώστε να επιλέξω ως περιοχή σχεδιασμού την Αμερικανική Γεωργική Σχολή Θεσσαλονίκης ήταν εάν αυτός ο χώρος καλύπτει τις ανάγκες τόσο των μαθητών που διαμένουν στον χώρο όσο και των καθηγητών αλλά και γενικά των εργαζομένων που χρησιμοποιούν και δραστηριοποιούνται εξίσου πολλές ώρες στον χώρο.

Ο προβληματισμός μου δημιουργήθηκε γιατί υπήρξα και εγώ χρήστης του χώρου με την ιδιότητα της μαθήτριας. Οπότε γνώρισα τις ελλείψεις του χώρου, τα αρνητικά σημεία αλλά ταυτόχρονα και τα θετικά σημεία που ίσως χρειάζονται ανάδειξη. Ωστόσο ένας δεύτερος προβληματισμός ήταν το πώς μπορούν να προσαρμοστούν τα στοιχεία της ιστορίας της Σχολής στον σχεδιασμό του περιβάλλοντα χώρου. Έτσι δημιουργήθηκε το έναυσμα για έναν χώρο ο οποίος να καλύπτει τις ανάγκες των χρηστών και να αναδεικνύει την ιστορία του.

Για την επίτευξη της εργασίας και την δημιουργία της τελικής πρότασης προϋπάρχει το ερευνητικό κομμάτι όπου είναι απαραίτητο για την διατήρηση των χαρακτηριστικών της περιοχής και σίγουρα για έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό. Το ερευνητικό κομμάτι χωρίζετε σε τρείς επιμέρους τομείς. Ο πρώτος τομέας έχει να κάνει με το Μεσογειακό τοπίο. Στο οποίο γίνετε αναφορά για το τι είναι Μεσογειακό τοπίο και τι φυτικά είδη αναπτύσσονται σε αυτό. Αυτό μας οδηγεί σε έναν σχεδιασμό με οικολογική ισορροπία. Ο δεύτερος τομέας έχει να κάνει με συναφή εκπαιδευτικά ιδρύματα του εσωτερικού και του εξωτερικού. Αυτή η μελέτη μας οδηγεί στην σύγκριση των εκπαιδευτικών αυτών ιδρυμάτων και σε ένα τελικό μοντέλο σχεδίασης για να το προσαρμόσουμε στον χώρο μας. Τρίτος τομέας και απόλυτα χρήσιμος είναι η σύνταξη, συλλογή και αξιολόγηση των ερωτηματολογίων. Σε αυτή την περίπτωση συντάχθηκαν δύο τύποι ερωτηματολογίων. Το πρώτο έχει να κάνει με τον πληθυσμό που έχει άμεση σχέση με την Σχολή και το δεύτερο είναι για τον πληθυσμό που έχει έμμεση σχέση με την Σχολή.

Μετά την περάτωση της παραπάνω έρευνας ακολουθούν τα συμπεράσματα και η γενική ιδέα του σχεδιασμού.

[8]

3 3 3 .. . Μ Μ Μ Ε Ε Ε Θ Θ Θ Ο Ο Ο Δ Δ Δ Ο Ο Ο Λ Λ Λ Ο Ο Ο ΓΓ Γ ΙΙ Ι Α Α. Α ..

Για την ορθή υλοποίηση της πτυχιακής εργασίας και για την καλύτερη απόδοση των αποτελεσμάτων ακολουθήθηκε η παρακάτω διαδικασία υλοποίησης της.

Επιλογή του θέματος με την βοήθεια του υπεύθυνου επιβλέποντα καθηγητή.

Επισκέψεις του χώρου προς μελέτη από τον σπουδαστή και δημιουργία αρχείου ψηφιακών εικόνων, καταγραφή των κτηρίων και των κατασκευών, καταγραφή των τρωτών και των θελκτικών στοιχείων του χώρου, και τέλος η καταγραφή της βλάστησης.

Συγκέντρωση στοιχείων από βιβλιογραφικές πηγές οι οποίες υπήρχαν στην βιβλιοθήκη Δημητρίου και Αλίκης Περωττή, και μέσω του διαδικτύου. Οι πηγές οι οποίες συγκεντρώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν, ψηφιοποιήθηκαν με την βοήθεια του Microsoft word 2007, όπου έγινε η τελική απόδοση των εγγράφων.

Στην συνέχεια συντάχθηκαν πρότυπα ερωτηματολόγια τα οποία παρατίθενται στο παράρτημα της πτυχιακής εργασίας. Με επισκέψεις στον χώρο συμπληρώθηκαν τα στοιχεία από μαθητές-σπουδαστές, εργαζόμενους και επισκέπτες του χώρου. Επίσης έγινε και δεύτερη έρευνα με ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν από τους περίοικους της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. Για να ληφθούν υπόψη και οι εξωτερικοί κοινωνικοί παράγοντες στον τελικό σχεδιασμό της πρότασης για την διαμόρφωση του χώρου. Η ηλεκτρονική επεξεργασία των αποτελεσμάτων των ερωτηματολογίων έγινε μέσω του Microsoft excel 2007 και μετά σχολιάστηκαν τα αποτελέσματα και μεταφέρθηκαν σε έγγραφο του Microsoft word 2007.

Μετά την ανάλυση όλων των παραπάνω έγινε η λήψη της ιδέας και άρχισε η αναπαραγωγή της πρότασης. Πρώτο βήμα ήταν η δημιουργία ενός προσχεδίου (concept plan) με το χέρι πάνω σε ριζόχαρτο στην αρχική κάτοψη του χώρου. Στην συνέχεια έγινε η αναπαραγωγή με σκιτσάκια ορισμένων από τους χώρους και ορισμένων λεπτομερειών.

Αφού διαμορφώθηκε η τελική ιδέα μεταφέρθηκε από το χαρτί σε ηλεκτρονική μορφή με την βοήθεια του σχεδιαστικού προγράμματος AutoCAD 2006 AutoCAD 2009 όπου και τελειοποιήθηκε η μορφή του τελικού σχεδίου (master plan). Η αναπαραγωγή του φυτευτικού σχεδίου με την βοήθεια του ηλεκτρονικού προγράμματος Land CADD 2006.

Στην συνέχεια έγινε η σχεδίαση του πίνακα για τον προϋπολογισμό του έργου, μέσω του ηλεκτρονικού πρόγραμμα του Microsoft excel 2007 και μεταφέρθηκε στο πρόγραμμα του Microsoft word 2007, όπου έγινε η τελευταία επεξεργασία και σχολιασμός.

Τέλος δημιουργία τρισδιάστατης απεικόνισης του τελικής πρότασης διαμόρφωσης του χώρου, μέσω του σχεδιαστικού προγράμματος, Sketch up.

Το διάστημα για την σύνταξη της εργασίας ήταν 11 μήνες από τον Νοέμβριο του 2007 έως τον Οκτώβριο του 2008.

Κατά την περίοδο αυτού του διαστήματος αντιμετωπίστηκαν και ορισμένα μικρά προβλήματα. Τέτοια προβλήματα ήταν οι ξαφνικές βροχοπτώσεις και η διακοπή των εργασιών στο πεδίο. Το οποίο αντιμετωπίστηκε με την επίσκεψη στον χώρο περισσότερων ημερών. Ένα άλλο πρόβλημα ήταν η αντιμετώπιση της καχυποψίας των εργαζομένων η οποία αντιμετωπίστηκε μετά από πολλές προσωπικές συζητήσεις με τα συγκεκριμένα άτομα για να μου επιτραπεί η παροχή πληροφοριών.

[9]

4 4 4 .. . Θ Θ Θ Ε Ε Ε Ω Ω Ω Ρ Ρ Ρ Η Η Η ΤΤ Τ ΙΙ Ι Κ Κ Κ Η Η Η

Π Π Π Ρ Ρ Ρ Ο Ο Ο ΣΣ Σ Ε Ε Ε ΓΓ Γ ΓΓ Γ ΙΙ Ι ΣΣ Σ Η Η Η

Ε Ε Ε Ν Ν Ν Ν Ν Ν Ο Ο Ο ΙΙ Ι Ω Ω Ω Ν Ν Ν .. .

Το τέταρτο κεφάλαιο δημιουργήθηκε με σκοπό να δώσει στον αναγνώστη μια ευρεία έννοια της Αρχιτεκτονικής τοπίου και της εφαρμογής διαφόρων τεχνοτροπιών και παραδειγμάτων εφαρμογής της, από την αρχαιότητα έως σήμερα.

4

4. .1 1. .Β ΒΑ ΑΣ ΣΙ ΙΚ ΚΕ ΕΣ Σ

ΕΝ ΝΝ ΝΟ ΟΙ ΙΕ ΕΣ Σ ΤΗ

ΗΣ Σ

ΑΡ ΡΧ ΧΙ ΙΤ ΤΕ ΕΚ ΚΤ ΤΟ ΟΝ ΝΙ ΙΚ Κ ΗΣ

Σ ΤΟ

ΟΠ ΠΙ ΙΟ Ο Υ

Εδώ αναφέρετε η έννοια της Αρχιτεκτονικής Τοπίου, από επιστήμονες που μελέτησαν την Αρχιτεκτονική Τοπίου.

Έτσι σύμφωνα με τον Ελευθεριάδη (2004), Αρχιτεκτονική Τοπίου ορίζετε ως η τέχνη και η επιστήμη η οποία οφείλει να δημιουργεί και να διατηρεί την αισθητική μέσα στους χώρους τους οποίους ζούμε και κινούμαστε και μας παρέχει δυνατότητες απόδρασης και αναψυχής από το αστικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε.

Σύμφωνα με τον κ. Κανταρτζή – Τσαλικίδη (1978): Αρχιτεκτονικής ( του φυσικού ) Τοπίου είναι η τέχνη και η επιστήμη του σχεδιασμού και της οργάνωσης των χρήσεων γης με τέτοιο τρόπο, ώστε οι οπτικές του επιδράσεις να διατηρήσουν ή να αναβαθμίσουν την ψυχολογική διάθεση του ανθρώπου.

Είναι δηλαδή, η Αρχιτεκτονική Τοπίου η τέχνη και η επιστήμη που μελετά, αξιολογεί και αναλύει φυσικούς, οικολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες, ασχολείται με την προγραμματισμένη και ορθολογική σχεδίαση εξωτερικών χώρων κάθε μεγέθους συνδυάζοντας ταυτόχρονα τη λειτουργικότητα με την αισθητική για την καλύτερη χρησιμοποίηση τους από τον άνθρωπο.

Τέλος σύμφωνα με τον Kaplan 1998, η Αρχιτεκτονική Τοπίου είναι ένας κλάδος ο οποίος ασχολείται κατά κύριο λόγο με τον άνθρωπο και συγκεκριμένα με τις ανάγκες, τις προτιμήσεις του και με τις απαιτήσεις του.

Ο Αρχιτέκτονας Τοπίου επεμβαίνει λοιπόν στο τοπίο με σκοπό να ισορροπήσει το φυσικό τοπίο με την ανθρώπινη ανάγκη και χρήση.

Στόχος λοιπόν της Αρχιτεκτονικής Τοπίου είναι να ανακαλύψει τον ορθό σχεδιασμό και την διαχείριση των τοπίων, φυσικών ή δομημένων ώστε να ωφεληθεί ο άνθρωπος.

Σύμφωνα με τον Ελευθεριάδη (2004), η Αρχιτεκτονική Τοπίου αποτελεί τμήμα ενός πολύ σημαντικού κλάδου επιστημών του περιβαλλοντικού σχεδιασμού και ασχολείται με την ανάλυση, την σχεδίαση, την διαχείριση και διαμόρφωση, την προστασία και την αποκατάσταση του φυσικού χαρακτήρα της γης. Συνεργάζεται με την Γεωπονία, με την Αρχιτεκτονική, με την Χωροταξία, την Περιφερειακή Ανάπτυξη, με την Οικολογία, την Γεωγραφία, την Κοινωνιολογία.

Μέχρι το 1850 ήταν γνωστή ως Αρχιτεκτονική Κήπων ή Κηποτεχνία. Ο όρος Αρχιτεκτονική Τοπίου χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Gilbert Laing Meason το 1828 αλλά αναφερόταν περισσότερο στην τέχνη της καλαισθησίας των κτιρίων και στην προσαρμογή τους στο φυσικό περιβάλλον. Το 1858 για πρώτη φορά, ο Frederick Law Olmsted και ο Calvert Vaux συμμετείχαν και κέρδισαν τον διαγωνισμό για τον σχεδιασμό του Central Park της Νέας Υόρκης, αυτοαποκαλούμενοι ως Landscape Architects Αρχιτέκτονες Τοπίου. Από τότε λοιπόν ο όρος απέκτησε την σημερινή τους ερμηνεία και ο Frederick Law Olmsted θεωρείται ο πατέρας της Αρχιτεκτονικής Τοπίου.

4.4.1.1.11..ΤΤΙΙΑΠΑΠΟΟΤΤΕΛΕΛΕΕΙΙΗΗΑΡΑΡΧΧΙΤΙΤΕΚΕΚΤΤΟΟΝΝΙΙΚΚΗΗΤΟΤΟΠΠΙΙΟΟΥΥ

[10]

Σήμερα οι Αρχιτέκτονες Τοπίου έχουν εκτείνει τις δραστηριότητες τους στους δημόσιους χώρους εμπλέκοντας τα Τοπία με την Αρχιτεκτονική συμπεριλαμβάνοντας στον χώρο δράσης τους σχεδιασμό πόλεων, συγκοινωνιακές και κυκλοφοριακές μελέτες, σχεδιασμό κήπων και πάρκων, δασοπονία, γεωπονία, καθώς και εξόρυξη μεταλλευμάτων, αποκατάσταση υποβαθμισμένων τοπίων. Η αρχιτεκτονική Τοπίου είναι πλέον αναγνωρισμένο επάγγελμα και εκπροσωπείται από την IFLA την Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου.

Η Αρχιτεκτονικής Τοπίου είναι η τέχνη που συνδυάζει τα πέντε στοιχεία του Τοπίου, την γεωμορφολογία, την βλάστηση, το νερό, την πλακόστρωση και τις ανθρώπινες κατασκευές, δημιουργώντας όμορφους εξωτερικούς χώρους.

Έτσι και στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε ανάλυση των παραπάνω πέντε στοιχείων πριν τον σχεδιασμό της πρότασης.

4

4. .2 2. . ΙΣ

ΣΤ ΤΟ ΟΡ ΡΙ ΙΚ ΚΗ Η ΑΝ

ΝΑ ΑΔ ΔΡ ΡΟ ΟΜ Μ Η

ΤΗ ΗΣ Σ ΑΡ

ΡΧ ΧΙ ΙΤ ΤΕ ΕΚ ΚΤ ΤΟ ΟΝ ΝΙ ΙΚ ΚΗ ΗΣ Σ

ΤΟ ΟΠ ΠΙ ΙΟ ΟΥ Υ

Από την αρχαιότητα παρατηρούμε πως ο άνθρωπος έτρεφε έναν ιδιαίτερο σεβασμό για το φυσικό περιβάλλον γύρω από το σπίτι του και τις πόλεις τους. Η εξέλιξη της μορφής των κήπων ακολούθησε τις κοινωνικές εξελίξεις και τους Αρχιτεκτονικούς ρυθμούς στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Σε αυτό το σημείο γίνετε μια σύντομη περιγραφή στην εξέλιξη των κήπων, διότι αρκετοί χρησιμοποιούν στοιχεία από παλαιότερους ρυθμούς αλλά και πολλοί σημερινοί κήποι σχεδιάζονται σε εκείνους τους ρυθμούς και ακόμη υφίστανται κήποι σχεδιασμένοι από παλιά ( Βερσαλλίες ).

Σύμφωνα με τον Ελευθεριάδη Ν. και την Σαρίκου Σ. (2004), ακολουθούν τα παρακάτω.

Τους κήπους τους έχτισε η Σεμίραμις. τον 9ο π.Χ. αιώνα με διαταγή του βασιλιά Ναβουχουδονόσορα. Είναι Κατασκευασμένοι από 20 ταράτσες η μια πάνω στην άλλη οι οποίες στηρίζονται σε τοίχους πάχους 7 μέτρων, και αποτελεί ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

Γύρω στο 50 π.Χ. ο Διόδωρος ο Σικελιώτης έγραψε ότι αυτοί οι πολύ επίπεδοι κήποι στηρίζονταν σε μια σύνθετη κατασκευή από χοντρούς τούβλινους τοίχους, πέτρινα υποστυλώματα και δοκούς από κορμούς φοινικόδεντρων σε πυκνή διάταξη. Για να στεγανοποιηθούν οι δοκοί, καλύπτονταν με πλέγματα από καλάμια και πίσσα, καθώς και δύο στρώσεις εμφιαλωμένων οπτόπλινθων.

Διέθετε εξωτικά φυτά, όπως φοίνικες και αλμυρίκια, και λουλούδια που έπεφταν σαν καταρράχτες πάνω στις εξέδρες και ο αέρας γινόταν βαρύς από την μυρωδιά των αρωματικών φυτών και λουλουδιών.

Το πότισμα γινόταν με νερό που μεταφερόταν σε αντλίες από το γειτονικό ποτάμι, τον Ευφράτη, διαμέσου ενός κρυφού δικτύου αγωγών, οι οποίοι οδηγούνταν στις εξέδρες.

4.4.2.2.11..ΟΙΟΙΚΚΡΡΕΕΜΑΜΑΣΣΤΤΟΙΟΙΚΗΚΗΠΠΟΟΙΙΤΤΗΣΗΣΒΑΒΑΒΒΥΥΛΛΩΩΝΝΑΑΣΣ

[11]

ΕΙΚΟΝΑ:4.1.Απομείναντα στοιχεία του κτίσματος των κήπων της Βαβυλώνας.

ΠΗΓΗ:http://www.asda.gr/lyk11per/Computer_Lab/7%20miracles/ΟΙ%20ΚΡΕΜΑΣΤΟΙ%20ΚΗΠΟΙ%20Τ ΗΣ%20ΒΑΒΥΛΩΝΑΣ.htm

ΕΙΚΟΝΑ: 4.2.Φανταστική απεικόνιση των κήπων της Βαβυλώνας.

ΠΗΓΗ: http://tee-sidir.ser.sch.gr/mathites/anastasiadu/kipoi.htm

ΕΙΚΟΝΑ: 4.3.Φανταστική απεικόνιση των κήπων της Βαβυλώνας.

ΠΗΓΗ: http://www.valentine.gr/babylon-gardens_gr.htm

Βρίσκονταν στις όχθες του ποταμού Νείλου, ήταν επίπεδοι και ορθογώνιοι με ίσιους δρόμους φυτεμένους εκατέρωθεν από φοίνικες και κυπαρίσσια που διακόπτονταν από θόλους με αναρριχώμενα, κληματαριές, χουρμαδιές, ροδιές, λουλούδια, τεχνητές λίμνες και λωτούς ( το ιερό δένδρο των Αιγυπτίων).

Στις κατοικίες υπήρχαν εσωτερικές αυλές που ήταν διακοσμημένες με αγάλματα. Η προστασία από θόρυβο, σκόνη, αδιάκριτα βλέμματα και η σκίαση επιτυγχανόταν με τοίχους.

4.4.2.2.22..ΟΙΟΙΑΑΙΙΓΓΥΥΠΠΤΤΙΑΙΑΚΚΟΟΙΙΚΗΚΗΠΠΟΙΟΙ

4.4.2.2.33..ΟΙΟΙΕΕΛΛΛΛΗΗΝΝΟΟΡΩΡΩΜΑΜΑΪΪΚΚΟΟΙΙΚΚΗΗΠΠΟΟΙ Ι

[12]

Περιβάλλονταν από ισχυρές περιφράξεις και ήταν πολύ προσεγμένοι στην λεπτομέρεια. Οι δρόμοι ήταν στρωμένοι με κεραμικά και δημιουργούσαν ισχυρή αντίθεση με την βλάστηση και τα άνθη.

Ήταν και είναι μικρών διαστάσεων. Υπήρχαν σχηματισμοί με γέφυρες για να δίνουν βάθος, γεφύρια, λίθινα φανάρια, δρόμοι στρωμένοι με χαλίκια, αρμολογημένοι με βρύα με λιλιπούτεια δένδρα σε ρυθμούς και εκφραστικούς και θρησκευτικούς.

ΕΙΚΟΝΑ: 4.4.Japanese restaurant, RAITEI

ΠΗΓΗ: http://www.gardenvisit.com/garden_tours/in/egypt

ΕΙΚΟΝΑ: 4.5. SANKEIEN Garden in YOKOHAMA ΠΗΓΗ: http://www.gardenvisit.com/garden_tours/in/egypt

Χαρακτηρίζονταν περισσότερο από την παραγωγή. Χωρίζονταν σε τετράγωνα με τούβλινους τοίχους όπου φυτεύονταν λαχανικά, οπωροφόρα, αρωματικά. Επίσης υπήρχαν κλουβιά και λίμνες με πτηνά

Διατηρούσαν την συμμετρία με έναν κύριο άξονα στην είσοδο του σπιτιού. Αντιθέσεις δημιουργούνταν με τις διάφορες μορφές βλάστησης όπως κυπαρίσσια, πεύκα, δρυς, ελιές, φοίνικες.

4.4.2.2.44..ΟΙΟΙΑΑΡΡΑΑΒΒΙΙΚΚΟΟΙΙΉΉΠΕΠΕΡΡΣΣΙΙΚΚΟΟΙΙΚΗΚΗΠΠΟΟΙ Ι

4.4.2.2.55..ΟΙΟΙΓΓΙΙΑΑΠΠΩΩΝΝΕΕΖΖΙΚΙΚΟΟΙΙΚΚΗΗΠΠΟΟΙΙ

4.4.2.2.66..ΟΙΟΙΜΜΕΕΣΣΑΑΙΙΩΩΝΙΝΙΚΚΟΟΙΙΚΗΚΗΠΠΟΟΙ Ι

4.4.2.2.77..ΟΙΟΙΚΚΗΗΠΠΟΟΙΙΤΤΗΗΣΣΑΝΑΝΑΓΑΓΕΕΝΝΝΗΝΗΣΣΗΗΣΣ((1155--1166 ΑΑΙΙΩΩΝΝΑΑΣΣ))

[13]

Οι κήποι της συμμετρίας με αυστηρά γεωμετρικά σχήματα όπου περιλαμβάνονταν Χλοοτάπητας, παρτέρια με λουλούδια, μπορντούρες ή τοπιαρι. Παράδειγμα αποτελεί ο κήπος των Βερσαλλιών που σχεδιάστηκε από τον Andre Le Notre το 1661.

ΕΙΚΟΝΑ: 4.6. Κήποι των Βερσαλλιών

ΠΗΓΗ:http://bp0.blogger.com/_pJ0rnptPVas/R2PtdYym-_I/AAAAAAAAAUs/G78d8D_ppO4/s1600- h/ds_DSC01045.jpg

ΕΙΚΟΝΑ: 4.7. Κήποι των Βερσαλλιών (Le parterre du Midi)

ΠΗΓΗ: http://www.chateauversailles.fr/en/131_Gardens_and_groves.php

Οι κήποι της ασυμμετρίας με ακανόνιστα σχήματα όπου μιμείται την φύση δρόμοι ελικοειδής, χλοοτάπητας, παρτέρια με λουλούδια, πυκνές φυτεύσεις με πόες και ανθοφόρα είδη, λίμνες σε ακανόνιστα σχήματα, βραχόκηπους σε ακανόνιστα σχήματα.

ΕΙΚΟΝΑ: 4.8. Αγγλικός κήπος (Prior Park Bath Palladian Bridge)

ΠΗΓΗ: http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Prior_Park_Bath_Palladian_Bridge.jpg

4.4.2.2.88..ΟΙΟΙΓΓΑΑΛΛΛΛΙΚΙΚΟΟΙΙΚΚΗΗΠΠΟΟΙΙ((1177^ΟΟΣΣ ΑΑΙΩΙΩΝΝΑΣΑΣ ))

4.4.2.2.99..ΟΙΟΙΑΑΓΓΓΓΛΛΙΚΙΚΟΟΙΙΚΗΚΗΠΠΟΟΙΙ((1188^ΟΣΟΣΑΙΑΙΩΩΝΝΑΑΣΣ ) )

[14]

Είναι συμμετρικός γύρο από την κατοικία και αυτή η συμμετρία χάνεται όσο απομακρυνόμαστε.

Συνδυάζει την χρησιμότητα και την ευχαρίστηση. Πλαισιώνει την κατοικία και την ομορφαίνει. Ισορροπία, τάξη και αρμονία κατευθύνουν την σχεδίαση. Ο χλοοτάπητας είναι η βάση του κήπου με λίγα παρτέρια με λουλούδια, τριανταφυλλιές, θάμνους και δένδρα.

Εφόσον υπάρχει διαθέσιμος χώρος τοποθετούνται βρύσες πλακόστρωτα, πέργολες, τοίχοι, μωσαϊκά.

4

4. .3 3. . ΠΡ

ΡΟ ΟΣ ΣΑ ΑΡ ΡΜ ΜΟ ΟΓ ΓΗ Η

ΣΤ ΤΟ ΟΙ ΙΧ ΧΕ ΕΙ ΙΩ ΩΝ Ν ΤΩ

ΩΝ Ν ΔΙ

ΙΑ ΑΦ ΦΟ ΟΡ ΡΩ ΩΝ Ν ΤΕ

ΕΧ ΧΝ ΝΟ ΟΤ ΤΡ ΡΟ ΟΠ ΠΟ Ο ΙΩ

ΩΝ Ν ΓΙ

ΙΑ Α ΤΟ

ΟΝ Ν ΣΧ

ΧΕ ΕΔ ΔΙ ΙΑ ΑΣ ΣΜ ΜΟ Ο

ΤΗ ΗΣ Σ ΑΜ

ΜΕ ΕΡ ΡΙ ΙΚ ΚΑ ΑΝ Ν ΙΚ

ΚΗ ΗΣ Σ ΓΕ

ΕΩ ΩΡ ΡΓ ΓΙ ΙΚ ΚΗ ΗΣ Σ ΣΧ

ΧΟ ΟΛ ΛΗ ΗΣ Σ ΘΕ

ΕΣ ΣΣ ΣΑ ΑΛ ΛΟ ΟΝ ΝΙ ΙΚ ΚΗ ΗΣ Σ

Στον χώρο της Α. Γ. Σ. γίνετε συνδυασμός της Γαλλικής, Αγγλικής, και της Μοντέρνας τεχνοτροπίας κατασκευής κήπων. Έτσι επειδή κάθε κτήριο εκπέμπει διαφορετικό γόητρο και ύφος προσαρμόστηκε κάθε τεχνοτροπία στην αντίστοιχη περίπτωση.

Πιο συγκεκριμένα:

Για τον προαύλιο χώρο του Princeton Hall το οποίο είναι το κεντρικό κτίριο του χώρου, με γόητρο, λόγο του αυστηρού ύφους που εκπέμπει με τις κολώνες και τα μακριά μεγάλα παράθυρα προτείνετε ο Γαλλικός τρόπος σχεδίασης. Αυστηρή συμμετρία με κατασκευές και φύτευση συνεχούς περιποίησης και απόλυτης αρμονίας.

Για τον αύλειο χώρο της εκκλησίας προτείνετε ο Αγγλικός τρόπος κηποτεχνικής κατασκευής με τις πιο ελεύθερες γραμμές και την αίσθηση του φυσικού. Η εκκλησία εκπέμπει ηρεμία γαλήνη και είναι πιο κοντά στο φυσικό περιβάλλον και στην διατήρησή του.

Τέλος για το αύλειο χώρο του σχολείου προτείνετε η Μοντέρνα κηποτεχνία διότι απευθυνόμαστε σε χρήστες νέας ηλικίας και έτσι θέλουμε κάτι πιο ανάλαφρο και πιο πρωτοποριακό.

4.4.2.2.1100..ΟΟΜΙΜΙΚΚΤΤΟΟΣΣΚΗΚΗΠΠΟΟΣΣ((1919^ΟΟΣΣ ΑΑΙΙΩΩΝΝΑΑΣΣ ))

4

4..2.2.1111..ΟΟΜΟΜΟΝΝΤΤΕΡΕΡΝΝΟΟΣΣΚΚΗΗΠΠΟΟΣ Σ

[15]

4

4. .4 4. .Τ ΤΟ Ο Μ

ΕΣ

ΣΟ ΟΓ ΓΕ ΕΙ ΙΑ ΑΚ ΚΟ Ο

ΚΛ ΛΙ ΙΜ ΜΑ Α ΚΑ

ΑΙ Ι Η

ΕΠ

ΠΙ ΙΡ ΡΡ ΡΟ ΟΗ Η ΤΟ

ΟΥ Υ ΣΤ

ΤΟ Ο

ΤΟ ΟΠ ΠΙ ΙΟ Ο ΤΗ

ΗΣ Σ ΑΜ

ΜΕ ΕΡ ΡΙ ΙΚ Κ ΑΝ

ΝΙ ΙΚ Κ ΗΣ

Σ ΓΕ

ΕΩ ΩΡ ΡΓ ΓΙ ΙΚ ΚΗ ΗΣ Σ ΣΧ

ΧΟ ΟΛ ΛΗ ΗΣ Σ

Σύμφωνα με τις μορφές της κηποτεχνίας από την αρχαιότητα έως σήμερα και την κρίση μας για τους τελικούς ρυθμούς σχεδίασης του χώρου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης δεν θα μπορούσαμε να μην λάβουμε υπόψη μας τον Μεσογειακό χαρακτήρα του τοπίου μας. Έτσι διά τον λόγο ότι η περιοχή μελέτης μας βρίσκετε στην έκταση του Μεσογειακού τοπίου εδώ γίνετε μια ανάλυση του τι είναι Μεσογειακό τοπίο και ποια τα κύρια είδη χλωρίδας που εμφανίζονται.

Σύμφωνα με τον Gildemeister (2004), στις περισσότερες μεσογειακές περιοχές οι κλιματολογικές διαφορές είναι έντονες. Το φθινόπωρο μετά την ξηρασία και τη νάρκη του καλοκαιριού είναι που αρχίζει ο ετήσιος κύκλος της ζωής των φυτών, και μπορεί κανείς να το συγκρίνει αυτό με τις βόρειες περιοχές όπου η ανοιξιάτικη αφύπνιση ακολουθεί τη χειμερία νάρκη.

Τον χειμώνα, οι περίοδοι βροχής εναλλάσσονται με θερμές, ηλιόλουστες ημέρες.

Αργότερα η υπέροχη εμφάνιση της άνοιξης φτάνει απότομα στο τέλος της, εξαιτίας των ζεστών, ξηρών ανέμων και της ανερχόμενης θερμοκρασίας, κάνοντας τους σπόρους να ωριμάσουν και να σκορπίσουν. Όταν φτάσει το «αιώνιο καλοκαίρι» που όλοι εκθειάζουν, είναι μακρύ οδυνηρά μακρύ και τα φυτά πέφτουν σε νάρκη, κάνοντας μας να πιστέψουμε ότι πεθαίνουν. Όμως ένα μακρύ, καυτό και ξηρό καλοκαίρι είναι αυτό που χρειάζονται οι περισσότεροι μεσογειακοί βολβοί για να πέσουν σε νάρκη και να ωριμάσουν μέσα στο ξερό χώμα. Αυτές οι αντιθέσεις είναι χαρακτηριστικές του μεσογειακού κλίματος.

Οι ακανόνιστες βροχοπτώσεις, εξαιρετικά μεταβλητές από χρόνο σε χρόνο, κάνουν ακόμα πιο έντονη τη σκληρότητα του μεσογειακού κλίματος. Η βροχή δεν πέφτει ομοιόμορφα. Σε γενικές γραμμές, μπορεί να καταγράψει κανείς περισσότερες βροχές στον βορρά από όσο στον νότο και περισσότερες στην Δύση από όσο στην ανατολή μιας ηπείρου.

Στο Γιβραλτάρ, για παράδειγμα, αρχίζει να βρέχει σχεδόν ενάμιση μήνα νωρίτερα από ότι στη Νεκρά θάλασσα. Στους Αγίους Τόπους δεν βρέχει καθόλου το καλοκαίρι. Εκεί τα πρωτοβρόχια μπορεί να πέσουν το φθινόπωρο «μάννα» εξ ουρανού για το άνυδρο χώμα και τα ξεραμένα ρέματα, αλλά μόνο όταν έρθουν οι βροχές του χειμώνα γεμίζουν οι λεκάνες της γης.

Η ίδια ποικιλότητα ισχύει και για τη θερμοκρασία. Τον χειμώνα το θερμόμετρο μπορεί να πέσει στο μηδέν, μπορεί να προκληθεί ακόμα και σύντομος παγετός, όμως αυτό εξαρτάται πολύ από την περιοχή. Ενώ στις ημιορεινές περιοχές τα σύννεφα κατεβαίνουν χαμηλά πάνω από τα βουνά, στις παραθαλάσσιες, σε κάποια προφυλαγμένη γωνίτσα, μπορεί να χαίρεσαι την πολύτιμη χειμωνιάτικη λιακάδα.

Μολονότι, με δύο λόγια, μπορείς να το πεις «υγρό τον χειμώνα - ξηρό το καλοκαίρι επιστήμονες το περιγράφουν πιο εκτεταμένα ακολουθώντας τα εξής κριτήρια:

 ήπια προς ζεστά ή καυτά καλοκαίρια,

 έντονη ηλιακή ακτινοβολία, ιδιαιτέρως το καλοκαίρι,

 δροσεροί έως κρύοι χειμώνες,

 συγκέντρωση των βροχοπτώσεων τον χειμώνα, με περιστασιακές καταιγίδες,

 υψηλή μεταβλητότητα βροχόπτωσης από χρόνο σε χρόνο, 4.4.4.4.11..ΤΤΙΙΕΙΕΙΝΝΑΑΙΙΤΤΟΟΜΜΕΕΣΣΟΟΓΓΕΕΙΙΑΚΑΚΟΟΤΤΟΠΟΠΙΙΟΟΚΚΑΑΙΙΤΤΙΙΤΟΤΟΧΑΧΑΡΡΑΑΚΚΤΤΙΙΡΡΙΖΙΖΕΕΙΙ

[16]

 συχνές θαλάσσιες ομίχλες και συνήθως υψηλός βαθμός ατμοσφαιρικής υγρασίας κατά μήκος των δυτικών άσων των ηπείρων εκείνων που διαθέτουν χαρακτηριστικά μεσογειακό κλίμα.

Όμως εάν δεν υπάρχει ξηρασία το καλοκαίρι, οι κυρίως χειμερινές βροχοπτώσεις δεν καθορίζουν ένα κλίμα ως μεσογειακό (Castri 1981).

Μια άλλη ευρύτατα αποδεκτή (και εύκολη να την θυμάσαι) θεωρία λέει ότι μόνο εκείνες οι περιοχές όπου φυτρώνουν ελαιόδενδρα μπορεί να θεωρούνται πραγματικά μεσογειακές.

«Η βασική ένσταση όμως στη χρήση της ελιάς ως δείκτη του κλίματος είναι ότι, κατά πάσα πιθανότητα, η ελιά δεν είναι ιθαγενές φυτό της Μεσογείου, αλλά έχει έρθει από ανατολικότερα και είναι φυτό που καλλιεργήθηκε εδώ. Άλλοι μελετητές έχουν προτείνει το πουρνάρι ως πιο σωστό φυτό-δείκτη, αλλά αυτό φύεται κυρίως στο δυτικό ημισφαίριο.

Πάντως, οπού δει κάνεις να φυτρώνουν ελιές, βελανιδιές ή πεύκα, και ιδιαιτέρως όπου τουλάχιστον δύο από αυτά φυτρώνουν στην ίδια περιοχή, μπορεί να είναι αρκετά σίγουρος ότι το κλίμα είναι μεσογειακό». (Polunin - Huxley 1972). Από εμάς εξαρτάται ποια άποψη θέλουμε να ακολουθήσουμε.

Οι πέντε περιοχές με μεσογειακό κλίμα βρίσκονται — είναι γενικώς αποδεκτό — στη Νότια Αυστραλία, στην Κεντρική Χιλή, στην παραλιακή Καλιφόρνια, στην Επαρχία του Ακρωτηρίου της Νότιας Αφρικής και, φυσικά, γύρω από τη Λεκάνη της Μεσογείου (εικόνα:

4.9.) Η μεγαλύτερη περιοχή με Μεσογειακό κλίμα περιβάλλει τη Μεσόγειο θάλασσα, η οποία έδωσε και το όνομα της σε αυτές τις κλιματολογικές συνθήκες. Περίπου τα τρία τέταρτα των ακτών που περιβάλλουν αυτήν την κλειστή θάλασσα έχουν μεσογειακό κλίμα, ενώ το υπόλοιπο ένα τέταρτο (Αίγυπτος, Λιβύη, τμήμα της Τυνησίας) έχει πολύ ξηρό κλίμα για να συμπεριληφθεί (Castri 1981). Πάνω από το μισό του παγκόσμιου συνόλου των περιοχών με μεσογειακό κλίμα βρίσκονται εδώ. Επίσης, το μεσογειακό κλίμα έχει στενή σχέση με τα ψυχρά ρεύματα του ωκεανού (Ρεύμα Χάμπολντ).

ΕΙΚΟΝΑ:4.9. Χάρτης εξάπλωσης των μεσογειακών οικοσυστημάτων ΠΗΓΗ: http://geogr.eduportal.gr/askhseis/weather/w6.htm

Οι περιοχές με μεσογειακό κλίμα βρίσκονται, σε γενικές γραμμές, μεταξύ 31°-40°

βόρεια ή νότια του ισημερινού, στη δυτική πλευρά των ηπείρων. Όμως μπορεί να επεκταθούν προς τα ανατολικά για χιλιάδες χιλιόμετρα, μέσα σε άνυδρες περιοχές –αν δεν διακοπούν από βουνά ή αν δεν συναντήσουν υγρά κλίματα με καλοκαιρινές βροχοπτώσεις, όπως αυτά ορισμένων περιοχών της Αυστραλίας και της Νότιας Αφρικής. Η πιο εκτεταμένη διείσδυση προς τα ανατολικά ξεκινάει από τη Λεκάνη της Μεσογείου και φτάνει στο Δυτικό Πακιστάν και σε μερικές περιοχές του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν (από όπου προέρχονται και πολλοί από τους αγαπημένους βολβούς μας).

[17]

Αντίθετα, οι μεσογειακές περιοχές της Καλιφόρνιας και της Χιλής περιορίζονται στα ανατολικά από οροσειρές κοντά στην ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού. Αυτό δεν συμβαίνει στην Αυστραλία και στη Νότια Αφρική, όπου σφήνες μουσσώνων προκαλούν καλοκαιρινές καταιγίδες. Είναι γεγονός ότι οι μεσογειακές περιοχές της Αυστραλίας και της Νότιας Αφρικής έχουν σημαντικές αλλά απρόβλεπτες βροχοπτώσεις το καλοκαίρι. Αυτός ο παράγων έχει μεγάλες επιπτώσεις στη βλάστηση τους.

Σε όλα τα μεσογειακού τύπου οικοσυστήματα η μακροχρόνια επίδραση παρόμοιων κλιματικών παραγόντων πάνω στους φυτικούς οργανισμούς έχει διαμορφώσει φυσιογνωμικά όμοιους τύπους βλάστησης, με μια διαδικασία που ονομάζεται συγκλίνουσα εξέλιξη. Η συγκλίνουσα εξέλιξη επεκτείνεται όχι μόνο στη φυσιογνωμία της βλάστησης αλλά και στη φυσιολογία των φυτών όπου διαφορετικά μεταξύ τους φυτά παρουσιάζουν ενιαία

"οικολογική συμπεριφορά", αντιμετωπίζοντας με επιτυχία τους κλιματικούς παράγοντες. Η παραπάνω παρατήρηση αφορά και στους ζωικούς οργανισμούς: διαφορετικές ταξινομικές ομάδες έχουν αναπτύξει παρόμοιες προσαρμογές κάτω από την πίεση παρόμοιων περιβαλλοντικών συνθηκών.

Με βάση τη βροχομετρική διαβάθμιση έχουν αναπτυχθεί δύο διαφορετικές μορφές μεσογειακών οικοσυστημάτων που εξελικτικά έχουν διαμορφώσει διαφορετικούς προσαρμοστικούς μηχανισμούς στις περιβαλλοντικές πιέσεις με κυρίαρχη την πίεση της καλοκαιρινής ξηρασίας (εικόνα:.4.10).

ΕΙΚΟΝΑ:4.10. Χάρτης της Ελλάδας σύμφωνα με την υγρασία στις διάφορες περιοχές της.

ΠΗΓΗ: http://geogr.eduportal.gr/askhseis/weather/w6.htm

Στο υγρό άκρο εμφανίζονται τα συστήματα των αείφυλλων - σκληρόφυλλων (μακί), που αποτελούνται από ψηλούς (μέχρι δύο μέτρα) και πυκνούς θάμνους (αγριελιά, πουρνάρι, σκίνος, μυρτιά, δάφνη, χαρουπιά, κουμαριά, φιλίκι, πικροδάφνη κ.ά.) με βαθιές ρίζες και δερματώδη φύλλα (εικόνα 4.11). Στην Ελλάδα συναντώνται στα βόρεια παράλια της ηπειρωτικής χώρας και σε πολλά νησιά: Σκιάθος, Σκόπελος, Μυτιλήνη, Σάμος κ.ά.).

4.4.4.4.22..ΜΜΕΕΣΣΟΟΓΓΕΕΙΙΑΑΚΚΗΗΧΛΧΛΩΩΡΡΙΙΔΔΑΑ

[18]

Χαρακτηριστικό των ώριμων πυκνών και ψηλών μακί είναι η απουσία ποωδών φυτών στον υπόροφο.

Pistacia lentiscus

(σχίνος) Myrtus communis

(μυρτιά) Laurus nobilis

(δάφνη)

Olea europaea sylvestris

(αγριελιά)

Quercus coccifera

(πουρνάρι) Phillyrea latifolia

(φιλίκι)

Ceratonia siliqua

(χαρουπιά) Arbutus unedo

(κουμαριά) Nerium oleander

(πικροδάφνη) ΕΙΚΟΝΑ: 4.11. Αείφυλλοι - σκληρόφυλλοι θάμνοι της Ελλάδας

ΠΗΓΗ: http://geogr.eduportal.gr/askhseis/weather/w6.htm

Στο ξηρό άκρο (στις νότιες περιοχές της χώρας μας και σε πολλά νησιά, όπως οι Κυκλάδες και περιοχές της Κρήτης) η βλάστηση αποτελείται από χαμηλούς, αραιά διευθετημένους, συχνά αρωματικούς θάμνους, αγροστώδη και θερόφυτα (φρυγανικές

[19]

διαπλάσεις ή διαπλάσεις των εποχιακά διμορφικών φυτών). Τυπικά ξυλώδη φυτά των φρυγάνων είναι η λαδανιά, το θυμάρι, η ασφάκα, η αφάνα, η ρίγανη, η σκυλοκρεμμύδα, ο ασφόδελος, η λεβάντα, η γαλατσίδα κ.ά. Τα φρυγανικά οικοσυστήματα εξαπλώνονται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι υψόμετρο 700μ. και καταλαμβάνουν το 12,5% της επιφάνειας της Ελλάδας.

Cistus creticus (λαδανιά)

Thymus capitatus (θυμάρι)

Phlomis fruticosa (ασφάκα)

Sarcopoterium spinosum

(αφάνα)

Origanum vulgare (ρίγανη)

Urginea maritima (σκυλοκρεμμύδα)

[20]

Asphodelus aestivus

(ασφόδελος) Lavandula angustifolia

(λεβάντα) Periploca graeca

(γαλατσίδα)

ΕΙΚΟΝΑ: 4.12 Είδη φρυγάνων της Ελλάδας

ΠΗΓΗ: http://geogr.eduportal.gr/askhseis/weather/w6.htm

Βασικό γνώρισμα των ξυλώδων φυτών που συμμετέχουν στη σύνθεση των φρυγανικών οικοσυστημάτων είναι ο εποχιακός διμορφισμός. Τα φυτά αυτά, κατά το τέλος της άνοιξης, ρίχνουν τα πολλά και μεγάλα χειμωνιάτικα φύλλα τους και αναπτύσσουν τα καλοκαιρινά φύλλα που είναι μικρότερα και λιγότερα ενώ παράλληλα διαφοροποιείται η θέση και το μέγεθος των στομάτων των φύλλων, έτσι ώστε να ρυθμίζεται η ταχύτητα απώλειας του νερού, μέσω της διαπνοής (εικόνα. 4.12). Τα φρύγανα (εικόνα: 4.13) διαθέτουν βαθύ ριζικό σύστημα που καλύπτει τις ανάγκες τους σε νερό και προστατεύει το έδαφος από τη διάβρωση. Τα περισσότερα φρύγανα ευδοκιμούν σε ασβεστολιθικά εδάφη, ανθίζουν την άνοιξη και απελευθερώνουν, το καλοκαίρι κυρίως, πτητικά αιθέρια έλαια.

Ανάμεσα στο φρύγανα αναπτύσσονται και πολλά ποώδη φυτά.

ΕΙΚΟΝΑ: 4.13. Φρύγανα την άνοιξη (α) και στις αρχές του καλοκαιριού (β) ΠΗΓΗ: http://geogr.eduportal.gr/askhseis/weather/w6.htm

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, τα φρύγανα εξαπλώνονται στα ξηρά όρια του μεσογειακού κλίματος, με το σχετικά ήπιο χειμώνα, ενώ τα μακί "προτιμούν" τις υγρότερες περιοχές, που χαρακτηρίζονται από δριμύτερο χειμώνα. Σύμφωνα με μια δεύτερη άποψη, τα φρύγανα αποτελούν στάδιο εξέλιξης του μεσογειακού οικοσυστήματος, που είτε προηγείται των αείφυλλων σκληρόφυλλων, προετοιμάζοντας την εξάπλωσή τους είτε ακολουθεί αυτά σε περιπτώσεις καταστροφής των αείφυλλων διαπλάσεων, λόγω φωτιάς και υπερβόσκησης.

Στο μεσογειακό περιβάλλον εμφανίζονται και άλλα συστήματα, όπως για παράδειγμα τα μεσογειακά πευκοδάση με την Τραχεία ή τη Χαλέπιο Πεύκη, σχηματισμοί βελανιδιάς, καστανιάς, οξιάς (ορεινές και ημιορεινές περιοχές), σχηματισμοί πλατανιού, λεύκας και ιτιάς (παραποτάμιες, παραλίμνιες περιοχές) κ.ά. (Συνοπτική περιγραφή των φυτικών διαπλάσεων στον ελληνικό χώρο).

Οι οργανισμοί (φυτικοί και ζωικοί) που ζουν στα μεσογειακά οικοσυστήματα έχουν αναπτύξει μηχανισμούς απόκρισης στις περιβαλλοντικές πιέσεις ώστε να επιβιώνουν στις συνθήκες που διαμορφώνει το μεσογειακό κλίμα. Οι προσαρμογές αυτές αφορούν κυρίως στην έλλειψη νερού, που συνδυάζεται με υψηλές θερμοκρασίες, στην περιοδική δράση της φωτιάς, στην απαιτούμενη οικονομία στα θρεπτικά στοιχεία και στο χειμερινό ψύχος.

Σύμφωνα με τον Gildemeister (2004), δίνετε η παρακάτω λίστα με τα Μεσογειακά είδη φυτών.

Τυπικά, οι Κανάριοι Νήσοι δεν θεωρούνται ότι ανήκουν στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα, όμως πολλά από τα φυτά τους, όπως τα Aeonium, Dracaena draco, Hedera canadensis, Phoenix canariensis, Pinus canariensis, έχουν συμπεριληφθεί επειδή είναι

[21]

εύκολη η καλλιέργεια τους. Από την άλλη μεριά, διάφορα εχθρικά είδη της Λεκάνης της Μεσογείου που πολλαπλασιάζονται ταχύτατα, για παράδειγμα ο αμπελόδεσμος, η καλυκοτόμη ή το σπάρτο, έχουν παραλειφθεί. Για να μην τις εκθέσουμε στον κίνδυνο της υπερβολικής συλλογής από ενδιαφερόμενους κηπουρούς, δεν αναφέρουμε καθόλου τις σπάνιες ορχιδέες που φυτρώνου άγριες στα βουνά και είναι απειλούμενο είδος. Για ορισμένα είδη φυτών θα περιμένατε ίσως μεγαλύτερο κατάλογο ποικιλιών, για παράδειγμα στις τουλίπες, όμως οι περισσότερες τουλίπες προέρχονται από την Ανατολή και λίγες είναι οι ιθαγενείς της Λεκάνης της Μεσογείου. Το ίδιο ισχύει για τις τριανταφυλλιές.

Σύμφωνα με τον Gildemeister (2004), στο παράρτημα (12.1) της εν λόγο εργασίας, δίνετε μία λίστα φυτών που υπάρχουν στο Μεσογειακό τοπίο.

Από αυτήν την λίστα τα υπογραμμισμένα είδη είναι ορισμένα από τα είδη που θα ενταχτούν στην πρόταση διαμόρφωσης μας.

4

4. .5 5. . ΠΡ

ΡΟ ΟΣ ΣΑ ΑΡ ΡΜ Μ ΟΓ

ΓΗ Η ΣΤ

ΤΟ ΟΙ ΙΧ ΧΕ ΕΙ ΙΩ ΩΝ Ν

ΑΠ ΠΟ Ο ΤΟ

Ο Μ

ΕΣ

ΣΟ ΟΓ ΓΕ ΕΙ ΙΑ ΑΚ ΚΟ Ο ΤΟ

ΟΠ ΠΙ ΙΟ Ο ΣΤ

ΤΗ ΗΝ Ν

ΑΝ ΝΑ ΑΠ ΠΛ ΛΑ ΑΣ ΣΗ Η –

ΔΙ

ΙΑ ΑΜ ΜΟ ΟΡ ΡΦ ΦΩ ΩΣ ΣΗ Η ΤΗ

ΗΣ Σ

ΑΜ ΜΕ ΕΡ ΡΙ ΙΚ ΚΑ ΑΝ ΝΙ ΙΚ ΚΗ ΗΣ Σ

ΓΕ ΕΩ ΩΡ ΡΓ ΓΙ ΙΚ ΚΗ ΗΣ Σ ΣΧ

ΧΟ ΟΛ ΛΗ ΗΣ Σ ΘΕ

ΕΣ ΣΣ ΣΑ ΑΛ ΛΟ ΟΝ ΝΙ ΙΚ ΚΗ ΗΣ Σ

Σύμφωνα με τα παραπάνω του τετάρτου κεφαλαίου στην εν λόγο διαμόρφωση του χώρου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης γίνετε μια προσπάθεια για ένα δέσιμο ορισμένων χαρακτηριστικών του Μεσογειακού τοπίου με τον αγγλικό – γαλλικό και τον μοντέρνο ρυθμό κηποτεχνίας. Αυτό αναγεννάτε μέσα από τα σχήματα και τις γραμμές των παραπάνω στυλ και της οικολογικής ισορροπίας του περιβάλλοντος κρατώντας την αυτοφυή βλάστηση της περιοχής η οποία αντικατοπτρίζει την Μεσογειακή βλάστηση και την συντήρηση ορισμένων κύριων χαρακτηριστικών της Μεσογειακής κηποτεχνίας.

Για πιο αναλυτική περιγραφή σχετικά με το δέσιμο των κηποτεχνικών εφαρμογών και του Μεσογειακού τοπίου μπορείτε να ανατρέξετε στο κεφάλαιο 9.