Epoj 3 BOJHOCAHI1TETCKI1 IIPErJIE,l.\ Crpana299 UDC 616.61-089.843:616-076.5
Znaca] citoloskog
pregleda urina u
dijagnostici
poremecaja
funkcije
transplantovanog bubrega
ZeljkaTatomlrovie",Radojka Bokun*, LjiljanaIgnjatovie',Anastasija Aleksic",Vesna Skuletic*, JovanDimltrijevie"
Vojnomedicinska akademija, *ZPSM - Institut za patologiju, tKlinika za nefrologiju, Beograd
Cilj. U radu su prikazana nasa prva iskustva sa citoloskim pregledom urina u dijagnostici poremecaja funkcije transplantovanog bubrega. Metode. Od56 bolesnika kojima je izvr-sena transplantacija bubrega izdvojena je grupa od 23bolesnika koji su imali poremecaj funkcionisanja alokalema. Etioloska dijagnoza je postavljena na temelju klinicke slike, hi-stoloskog nalaza prilikom biopsije alokalema icitoloskog pregleda urina. Sediment urina je dobijen u citocentrifugi, susen na vazduhu ibojen metodom po May Grunwald Giemsi. Rezultati: Od23bolesnika sa poremecajem funkcije bubreinog alokalema kod18 (78,3%) je smanjena funkcija alokalema bila uzrokovana akutnim odbacivanjem, a kod pet (8,9%) seradilo0 drugim uzrocima: infarktu alokalema, ciklosporinskojnefrotoksicnosti,akutnoj tubularnoj nekrozii hronicnoj nefropatiji transplantovanog bubrega. Kod18 (78,3%) bo-lesnika jei citoloski nalaz u urinu bilopatoloski. stim da je slaganje klinicke ihistoloske dijagnoze sa citoloskom bilo kod 16 bolesnika (70%). Od18bolesnika sa epizodom akut-nog odbacivanja transplantovaakut-nog bubrega kod15je istovremenoinala:citoloskog pre-gleda urina ukazivao na odbacivanje. Od sedam bolesnika kod kojih se javila ciklosporin-ska nefrotoksicnost kod pet jeicitoloski nalaz ukazivao na ovu etiologiju, kaoi kod jedno-ga od dva bolesnika sa akutnom tubulamom nekrozom. Kod dva bolesnikasrekurentnom bolescu (membranoproliferativni i fokalnosklerozirajuci glomerulonefruis) i nalaz ci-toloskog pregleda urina je ukazao na ostecenje bubreinog parenhima, a od pet bolesnikas
hronicnim odbacivanjem alokalema kod cetiri suseu periodu od godinu dana u sedimentu urina povremeno pojavljivali limfoclti. neutrofili, monociti/makrofagi, tubularne celijei ci-lindri bez prevladavanja pojedinog celijskog tipa. Kod tri bolesnika kod kojih je poremecaj funkcije stanja alokalema bio uzrokovan infekcijom citoloski nala; urina je ukazao na etio-logiju (bakterije.fungi, citomegalovirus], Zakljucak. Citoloski pregled urinamoie posloiiti kao alternativa histologiji u dijagnostici akutnog odbacivanja bubreinog alokalema, kaoi
akutne tubularne nekroze, odnosno nefrotoksicnosti. Takode, moze ukazati i na oboljenje bubreinog parenhima, dok znacaj citoloskog pregleda kod hronicne nefropatije alokalema iziskuje dalja istraiivanja.
KIjuCn e r e
c
i : transplantacija bubrega; graft, odbacivanje; bubreg, tubularna nekroza,akutna; mokraca; cltoloske tehnike.Uvod
Transplantacija bubrega za sada je optimalni i najjefti-niji nacin lecenja bolesnika s terminal nom insuficijencijom bubrega. Medutim, brojne su bolesti koje mogu pogoditi bubrezni alokalem, a to su, pre svega, akutno i hronicno
od-bacivanje, nefrotoksicnost, povratak primarne bolesti, infe-kcije zbog imunosupresije, ali mogu se javitiisve one bole-sti koje zahvataju i nativni bubreg.
Zajednicka karakteristika svih ovih bolesti je pogorsa-nje funkcije alokalema, koje se moze javiti u bilo koje vre-me nakon transplantacije. Od brzine i preciznosti
Crpaaa 300 BOJHOCAHI1TETCKI1 llPErJIE,lJ, Epoj 3 nostike poremecene funkcije transplantovanog bubrega
za-visi njegovo uspesno prezivljavanje,
Histoloski pregled bioptata bubreznog alokalema za sada je jedini nacin za utvrdivanje preciznog uzroka pore-mecene funkcije transplantovanog bubrega. Ogranicavajuci faktori ove metode su invazivnost zbog koje postoji ograni-cenje u broju i ucestalosti uzimanja uzoraka tkiva aloka-lema, zatim neophodnost dovoljno reprezentativnog uzorka za analizu, kao i fokalnost pojedinih patoloskih procesa u transplantovanom bubregu.
ad samih pocetaka transplantacije bubrega sezdese-tih godina poroslog veka obracana je paznja na citoloski pregled urina, kao potpuno neinvazivnu metodu, koja bi mogla biti od pornoci u dijagnostici poremecenog funkci-onisanja bubreznog alokalema (I, 2). Tako je citoloski pregled urina pokazao zadovoljavajucu tacnost u dijagno-stici akutnog odbacivanja transplantovanog bubrega (3-5), ali nije bilo sistematskih pracenja citoloskih nalaza urina kod porernecaja funkcije bubreznog alokalema dru-ge etiologije, te podataka 0 eventualnoj korisnosti ove metode u tim slucajevima.
Cilj ovoga rada je da prikazemo nasa prva iskustva sa citoloskim pregledom urina u dijagnostici porernecaja funk-cionisanja transplantovanog bubrega.
Metode
Za ovo istrazivanje od 56 bolesnika kojima je izvrsena transplantacija bubrega na Klinici za nefrologiju VMA, u periodu od 1996. do 1999. godine, izdvojenaje grupa od 23 bolesnika sa poremecajern funkcionisanja alokalema.
Biopsija alokalema uradena je kada je klinicar proce-nio daje neophodna, a to je bilo kod 12 bolesnika.
Za bojenje preparata biopsijskog materijala korisceni su: hematoksilin - eozin, reakcija perjodna kiselina-Schiffov rea-gens i trihrom Masson metoda. Tamo gde je bilo potrebno tki-vo je, takode, analizovano imunofluorescencijskim i elek-tronskim mikroskopom. Morfoloske promene su analizovane prema dijagnostickim kategorijama Banff-klasifikacije(6).
Urin je kontinuirano citoloski ispitivan odmah nakon uspostavljanja funkcije bubreznog kalema, a citolog nije imao klinicke podatke 0 bolesniku, niti podatke 0 funkcio-nalnom stanju bubreznog kalema. Deset ml svezeg urina centrifugovano je 10 min na 1500 obrtaja. Supernatant je odliven i sediment resuspendovan u 10 ml medijuma za kulturu tkiva. Nakon ponovnog centrifugovanja 300 I.d se-dimenta je citoeentrifugovano (Shandon-Elliot citocentri-fuga) 10 min na 500 obrtaja. Preparati su suseni na vazduhu i bojeni metodom po May-Grunwald Giemsi.
Citoloski nalaz sedimenta urina interpretiran je po Burrowsu isar. (3), kao i Schumannu i sal'. (7). Postavljena je sumnja na:
- akutno odbacivanje bubreznog kalema ukoliko je na 10 reprezentativnih vidnih polja (VP) velikog uvecanja (x40) bilo prisutno 15 iIi vise limfocita uz prisutnost epitel-nih celija bubrezepitel-nih tubula (tubularne celije);
- akutnu tubularnu nekrozu iii eiklosporinsku nefrotok-sicnost ukoliko su u sedimentu urina bile prisutne grupe tu-bularnih celija bez iIi sa manje od 15 limfoeita na 10 VP velikog uvecanja;
- virusnu infekciju ako su u celijama urotela bile prisu-tne intranuklearne inkluzije;
- bolest bubreznog parenhima ukoliko su u sedimentu urina, pored celija urotela s prisutnom atipijom, nadene i tu-bulame celije, eilindri, hematopoezne celije (eritrociti, neut-rofili, limfociti, monociti, eozinofili) i makrofagi.
Citoloski izvestaj je dostavljen nakon 2-4 sata od pri-jema urina, a patohistoloski za 24-30 sati.
Rezultati
ad 56 bolesnika kojima je izvesena transplantacija bu-brega poremecaj funkcionisanja alokalema javio se kod 23 bolesnika (41,07%). Etioloska dijagnoza je postavljena na temelju klinicke slike, histoloskog nalaza u bioptatu aloka-lema (12 bolesnika) i citoloskog nalaza urina (Tabela I).
Kod 18 bolesnika (32,1%) smanjena funkeija aloka-lema bila je uzrokovana akutnim odbacivanjem, a kod pet (8,9%) radilo se0 drugom uzroku, i to infarktu alokalema, ciklosporinskoj nefrotoksicnosti, akutnoj tubularnoj nekrozi i hronicnoj nefropatij i transplantovanog bubrega (hronic-nom odbacivanju).
ad ukupnog broja bolesnika s poremecajem funkcije bubreznog alokalema kod 18 (78,3%) je i citoloski nalaz urina bio patoloski, stirn da je slaganje klinicke i histoloske dijagnoze sa citoloskorn bilo kod 16 bolesnika (70%). (Ta-bela I).
U grupi bolesnika kojima je smanjena funkcija aloka-lema bila uzrokovana akutnim odbacivanjem 9 je imalo sa-rno jednu epizodu akutnog odbacivanja, 2 bolesnika dye epizode, a 7 je uz akutno odbacivanje imalo u daljem toku jednu iii vise epizoda smanjene funkcije alokalema uzroko-vane ciklosporinskom nefrotoksicnoscu, hronicnim odbaci-vanjem, rekurentnom bolescu, akutnim pijelonefritisom i in-fekeijom citomegalo-virusom (CMV).
ad 18 bolesnika koji su imali epizodu akutnog odbaci-vanja transplantovanog bubrega kod 15 je i citoloski nalaz urina ukazivao na odbacivanje, a kod tri bolesnika je bio ure-dan. Broj limfocita na 10 VPx40 kretao se od 25 do 5 000, uz prisutnost tubulamih celija pojedinacno iii u skupinama. Osim zrelih lirnfocita, bili su prisutni i aktivisani, odnosno blastno transfonnisani limfociti, eritroeiti, u razlicitoj proporciji ostale celije (neutrofili, monocitilmakrofagi, eozinofili), cilindri, uz prljavu pozadinu preparata. (Sl. I i 2).
Epoj 3 BOJHOCAHHTETCKH TIPEfJIE,[l Crpana 301
Tabela 1. Uzroci smanjene funkcije bubrdnog alokalema i citolosk! nalaz u urinu bolesnika
sa poremeeajem funkcije alokalerna
Bolesnik Akutno Hronicna Ciklosporinska Akutna Rekurentna Citologija odbacivanje nefropatija nefrotoksicnost tubulama Infekcija bolest urina
alokalema nekroza
1. 2. 3. 4. 5.
6. +
7. +
8. +t 9. +
10. +
11. +t
12. +
13-20. +
21. +
22. +
23. +
+
+
+
+
+
+ +
+
+
+
+ +
+ +
+
+ +
+ +
+ +
+ +
+ +
+ +
+
ukupno 18 (32,1%) 5(21,7%) 7 (30,4%) 2 (8,7%) 3(13%) 2(8,7%) 16(70%)
"akutno odbacivanje,"dveepizode akutnog odbacivanja
pozadina preparata u sedimentu urina u toku akutnog odba-civanja bubreznog alokalema (MGG x200)
prisutnim aktivisanim limfocitima i tubulamim celijama. ad dva bolesnika s akutnom tubularnom nekrozom kod jednog (br. I) je i citoloski nalaz snazno ukazivao na ovu etiologiju zbog brojnih skupina tubularnih celija (dok su limfociti bili prisutni ali retki), (51. 3), a kod drugog je u sedimentu urina uz tubularne celije bio prisutan i granican broj limfocita(J6 limfocitallOVP velikog uvecanja) na osnovu cega je posta-vljena sumnja na akutno odbacivanje.
U dva bolesnika (br. 11 i12) koji su imali rekurentnu bolest membranoproliferativni, odnosno fokalnosklerozira-juci glomerulonefritis, citoloski nalaz u urinu je bio patolo-ski tokom godine dana koliko je pracen,Na ostecenje bub-reznog parenhima ukazivala je gotovo kontinuirana prisut-nost dismorficnih eritrocita, proteinskih i vostanih cilindara, limfocita (ispod granice za akutno odbacivanje), neutrofila, monocitalmakrofaga, eozinofila, epitelnih celija bubreznih tubula (51. 4). Kod bolesnika s membranoproliferativnim glomerulonefritisom bila je prisutna iatipija celija urotela i izrazita eozinofilija.
Jedan bolesnik (br, 8) je irnao akutni pijelonefritis sa masom neutrofila, bakterija i gljivica u sedimentu urina, a dva bolesnika (br. 9 i 10)s CMV infiekcijom u sedimentu urina su imala celije urotela s uvecanim nukleusima i intra-nuklearnim inkluzijama karakteristicnim za ovaj virus.
ad 5 bolesnika s hronicnim odbacivanjem alokalema kod jednoga je ciloloski nalaz urina bio uredan, a kod ce-til'; bolesnika su se u pracenorn periodu od godine dana u sedimentu urina povremeno pojavljivali limfociti, neutro-fili, monocitilmakrofagi bez prevladavanja pojedinog ce-lijskog tipa, pojedinacne epitelne celije bubreznih tubula i cilindri.
.-
.••...•...•.•...L . a.
ｻｾＭＮＭＺｾ
.
...ｾ . '.".;•
..
-.-#"Ji.
81. 1 - Limfociti i blastno transformisani limfociti u sedi-mentu urina u toku akutnog odbacivanja bubreznog
aloka-lema (MGGx400)
BOJHOCAHHTETCKH flPEfJIE)],
ＢＧＺ［ＮＧＢｾＭＺＧＧＧｾＺＺＧＧＧ '< -: '. ＧｾＺﾻｾ
.k.f·.{<·
_..
'.
". <. Ｂｾｴ '"t-ｾ
.__
ｮｾ｟ｾＮＺＳＺＺＭＮＮｊ51.3 - Renalni epiteini fragmenti, neutrofili, eritrociti, ce-lije urotela, retki limfociti u sedimentu urina u toku akutne
tubularne nekroze (MGGx 100)
si.
4 -ｃｩｬｪｮ､ｩｃＧｴ･ｩｩｊ･ｵｩｯｩ･ｪ｡ｩｰｯ｝ｾＧＨｉｬｮ｡｣ｮ･
tubulame u sedimentu urina u toku rekurentne bolesti(fokalnosklero-zirajuci glomerulonefritis) (MGGx laO) Diskusija
U dijagnostiei uzroka pogorsanja funkeije bubreznog alokalema, u traganju za manje invazivnim metodama od histologije, obracena je paznja na urin kao materijal koji se lako dobija, Tako je od samih pocetaka transplantaeije bub-rega uveden citoloski pregled urina, koji je kasnije, krajem prosloga veka, delimicno standardizovan sro se tice dijagno-stike akutnog odbaeivanja bubreznog alokalema (3, 4, 8, 9). Jpored uvodenja brojnih novih metoda pregleda urina (10-13),klasicni citoloski pregled urina jos uvek je nezao-bilazan u prvoj liniji dijagnostike, jer moze dati vredne po-datke koji mogu ukazati na pojedina oboljenja kako nativ-nog, tako i transplantovanog bubrega.
Osnov klasicnog citoloskog pregleda urina je identifi-kacija celijskih tipova u scdirnentu urina, pazljiva rnorfoloska i semikvantitativna analiza celijskog sastava, analiza morfolo-gije eritrocita, identifikaeija mikroorganizama i eventualno eitopatogenog efekta virusa, kao i analiza pozadine preparata.
Glavne histopatoloske karakteristike akutnog odbaei-vanja bubreznog alokalema su tubulitis, mononuklearni in-filtrat u intersticijumu i arteritis intime, Banff klasifikaeija odreduje dva osnovna tipa akutnog odbaeuvanja: tip J,
tu-Epoj 3 bulointersticijalno odbaeivanje bez arteritisa i tip II, vasku-lama odbaeivanje s arteritisom intime, gradirajuci ova dva tipa odbaeivanja na osnovu tezine tubulitisa, odnosno arte-ritisa (6,14).
Kao poslediea tubulitisa u urinu se javljaju limfoeiti i epitelne cclije tubula, a arteritis intime moze dovesti do is-hemijskog ostecenja tubula, sto se odrazava u pojavi frag-menata bubreznog epitela kao poslediee ostecenja tubulame membrane.
Kod 18 nasih bolesnika kod kojih je smanjena funkcija bubreznog alokalema bila uzrokovana akutnim odbaciva-njem, kod 15 je i citoloski nalaz urina ukazivao na akutno odbacivanje, a kod tri bolesnika je bio uredan. Moguce je da su ova tri bolesnika imali blage inflamatorne promene u alokalemu koje nisu dove le do vece destrukeije tubulame membrane, tako da u urinu nije bilo znacajnije limfociturije niti tubulamih celija,
Uvodenje eiklosporina, snaznog imunosupresivnog le-ka u ranirn 80-tim godinama prosloga veka dovelo je do znacajnog poboljsanja prezivljavanja bubreznog alokalema, Ali, njegova nefrotoksicnost se pokazala kao faktor rizika za akutno i hronicno pogorsanje funkcije transplantovanog bubrega (15, 16). Toksicnost pogada direktno bubrezne tu-bule, glomerulske kapilare i bubrezne arteriole, a osnovne histopatoloske karakteristikc u biopsijskom materijalu oci-tuju se u izometrijskoj vakuolizaciji proksimalnog tubular-nog epitela, trombotskoj rnikroangiopatiji i okluzivnim promenama arteriola.
U urinu se eiklosporinska nefrotoksicnost ogleda u pojavi epitelnih celija bubreznih tubula (17). U ranoj fazi eiklosporinske nefrotoksicnosti nadene su proksimalne tu-bularne celije, a u kasnoj epitelne fragmenre prate lirnfociti i monoeiti (18, 19).
ad 7 nasih bolesnika kod kojih se javila eiklosporin-ska nefrotoksicnost kod 5 je i citoloski nalaz urina ukazivao na ovaj uzrok smanjene funkeije alokalerna, jer su u sedi-mentu urina dominirale tubulame celije, pojedinacno i u skupinama. Pored izornetrijske, eitoplazma tubulamih celija je pokazivala i neizometrijsku vakuolizaciju, koja je mogu-ca poslediea dcgenerativnih promena usled duzeg boravka ovih celija u urinu. Za razliku od Cortesinija i sur., (18) kao i Stellae i sur., (20), mi nismo zapazili znacajniju prisutnost eozinofilnih inkluzija u eitoplazmi tubularnih celija kod na-sih bolesnika, a Sucic i sar., (21), proucavajuci nenormalno-sti u sedimentu urina bolesnika koji su u toku lecenja trans-plantaeijom kostne srzi primali i eiklosporin, nalaze da su okrugle inkluzije u citoplazrni tubularnih celija povezane, ali ne i specificne za eiklosporinsku terapiju.
fib-Epoj 6 BOJHOCAHI1TETCKI1 nPErJIE,Ll Crpana 303 roznim zadebljanjem intime malih arterija, tako da je
hroni-cna nefropatija transplantovanog bubrega dijagnoza isklju-civanja (22). U sedimentu urina nema nekog specificnog niti karakteristicnog nalaza koji bi mogao ukazati na ovu etiologiju smanjene funkcije bubreznog alokalema.
Kod pet nasih bolesnika s postavljenom dijagnozom hrcnicne nefropatije alokalema sarno je kod jednog citoloski nalaz urina bio uredan, a kod cetiri, u toku perioda od go-dinu dana, u sedimentu urina su se kontinuirano iii povre-rneno pojavljivali limfociti, neutrofili, monocitlmakrofagi, cilindri, tubulame celije, ukazujuci na moguci patoloski proces u transplantovanorn bubregu.
Kontinuirani patoloski nalaz u sedimentu urina imala su dva bolesnika s rekurentnom bolescu, pracena godinu, odnosno dye godine po izvrsenoj transplantaciji. Sarolika celijska slika, bez preovladavanja pojedinog celijskog tipa,
cilindri, tubulame celije ali i prisutna atipija celija urotela i dismorfni eritrociti, ukazivali su na bolest bubreznog paren-hima.
Zakljucak
Kao potpuno neinvazivna i jeftina metoda citoloski pregled urina je veoma pogodan za kontinuirano pracenje bolesnika s transplantovanim bubregom. U dijagnostici akutnog odbacivanja bubreznog alokalema, kao i akutne tu-bularne nekroze, odnosno nefrotoksicnosti, moze posluziti kao alternativa histologiji. Takode, moze ukazati i na obo-Ijenje bubreznog parenhima, dok znacaj citoloskog pregleda urina kod hronicne nefropatije alokalema zahteva dalja is-trazivanja,
LITERATURA
I. Taft PH, Flax MH. Urinary cytology in renal tran-splantation: association of renal tubular cells and graft rejection. Transplantation 1966; 4(2): 194-204. 2. Morchoe PJ, Erozan YS, Cooke CR Walker WG, 0
Morchoe CC, Traystman MD, et a!. Exfoliative cytology in the diagnosis if immunologic rejection in the transplanted kidney. Acta Cytol 1976; 20(5): : 454-61.
3. Burrows L, KupferS,Schanzer H, Knight R, Winston J, Dikman S. Comparative analsis of concurrent urine cytology and kidney aspirate in the rapid assesment of acute allograft dysfunction. Transplant Proc 1993; 25(1 Pr 2): 1052-5.
4. RobertiI, Reisman L, Burrows L, Lieberman KV. Urine cytology and urine flow cytometry in renal transplan-tation - a prospective double blind study. Transplanta-tion 1995; 59(4): 495-500.
5. Marcussen N, Schumann JL, Schumann GB, Parmar M, Kjellstrand C. Analysis of cytodijagnostic urinalanysis findings in 77 patients with concurrent re-nal biopsies. AmJKidney Dis 1992; 20(6): 618-28. 6. Sloe; K, Axelsen RA, BenediktssonH,Burdick JF,
Co-hen AH, Colvin RB, et al. International standardization of criteria for the histologic diagnosis of renal allograft rejection: the Banff working classification of kidney transplant pathology. Kidney int 1993; 44(2): 411-22. 7. Schumann GB, Schumann JL, Marcussen N. Renal
Transplantation. In: Berry GS, editor. Cytodiagnostic urinanalysis of renal and lower urinary tract disorders. New York Tokyo: Igaku-Shoin Medical Publishers; 1995. p. 101-11.
8. Sandoz PF, Bielmann D,Mihatscn M, Thiel G. Value of urinary sediment in the diagnosis of interstitial re-jection in renal transplantation. Transplantation 1986; 41(3): 343-348.
9. Corey HE, Alfonso F, Hamele-BenaD, Greenstein SM. SchechnerR. Tellis V.et al. Urine cytology and the di-agnosis of renal allograft rejection. I. Studies using conventional staining. Acta Cytol 1977; 41(6): : 1732-41.
10. Roberti I, Panico M, ReismanL.Urine flow cytometry as a tool to differentiate acute allograft rejection from other causes of acute renal graft dysfunction. Tran-splantation 1977; 64(5): 731-4.
11. Grunewald RW, Fiedler GM, Stock B, Grunewald JM, Muller GA. Immunocytological determination of lymphocytes and monocytes/macrophages in urinary sediments of renal allograft recipients. Nephrol Dial Transplant 2000; 15(6): 888-92.
12. RushD, SomorjaiR, Deslauriers R, Shaw A, Jeffery J, Nickerson P. Subclinical rejection - a potential surro-gate marker for chronic rejection - may be diagnosed by protocol biopsy or urine spectroscopy. Ann Tran-splant 2000; 5(2): 44-9.
13.
u
B, Hartono C,Ding R, Sharma VK, Ramaswamy R, Qian B,et al. Noninvasive diagnosis of renal allograft rejection by measurment of messenger RNA for perfo-rin and granzyme B in uperfo-rine. N Eng J Med 200 I; 344(29): 847-54.14. Racusen LC, Sole: K, Colvin RB, Bonsib SM, Castro MC, Cavallo T, et al. The Banff 97 working classifica-tion of renal allograft pathology. Kidney Int 1999; 55(2): 713-23.
15. Kopp JB, Klotman PE. Cellular and molecular mecha-nism of toxicity. J Am Soc Nephrol 1990; 1(2): : 162-79.
Crpana 304 BOJHOCAHYITETCKYI nPErJIE):\ Epoj 3 17. Winkelmann M, Burrig KF, Koldovsky U, Witkowsky
M, Grabensee B, Pfitzer P.Cyclosporin A-altered renal tubular cells in urinary cytology. Lancet 1985; 2(8456): : 667.
18. Cortesini R, Stella F, Renna Molajoni E, Lemeni AR, Rossi M, Pretagostini R, et al. Urinary exfoliative cytology in kidney allografts under cyclosporine therapy. Transpl Proc 1984; 16(5): 1200-1.
19. Kyo M, Mihatsch MJ, Gudat F, Dalquen P, Huser B, Thiel G. Renal graft rejection or cyclosporin toxicity? Early diagnosis by a combination of Papanicolau and immunocytochemical staining of urinary cytology spe-cimens. Transpl Int 1992; 5(2): 71-6.
20. Stella F, Alfani D, Stella
C.
Battistelli S, Troccoli R, Cortesini R. Differential diagnosis of rejection and cyclosporin nephrotoxicity in organ transplantation using exfoliative urinary cytology. Quad Sclavo Diagn 1985; 21(3): 330-40.21. Such'; M. Boban D, Markovic-Glamocak M, Bogdanic V, Nemet D, Labar D,et al. Relation between urinary cytology abnormalities and cyclosporine A therapy in bone marrow transplant recipients. Ren Fail 1998; 20(4): 613-20.
22. Prommool S,Jhangri GS, Cockfield SM, Halloran PF. Time dependency of factors affecting renal allograft survival. J Am Soc Nephrol 2000; II (3): 565-73. Radje primljen 3. X 2002. god.
Abstract
Tatornirovic
z,
Bokun R, Ignjatovic Lj, Aleksic A, Skuletic V, Dirnitrljevic J.Vojnosanit Pregl 2003; 60(3): 299-304.
THE SIGNIFICANCE OF CYTOLOGIC EXAMINATION OF URINE IN THE DIAGNOSIS OF RENAL ALLOGRAFT DYSFUNCTION
Background. This paper presents our experience with cytologic examination of urine in diagnosing renal allograft dysfunction. Methods. The study group included
23 patients with renal allograft dysfunction, selected from 56 patients who
under-went renal transplantation. Etiologic diagnosis was made according to the clinical picture, histological findings during allograft biopsy, and cytologic examination of urine. Urine sediment was obtained in cytocentrifuge and was air dried and stained with May Grunwald Giemsa. Results. Out of 23 patients with allograft dysfunction in 18 (78.3%) patient it was caused by acute rejection, and in 5 (8.9%) patients by allograft infarction, cyclosporine nephrotoxicity, acute tubular necrosis and chronic nephropathy. In eighteen patients (78.3%) cytologic examination of urine was pathologic, while in 16 (70%) clinical and histology findings coincided with urine cytology findings. Out of 18 patients with acute allograft rejection in 15 patients cy-tologic examination of urine coincided with acute rejection. Out of 7 patients with expressed cyclosporine nephrotoxicity, in 5 cytologic examination of urine con-firmed the cause of allograft dysfunction, as well as in one of 2 patients with acute tubular necrosis. Cytologic examination of urine indicated parenchymal damage in 2 patients with reccurent disease (membranoproliferative and focal sclerosing glo-merulonephritis). In 4 of 5 patients suffering from chronic rejection in a year's monitoring period, urine sediment periodically consisted of lymphocytes, neutro-philic leucocytes, monocyte/macrophages, tubular cells and cilindres, without the predominance of any cell type. In 3 patients allograft dysfunction was caused by infective agents (bacteria, fungus, cytomegalovirus). Conclusion. Cytologic ex-amination of urine might be an alternative to histological in diagnosing acute allo-graft rejection and acute tubular necrosis or nephtotoxicity. Also it might indicate parenchymal disease while the importance of urine cytology in chronic allograft ne-phropathy needs to be investigated further.
Key w0 r d s : kidney transplantation; graft rejection; kidney tubular
necrosis, acute; urine; cytological techniques.
