Ο ήχος στηρίζεται σε κάποια δείγματα που έχουν ψηφιοποιηθεί και αποθηκευτεί στη μνήμη της κάρτας ήχου. Δημιουργείται ένα είδος πίνακα με δείγματα ήχων από όλες τις νότες από διάφορα όργανα, και κάθε φορά που θέλει η κάρτα να αναπαράγει μια νότα ενός οργάνου κοιτάει από τον πίνακα δείγμα αν είναι αυτό που χρειάζεται και το χρησιμοποιεί. Το αποτέλεσμα είναι σαφώς ποιοτικότερο από αυτό που προκύπτει με τη σύνθεση FM, αφού η ήχοι πλησιάζουν περισσότερο τους πραγματικούς. Το αν τελικά είναι καλή εξαρτάται και από τους παρακάτω παράγοντες:
Εφόσον η τεχνική σύνθεσης που χρησιμοποιείται είναι n Waνetable, θα πρέπει να εξετάσετε πόση μνήμη έχει η κάρτα σας και πόσο δείγματα είναι αποθηκευμένα σε αυτήν. Όσο περισσότερη είναι η μνήμη τόσο περισσότερα δείγματα μπορεί να περιέχει και επομένως τόσο καλύτερους ήχους μπορεί να αναπαράγει.
Αν η κάρτα σας διαθέτει εκτός από τη μνήμη ROM, και μνήμη RΑΜ στην οποία μπορεί να φορτώνει έξτρα δείγματα από κάποιο άλλο αποθηκευτικό μέσο, τότε αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία.
Σημαντικό χαρακτηριστικό θεωρείται επίσης η δυνατότητα δημιουργίας από το χρήστη δικών του δειγμάτων, τα οποία μπορούν να αποθηκευτούν στο σκληρό δίσκο και να φορτωθούν στη μνήμη RΑΜ της κάρτας όταν θα χρειαστεί.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5
ο: Μουσική ψηφιακή διεπαφή οργάνων (MIDI)
5.1 MIDI (Musical lnstrument Digital lnterface)
Το Musical lnstrument Digital lnterface (MIDI) είναι ένα σύνολο σταθερών, ένα πρωτόκολλο, που υιοθετήθηκε από το 1983 από την πλειοψηφία των κατασκευαστών μουσικών ηλεκτρικών οργάνων και των επιτροπών διεθνών σταθερών και καθορίζει την ανταλλαγή πληροφοριών σε δυαδική μορφή μεταξύ μουσικών ηλεκτρικών οργάνων και υπολογιστών. Αυτό που μπορεί να κάνει μία διάταξη MIDI είναι να εγγράψει πληροφορίες σχετικά με την εκτέλεση ενός μουσικού κομματιού, πληροφορίες σαν τον τόνο, την διάρκεια και την ένταση κάθε νότας. Η καταγραφή αυτή γίνεται σε σταθερή μορφή και τη συνέχεια μπορεί να διαβιβαστεί σε κάποιο άλλο μουσικό όργανο ή σε υπολογιστή.
ΕΙΚΟΝΑ 2 : Συνδέσεις MIDI εξοπλισμού και ηχομονάδας με υπολογιστή
Όταν αυτές οι πληροφορίες μεταβιβάζονται από το MIDI σε υπολογιστή, αποθηκεύονται σαν αρχείο το οποίο μπορεί στη συνέχεια είτε να παιχτεί, είτε να επεξεργαστεί. Ένα αρχείο MIDI αποτελεί μία σειρά από οδηγίες που δίνο- νται σ' ένα ηλεκτρονικό όργανο για το πώς θα παίξει μία σειρά από νότες. Το αρχείο MIDI δεν προσδιορίζει τίποτα σχετικό με τον τόνο της νότας ή με τον
τύπο του οργάνου στο οποίο θα παιχτούν οι νότες. Μπορεί να δημιουργηθεί ένα αρχείο MIDI από τις νότες μίας κιθάρας και στη συνέχεια αυτό το αρχείο να χρησιμοποιηθεί από ένα ηλεκτρικό πιάνο ή το αντίθετο. Τα αρχεία MIDI συγκρινόμενα με αρχεία CD-DA είναι μικρότερα λόγω του ότι δεν περιέχουν δεδομένα ήχου. Αλλά αντίθετα με τα αρχεία ψηφιοποιημένου ήχου των οποίων το μέγεθος εξαρτάται από την χρονική τους διάρκεια, το μέγεθος των αρχείων MIDI εξαρτάται από το πλήθος των διαφορετικής μουσικής υπόστα- σης των πληροφοριών που χρειάζονται για μία συγκεκριμένη μουσική παρουσίαση η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από τον αριθμό και τον τύπο των οργάνων που συμμετέχουν, την πολυπλοκότητα του μουσικού κομματιού και άλλες μουσικές παραμέτρους που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Μαθηματικοί αλγόριθμοι χρησιμοποιούνται για αλλαγή κλίμακας όσον αφορά τις νότες, σταδιακή εξασθένιση της μουσικής και κάθε είδους μουσικά εφέ. Η ταχύτητα εκτέλεσης του μουσικού κομματιού καθορίζεται από ένα προγραμματιζόμενο εσωτερικό ρολόι και έτσι παρέχεται η δυνατότητα επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης της σειράς με την οποία παίζονται οι νότες, χωρίς όμως να αλλάζει ο τόνος τους.
Ένας εύκολος τρόπος για την δημιουργία αρχείων MIDI είναι να παίξουμε μουσική με ένα μουσικό όργανο, πιθανώς πιανόργανο εφοδιασμένο με διάταξη MIDI. Το μουσικό αυτό όργανο πρέπει να είναι συνδεδεμένο με έναν υπολογιστή μέσω συσκευής επικοινωνίας που καλείται MIDI Interface Βοx και η οποία επεξεργάζεται τα δεδομένα που δημιουργούνται από το μουσικό όργανο πριν σταλούν στον υπολογιστή. Χρειάζεται επίσης ένα εξειδικευμένο λογισμικό που ονομάζεται MIDI Sequencer για την δημιουργία των αρχείων MIDI. Για την εκτέλεση των αρχείων MIDI από τον υπολογιστή, ο χρήστης θα πρέπει να έχει εξοπλίσει τον υπολογιστή του με μία κάρτα MIDI. Στον ορισμό ενός Multimedia PC περιλαμβάνεται η ύπαρξη κάρτας MIDI.
Βέβαια θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι διαδικασίες MIDI δεν μοιάζουν καθόλου με παιδικό παιχνίδι. Το λογισμικό MIDI sequencer είναι σύνθετο και χρειάζονται βασικές μουσικές γνώσεις και σχετική ευχέρεια με τους
υπολογιστές ώστε η εργασία του χρήστη να μπορεί να χαρακτηριστεί παραγωγική. Είναι όμως οπωσδήποτε ένάς τρόπος δημιουργίας επαγγελματικού επιπέδου μουσικής για Μυltimedia εφαρμογές.
Το MIDI, είναι ένα βιομηχανία-τυποποιημένο ηλεκτρονικό πρωτόκολλο επικοινωνιών που καθορίζει κάθε μουσικό νότα ή γεγονός σε ένα ηλεκτρονικό μουσικό όργανο όπως ένας συνθέτης, ακριβώς και συνοπτικά, επιτρέποντας στα ηλεκτρονικά μουσικά όργανα, να ανταλλάξουν στοιχεία σε πραγματικό χρόνο. Το MIDI διαβιβάζει απλά τα ψηφιακά στοιχεία πραγματικού χρόνου που παρέχουν τις πληροφορίες όπως ο τύπος και η ένταση των μουσικών νοτών και των τεχνικών συνθέσεων που παίζονται κατά τη διάρκεια μιας απόδοσης.
Όλα τα επίσημα πρότυπα του MIDI αναπτύσσονται από κοινού και δημοσιεύονται από την ένωση κατασκευαστών του MIDI (MMA) στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ (http://www.midi.org), και από την ένωση της μουσικής ηλεκτρονικής βιομηχανίας της Επιτροπή της Ιαπωνίας (AMEI), στο Τόκιο (http://www.amei.or.jp). Η αρχική αναφορά για το MIDI είναι το πλήρες MIDI 1,0 λεπτομερής προδιαγραφή, έκδοση εγγράφων 96.1, διαθέσιμη μόνο άμεσα από MMA στα αγγλικά, ή από AMEI στα ιαπωνικά.
Σχεδόν όλες οι καταγραφές μουσικής χρησιμοποιούν σήμερα το MIDI ως βασική τεχνολογία για τη μουσική καταγραφή. Επιπλέον, το MIDI χρησιμοποιείται επίσης για να ελέγξει το υλικό συμπεριλαμβανομένων των συσκευών καταγραφής καθώς επίσης και τον εξοπλισμό απόδοσης όπως τα σκηνικά φώτα και επηρεάζει τα πεντάλια.
Τα πρότυπα του MIDI προτάθηκαν αρχικά από τον Dave Smith το 1981 σε ένα έγγραφο στην ακουστική κοινωνία εφαρμοσμένης μηχανικής καθώς επίσης και η προδιαγραφή 1,0 του MIDI δημοσιεύθηκε το 1983 τον Αύγουστο.
Το MIDI επιτρέπει στους υπολογιστές, τους συνθέτες, τους ελεγκτές του MIDI, τις κάρτες ήχου, τις δειγματοληπτικές συσκευές και τις μηχανές τυμπάνων για να ελέγξει το ένα το άλλο. Στην πραγματικότητα, η ίδια η προδιαγραφή του
MIDI δεν έχει καμία σχέση με την ποιότητα του ήχου που παράγεται - αυτό ποικίλλει ανάλογα με την ποιότητα της κάρτας ήχου ή/και των δειγμάτων που χρησιμοποιούνται.
Το MIDI είναι σχεδόν άμεσα αρμόδιο για να φέρει ένα τέλος στο φαινόμενο του "τοίχους των συνθετών" στις συναυλίες μουσικής ροκ της δεκαετίας του '70- '80, όταν κρύφτηκαν μερικές φορές οι εκτελεστές οργάνων keyboard πίσω από τις ΄΄τράπεζες΄΄ των διάφορων οργάνων. Μετά από την εμφάνιση του MIDI, πολλοί συνθέτες απελευθερώθηκαν, επιτρέποντας στους εκτελεστές να ελέγξουν τα πολλαπλάσια όργανα από ένα μόνο keyboard. Μια άλλη σημαντική επίδραση του MIDI είναι η ανάπτυξη του υλικού και βασισμένα σε υπολογιστή sequencers, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταγράψει, να εκδώσει και να παίξει διάφορες αποδόσεις.
Ο συγχρονισμός των ακολουθιών του MIDI γίνεται πιθανώς με την χρήση του MIDI timecode, μια εφαρμογή των προτύπων χρονικού SMPTE κώδικα χρησιμοποιώντας τα μηνύματα του MIDI, και το MIDI timecode έχει γίνει το πρότυπα για τον ψηφιακό συγχρονισμό μουσικής.
Διάφορα format αρχείων μουσικής έχουν βασιστεί στο MIDI bytestream.
Αυτά τα format είναι πολύ συμπαγή. Έτσι συχνά ένα αρχείο μόνο 10 kilobyte μπορεί να παραγάγει ένα πλήρες λεπτό της μουσικής. Αυτό είναι συμφέρον για εφαρμογές όπως τα μουσικά ringtones στα κινητά τηλέφωνα, και μερικά τηλεοπτικά παιχνίδια.
Το MIDI είναι ένα πρωτόκολλο που επιτρέπει σε δύο ηλεκτρονικά μουσικά όργανα να επικοινωνούν μεταξύ τους στέλνοντας μηνύματα το ένα στο άλλο, με τρόπο σαφή και κατανοητό και από τα δύο, έτσι ώστε να υπάρχει ανταπόκριση.
Όπως η γλώσσα είναι για τους ανθρώπους ο βασικός κώδικας επικοινωνίας, έτσι και το MIDI είναι για τα ηλεκτρονικά όργανα o τρόπος με τον οποίο το ένα μπορεί να δέχεται μηνύματα από το άλλο και να ανταποκρίνεται αναπαράγοντας κάποιους ήχους.
Το MIDI είναι n γλώσσα που χρησιμοποιείται για να σταλούν μηνύματα σε ένα όργανο, που δεν είναι κατ' ανάγκη όργανο, όπως, για παράδειγμα, ένα κλασικό πιάνο, ή μία κλασική κιθάρα, αλλά κάποια συσκευή που να μπορεί να αναπαράγει ήχους λαμβάνοντας τα μηνύματα MIDI.
Το ένα όργανο στέλνει κάποιους αριθμούς στο άλλο οι οποίοι μεταφράζονται με τέτοιο τρόπο ώστε το αποτέλεσμα να είναι μουσική.
5.1.1. Ο τρόπος μετάδοσης πληροφοριών MIDI
'Ενα βασικό σημείο που θα πρέπει να κατανοήσει κανείς σχετικά με το MIDI είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με πραγματικούς ήχους. Με αυτό εννοούμε ότι η πληροφορία MIDI δεν περιέχει τον ήχο που τελικά ακούμε, αλλά την πε- ριγραφή του με διάφορους αριθμούς. Τα μηνύματα MIDI δεν έχουν έτοιμο τον ήχο που θα παίξει το συνθεσάιζερ, έχουν όμως πλήρεις οδηγίες για το πως θα δημιουργηθεί.'Ενα κοινό μήνυμα MIDI περιέχει αριθμούς που λένε στη συσκευή που παράγει τον ήχο ποια μουσική νότα να παίξει, με πόση ένταση, για πόσο χρονικό διάστημα και άλλα στοιχεία που κάνουν το παραγόμενο αποτέλεσμα πιο ρεαλιστικό.
Οι πληροφορίες αυτές μεταφέρονται με τη μορφή Byte, δηλαδή αριθμών με 8 δυαδικά ψηφία (bits) που μας δίνουν στο δεκαδικό σύστημα τους αριθμούς από το 1 έως το 127.'Ενα σύνολο από Bytes αποτελεί μία εντολή MIDI. Το πρώτο Byte (status Byte) λέει στη συσκευή MIDI ποια λειτουργία θα εκτελέσει, για παράδειγμα να παίξει μία νότα (μήνυμα Note Οn), να σταματήσει να παίζει μία νότα (μήνυμα Note Οff), να αλλάξει όργανο (μήωμα Patch Change). Στη συνέχεια ακολουθεί ένα δεύτερο Byte (pitch Byte) το οποίο λέει στη συσκευή MIDI ποια ακριβώς νότα να παίξει. Για παράδειγμα το μεσαίο Ντο του πιάνου αντιστοιχεί στον αριθμό 60 και επομένως το pitch Byte έχει την τιμή 60. Το τρίτο και τελευταίο Byte (velocity Byte) είναι ένας αριθμός από 0 έως 127 και δηλώνει τη δύναμη με την οποία πατήθηκε η νότα. Η συγκεκριμένη νότα σταματάει να ακούγεται όταν η συσκευή MIDI δεχτεί το μήνυμα Note οff ενώ ενδιάμεσα μπορεί να έχουν αρχίσει και να βρίσκονται σε εξέλιξη άλλες νότες, έτσι ώστε να έχουμε μία μελωδία.
Η μετάδοση πληροφοριών MIDI γίνεται σε 16 διαφορετικά κανάλια. Το κανάλι στο οποίο θα παιχτεί μία συγκεκριμένη νότα είναι πληροφορία που βρίσκεται μέσα στο πρώτο Byte (status Byte). Αν κάποια στιγμή αποφασίσει ο μουσικός να αλλάξει το όργανο με το οποίο παίζεται μία νότα, τότε στέλνονται στη συσκευή MIDI δύο Byte στη σειρά το πρώτο δηλώνει ότι θα γίνει αλλαγή οργάνου στο κανάλι τάδε, και το δεύτερο δηλώνει τον αριθμό του οργάνου (ή patch, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται) που θα χρησιμοποιηθεί. Από τη στιγμή εκείνη, όποια νότα παιχτεί στο συγκεκριμένο κανάλι θα παιχτεί με το ηχόχρωμα του συγκεκριμένου οργάνου, μέχρι τη στιγμή που αυτό θα αλλάξει με κάποια νέα εντολή.
Επίσης υπάρχουν μηνύματα που χρησιμοποιούνται για να αποδοθούν ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της νότας ή του τρόπου παιξίματός της, όπως, για παράδειγμα, η δύναμη με mv οποία παίχτηκε (velocity), το πώς πατήθηκαν τα πλήκτρα του κλαβιέ (μηνύματα aftertouch) και άλλες πα- ράμετροι που ονομάζονται controllers. Αλλα controller περιγράφουν το πώς θα ακούγεται η νότα, π.χ. αν θα έχει tremolo, ή vibrato, αν ήταν πατημένο το πεντάλ, ο προσανατολισμός του οργάνου στο χώρο, και άλλα.
Τέλος, το πρωτόκολλο MIDI, αν και πρωτόκολλο τυποποίησης, επιτρέπει στους κατασκευαστές τη μεταβίβαση ορισμένων μηνυμάτων από τα μουσικά τους όργανα που μπορούν να διαφέρουν από αυτά των υπόλοιπων κατασκευαστών και επομένως αγνοούνται όταν το κομμάτι MIDI παίζεται σε όργανο άλλης μάρκας. Τα μηνύματα αυτά ονομάζονται System Exclusive (SysEx).
Για να μπορέσουμε να καταγράψουμε και να επεξεργαστούμε τα μηνύματα MIDI χρησιμοποιούμε ειδικά μηχανήματα που ονομάζονται sequencers, τα οποία συνήθως συναντάμε και σε μορφή λογισμικού.
5.1.2. General MIDI
Το πρωτόκολλο MIDI δεν έμεινε όπως πρωτοπαρουσιάστηκε το 1983. Πολλά πράγματα αναθεωρήθηκαν, μέχρι που το 1991 η ένωση κατασκευαστών οργάνων MIDI (MIDI Manufacturers Association) σε συνεργασία με την
επιτροπή τυποποίησης MIDI της Ιαπωνίας (Japan MIDI Standards Committe) κατέληξαν στο πρώτο πακέτο προδιαγραφών που ονομάστηκε General MIDI.
Η προδιαγραφή General MIDI αναφέρεται σε τρία βασικά σημεία:
Α. Στο σύνολο ήχων General MIDI,
Β. Στον πίνακα αντιστοίχισης των κρουστών οργάνων με συγκεκριμένες νότες, και
Γ. Στο σύνολο δυνατοτήτων που πρέπει να έχει ένα όργανο για να συμβαδίζει με το General MIDI.
Το σύνολο ήχων General MIDI είναι ουσιαστικά ένας πίνακας αντιστοίχισης διαφόρων οργάνων με αριθμούς, σύμφωνα με τον οποίο κατασκευάζονται όλα τα όργανα που θέλουν να συμβαδίζουν με αυτό. Οι ήχοι του General MIDI παίζουν στα κανάλια 1-9 και 11-16, ενώ το κανάλι 10 είναι αφιερωμένο στα κρουστά όργανα. Τα όργανα, τα οποία έχουν αντιστοιχιθεί σε αριθμούς από 1 έως 128 (ή 0 έως 127, όπως το πάρει κανείς), χωρίζονται ουσιαστικά σε ομάδες συγγενών οργάνων.
'Ετσι με βάση τον πίνακα οργάνων General MIDI (General MIDI Patch Μαρ), εάν το μήνυμα MIDI περιέχει τον αριθμό 5 στο Byte αλλαγής οργάνου (Patch Change), τότε αυτό που θα ακούσουμε είναι το ηλεκτρικό πιάνο 1, ενώ αν περιέχει τον αριθμό 20 θα ακούσουμε το εκκλησιαστικό όργανο. 'Οταν βρισκόμαστε στο κανάλι 10, οι παραπάνω επιλογές δεν ισχύουν γιατί σε αυτό το κανάλι μπορούμε να ακούσουμε μόνο κρουστά, για τα οποία υπάρχει ειδικός πίνακας αντιστοίχισης με αριθμούς συνολικά 47 διαφορετικών ήχων κρουστών.
Γενικά ένα όργανο που λέει ότι συμβαδίζει με τις προδιαγραφές General MIDI θα πρέπει να μπορεί να παίξει μέχρι και 24 φωνές ταυτόχρονα, με δυνατότητα χρήσης μέχρι 16 διαφορετικών οργάνων, ένα σε κάθε κανάλι.
΄
5.1.3. General Synth
Η προδιαγραφή General Synth είναι η δεύτερη που διαμορφώθηκε, μετά από την άποψη ορισμένων κατασκευαστών ότι το General MIDI ήταν σχετικά περιορισμένο.'Ετσι η εταιρεία Roland δημιούργησε αυτήν την προδιαγραφή που ουσιαστικά πρόσθεσε κάποια επιπλέον χαρακτηριστικά στις προδιαγραφές του General MIDI. Το General Synth περιέχει μία ακόμα έννοια, αυτή της συστοιχίας (bank) και ένα ακόμα είδος μηνύματος, το bank change (αλλαγή συστοιχία). Θεωρεί τα 128 όργανα του General MIDI μια συστοιχία και προσθέτει επιπλέον banks με συναφή όργανα σε συγκεκριμένες θέσεις.
Ανάλογα με την επιλεγμένη συστοιχία ο αριθμός του οργάνου που επιλέγεται αντιστοιχεί σε διαφορετικό όργανο. 0 αριθμός 26 που στο bank 0 αντιστοιχεί στην κιθάρα με μεταλλικές χορδές, στο bank 8 αντιστοιχεί στη δωδεκάχορδη κιθάρα και στο bank 16 με το μαντολίνο.
Το κανάλι 10 είναι και πάλι αφιερωμένο στα κρουστά, με τη διαφορά ότι στο General Synth μπορεί να γίνει και αλλαγή patch, προσφέροντας άλλες ομάδες κρουστών (κρουστά ηλεκτρονικού drum machine για παράδειγμα) ή ηχητικών εφέ (κρότους, παλαμάκια, πυροβολισμούς κ.ά.).
5.1.4. Yamaha XG
Οι προδιαγραφές XG της Yamaha αποτελούν επίσης μία επέκταση των προδιαγραφών General MIDI, παρέχοντας περισσότερες φωνές, δυνατότητα επεξεργασίας των φωνών, περισσότερα εφέ και άλλα χαρακτηριστικά που επιχειρούν να δώσουν καλύτερα ηχητικά αποτελέσματα. Μηνύματα MIDI γραμμένα σύμφωνα με το πρωτόκολλο GM μπορούν άνετα να αναπαραχθούν και από μία συσκευή που ακολουθεί τις προδιαγραφές XG.Τι παραπάνω όμως προσφέρουν αυτές οι προδιαγραφές σε σύγκριση με το General MIDI;
Πρώτον, δίνουν περισσότερες φωνές. Η λογική που ακολουθείται είναι παρόμοια με αυτή του General Synth, όπου οι ήχοι είναι χωρισμένοι σε banks και για να επιλεγεί ένας ήχος θα πρέπει πρώτα να προηγηθεί η επιλογή του bank στο οποίο ανήκει.
Δεύτερον, προσφέρουν κάποιους επιπλέον controller, παραμέτρους δηλαδή για κάθε φωνή εκτός από τις καθιερωμένες (ένταση, προσανατολισμός στο χώρο κ.ά.). Για παράδειγμα, υπάρχει παράμετρος για πιο καθαρό ήχο πιάνου, ή για πιο αργό στάδιο ανάκρουσης στα έγχορδα. Επίσης, πολλές παράμετροι έχουν τροποποιηθεί ώστε να έχουν καλύτερη πρακτική εφαρμογή. Για παράδειγμα, το harmonic content ελέγχει τις αρμονικές, ενώ το brightness ελέγχει τη συχνότητα cutoff.
5.1.5. MIDI με υπολογιστές
Ο υπολογιστής, από τη φύση του εργαλείο ψηφιακής επεξεργασίας δεδομένων, μπορεί και προσφέρει ολοένα και περισσότερο τις υπηρεσίες του σε όσους ασχολούνται με το MIDI. Κυρίως μπορεί να λειτουργήσει σαν ενδιάμεσο κομμάτι παίζοντας το ρόλο του sequencer, με τη βοήθεια ειδικών προγραμμάτων που έχουν φτιαχτεί για αυτό το σκοπό. 'Ολα αυτά αρκεί βέβαια να εξασφαλίσουμε ότι ο υπολογιστής μπορεί να δεχτεί μηνύματα MIDI. Αυτό είναι κάτι που το κάνουν ουσιαστικά και οι πιο φτηνές κάρτες ήχου.
Οι περισσότερες κάρτες ήχου παρουσιάζουν εκτός από το αναλογικό τμήμα και τμήμα MIDI, το οποίο υφίσταται με δύο βασικά μορφές, που ουσιαστικά αφορούν τον τρόπο με τον οποίο συνθέτεται ο ήχος από τη στιγμή που η κάρτα θα λάβει τα μηνύματα MIDI. Τα είδη σύνδεσης είναι έτσι δύο: η σύνθεση FM και η σύνθεση Wavetable, με τη δεύτερη να υπερτερεί σημαντικά σε σύγκριση με την πρώτη σε σχέση με την ποιότητα του ήχου που τελικά φτάνει στα αυτιά μας.
Στη σύνθεση FM η κάθε νότα είναι αποτέλεσμα συνδυασμού δύο ή περισσότερων κυμάτων μέσω διαφόρων αλγορίθμων, που τελικά δίνουν ήχο ρηχό και αρκετά διαφορετικό σε σχέση με τον πραγματικό. Αντίθετα, η
σύνθεση wavetable βασίζεται σε δείγματα πραγματικών ήχων από διάφορα όργανα, τα οποία έχουν ψηφιοποιηθεί και έχουν αποθηκευτεί σε μνήμη ROM ή σε κάποιο άλλο αποθηκευτικό μέσο για να φορτωθούν τη στιγμή που τα ζητάμε σε κάποιο είδος RΑΜ από όπου μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αναπαραχθεί ο ήχος μας. Το αποτέλεσμα είναι σαφώς ποιοτικότερο.
Τα μηνύματα MIDI καταγράφονται σε αρχεία με κατάληξη .MID και μπορούν στη συνέχεια να αναπαραχθούν με τη βοήθεια των sequencers. Το βασικότερο προτέρημα του MIDI σε συνδυασμό με τους υπολογιστές είναι ότι τα αρχεία που δημιουργεί είναι πολύ μικρότερα σε μέγεθος από ότι τα αρχεία κυματομορφής .WAV, και αυτό αποτελεί ένα σημαντικότατο στοιχείο για δύο λόγους : πρώτον, επειδή ο αποθηκευτικός χώρος που είναι απαραίτητος για ένα κομμάτι MIDI είναι μικρός, και δεύτερον, επειδή ο μικρότερος αριθμός δεδομένων απασχολεί λιγότερο τους διαύλους που στέλνουν τα δεδομένα στο σύστημα που τελικά θα αναπαράγει τον ήχο. 'Ολα αυτά κάνουν το MIDI την πιο πρακτική λύση για χρήση σε εφαρμογές πολυμέσων.
Για να επισημάνουμε όμως τη χρησιμότητα που μπορεί να έχει o υπολογιστής για έναν μουσικό, αρκεί να αναφέρουμε ότι τα προγράμματα sequencer που κυκλοφορούν προσφέρουν τόσες ευκολίες που πραγματικά επιταχύνουν τη διαδικασία της επεξεργασίας του ήχου. Και αυτό ισχύει όχι μόνο για όσους έχουν κάποια εξοικείωση με το λογισμικό των υπολογιστών, αλλά και για όσους απλά ασχολούνται με τη μουσική, αρκεί να έχουν τη διάθεση να παρεμβάλουν τον υπολογιστή ανάμεσα στα επιμέρους κομμάτια του μικρού home studio που διαθέτουν και να διαπιστώσουν από μόνοι τους το ρόλο που μπορεί να παίξει.
5.1.6. Μετά το MIDI
Η μουσική τεχνολογία έχει γνωρίσει τις τελευταίες δεκαετίες μία πραγματική επανάσταση, η οποία ξεκίνησε ουσιαστικά με την επινόηση του συνθεσάιζερ και εξελίχθηκε με την καθιέρωση του πρωτοκόλλου MIDI και την είσοδο των υπολογιστών στο χώρο. Σήμερα η ενασχόληση με τη μουσική εκτός από μουσικό-αισθητικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και επιστημονικό- επαγγελματικό ενδιαφέρον, αφού εκτός από τον μουσικό με την καθαρή
έωοια του όρου, δηλαδή του ατόμου που παίζει ένα μουσικό όργανο, υπάρχει μία σημαντική μερίδα ανθρώπων που ασχολούνται με τη μουσική σε άλλο επίπεδο, αυτό που μπορεί να τους προσφέρει η τεχνολογία MIDI. Ανοιξαν οι ορίζοντες της μουσικής και πλέον επιτρέπεται n είσοδος ακόμα και στους φανατικούς του κόσμου της πληροφορικής, άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό.
5.1.7. Πώς το MIDI λειτουργεί εν συντομία
Όταν μια νότα παίζεται σε ένα Midi όργανο, διαβιβάζει τα μηνύματα καναλιών του MIDI. Μια χαρακτηριστική ακολουθία μηνυμάτων καναλιών του MIDI που αντιστοιχεί σε ένα πλήκτρο που χτυπιέται και που απελευθερώνεται σε ένα keyboard είναι:
ο χρήστης πιέζει το μέσο πλήκτρο C (ΝΤΟ) με μια συγκεκριμένη ταχύτητα (που είναι συνήθως μεταφρασμένη σαν ένταση της νότας αλλά μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί από το synthesiser για να θέσει το tempo)
ο χρήστης αλλάζει την πίεση, που ασκείται στο πλήκτρο, κρατώντας το κάτω - μια τεχνική αποκαλούμενη aftertouch (μπορεί να επαναλαμβάνεται, προαιρετικά)
ο χρήστης σταματά να παίζει τη μέση νότα C, πάλι με τη δυνατότητα της ταχύτητας της απελευθέρωσης που ελέγχει μερικές παραμέτρους
Άλλες παράμετροι απόδοσης μπορούν να διαβιβαστούν.
Παραδείγματος χάριν, εάν τη ΄΄ρόδα΄΄ τονικότητας που έχει πάνω του το keyboard γυρίσει, εκείνες οι πληροφορίες διαβιβάζονται χρησιμοποιώντας τα μηνύματα καναλιών MIDI ΄΄κάμψεων΄΄ κάθε τονικότητας. Το μουσικό όργανο το κάνει αυτό εντελώς αυτόνομα με τη προυπόθεση ότι ο μουσικός παίζει μια νότα (ή κάνει κάτι άλλο που παράγει μηνύματα MIDI).
Σε όλες τις νότες ,που μπορεί να παίξει ένα μουσικό όργανο, ορίζονται τα συγκεκριμένα μηνύματα καναλιών του MIDI σύμφωνα με αυτά που η νότα και η οκτάβα είναι. Παραδείγματος χάριν, η μέση νότα C (ΝΤΟ), που παίζεται σε οποιοδήποτε συμβατό μουσικό όργανο MIDI, θα διαβιβάσει πάντα το ίδιο μήνυμα καναλιών του MIDI από τη MIDI out θύρα . Ποιο μήνυμα καναλιών του MIDI και άρα ποια δυαδικά ψηφία θα διαβιβαστούν κατά τη διάρκεια του παιξίματος μιας ορισμένης νότας, καθορίζεται απ’ τις προδιαγραφές του MIDI και αυτές περιλαμβάνουν τον πυρήνα των προτύπων του MIDI.
Όλα τα συμβατά όργανα του MIDI ακολουθούν τις προδιαγραφές του MIDI και διαβιβάζουν έτσι τα ίδια μηνύματα καναλιών του MIDI για τα ίδια γεγονότα του MIDI όταν παίζεται μια νότα στο μουσικό όργανο. Δεδομένου ότι ακολουθούν επίσημα πρότυπα, όλα τα όργανα του MIDI μπορούν να επικοινωνήσουν με και να καταλάβουν το ένα το άλλο, καθώς επίσης και με το Midi συμβατό λογισμικό. Η διεπαφή του MIDI μετατρέπει τα τρέχοντα γεγονότα που διαβιβάζονται από ένα μουσικό όργανο MIDI σε δυαδικούς αριθμούς που το λαμβάνον μουσικό όργανο ή ο υπολογιστής μπορεί να επεξεργαστεί. Όλα τα συμβατά όργανα MIDI έχουν μια ενσωματωμένη διεπαφή του MIDI. Οι κάρτες ήχου μερικών υπολογιστών έχουν μια ενσωματωμένη διεπαφή MIDI κι άλλοι απαιτούν μια εξωτερική διεπαφή του MIDI που συνδέεται συνήθως με τον υπολογιστή μέσω USB ή FireWire.
5.2. Ηλεκτρικές συνδέσεις (Θύρες και καλώδια του MIDI)
Τα πρότυπα του MIDI αποτελούνται από ένα πρωτόκολλο μηνύματος επικοινωνιών που σχεδιάστηκε για τη χρήση του μαζί με τα μουσικά όργανα, καθώς επίσης και φυσικά πρότυπα διεπαφών. Φυσικά αποτελείται από μια μονόδρομη ψηφιακή σειριακή ηλεκτρική σύνδεση επικοινωνιακών βρόγχων - επαναλήψεων που δίνει σήμα στα 31.250 bits ανά δευτερόλεπτο. Ένα bit έναρξης (πρέπει να είναι 0), οκτώ bits στοιχείων, κανένα bit ισότητας και ένα bit λήξης (πρέπει να είναι 1) χρησιμοποιούνται.
Εάν διάφορες συσκευές του MIDI συνδέονται στη σειρά παίρνοντας το σχήμα μιας μαργαρίτας απ΄ το MIDI THRU με την επόμενη συσκευή MIDI-IN, τότε το σήμα γίνεται όλο και περισσότερο παραμορφωμένο.
Οι ΄΄συνδετήρες΄΄ του MIDI χρησιμοποιούν τους τυποποιημένους
΄΄συνδετήρες΄΄ 5 - pin DIN που ήταν συγχρόνως de facto ευρωπαϊκά πρότυπα για την ακουστική διασύνδεση.
Εικόνα 3 : Οι συνδετήρες MIDI IN και MIDI OUT σε σχέση με τον υπολογιστή
Τα πιο ΄΄ ικανά΄΄ όργανα MIDI έχουν ένα MIDI IN, το MIDI OUT, και περιστασιακά ένα MIDI THRU όσον αφορά την σύνδεση υπό μορφή 5 - pin DIN plugs. Προκειμένου να χτιστεί μια διπλής κατεύθυνσης φυσική σύνδεση μεταξύ δύο συσκευών, ένα ζευγάρι των καλωδίων πρέπει να χρησιμοποιηθεί.
5.2.1. Format μουσικών μηνυμάτων MIDI
Κάθε μονόδρομη σύνδεση μπορεί να διαβιβάσει ή να λάβει τα πρότυπα μουσικά μηνύματα, όπως note-on , note-off, controllers (που περιλαμβάνουν τον ΄΄ μοχλό ΄΄ της έντασης, το πεντάλ, τα σήματα διαμόρφωσης, κ.λπ.), pitch bend (το λύγισμα κάθε τονικότητας προς τα πάνω ή προς τα κάτω), το program change (αλλαγή προγράμματος) και άλλα. Αυτά τα σήματα στέλνονται μαζί με το ένα από τα 16 που προσδιορίζουν τα κανάλια. Τα κανάλια χρησιμοποιούνται για να χωρίσουν "τις φωνές" ή "τα όργανα".
Η δυνατότητα να ΄΄μπερδέψει΄΄ κάποιος 16 "κανάλια" επάνω σε ένα ενιαίο καλώδιο το καθιστά πιθανό να ελέγξει διάφορα όργανα χρησιμοποιώντας μια μόνο σύνδεση MIDI. Όταν ένα όργανο του MIDI είναι σε θέση να παράγει διάφορους ανεξάρτητους ήχους ταυτόχρονα, τα κανάλια του MIDI χρησιμοποιούνται για να εξετάσουν αυτά τα τμήματα ανεξάρτητα.
5.2.2. Εύρος ζώνης μηνυμάτων MIDI
Τα μηνύματα του MIDI είναι εξαιρετικά ΄΄συμπαγή΄΄, λόγω του χαμηλού εύρους ζώνης της σύνδεσης, και της ανάγκης για την - σε πραγματικό χρόνο - ακρίβεια. Τα περισσότερα μηνύματα αποτελούνται από μια κατάσταση byte που ακολουθείται από ένα ή δύο bytes. Εντούτοις, η σειριακή φύση των μηνυμάτων του MIDI σημαίνει ότι οι μεγάλες σειρές των μηνυμάτων MIDI παίρνουν έναν αξιόλογο χρόνο για να σταλούν και πολλοί άνθρωποι μπορούν να ακούσουν αυτές τις καθυστερήσεις, ειδικά όταν υπάρχει πυκνότητα των μουσικών πληροφοριών ή όταν πολλά κανάλια είναι ενεργά.
5.2.3. Format αρχείων του MIDI
Τα μηνύματα του MIDI (μαζί με τις πληροφορίες συγχρονισμού) μπορούν να συλλεχθούν και να αποθηκευτούν σε ένα σύστημα αρχείων υπολογιστών, σε αυτό που καλείται συνήθως ένα ΄΄αρχείο MIDI΄΄, ή τυπικότερα, τυποποιημένο αρχείο MIDI (Standard Midi File). Η προδιαγραφή SMF αναπτύχθηκε και διατηρείται από την ένωση κατασκευαστών του MIDI (MMA). Τα αρχεία του MIDI δημιουργούνται, χαρακτηριστικά, χρησιμοποιώντας το βασισμένο σε υπολογιστή λογισμικό αλληλοuχίας υπολογιστών γραφείου/lap-top (ή μερικές φορές ένα βασισμένο στο υλικό όργανο ή έναν τερματικό σταθμό του MIDI) που οργανώνει τα μηνύματα του MIDI σε μια ή περισσότερες παράλληλες "διαδρομές" (tracks) για την ανεξάρτητη καταγραφή και διόρθωσή τους. Στα περισσότερα, αλλά όχι όλα ,sequencers, κάθε track ορίζεται σε ένα συγκεκριμένο κανάλι του MIDI.
Υπάρχουν τρία format SMF :
Το format 0 περιέχει ένα μόνο track και αντιπροσωπεύει μια απόδοση τραγουδιού.
Το format 1 μπορεί να περιέχει οποιοδήποτε αριθμό διαδρομών (tracks) διατηρώντας τη δομή του sequencer (track) και αντιπροσωπεύει μια εκτέλεση τραγουδιού.
Το format 2 μπορεί να έχει οποιοδήποτε αριθμό διαδρομών, όπου κάθε μια αντιπροσωπεύει μια χωριστή απόδοση τραγουδιού. Το format 2 δεν υποστηρίζεται συνήθως από sequencers.
5.2.4. Άλλες εφαρμογές του MIDI
Το MIDI μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ενδεικτικά για εφαρμογές εκτός της μουσικής:
o Για τον φωτισμό θεάτρων
o Για τη δημιουργία ειδικων ΄΄εφέ΄΄
o Για τον σχεδιασμό του ήχου
o Για τον συγχρονισμό συστημάτων καταγραφής o Για τη δικτύωση υπολογιστών
5.3. Ελεγκτές του MIDI στο ΄΄ρεύμα΄΄ στοιχείων
Οι έλεγχοι των ΄΄τροποποιητών΄΄ απόδοσης όπως οι ΄΄ρόδες΄΄ διαμόρφωσης,
΄΄ρόδες΄΄ κάμψεων κάθε τονικότητας, τα πεντάλια, , τα κουμπιά, οι διακόπτες, κ.λπ., μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση λειτουργίας ενός οργάνου και μπορούν έτσι να χρησιμοποιηθούν για να τροποποιήσουν τους ήχους ή άλλες παραμέτρους της απόδοσης μουσικής. Το MIDI έχει περίπου 120 εικονικούς αριθμούς ελεγκτών (διευθύνσεις) και συνδέει αυτούς τους ελεγκτές με τις προοριζόμενες ενέργειές τους μέσα στη λαμβάνουσα συσκευή.
Στο επίπεδο ρευμάτων μηνυμάτων του MIDI, η κάμψη κάθε τονικότητας (pitch bend) και η βασική ταχύτητα χρησιμοποιούν τα διαφορετικά, αφιερωμένα μηνύματα αντί του συνηθισμένου μηνύματος αλλαγής ελέγχου.
5.4. Από το συνθεσάιζερ στο MIDI
Για να καταλάβουμε πως καταλήξαμε στο MIDI θα πρέπει ίσως να αναφερθούμε στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί πριν από αυτό. Το MIDI προέκυψε μετά από μία σειρά εξελίξεων που εκτός από τα πολύ σημαντικά επιστημονικά στοιχεία που έφεραν στην επιφάνεια, έφεραν και αρκετή σύγχυση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Εικόνα 5 : Από το συνθεσάιζερ στο MIDI
Η μεγαλύτερη εξέλιξη στην ιστορία της μουσικής προήλθε βασικά από την ανάγκη που ένιωθαν οι μουσικοί να αναπαράγουν ήχους διαφορετικούς από εκείνους που υπήρχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή (ουσιαστικά ήταν αυτοί που αναπαρήγαγαν τα διάφορα μουσικά όργανα, τα κρουστά, η κιθάρα, το βιολί, το πιάνο κ.ά). Έτσι, με την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού άρχισαν να κα- τασκευάζονται όργανα που μπορούσαν να αναπαράγουν διάφορους ήχους και που η εξέλιξή τους αποτέλεσε το συνθεσάϊζερ. Βασικό χαρακτηριστικό του συνθεσάιζερ ήταν, και είναι ακόμα, η έλλειψη ενός βασικού ηχοχρώματος και η δυνατότητα απειρίας ηχοχρωμάτων. Αυτή όμως είναι και η γοητεία του, αφού το συνθεσάιζερ μπορεί να αποκτήσει πολλά και διάφορα ηχοχρώματα ανάλογα με αυτό που επιθυμεί ο μουσικός. Μπορεί να το κάνει να ακούγεται
σαν κιθάρα, σαν πιάνο, σαν τρομπέτα, σαν βιολί, σαν τύμπανο, ή σαν κάτι που να μη μοιάζει με κάποιο από τα προηγούμενα.
Κάποια στιγμή θεωρήθηκε ότι θα ήταν καλή ιδέα να μπορούσαν 2 χρήστες να συνδέσουν δύο συνθεσάιζερ στη σειρά με τη βοήθεια ενός απλού καλωδίου και ότι παίζεται στο ένα συνθεσάιζερ να ακούγεται και στο άλλο. Η σκέψη αυτή ήταν εφικτή εφόσον ο ήχος στα συνθεσάιζερ δεν παράγεται μηχανικά, αλλά ηλεκτρονικά, στέλνοντας κάποια τάση στην είσοδο ενός ταλαντωτή (VCO Voltage Control Oscillator) που είναι υπεύθυνος για την παραγωγή του ήχου. Διαφορετικές τάσεις ερμηνεύονται ως διαφορετικές νότες. Αν ήταν δυνατόν οι τάσεις αυτές να φτάσουν στους ταλαντωτές και των δύο συνθεσάιζερ, τότε θα είχαμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έτσι και έγινε με τη διαφορά όμως ότι έπρεπε να διορθωθούν ορισμένα ακόμα στοιχεία.
Ένα από αυτά ήταν ο καθορισμός της διάρκειας που ηχεί η κάθε νότα, η οποία αρχικά ήταν συνεχής. Για να υπάρχει έλεγχος της διάρκειας της νότας χρησιμοποιήθηκε ένα άλλο κύκλωμα, που ονομάστηκε VCA (Voltage Control Amplifier ή ενισχυτής ελεγχόμενος από τάση). Και αυτό όμως ακόμα δεν ήταν αρκετός, αφού ο ήχος απλά ξεκινούσε και έπαυε χωρίς να χαρακτηρίζεται από τη συμπεριφορά που παρουσιάζουν τα μουσικά όργανα.
Αυτά ώσπου ο κύριος Robert Moog, από τον οποίον είχε βγει και το παλιό όνομα των οργάνων Moog Synthesizer, σχεδίασε ένα κύκλωμα που το ονόμασε ΄΄γεννήτρια περιβάλλουσας΄΄ (Envelope Generator, EG). Σύμφωνα με αυτό, ο κάθε ήχος που παράγεται από τον ταλαντωτή περνάει από τέσσερα στάδια, και αποκτάει έτσι πιο ρεαλιστική υπόσταση.
Το πρώτο στάδιο ονομάζεται Στάδιο Ανάκρουσης (Attack Time) και αφορά τον χρόνο που χρειάζεται για να φτάσει η τάση από το μηδέν στη μέγιστη τιμή της. Η Συγκράτηση (Hold) αφορά το χρόνο που η τάση παραμένει στη μέγιστη τιμή της.
Το δεύτερο στάδιο είναι αυτό της Εξασθένισης (Decay) και αναφέρεται στον χρόνο που απαιτείται για να πέσει η τάση από το μέγιστο στην τιμή που έχει όση ώρα είναι πατημένο το πλήκτρο του κλαβιέ.
Ο τελευταίος χρόνος ονομάζεται Διατήρηση (Sustain), ενώ από κει και πέρα μπαίνουμε στο στάδιο της Απελευθέρωσης (Release) μέχρι να σβήσει ο ήχος από τη στιγμή που αφήνουμε τη νότα.
Μετά από όλα αυτά ένα κλαβιέ ήταν αρκετό για να παραχθεί ήχος - και μάλιστα ο πιο ρεαλιστικός μέχρι εκείνη τη στιγμή - από πολλά συνδεδεμένα συνθεσάιζερ. Ένα από όλα τα συνθεσάιζερ αρκούσε να έχει κλαβιέ. Έτσι άρχισαν να κατασκευάζονται και συνθεσάιζερ χωρίς κλαβιέ, κομμάτι το οποίο ήταν ιδιαίτερα ακριβό τότε.
Το επόμενο βήμα ήταν να βρεθεί τρόπος να αλλάζει ο μουσικός όργανο χωρίς να χρειάζεται να διακόπτει τη μουσική για να αλλάξει. Δηλαδή χωρίς να προσθέσει ή να αφαιρέσει βύσματα συνδέοντας τα κατάλληλα κάθε φορά κομμάτια του συνθεσάιζερ, π.χ. το VCO, με το VCA, με το EG κ.ά. Έτσι η τεχνολογία προχώρησε ένα βήμα παραπέρα με την κατασκευή συνθεσάιζερ όπου τα παραπάνω επιμέρους κομμάτια ήταν όλα συνδεδεμένα μεταξύ τους έτσι ώστε να επικοινωνούν μεταξύ τους και να είναι εφικτή η αλλαγή οργάνου με το πάτημα ενός διακόπτη.
Τα προβλήματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί, αφού ένα από τα μεγαλύτερα δεν είχε ακόμα αντιμετωπιστεί. Ήταν το πρόβλημα του συγχρονισμού όλων των μελών ενός συστήματος, να μπορούν δηλαδή να ξεκινούν όλα μαζί έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι όχι μόνο ανεκτό αλλά και καλό. Εκεί η κατάσταση ήταν πραγματικά χαώδης, αφού ο κάθε κατασκευαστής χρησιμοποιούσε διαφορετική συχνότητα στα ηλεκτρονικά ρολόγια των προϊόντων του. Η μουσική τεχνολογία είχε κάνει πολλά βήματα εμπρός και ξαφνικά, λόγω ασυνεννοησίας, τίποτα δεν φαινόταν να λειτουργεί.
Μια τέτοια άσχημη κατάσταση ήρθε να διορθώσει το πρωτόκολλο MIDI. Το MIDI ήρθε ουσιαστικά να βάλει τάξη σε ένα χάος. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όταν το 1982 στο συνέδριο της National Association of Music Merchants (ΝΑΜΜ) οι συμμετέχοντες έθεσαν υπό συζήτηση το θέμα της δημιουργίας ενός στάνταρτ για τη μετάδοση και λήψη των ψηφιακών πληροφοριών ανάμεσα στα ηλεκτρονικά μουσικά όργανα, έγινε το πρώτο βήμα προς την πραγματική πρόοδο της μουσικής τεχνολογίας. Το στάνταρτ αυτό αρχικά
ονομάστηκε UMI (Universal Musical Interface) και το 1983 πήρε την τελική του μορφή μετά από μία σειρά αλλαγών στις οποίες υποβλήθηκε για να ονομαστεί MIDI (Musical Instrument Digital Interface). Για όλους όσους βρέθηκαν στην αίθουσα όπου πρωτοπαρουσιάστηκε, η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρα ευχάριστη.
Δύο συνθεσάιζερ συνδεδεμένα με ένα απλό καλώδιο DIN επικοινωνούσαν. Ο μουσικός που έκανε την επίδειξη έπαιξε κάτι στο πρώτο συνθεσάιζερ, στη συνέχεια έπαιξε λίγο στο δεύτερο, δείχνοντας στο κοινό το όργανο στο οποίο είχε ρυθμιστεί. Ενεργοποίησε τη δυνατότητα MIDI στο δεύτερο και έπαιξε ένα κομμάτι στο πρώτο. Όμως προς έκπληξη του κοινού οι ήχοι ακούγονταν από το δεύτερο συνθεσάιζερ και όχι από το πρώτο. Το πρωτόκολλο MIDI ήταν πλέον πραγματικότητα.
5.4.1. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΙΜΑ ΟΡΓΑΝΑ
Εικόνα 6: Το στοιχείο του MIDI βγαίνει από το πληκτρολόγιο, περνά από τον υπολογιστή και υποβάλλεται σε επεξεργασία, και μετά πηγαίνει προς το συνθεσάιζερ όπου και
ακούγεται.
Η ίδια λειτουργία θα μπορούσε να ληφθεί χωρίς μια πρόσθετη ενότητα, με το να κλειστεί δηλαδή ο τοπικός έλεγχος του MIDI [ με αυτόν τον τρόπο
΄΄σπάει΄΄ η σύνδεση μεταξύ του πληκτρολογίου και του εσωτερικού συνθεσάιζερ ], που βγαίνουν και μέσω του υπολογιστή, και που επιστρέφουν στο MIDI του οργάνου.
Εικόνα 7 : Ο τοπικός έλεγχος έχει κλειθεί. Το στοιχείο του MIDI βγαίνει, περνά από τον υπολογιστή και υποβάλλεται σε επεξεργασία, και επιστρέφει μέσα στο πληκτρολόγιο που παίζεται απ΄ το εσωτερικό συνθεσάιζερ.
Πολλά αντικείμενα μπορούν να συνδυαστούν εύκολα και να διαμορφωθούν στην οθόνη. Ένα από τα αντικείμενα είναι το κιβώτιο notein. Τρεις έξοδοι εμφανίζονται αυτόματα στο κατώτατο σημείο της, όταν έρχεται ένα μήνυμα στο αριστερό inlet του αντικειμένου: το κανάλι της εισερχόμενης νότας, η ταχύτητα με την οποία παίχτηκε, και το βασικό αριθμό του πλήκτρου - νότας.
Εικόνα 8 : Ανάλυση μιας νότας από το Max
Αυτό θα μπορούσε να επεκταθεί για να δημιουργήσει ένα όργανο ελέγχου του MIDI για να βοηθήσει να διορθώσει μια οργάνωση, που παρουσιάζει ποιες πληροφορίες ο υπολογιστής λαμβάνει από έναν ελεγκτή. Ένα άλλο Max αντικείμενο, noteout, έχει τρεις εισόδους (inlets) στην κορυφή, οι οποίες αντιστοιχούν στις εξόδους των notein. Το αντικείμενο noteout στέλνει τις νότες έξω μέσω της διεπαφή του MIDI σε οποιοδήποτε όργανο είναι συνδεδεμένο.
Εικόνα 9 : Όσο ψηλότερα παίζει κανείς στο keyboard τόσο χαμηλότερος είναι ο ήχος της νότας.
Τώρα η ταχύτητα με την οποία το πλήκτρο πιέζεται γίνεται ο βασικός αριθμός του αριθμού που παράγεται. Όσο σκληρότερα παίζεται ένα πλήκτρο, τόσο υψηλότερα (και δυνατότερα) η νότα ακούγεται.
5.4.2. Ηλεκτρικό μουσικό όργανο
Ένα ηλεκτρικό μουσικό όργανο είναι ένα μουσικό όργανο που παράγει τους ήχους του χρησιμοποιώντας την ηλεκτρονική. Αντίθετα, ο όρος ΄΄ηλεκτρικό όργανο΄΄ χρησιμοποιείται για να σημάνει τα όργανα των οποίων ο ήχος παράγεται μηχανικά, και ενισχύεται μόνο ή αλλάζει ηλεκτρονικά - παραδείγματος χάριν μια ηλεκτρική κιθάρα. Συνήθως ένα όργανο έχει κάποιο τρόπο ελέγχου του ήχου, όπως με τη ρύθμιση της τονικότητας, της συχνότητας, ή της διάρκειας κάθε νότας.
Όλα τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά μουσικά όργανα μπορούν να αντιμετωπισθούν ως υποσύνολο των ακουστικών εφαρμογών επεξεργασίας σήματος.
Τα ηλεκτρικά μουσικά όργανα τώρα ευρέως χρησιμοποιούνται στις περισσότερες μορφές της μουσικής. Καθώς η ανάπτυξη των νέων ηλεκτρικών μουσικών οργάνων είναι ιδιαίτερα ενεργή. Οι εξειδικευμένες διασκέψεις, κι ειδικότερα η Διεθνής Διάσκεψη σχετικά με τις νέες διεπαφές για τη μουσική
έκφραση, έχουν οργανωθεί για να εκθέσουν την εργασία τους για τους καλλιτέχνες που εκτελούν ή δημιουργούν τη μουσική με τα νέα ηλεκτρονικά μέσα μουσικής.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
ο: Max / MSP
6.1. Τι είναι Max
"Η εφαρμογή Max είναι ένα γραφικό περιβάλλον προγραμματισμού μουσικής για ανθρώπους ,που στοχεύουν πέρα απ΄τα συνηθισμένα sequencer και προγράμματα φωνής - έκφρασης, για εξοπλισμό MIDI." [23]
Το Max ΄΄συλλήφθηκε΄΄ ως πρόγραμμα το 1986 για την παραγωγή μιας μουσικής που αλληλεπιδρά με το χρήστη στο Ινστιτούτο IRCAM (Institut de Recherche et de Coördination Acoustique/Musique) στο Παρίσι. Ο αρχικός συντάκτης ήταν οMiller Puckette.Το Max στη συνέχεια επκτάθηκε περιλαμβάνοντας στοιχεία audio(με την εισαγωγή του MSP) και στοιχεία εικόνας (με την εισαγωγή του Jitter).
Το Max επιτρέπει στον χρήστη να ελέγξει – χρησιμοποιήσει τον εξοπλισμό του με όποιο τρόπο θέλει όπως για παράδειγμα να δημιουργήσει εφαρμογές για σύνθεση και αυτοσχεδιασμό κ.α.
Επειδή το Max μετατρέπει όλες τις πληροφορίες ελέγχου σε ένα απλό
΄΄ρεύμα΄΄ αριθμών, ο χρήστης μπορεί να ΄΄επιδιορθώσει - μετατρέψει΄΄ κάτι σε οτιδήποτε άλλο επιθυμεί αυτός.
Το Max παρέχει ένα υψηλό επίπεδο, γραφικής γλώσσας προγραμματισμού.
Τα προγράμματα "γράφονται" με τη χρησιμοποίηση γραφικών αντικειμένων κι όχι κειμένου. Αυτό μειώνει την ανάγκη του χρήστη να μάθει πολλές εντολές και σύνταξη και παρέχει έτσι έναν σαφή και αισθητικό τρόπο με τον οποίο γράφονται τα προγράμματα με απλή σύνδεση ενός αντικειμένου με ένα άλλο.
Οι εφαρμογές με Max ΄΄τρέχουν σε πραγματικό χρόνο. Λόγω της ταχύτητάς του, το Max επιτρέπει στον χρήστη να γράψει προγράμματα ,που παράγουν μουσική με βάση αυτό το οποίο παίζεται εκείνη τη στιγμή , ή που τροποποιούν την απόδοση του κομματιού που παίζει ο χρήστης.
Ανώτατη είναι βασισμένη στη γλώσσα προγραμματισμού C. Το Max παρέχει ένα απλό, ευπροσάρμοστο, υψηλό επίπεδο γραφικής γλώσσας που είναι γραμμένη στη C, αλλά κι είναι εύχρηστη για όσους είναι εξοικειωμένοι με σχεδόν οποιαδήποτε άλλη γλώσσα προγραμματισμού, ή ακόμα και για εκείνους που δεν έχουν προγραμματίσει ποτέ πριν. . Η έκδοση 4,5 περαιτέρω επεκτείνεται με την υποστήριξη Java και Javascript.
6.1.1. Max (λογισμικό)
Το λογισμικό Max χρησιμοποιείται πάνω από 15 έτη από συνθέτες, εκτελεστές, σχεδιαστές λογισμικού, ερευνητές και καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται για τη δημιουργία ενός λογισμικού άμεσης αλληλεπίδρασης με το χρήστη.
Το ίδιο το Max πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα διαμορφώσιμο, με πολλές
΄΄ρουτίνες΄΄ που υπάρχουν υπό την μορφή βιβλιοθηκών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από πολλούς κι όχι μόνο από έναν
6.1.2. Ιστορικά
Το Max γράφτηκε αρχικά από το Miller Puckette ,ως συντάκτης Patcher για Macintosh στα μέσα της δεκαετίας του '80 για να δώσει πρόσβαση στους συνθέτες σε ένα σύστημα δημιουργίας μουσικής υπολογιστών που αλληλεπιδρά με τον χρήστη. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά σε ένα πιάνο στο κομμάτι (track) υπολογιστών που λέγονταν ΄΄Pluton΄΄, συγχρονίζοντας τον υπολογιστή με το πιάνο.[101 ]
Το 1989, IRCAM αναπτύχθηκε και διατήρησε ότι μια ταυτόχρονη έκδοση Maxυ στον τερματικό σταθμό επεξεργασίας σήματος IRCAM για το NeXT (και πιό πρόσφατα SGI και Linux), αποκαλούμενο Max/fts (fts που
αντιπροσωπεύει "γρηγορότερα από υγιέσ", και που είναι ανάλογο με έναν πρόδρομο με MSP που ενισχύεται από έναν πίνακα υλικού DSP στο computer).[ 102 ] [103 ]
Το χορήγησαν άδεια έπειτα στα συστήματα Opcode, τα οποία κυκλοφόρησαν μια εμπορική έκδοση του προγράμματος το 1990 αποκαλούμενου Maxυ/Opcode (που αναπτύσσεται και που επεκτείνεται από τον David Zicarelli).
Το Max έχει διάφορες επεκτάσεις και ειδικότερα, όσον αφορά τα στοιχεία audio, σε σύγκριση με το λογισμικό που εμφανίστηκε στα 1997.
Αποκαλούμενο ως ΄΄MSP ΄΄(τα αρχικά Miller S. Puckette), αυτή η "πρόσθετη"
συσκευασία του Max επιτρέπει το χειρισμό των ψηφιακών ηχητικών σημάτων σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας έτσι στους χρήστες να δημιουργήσουν τα δικά τους συνθεσάιζερ και τους δικούς τους επεξεργαστές ισχύος.
6.1.3. Max Mathews
Το όνομα max προέρχεται από το Max Mathews και ο ίδιος μπορεί να θεωρηθεί ως απόγονος της μουσικής,. Επιπλέον, η - σε πραγματικό χρόνο ικανότητα επεξεργασίας εικόνας του Max , καθιστά το πρόγραμμα ως το πρώτο πρόγραμμα μουσικής - N ικανό να κάνει και πράγματα εκτός της μουσικής.
6.2. MIDI SETUP DIALOG
Εάν ο χρήστης επιλέξει το Midi Setup από τις επιλογές αρχείων, θα βρεθεί σ΄
ένα ΄΄παράθυρο΄΄ με τις διαθέσιμεσυσκευές εισόδου και εξόδους:
Εικόνα 10 : MIDI Setup Dialog 1
Το πλαίσιο διαλόγου οργάνωσης του MIDI χρησιμοποιείται για να ορίσει τις συντομογραφίες (abbreviatios) των ονομάτων των διαφόρων συσκευών και τα offset καναλιών του MIDI σε κάθε μια από τις συσκευές εισόδου και εξόδου. Το σύμβολο ΄΄x ΄΄ για τις ενδείξεις on / off χρησιμοποιείται για να θέσει εκτός ή εντός λειτουργίας μια είσοδο (input) ή έξοδο (output) του MIDI.
Η συντομογραφία γίνεται για την ευκολία του χρήστη. Τα offset καναλιών χρησιμοποιούνται για την αντιστοίχιση των συσκευών MIDI με τα αντίστοιχα κανάλια τους. Η προεπιλεγμένη συσκευή εξόδου του MIDI στο Max είναι το εσωτερικό συνθεσάιζερ που υποστηρίζεται από το λειτουργικό σύστημα.
6.3. Προγραμματισμός με τα αντικείμενα
Όταν εργάζεται κανείς με το Max, αναπτύσσει εφαρμογές χρησιμοποιώντας γραφικά αντικείμενα, τα οποία εμφανίζονται στην οθόνη σαν μικρά κουτιά που περιέχουν είτε κείμενο είτε εικόνες. Συνδέοντας αυτά τα αντικείμενα μαζί , δημιουργήται ένα πρόγραμμα που δουλεύει.
Εικόνα 11 : Απλό πρόγραμμα που ΄΄γράφεται΄΄ γραφικά σε Max
Το Max έχει περίπου 200 διαφορετικά αντικείμενα (και το MSP προσθέτει περίπου 200 περισσότερα για την επεξεργασία audio και το Jitter προσθέτει 140 αντικείμενα για την επεξεργασία βίντεο/εικόνας), κάθε ένα από τα οποία εκτελεί έναν ή περισσότερους συγκεκριμένους στόχους. Επιπλέον, μπορεί ένα πρόγραμμά γραμμένο σε Max, να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια μέσα σε άλλα προγράμματα που.
Ένα πρόγραμμα Max δημιουργείται μέσα σ΄ ένα patcher window, το οποίο λειτουργεί σαν ένα πρόγραμμα ζωγραφικής. Έτσι μπορεί κάποιος να επιλέξει ένα αντικείμενο (object) απ΄ την παλέττα σύρωντας το εκεί που θέλει να το βάλει.
Εικόνα 12 : Max Patcher Window
Τα αντικείμενα είναι διαφόρων ειδών κουτιά όπως :
Εικόνα 13 : Διάφορα είδη objects
Όλα τα αντικείμενα έχουν τα δικά τους input στο πάνω μέρος , τα λεγόμενα inlets, για να δέχονται πληροφορίες,
Εικόνα 14 : Τα inlets των objects
και outputs στα κάτω άκρα, τα λεγόμενα outlets, για την αποστολή πληροφοριών σε άλλα αντικείμενα
Εικόνα 15 : Οι έξοδοι διαφόρων object
Η σύνδεση δύο αντικειμένων (objects) γίνεται με ένα patch chord , με το να
΄΄σύρει ΄΄ ο χρήστης από το outlet ενός object προς το inlet ενός άλλου αντικειμένου.
Εικόνα 16 : Σύνδεση αντικειμένων 1
6.3.1. Κανονικά αντικείμενα και αντικείμενα διεπαφων με τον χρήστη
Ο πιό κοινός τύπος αντικειμένου είναι το object box, το οποίο έχει δύο γραμμές στην κορυφή και το κατώτατο σημείο του.
Εικόνα 17 : Τα συνήθη object
Η λειτουργία που εκτελείται από ένα object box εξαρτάται από το όνομα που δακτυλογραφείτε σε αυτό. Το όνομα είναι όπως ένα ρήμα, που περιγράφει τι το αντικείμενο θα κάνει. Το όνομα του καθενός θα είναι μια μεμονωμένη λέξη, όπως makenote, ή ένα σύμβολο όπως + (προσθέστε) ή > (είναι μεγαλύτερος από).
Χαρακτηριστικά, τα αντικείμενα στέλνουν πληροφορίες από τις εξόδους τους (outlets) ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνουν στις ειδόδους τους (inlets). Κάθε inlet και outlet ενός αντικειμένου έχουν έναν διαφορετικό
κείμενο στην Περιοχή βοήθειας.(Assistance area) που περιγράφει στον χρήστη τι κάνει αυτό το inlet)
Εικόνα 18 : Ο χρήστης παίρνει τη βοήθεια για το δεξιό inlet του αντικειμένου delay
Μερικά αντικείμενα στερούνται είτε των inlets είτε των outlets επειδή λαμβάνουν ή στέλνουν τις πληροφορίες από κάπου αλλού εκτός του Window patcher που τα περιέχει. Παραδείγματος χάριν, το αντικείμενο midiout δεν έχει outlets επειδή διαβιβάζει τις τιμές απ΄ ευθείας στο MIDI.
Εικόνα 19 : Αντικείμενα χωρίς inlets ή outlets
Άλλα αντικείμενα είναι αντικείμενα διεπαφών με τον χρήστη (user interface).
Μοιάζουν με κουμπιά (buttons), με πίνακες ενδείξεων (dials), τους ολισθαίνοντες ρυθμιστές (sliders), keyboards, κ.λπ., και ανταποκρίνονται όχι μόνο στα μηνύματα που λαμβάνονται από άλλα αντικείμενα, αλλά και στο
΄΄κλικ΄΄ του mouse ή το ΄΄σύρσιμο΄΄ με το mouse. Δηλαδή ο χρήστης μπορεί να ελέγχει το πρόγραμμα με τη χρησιμοποίηση του ποντικιού, και επίσης μπορεί ο χρήστης να προβάλει μια σειρά από αριθμούς και άλλα μηνύματα στην οθόνη με ποικίλους τρόπους. Το όνομα κάθε αντικειμένου επιδεικνύεται στην περιοχή βοήθειας (Assistance area) όταν το ποντίκι μετακινείται πάνω απ΄ αυτά.
Εικόνα 20 : Αντικείμενα user interface
Υπάρχουν μερικά αντικείμενα, όπως το comment, τα οποία δεν κάνουν στην ουσία τίποτα. Το αντικείμενο comment αφήνει στον προγραμματιστή να
βάλει κάποιες βοηθητικές σημειώσεις για να υπενθυμίζει στον ίδιο τι έχει κάνει ή και σε άλλους χρήστες για να αντιλαμβάνονται τις εργασίες του προγράμματος. Όταν τελειώνει ένα πρόγραμμά τότε αυτό μπορεί να αποθηκευτεί ως Max έγγραφο, διαφορετικά ως patch.
6.3.2. Arguments
Είναι συχνά πρόσθετες λέξεις ή αριθμοί που συμπεριλαμβάνονται σε ένα
΄΄κουτί΄΄ αντικειμένου μετά από το όνομα αντικειμένου για να παρέχουν τις αρχικές πληροφορίες στο αντικείμενο ή για να διευκρινίσουν μερικά από τα χαρακτηριστικά της. Οι πρόσθετες λέξεις είναι γνωστές ως ΄΄Arguments΄΄ στο αντικείμενο. Όταν δημιουργείται ένας μετρονόμος, το οποίο σαν αντικείμενο λέγεται ΄΄metro΄΄, παραδείγματος χάριν, ο χρήστης μπορεί να δακτυλογραφήσει έναν αριθμό ( argument) μετά από το όνομα μηνυμάτων (messages) για να διευκρινιστεί το πόσα χιλιοστά του δευτερολέπτου πρέπει να περιμένει ο μετρονόμος μεταξύ των ΄΄χτυπημάτων΄΄ (ticks).
Εικόνα 21 : Αντικείμενο με argument
Μερικά αντικείμενα έχουν υποχρεωτικά arguments, ενώ άλλα προαιρετικά.
Εάν ξεχάσει ο χρήστης να πληκτρολογήσει ένα υποχρεωτικό argument σε ένα αντικείμενο, το Max θα τυπώσει ένα μήνυμα λάθους στο Max.
6.3.3. Μηνύματα
Τι πραγματικά στέλνεται μέσω των γραμμών σύνδεσης (patch chords) των αντικειμένων . Μήνυμα είναι οι πληροφορίες που περνούν από το ένα αντικείμενο σε ένα άλλο. Ένα μήνυμα μπορεί να είναι ένας αριθμός, ένας κατάλογος αριθμών που χωρίζονται από διαστήματα, μια λέξη ή οποιοσδήποτε αυθαίρετος συνδυασμός λέξεων και αριθμών. Το περιεχόμενο ενός μηνύματος καθορίζει τον τύπο του.
Οι τύποι μηνυμάτων είναι:
INT : όταν ένα μήνυμα αποτελείται από τίποτα άλλο εκτός των ακέραιων αριθμών (όπως το μήνυμα 127),
FLOAT : όταν ένα μήνυμα αποτελείται από παρά μόνο έναν αριθμό που περιέχει δεκαδικό (όπως 3.97)
LIST : μια λίστα δύο ή περισσότερων αριθμών που χωρίζονται από διαστήματα (όπως 60 79 1,02 4). Το μήνυμα δεν χρειάζεται να αρχίζει με τη λέξη list γιατί το Max αναγνωρίζει ότι πρόκειται για κατάλογο όποτε βλέπει ένα μήνυμα με έναν αριθμό ακολουθούμενο από κάποιον άλλο αριθμό.
BANG : αυτό το μήνυμα είναι ένα ειδικό μήνυμα που σημαίνει "κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις." Παραδείγματος χάριν, όταν λαμβάνει ένα αντικείμενο με όνομα ΄΄random΄΄ το bang, στέλνει έναν τυχαία επιλεγμένο αριθμό sτην έξοδό του γιατί αυτή είναι η δουλειά αυτού του αυγκεκριμένου αντικειμένου.
SYMBOL : είναι μια λέξη ή μια μη - αριθμητική συλλογή χαρακτήρων.
Πολλά symbol είναι σημαντικές εντολές όταν παραλαμβάνονται από ορισμένα αντικείμενα.
ANY MESSAGE : ένα μήνυμα , στην πραγματικότητα, μπορεί να αποτελείται από οποιοδήποτε συνδυασμό λέξεων και αριθμών. Μερικά αντικείμενα μπορούν να χειριστούν οποιοδήποτε τύπο μηνύματος. Τα περισσότερα αντικείμενα, εντούτοις, αναμένουν να λάβουν έναν από τους ανωτέρω τύπους μηνυμάτων, και δεν θα καταλάβουν άλλα μηνύματα.
Όταν ένα αντικείμενο λαμβάνει ένα μήνυμα που δεν καταλαβαίνει, είτε θα αγνοήσει το μήνυμα εξ ολοκλήρου είτε θα τυπώσει ένα μήνυμα λάθους. Όταν συνδέεται μια έξοδος ενός αντικειμένου με την είσοδο ενός άλλου αντικειμένου, το Max κάνει το καλύτερο για να αναλύσει ποιο μήνυμα θα
΄΄ταξιδεύει΄΄ μέσω του patch chord.
6.3.4. Αριθμοί
Το Max διακρίνει τους ακέραιους αριθμούς από τους δεκαδικούς (με ένα κλασματικό μέρος). Όταν ένας αριθμός μετατρέπεται από float σε int μέσω του Max, το κλασματικό μέρος του float ΄΄τεμαχίζεται΄΄ και δεν στρογγυλοποιείται προς τα επάνω. Κατά συνέπεια, όταν μετατρέπεται ο αριθμός 4,1 σε έναν int, γίνεται 4. Όταν γράφονται προγράμματα που εξετάζουν τις πληροφορίες του MIDI, τότε χρησιμοποιείται γενικά ο τύπος int. Κατά εξέταση των πληροφοριών (audio), χρησιμοποιείται περισσότερο ο τύπος float. O χρόνος στο Max εκφράζεται συνήθως σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, ο οποίος μπορεί να είναι είτε int είτε float.
6.4. Σειρά εκτέλεσης των μηνυμάτων
Ένα αντικείμενο έχει συχνά περισσότερες από μια εξόδους, και στέλνει συνήθως τα μηνύματα έξω σ΄ όλες τις εξόδους "συγχρόνως." Πραγματικά, τίποτα δεν συμβαίνει συγχρόνως στο Max. Τα πράγματα μπορεί να συμβαίνουν τόσο γρήγορα ώστε να φανεί ότι γίνονται ταυτόχρονα, αλλά είναι σημαντικό να ξέρει ο χρήστης με ποια σειρά ΄΄ταξιδεύουν΄΄ τα μηνύματα. Όταν ένα αντικείμενο στέλνει διάφορα μηνύματα
΄΄ταυτοχρόνως΄΄, σε διαφορετικές εξόδους, η σειρά είναι από τα δεξια προς τα αριστερά (right – to – left).
Η δεξιά έξοδος στέλνει πρώτα το μήνυμά της , έπειτα η έξοδος ακριβώς αριστερά αυτής, κ.ο.κ μέχρι την έξοδο που βρισκεται πιο αριστερά απ΄όλες τις άλλες. Αυτό ισχύει για ουσιαστικά για κάθε αντικείμενο του Max.
6.5. Max Window
Όταν ο χρήστης ανοίγει την εφαρμογή Max, θα δει το Max Window πρώτα.
Αυτό είναι το μέρος όπου το Max εκτυπώνει τα μηνύματα στο χρήστη.
Εικόνα 22 : Max window
Κατά την διάρκεια του ΄΄ φορτώματος ΄΄ της εφαρμογής Max ο χρήστης μπορεί να δει μερικά μηνύματα από μερικά εξωτερικά αντικείμενα που φορτώθηκαν.
Οποιεσδήποτε μηνύματα λάθους ή προειδοποιήσεις που παρουσιάζονται ενώ διορθώνεται ή ΄΄τρέχει ΄΄ ένα πρόγραμμα θα εμφανιστούν στο Max Window καθώς επίσης τυπώνεται και αυτό ακριβώς που διατρέχει τα patch chords σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, για να δει ο χρήστης αν όλα λειτουργούν σωστά.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΞΕΝΗ :
1) Categories and Subject Descriptors : [General Literature]: Introductory and Survey
2) Computer Systems Organization : Special-Purpose and Application- BasedSystems-real-time systems
3) Programming Languages : Language Classifications-data-flow languages; extensible languages, nonprocedural languages, very high- level languages
4) Programming Languages : Language Constructs - coroutines
5) Programming Languages : Processors-compilers, interpreters, preprocessors
6) Data: Data Structures
7) Artificial Intelligence : Knowledge Representation Formalisms and Methods
8) Computer Applications : Arts and Humanities--music 9) Computing Milieux : History of Computing
Συγγραφείς
1) GARETH LOY
Computer Audio Research Laboratory, Center for Music Experiment and Reluted Research, University of California, San Diego, California 92093 2) CURTIS ABBOTT
Lucasfilm Ltd., P.0. Box 2009, San Rafael, California 94912 3) L. E. Nugroho
James Cook University 4) S. M. Sajeev
Monash University
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ
1) www.en.wikipedia.org/wiki/Musicology 2) www.en.wikipedia.org/wiki/Computer_music 3) www.en.wikipedia.org/wiki/Noteshttp
4) www.en.wikipedia.org/wiki/Motif_%28music%29 5) www.en.wikipedia.org/wiki/Musical_composition 6) www.en.wikipedia.org/wiki/Computer_music
7) www.en.wikipedia.org/wiki/Computer_generated_music 8) www.home.comcast.net/~chtongyu/Thesis.html 9) www.en.wikipedia.org/wiki/Abc_notation
10) www.en.wikipedia.org/wiki/Musical_tuning 11)www.en.wikipedia.org/wiki/MIDI
12)www.willey@louisiana.edu < mailto:willey@louisiana.edu 13) www.en.wikipedia.org/wiki/Electronic_musical_instrument
14) www.cycling74.com/twiki/bin/view/ProductDocumentation/WebH ome#Max_MSP_4_6
15) www.en.wikipedia.org/wiki/Max/MSP
16) www.portal.acm.org/ft_gateway.cfm?id=315898&type=pdf 17)www.portal.acm.org/citation.cfm?id=4485&dl=ACM&coll=portal
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ – ΑΝΑΦΟΡΕΣ :
[1] Boretz, 1995
[2] Scruton 1997: 61 [7] J. Pressing, Synthesizer Performance and Real-Time [3] Άρθρο από τον Chong (John)
Yu
Αυτό το άρθρο κατατέθηκε στο the Department of Electrical
Engineering and Computer Science, Μαιος 28, 1996 [4] David Cope. ``An Expert System for Computer-assisted Composition.'' Computer Music Journal, 11:4, 1987.
David Cope. Computers and Musical Style. A-R Editions, Inc., 1991.
Randall Davis. ``Expert Systems:
How Far Can They Go?'' Artificial Intelligence Magazine, 10:1 p. 61- 67, 10:2 p. 65-77.
Randall Davis. ``Production Rules as a Representation for a
Knowledge-based Consultation Program.'' Artificial Intelligence Journal, 8:15-45, 1977.
Damon Horowitz. ``Representing Musical Knowledge.'' Master's thesis, MIT Media Lab, 1993.
Fumiaki Matsumoto. ``Using Simple Controls to Manipulate Complex Objects: Application to
the Drum-Boy Interactive Percussion System.'' Master's thesis, MIT Media Lab, 1993.
Marvin Minsky and Otto Laske.
``A Conversation with Marvin Minsky.'' AI Magazine, 14:3, Fall 1992.
A. Newell. The Knowledge Level.
Artificial Intelligence Magazine, Summer 1981, p. 1-20.
Alexander Rigopulos. ``Growing Music from Seeds: Parametric Generation and Control of Seed- Based Music for Interactive Composition and Performance.'' Master's thesis, MIT Media Lab, 1994.
C. Roads. ``Artificial Intelligence and Music.'' Computer Music Journal, 2:2, 1980.
Robert Rowe. ``Machine Learning and Composing: Making Sense of Music with Cooperating Real-Time Agents.'' Ph. D. thesis,
MIT Media Lab, 1991.
[5] G. van Rossum, FAQ: Audio File Formats, Available
via anonymous ftp from ftp.cwi.nl, March, 1993
[6] Smith 1976; Smoliar 19711
Techniques, Oxford University Press, 1992.
[8] R. Heimlich, D. M. Golden, I.
Luk, and P. M. Ridge,
Sound Blaster: The Official Book, Osborne McGraw- Hill, 1993.
[9] R. Heimlich, D. M. Golden, I.
Luk, and P. M. Ridge,
Sound Blaster: The Official Book, Osborne McGraw-
Hill, 1993.
[10] G. van Rossum, FAQ: Audio File Formats, Available
via anonymous ftp from ftp.cwi.nl, March, 1993.
[11] N. Lin, MODEDIT ~3.01 Documentation, Available
via anonymous ftp from simtel-20 or its mirrors.
[12] J. Stephen Downie. 2003.
"Music Information Retrieval", Annual Review of Information Science and Technology 37: 295- 340.
Michael Fingerhut. 2004. "Music Information Retrieval, or how to search for (and maybe find) music and do away with incipits", IAML- IASA Congress, Oslo (Norway), August 8-13, 2004.
[13] Minsky 1981, Roads 1980a, Smoliar 1971
[14] Schoenberg 1950 [15] Schillinger 1941
[16] Hiller and Isaacson 1959 [17] Barlow 1980, Koenig 1970a, 197Ob
[18] Nelson 1977
[19] Hiller et al. 1966, Koenig 1970a, 1970b, Truax 1977, Xenakis 1971
[20] Erickson 1975 [21] Wenker 1972 [22] Smith 1976 [23] Fry 1980 [24] Roads 1985a [25] Roads 1985b [26] 1950
[27] 1949
[28] Bennett 1948, Ragazzini and Franklin 1958
[29] Rabiner and Schaffer, 1978 [30] Roads 1980b
[31] Bussoni 1962, Cage 1961, Risset 1969, Varbse 1971
[32] Blum 1979, Xenakis 1971 [33] Mathews 1961,1963, Mathews et al. 1969
[34] Smith 1976, Smoliar 1971 [35] G. Jacobs, and P. Gheorgiades, Music and New
Technology: The MIDI Connection.
Sigma Press,
Winslow, England, 1991.