Άλλες εφαρμογές του MIDI 70

Το MIDI μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ενδεικτικά για εφαρμογές εκτός της μουσικής:

o Για τον φωτισμό θεάτρων

o Για τη δημιουργία ειδικων ΄΄εφέ΄΄

o Για τον σχεδιασμό του ήχου

o Για τον συγχρονισμό συστημάτων καταγραφής o Για τη δικτύωση υπολογιστών

5.3. Ελεγκτές του MIDI στο ΄΄ρεύμα΄΄ στοιχείων

Οι έλεγχοι των ΄΄τροποποιητών΄΄ απόδοσης όπως οι ΄΄ρόδες΄΄ διαμόρφωσης,

΄΄ρόδες΄΄ κάμψεων κάθε τονικότητας, τα πεντάλια, , τα κουμπιά, οι διακόπτες, κ.λπ., μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση λειτουργίας ενός οργάνου και μπορούν έτσι να χρησιμοποιηθούν για να τροποποιήσουν τους ήχους ή άλλες παραμέτρους της απόδοσης μουσικής. Το MIDI έχει περίπου 120 εικονικούς αριθμούς ελεγκτών (διευθύνσεις) και συνδέει αυτούς τους ελεγκτές με τις προοριζόμενες ενέργειές τους μέσα στη λαμβάνουσα συσκευή.

Στο επίπεδο ρευμάτων μηνυμάτων του MIDI, η κάμψη κάθε τονικότητας (pitch bend) και η βασική ταχύτητα χρησιμοποιούν τα διαφορετικά, αφιερωμένα μηνύματα αντί του συνηθισμένου μηνύματος αλλαγής ελέγχου.

5.4. Από το συνθεσάιζερ στο MIDI

Για να καταλάβουμε πως καταλήξαμε στο MIDI θα πρέπει ίσως να αναφερθούμε στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί πριν από αυτό. Το MIDI προέκυψε μετά από μία σειρά εξελίξεων που εκτός από τα πολύ σημαντικά επιστημονικά στοιχεία που έφεραν στην επιφάνεια, έφεραν και αρκετή σύγχυση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Εικόνα 5 : Από το συνθεσάιζερ στο MIDI

Η μεγαλύτερη εξέλιξη στην ιστορία της μουσικής προήλθε βασικά από την ανάγκη που ένιωθαν οι μουσικοί να αναπαράγουν ήχους διαφορετικούς από εκείνους που υπήρχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή (ουσιαστικά ήταν αυτοί που αναπαρήγαγαν τα διάφορα μουσικά όργανα, τα κρουστά, η κιθάρα, το βιολί, το πιάνο κ.ά). Έτσι, με την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού άρχισαν να κα- τασκευάζονται όργανα που μπορούσαν να αναπαράγουν διάφορους ήχους και που η εξέλιξή τους αποτέλεσε το συνθεσάϊζερ. Βασικό χαρακτηριστικό του συνθεσάιζερ ήταν, και είναι ακόμα, η έλλειψη ενός βασικού ηχοχρώματος και η δυνατότητα απειρίας ηχοχρωμάτων. Αυτή όμως είναι και η γοητεία του, αφού το συνθεσάιζερ μπορεί να αποκτήσει πολλά και διάφορα ηχοχρώματα ανάλογα με αυτό που επιθυμεί ο μουσικός. Μπορεί να το κάνει να ακούγεται

σαν κιθάρα, σαν πιάνο, σαν τρομπέτα, σαν βιολί, σαν τύμπανο, ή σαν κάτι που να μη μοιάζει με κάποιο από τα προηγούμενα.

Κάποια στιγμή θεωρήθηκε ότι θα ήταν καλή ιδέα να μπορούσαν 2 χρήστες να συνδέσουν δύο συνθεσάιζερ στη σειρά με τη βοήθεια ενός απλού καλωδίου και ότι παίζεται στο ένα συνθεσάιζερ να ακούγεται και στο άλλο. Η σκέψη αυτή ήταν εφικτή εφόσον ο ήχος στα συνθεσάιζερ δεν παράγεται μηχανικά, αλλά ηλεκτρονικά, στέλνοντας κάποια τάση στην είσοδο ενός ταλαντωτή (VCO Voltage Control Oscillator) που είναι υπεύθυνος για την παραγωγή του ήχου. Διαφορετικές τάσεις ερμηνεύονται ως διαφορετικές νότες. Αν ήταν δυνατόν οι τάσεις αυτές να φτάσουν στους ταλαντωτές και των δύο συνθεσάιζερ, τότε θα είχαμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Έτσι και έγινε με τη διαφορά όμως ότι έπρεπε να διορθωθούν ορισμένα ακόμα στοιχεία.

Ένα από αυτά ήταν ο καθορισμός της διάρκειας που ηχεί η κάθε νότα, η οποία αρχικά ήταν συνεχής. Για να υπάρχει έλεγχος της διάρκειας της νότας χρησιμοποιήθηκε ένα άλλο κύκλωμα, που ονομάστηκε VCA (Voltage Control Amplifier ή ενισχυτής ελεγχόμενος από τάση). Και αυτό όμως ακόμα δεν ήταν αρκετός, αφού ο ήχος απλά ξεκινούσε και έπαυε χωρίς να χαρακτηρίζεται από τη συμπεριφορά που παρουσιάζουν τα μουσικά όργανα.

Αυτά ώσπου ο κύριος Robert Moog, από τον οποίον είχε βγει και το παλιό όνομα των οργάνων Moog Synthesizer, σχεδίασε ένα κύκλωμα που το ονόμασε ΄΄γεννήτρια περιβάλλουσας΄΄ (Envelope Generator, EG). Σύμφωνα με αυτό, ο κάθε ήχος που παράγεται από τον ταλαντωτή περνάει από τέσσερα στάδια, και αποκτάει έτσι πιο ρεαλιστική υπόσταση.

Το πρώτο στάδιο ονομάζεται Στάδιο Ανάκρουσης (Attack Time) και αφορά τον χρόνο που χρειάζεται για να φτάσει η τάση από το μηδέν στη μέγιστη τιμή της. Η Συγκράτηση (Hold) αφορά το χρόνο που η τάση παραμένει στη μέγιστη τιμή της.

Το δεύτερο στάδιο είναι αυτό της Εξασθένισης (Decay) και αναφέρεται στον χρόνο που απαιτείται για να πέσει η τάση από το μέγιστο στην τιμή που έχει όση ώρα είναι πατημένο το πλήκτρο του κλαβιέ.

Ο τελευταίος χρόνος ονομάζεται Διατήρηση (Sustain), ενώ από κει και πέρα μπαίνουμε στο στάδιο της Απελευθέρωσης (Release) μέχρι να σβήσει ο ήχος από τη στιγμή που αφήνουμε τη νότα.

Μετά από όλα αυτά ένα κλαβιέ ήταν αρκετό για να παραχθεί ήχος - και μάλιστα ο πιο ρεαλιστικός μέχρι εκείνη τη στιγμή - από πολλά συνδεδεμένα συνθεσάιζερ. Ένα από όλα τα συνθεσάιζερ αρκούσε να έχει κλαβιέ. Έτσι άρχισαν να κατασκευάζονται και συνθεσάιζερ χωρίς κλαβιέ, κομμάτι το οποίο ήταν ιδιαίτερα ακριβό τότε.

Το επόμενο βήμα ήταν να βρεθεί τρόπος να αλλάζει ο μουσικός όργανο χωρίς να χρειάζεται να διακόπτει τη μουσική για να αλλάξει. Δηλαδή χωρίς να προσθέσει ή να αφαιρέσει βύσματα συνδέοντας τα κατάλληλα κάθε φορά κομμάτια του συνθεσάιζερ, π.χ. το VCO, με το VCA, με το EG κ.ά. Έτσι η τεχνολογία προχώρησε ένα βήμα παραπέρα με την κατασκευή συνθεσάιζερ όπου τα παραπάνω επιμέρους κομμάτια ήταν όλα συνδεδεμένα μεταξύ τους έτσι ώστε να επικοινωνούν μεταξύ τους και να είναι εφικτή η αλλαγή οργάνου με το πάτημα ενός διακόπτη.

Τα προβλήματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί, αφού ένα από τα μεγαλύτερα δεν είχε ακόμα αντιμετωπιστεί. Ήταν το πρόβλημα του συγχρονισμού όλων των μελών ενός συστήματος, να μπορούν δηλαδή να ξεκινούν όλα μαζί έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι όχι μόνο ανεκτό αλλά και καλό. Εκεί η κατάσταση ήταν πραγματικά χαώδης, αφού ο κάθε κατασκευαστής χρησιμοποιούσε διαφορετική συχνότητα στα ηλεκτρονικά ρολόγια των προϊόντων του. Η μουσική τεχνολογία είχε κάνει πολλά βήματα εμπρός και ξαφνικά, λόγω ασυνεννοησίας, τίποτα δεν φαινόταν να λειτουργεί.

Μια τέτοια άσχημη κατάσταση ήρθε να διορθώσει το πρωτόκολλο MIDI. Το MIDI ήρθε ουσιαστικά να βάλει τάξη σε ένα χάος. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όταν το 1982 στο συνέδριο της National Association of Music Merchants (ΝΑΜΜ) οι συμμετέχοντες έθεσαν υπό συζήτηση το θέμα της δημιουργίας ενός στάνταρτ για τη μετάδοση και λήψη των ψηφιακών πληροφοριών ανάμεσα στα ηλεκτρονικά μουσικά όργανα, έγινε το πρώτο βήμα προς την πραγματική πρόοδο της μουσικής τεχνολογίας. Το στάνταρτ αυτό αρχικά

ονομάστηκε UMI (Universal Musical Interface) και το 1983 πήρε την τελική του μορφή μετά από μία σειρά αλλαγών στις οποίες υποβλήθηκε για να ονομαστεί MIDI (Musical Instrument Digital Interface). Για όλους όσους βρέθηκαν στην αίθουσα όπου πρωτοπαρουσιάστηκε, η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρα ευχάριστη.

Δύο συνθεσάιζερ συνδεδεμένα με ένα απλό καλώδιο DIN επικοινωνούσαν. Ο μουσικός που έκανε την επίδειξη έπαιξε κάτι στο πρώτο συνθεσάιζερ, στη συνέχεια έπαιξε λίγο στο δεύτερο, δείχνοντας στο κοινό το όργανο στο οποίο είχε ρυθμιστεί. Ενεργοποίησε τη δυνατότητα MIDI στο δεύτερο και έπαιξε ένα κομμάτι στο πρώτο. Όμως προς έκπληξη του κοινού οι ήχοι ακούγονταν από το δεύτερο συνθεσάιζερ και όχι από το πρώτο. Το πρωτόκολλο MIDI ήταν πλέον πραγματικότητα.

5.4.1. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΙΜΑ ΟΡΓΑΝΑ

Εικόνα 6: Το στοιχείο του MIDI βγαίνει από το πληκτρολόγιο, περνά από τον υπολογιστή και υποβάλλεται σε επεξεργασία, και μετά πηγαίνει προς το συνθεσάιζερ όπου και

ακούγεται.

Η ίδια λειτουργία θα μπορούσε να ληφθεί χωρίς μια πρόσθετη ενότητα, με το να κλειστεί δηλαδή ο τοπικός έλεγχος του MIDI [ με αυτόν τον τρόπο

΄΄σπάει΄΄ η σύνδεση μεταξύ του πληκτρολογίου και του εσωτερικού συνθεσάιζερ ], που βγαίνουν και μέσω του υπολογιστή, και που επιστρέφουν στο MIDI του οργάνου.

Εικόνα 7 : Ο τοπικός έλεγχος έχει κλειθεί. Το στοιχείο του MIDI βγαίνει, περνά από τον υπολογιστή και υποβάλλεται σε επεξεργασία, και επιστρέφει μέσα στο πληκτρολόγιο που παίζεται απ΄ το εσωτερικό συνθεσάιζερ.

Πολλά αντικείμενα μπορούν να συνδυαστούν εύκολα και να διαμορφωθούν στην οθόνη. Ένα από τα αντικείμενα είναι το κιβώτιο notein. Τρεις έξοδοι εμφανίζονται αυτόματα στο κατώτατο σημείο της, όταν έρχεται ένα μήνυμα στο αριστερό inlet του αντικειμένου: το κανάλι της εισερχόμενης νότας, η ταχύτητα με την οποία παίχτηκε, και το βασικό αριθμό του πλήκτρου - νότας.

Εικόνα 8 : Ανάλυση μιας νότας από το Max

Αυτό θα μπορούσε να επεκταθεί για να δημιουργήσει ένα όργανο ελέγχου του MIDI για να βοηθήσει να διορθώσει μια οργάνωση, που παρουσιάζει ποιες πληροφορίες ο υπολογιστής λαμβάνει από έναν ελεγκτή. Ένα άλλο Max αντικείμενο, noteout, έχει τρεις εισόδους (inlets) στην κορυφή, οι οποίες αντιστοιχούν στις εξόδους των notein. Το αντικείμενο noteout στέλνει τις νότες έξω μέσω της διεπαφή του MIDI σε οποιοδήποτε όργανο είναι συνδεδεμένο.

Εικόνα 9 : Όσο ψηλότερα παίζει κανείς στο keyboard τόσο χαμηλότερος είναι ο ήχος της νότας.

Τώρα η ταχύτητα με την οποία το πλήκτρο πιέζεται γίνεται ο βασικός αριθμός του αριθμού που παράγεται. Όσο σκληρότερα παίζεται ένα πλήκτρο, τόσο υψηλότερα (και δυνατότερα) η νότα ακούγεται.

5.4.2. Ηλεκτρικό μουσικό όργανο

Ένα ηλεκτρικό μουσικό όργανο είναι ένα μουσικό όργανο που παράγει τους ήχους του χρησιμοποιώντας την ηλεκτρονική. Αντίθετα, ο όρος ΄΄ηλεκτρικό όργανο΄΄ χρησιμοποιείται για να σημάνει τα όργανα των οποίων ο ήχος παράγεται μηχανικά, και ενισχύεται μόνο ή αλλάζει ηλεκτρονικά - παραδείγματος χάριν μια ηλεκτρική κιθάρα. Συνήθως ένα όργανο έχει κάποιο τρόπο ελέγχου του ήχου, όπως με τη ρύθμιση της τονικότητας, της συχνότητας, ή της διάρκειας κάθε νότας.

Όλα τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά μουσικά όργανα μπορούν να αντιμετωπισθούν ως υποσύνολο των ακουστικών εφαρμογών επεξεργασίας σήματος.

Τα ηλεκτρικά μουσικά όργανα τώρα ευρέως χρησιμοποιούνται στις περισσότερες μορφές της μουσικής. Καθώς η ανάπτυξη των νέων ηλεκτρικών μουσικών οργάνων είναι ιδιαίτερα ενεργή. Οι εξειδικευμένες διασκέψεις, κι ειδικότερα η Διεθνής Διάσκεψη σχετικά με τις νέες διεπαφές για τη μουσική

έκφραση, έχουν οργανωθεί για να εκθέσουν την εργασία τους για τους καλλιτέχνες που εκτελούν ή δημιουργούν τη μουσική με τα νέα ηλεκτρονικά μέσα μουσικής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

^ο

: Max / MSP

6.1. Τι είναι Max

"Η εφαρμογή Max είναι ένα γραφικό περιβάλλον προγραμματισμού μουσικής για ανθρώπους ,που στοχεύουν πέρα απ΄τα συνηθισμένα sequencer και προγράμματα φωνής - έκφρασης, για εξοπλισμό MIDI." [23]

Το Max ΄΄συλλήφθηκε΄΄ ως πρόγραμμα το 1986 για την παραγωγή μιας μουσικής που αλληλεπιδρά με το χρήστη στο Ινστιτούτο IRCAM (Institut de Recherche et de Coördination Acoustique/Musique) στο Παρίσι. Ο αρχικός συντάκτης ήταν οMiller Puckette.Το Max στη συνέχεια επκτάθηκε περιλαμβάνοντας στοιχεία audio(με την εισαγωγή του MSP) και στοιχεία εικόνας (με την εισαγωγή του Jitter).

Το Max επιτρέπει στον χρήστη να ελέγξει – χρησιμοποιήσει τον εξοπλισμό του με όποιο τρόπο θέλει όπως για παράδειγμα να δημιουργήσει εφαρμογές για σύνθεση και αυτοσχεδιασμό κ.α.

Επειδή το Max μετατρέπει όλες τις πληροφορίες ελέγχου σε ένα απλό

΄΄ρεύμα΄΄ αριθμών, ο χρήστης μπορεί να ΄΄επιδιορθώσει - μετατρέψει΄΄ κάτι σε οτιδήποτε άλλο επιθυμεί αυτός.

Το Max παρέχει ένα υψηλό επίπεδο, γραφικής γλώσσας προγραμματισμού.

Τα προγράμματα "γράφονται" με τη χρησιμοποίηση γραφικών αντικειμένων κι όχι κειμένου. Αυτό μειώνει την ανάγκη του χρήστη να μάθει πολλές εντολές και σύνταξη και παρέχει έτσι έναν σαφή και αισθητικό τρόπο με τον οποίο γράφονται τα προγράμματα με απλή σύνδεση ενός αντικειμένου με ένα άλλο.

Οι εφαρμογές με Max ΄΄τρέχουν σε πραγματικό χρόνο. Λόγω της ταχύτητάς του, το Max επιτρέπει στον χρήστη να γράψει προγράμματα ,που παράγουν μουσική με βάση αυτό το οποίο παίζεται εκείνη τη στιγμή , ή που τροποποιούν την απόδοση του κομματιού που παίζει ο χρήστης.

Ανώτατη είναι βασισμένη στη γλώσσα προγραμματισμού C. Το Max παρέχει ένα απλό, ευπροσάρμοστο, υψηλό επίπεδο γραφικής γλώσσας που είναι γραμμένη στη C, αλλά κι είναι εύχρηστη για όσους είναι εξοικειωμένοι με σχεδόν οποιαδήποτε άλλη γλώσσα προγραμματισμού, ή ακόμα και για εκείνους που δεν έχουν προγραμματίσει ποτέ πριν. . Η έκδοση 4,5 περαιτέρω επεκτείνεται με την υποστήριξη Java και Javascript.

6.1.1. Max (λογισμικό)

Το λογισμικό Max χρησιμοποιείται πάνω από 15 έτη από συνθέτες, εκτελεστές, σχεδιαστές λογισμικού, ερευνητές και καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται για τη δημιουργία ενός λογισμικού άμεσης αλληλεπίδρασης με το χρήστη.

Το ίδιο το Max πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα διαμορφώσιμο, με πολλές

΄΄ρουτίνες΄΄ που υπάρχουν υπό την μορφή βιβλιοθηκών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από πολλούς κι όχι μόνο από έναν

6.1.2. Ιστορικά

Το Max γράφτηκε αρχικά από το Miller Puckette ,ως συντάκτης Patcher για Macintosh στα μέσα της δεκαετίας του '80 για να δώσει πρόσβαση στους συνθέτες σε ένα σύστημα δημιουργίας μουσικής υπολογιστών που αλληλεπιδρά με τον χρήστη. Χρησιμοποιήθηκε αρχικά σε ένα πιάνο στο κομμάτι (track) υπολογιστών που λέγονταν ΄΄Pluton΄΄, συγχρονίζοντας τον υπολογιστή με το πιάνο.[101 ]

Το 1989, IRCAM αναπτύχθηκε και διατήρησε ότι μια ταυτόχρονη έκδοση Maxυ στον τερματικό σταθμό επεξεργασίας σήματος IRCAM για το NeXT (και πιό πρόσφατα SGI και Linux), αποκαλούμενο Max/fts (fts που

αντιπροσωπεύει "γρηγορότερα από υγιέσ", και που είναι ανάλογο με έναν πρόδρομο με MSP που ενισχύεται από έναν πίνακα υλικού DSP στο computer).[ 102 ] [103 ]

Το χορήγησαν άδεια έπειτα στα συστήματα Opcode, τα οποία κυκλοφόρησαν μια εμπορική έκδοση του προγράμματος το 1990 αποκαλούμενου Maxυ/Opcode (που αναπτύσσεται και που επεκτείνεται από τον David Zicarelli).

Το Max έχει διάφορες επεκτάσεις και ειδικότερα, όσον αφορά τα στοιχεία audio, σε σύγκριση με το λογισμικό που εμφανίστηκε στα 1997.

Αποκαλούμενο ως ΄΄MSP ΄΄(τα αρχικά Miller S. Puckette), αυτή η "πρόσθετη"

συσκευασία του Max επιτρέπει το χειρισμό των ψηφιακών ηχητικών σημάτων σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας έτσι στους χρήστες να δημιουργήσουν τα δικά τους συνθεσάιζερ και τους δικούς τους επεξεργαστές ισχύος.

6.1.3. Max Mathews

Το όνομα max προέρχεται από το Max Mathews και ο ίδιος μπορεί να θεωρηθεί ως απόγονος της μουσικής,. Επιπλέον, η - σε πραγματικό χρόνο ικανότητα επεξεργασίας εικόνας του Max , καθιστά το πρόγραμμα ως το πρώτο πρόγραμμα μουσικής - N ικανό να κάνει και πράγματα εκτός της μουσικής.

6.2. MIDI SETUP DIALOG

Εάν ο χρήστης επιλέξει το Midi Setup από τις επιλογές αρχείων, θα βρεθεί σ΄

ένα ΄΄παράθυρο΄΄ με τις διαθέσιμεσυσκευές εισόδου και εξόδους:

Εικόνα 10 : MIDI Setup Dialog 1

Το πλαίσιο διαλόγου οργάνωσης του MIDI χρησιμοποιείται για να ορίσει τις συντομογραφίες (abbreviatios) των ονομάτων των διαφόρων συσκευών και τα offset καναλιών του MIDI σε κάθε μια από τις συσκευές εισόδου και εξόδου. Το σύμβολο ΄΄x ΄΄ για τις ενδείξεις on / off χρησιμοποιείται για να θέσει εκτός ή εντός λειτουργίας μια είσοδο (input) ή έξοδο (output) του MIDI.

Η συντομογραφία γίνεται για την ευκολία του χρήστη. Τα offset καναλιών χρησιμοποιούνται για την αντιστοίχιση των συσκευών MIDI με τα αντίστοιχα κανάλια τους. Η προεπιλεγμένη συσκευή εξόδου του MIDI στο Max είναι το εσωτερικό συνθεσάιζερ που υποστηρίζεται από το λειτουργικό σύστημα.

6.3. Προγραμματισμός με τα αντικείμενα

Όταν εργάζεται κανείς με το Max, αναπτύσσει εφαρμογές χρησιμοποιώντας γραφικά αντικείμενα, τα οποία εμφανίζονται στην οθόνη σαν μικρά κουτιά που περιέχουν είτε κείμενο είτε εικόνες. Συνδέοντας αυτά τα αντικείμενα μαζί , δημιουργήται ένα πρόγραμμα που δουλεύει.

Εικόνα 11 : Απλό πρόγραμμα που ΄΄γράφεται΄΄ γραφικά σε Max

Το Max έχει περίπου 200 διαφορετικά αντικείμενα (και το MSP προσθέτει περίπου 200 περισσότερα για την επεξεργασία audio και το Jitter προσθέτει 140 αντικείμενα για την επεξεργασία βίντεο/εικόνας), κάθε ένα από τα οποία εκτελεί έναν ή περισσότερους συγκεκριμένους στόχους. Επιπλέον, μπορεί ένα πρόγραμμά γραμμένο σε Max, να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια μέσα σε άλλα προγράμματα που.

Ένα πρόγραμμα Max δημιουργείται μέσα σ΄ ένα patcher window, το οποίο λειτουργεί σαν ένα πρόγραμμα ζωγραφικής. Έτσι μπορεί κάποιος να επιλέξει ένα αντικείμενο (object) απ΄ την παλέττα σύρωντας το εκεί που θέλει να το βάλει.

Εικόνα 12 : Max Patcher Window

Τα αντικείμενα είναι διαφόρων ειδών κουτιά όπως :

Εικόνα 13 : Διάφορα είδη objects

Όλα τα αντικείμενα έχουν τα δικά τους input στο πάνω μέρος , τα λεγόμενα inlets, για να δέχονται πληροφορίες,

Εικόνα 14 : Τα inlets των objects

και outputs στα κάτω άκρα, τα λεγόμενα outlets, για την αποστολή πληροφοριών σε άλλα αντικείμενα

Εικόνα 15 : Οι έξοδοι διαφόρων object

Η σύνδεση δύο αντικειμένων (objects) γίνεται με ένα patch chord , με το να

΄΄σύρει ΄΄ ο χρήστης από το outlet ενός object προς το inlet ενός άλλου αντικειμένου.

Εικόνα 16 : Σύνδεση αντικειμένων 1

6.3.1. Κανονικά αντικείμενα και αντικείμενα διεπαφων με τον χρήστη

Ο πιό κοινός τύπος αντικειμένου είναι το object box, το οποίο έχει δύο γραμμές στην κορυφή και το κατώτατο σημείο του.

Εικόνα 17 : Τα συνήθη object

Η λειτουργία που εκτελείται από ένα object box εξαρτάται από το όνομα που δακτυλογραφείτε σε αυτό. Το όνομα είναι όπως ένα ρήμα, που περιγράφει τι το αντικείμενο θα κάνει. Το όνομα του καθενός θα είναι μια μεμονωμένη λέξη, όπως makenote, ή ένα σύμβολο όπως + (προσθέστε) ή > (είναι μεγαλύτερος από).

Χαρακτηριστικά, τα αντικείμενα στέλνουν πληροφορίες από τις εξόδους τους (outlets) ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνουν στις ειδόδους τους (inlets). Κάθε inlet και outlet ενός αντικειμένου έχουν έναν διαφορετικό

κείμενο στην Περιοχή βοήθειας.(Assistance area) που περιγράφει στον χρήστη τι κάνει αυτό το inlet)

Εικόνα 18 : Ο χρήστης παίρνει τη βοήθεια για το δεξιό inlet του αντικειμένου delay

Μερικά αντικείμενα στερούνται είτε των inlets είτε των outlets επειδή λαμβάνουν ή στέλνουν τις πληροφορίες από κάπου αλλού εκτός του Window patcher που τα περιέχει. Παραδείγματος χάριν, το αντικείμενο midiout δεν έχει outlets επειδή διαβιβάζει τις τιμές απ΄ ευθείας στο MIDI.

Εικόνα 19 : Αντικείμενα χωρίς inlets ή outlets

Άλλα αντικείμενα είναι αντικείμενα διεπαφών με τον χρήστη (user interface).

Μοιάζουν με κουμπιά (buttons), με πίνακες ενδείξεων (dials), τους ολισθαίνοντες ρυθμιστές (sliders), keyboards, κ.λπ., και ανταποκρίνονται όχι μόνο στα μηνύματα που λαμβάνονται από άλλα αντικείμενα, αλλά και στο

΄΄κλικ΄΄ του mouse ή το ΄΄σύρσιμο΄΄ με το mouse. Δηλαδή ο χρήστης μπορεί να ελέγχει το πρόγραμμα με τη χρησιμοποίηση του ποντικιού, και επίσης μπορεί ο χρήστης να προβάλει μια σειρά από αριθμούς και άλλα μηνύματα στην οθόνη με ποικίλους τρόπους. Το όνομα κάθε αντικειμένου επιδεικνύεται στην περιοχή βοήθειας (Assistance area) όταν το ποντίκι μετακινείται πάνω απ΄ αυτά.

Εικόνα 20 : Αντικείμενα user interface

Υπάρχουν μερικά αντικείμενα, όπως το comment, τα οποία δεν κάνουν στην ουσία τίποτα. Το αντικείμενο comment αφήνει στον προγραμματιστή να

βάλει κάποιες βοηθητικές σημειώσεις για να υπενθυμίζει στον ίδιο τι έχει κάνει ή και σε άλλους χρήστες για να αντιλαμβάνονται τις εργασίες του προγράμματος. Όταν τελειώνει ένα πρόγραμμά τότε αυτό μπορεί να αποθηκευτεί ως Max έγγραφο, διαφορετικά ως patch.

6.3.2. Arguments

Είναι συχνά πρόσθετες λέξεις ή αριθμοί που συμπεριλαμβάνονται σε ένα

΄΄κουτί΄΄ αντικειμένου μετά από το όνομα αντικειμένου για να παρέχουν τις αρχικές πληροφορίες στο αντικείμενο ή για να διευκρινίσουν μερικά από τα χαρακτηριστικά της. Οι πρόσθετες λέξεις είναι γνωστές ως ΄΄Arguments΄΄ στο αντικείμενο. Όταν δημιουργείται ένας μετρονόμος, το οποίο σαν αντικείμενο λέγεται ΄΄metro΄΄, παραδείγματος χάριν, ο χρήστης μπορεί να δακτυλογραφήσει έναν αριθμό ( argument) μετά από το όνομα μηνυμάτων (messages) για να διευκρινιστεί το πόσα χιλιοστά του δευτερολέπτου πρέπει να περιμένει ο μετρονόμος μεταξύ των ΄΄χτυπημάτων΄΄ (ticks).

Εικόνα 21 : Αντικείμενο με argument

Μερικά αντικείμενα έχουν υποχρεωτικά arguments, ενώ άλλα προαιρετικά.

Εάν ξεχάσει ο χρήστης να πληκτρολογήσει ένα υποχρεωτικό argument σε ένα αντικείμενο, το Max θα τυπώσει ένα μήνυμα λάθους στο Max.

6.3.3. Μηνύματα

Τι πραγματικά στέλνεται μέσω των γραμμών σύνδεσης (patch chords) των αντικειμένων . Μήνυμα είναι οι πληροφορίες που περνούν από το ένα αντικείμενο σε ένα άλλο. Ένα μήνυμα μπορεί να είναι ένας αριθμός, ένας κατάλογος αριθμών που χωρίζονται από διαστήματα, μια λέξη ή οποιοσδήποτε αυθαίρετος συνδυασμός λέξεων και αριθμών. Το περιεχόμενο ενός μηνύματος καθορίζει τον τύπο του.

Οι τύποι μηνυμάτων είναι:

INT : όταν ένα μήνυμα αποτελείται από τίποτα άλλο εκτός των ακέραιων αριθμών (όπως το μήνυμα 127),

FLOAT : όταν ένα μήνυμα αποτελείται από παρά μόνο έναν αριθμό που περιέχει δεκαδικό (όπως 3.97)

LIST : μια λίστα δύο ή περισσότερων αριθμών που χωρίζονται από διαστήματα (όπως 60 79 1,02 4). Το μήνυμα δεν χρειάζεται να αρχίζει με τη λέξη list γιατί το Max αναγνωρίζει ότι πρόκειται για κατάλογο όποτε βλέπει ένα μήνυμα με έναν αριθμό ακολουθούμενο από κάποιον άλλο αριθμό.

BANG : αυτό το μήνυμα είναι ένα ειδικό μήνυμα που σημαίνει "κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις." Παραδείγματος χάριν, όταν λαμβάνει ένα αντικείμενο με όνομα ΄΄random΄΄ το bang, στέλνει έναν τυχαία επιλεγμένο αριθμό sτην έξοδό του γιατί αυτή είναι η δουλειά αυτού του αυγκεκριμένου αντικειμένου.

SYMBOL : είναι μια λέξη ή μια μη - αριθμητική συλλογή χαρακτήρων.

Πολλά symbol είναι σημαντικές εντολές όταν παραλαμβάνονται από ορισμένα αντικείμενα.

ANY MESSAGE : ένα μήνυμα , στην πραγματικότητα, μπορεί να αποτελείται από οποιοδήποτε συνδυασμό λέξεων και αριθμών. Μερικά αντικείμενα μπορούν να χειριστούν οποιοδήποτε τύπο μηνύματος. Τα περισσότερα αντικείμενα, εντούτοις, αναμένουν να λάβουν έναν από τους ανωτέρω τύπους μηνυμάτων, και δεν θα καταλάβουν άλλα μηνύματα.

Όταν ένα αντικείμενο λαμβάνει ένα μήνυμα που δεν καταλαβαίνει, είτε θα αγνοήσει το μήνυμα εξ ολοκλήρου είτε θα τυπώσει ένα μήνυμα λάθους. Όταν συνδέεται μια έξοδος ενός αντικειμένου με την είσοδο ενός άλλου αντικειμένου, το Max κάνει το καλύτερο για να αναλύσει ποιο μήνυμα θα

΄΄ταξιδεύει΄΄ μέσω του patch chord.

6.3.4. Αριθμοί

Το Max διακρίνει τους ακέραιους αριθμούς από τους δεκαδικούς (με ένα κλασματικό μέρος). Όταν ένας αριθμός μετατρέπεται από float σε int μέσω του Max, το κλασματικό μέρος του float ΄΄τεμαχίζεται΄΄ και δεν στρογγυλοποιείται προς τα επάνω. Κατά συνέπεια, όταν μετατρέπεται ο αριθμός 4,1 σε έναν int, γίνεται 4. Όταν γράφονται προγράμματα που εξετάζουν τις πληροφορίες του MIDI, τότε χρησιμοποιείται γενικά ο τύπος int. Κατά εξέταση των πληροφοριών (audio), χρησιμοποιείται περισσότερο ο τύπος float. O χρόνος στο Max εκφράζεται συνήθως σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, ο οποίος μπορεί να είναι είτε int είτε float.

6.4. Σειρά εκτέλεσης των μηνυμάτων

Ένα αντικείμενο έχει συχνά περισσότερες από μια εξόδους, και στέλνει συνήθως τα μηνύματα έξω σ΄ όλες τις εξόδους "συγχρόνως." Πραγματικά, τίποτα δεν συμβαίνει συγχρόνως στο Max. Τα πράγματα μπορεί να συμβαίνουν τόσο γρήγορα ώστε να φανεί ότι γίνονται ταυτόχρονα, αλλά είναι σημαντικό να ξέρει ο χρήστης με ποια σειρά ΄΄ταξιδεύουν΄΄ τα μηνύματα. Όταν ένα αντικείμενο στέλνει διάφορα μηνύματα

΄΄ταυτοχρόνως΄΄, σε διαφορετικές εξόδους, η σειρά είναι από τα δεξια προς τα αριστερά (right – to – left).

Η δεξιά έξοδος στέλνει πρώτα το μήνυμά της , έπειτα η έξοδος ακριβώς αριστερά αυτής, κ.ο.κ μέχρι την έξοδο που βρισκεται πιο αριστερά απ΄όλες τις άλλες. Αυτό ισχύει για ουσιαστικά για κάθε αντικείμενο του Max.

6.5. Max Window

Όταν ο χρήστης ανοίγει την εφαρμογή Max, θα δει το Max Window πρώτα.

Αυτό είναι το μέρος όπου το Max εκτυπώνει τα μηνύματα στο χρήστη.

Εικόνα 22 : Max window

Κατά την διάρκεια του ΄΄ φορτώματος ΄΄ της εφαρμογής Max ο χρήστης μπορεί να δει μερικά μηνύματα από μερικά εξωτερικά αντικείμενα που φορτώθηκαν.

Οποιεσδήποτε μηνύματα λάθους ή προειδοποιήσεις που παρουσιάζονται ενώ διορθώνεται ή ΄΄τρέχει ΄΄ ένα πρόγραμμα θα εμφανιστούν στο Max Window καθώς επίσης τυπώνεται και αυτό ακριβώς που διατρέχει τα patch chords σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, για να δει ο χρήστης αν όλα λειτουργούν σωστά.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΞΕΝΗ :

1) Categories and Subject Descriptors : [General Literature]: Introductory and Survey

2) Computer Systems Organization : Special-Purpose and Application- BasedSystems-real-time systems

3) Programming Languages : Language Classifications-data-flow languages; extensible languages, nonprocedural languages, very high- level languages

4) Programming Languages : Language Constructs - coroutines

5) Programming Languages : Processors-compilers, interpreters, preprocessors

6) Data: Data Structures

7) Artificial Intelligence : Knowledge Representation Formalisms and Methods

8) Computer Applications : Arts and Humanities--music 9) Computing Milieux : History of Computing

Συγγραφείς

1) GARETH LOY

Computer Audio Research Laboratory, Center for Music Experiment and Reluted Research, University of California, San Diego, California 92093 2) CURTIS ABBOTT

Lucasfilm Ltd., P.0. Box 2009, San Rafael, California 94912 3) L. E. Nugroho

James Cook University 4) S. M. Sajeev

Monash University

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ

1) www.en.wikipedia.org/wiki/Musicology 2) www.en.wikipedia.org/wiki/Computer_music 3) www.en.wikipedia.org/wiki/Noteshttp

4) www.en.wikipedia.org/wiki/Motif_%28music%29 5) www.en.wikipedia.org/wiki/Musical_composition 6) www.en.wikipedia.org/wiki/Computer_music

7) www.en.wikipedia.org/wiki/Computer_generated_music 8) www.home.comcast.net/~chtongyu/Thesis.html 9) www.en.wikipedia.org/wiki/Abc_notation

10) www.en.wikipedia.org/wiki/Musical_tuning 11)www.en.wikipedia.org/wiki/MIDI

12)www.willey@louisiana.edu < mailto:willey@louisiana.edu 13) www.en.wikipedia.org/wiki/Electronic_musical_instrument

14) www.cycling74.com/twiki/bin/view/ProductDocumentation/WebH ome#Max_MSP_4_6

15) www.en.wikipedia.org/wiki/Max/MSP

16) www.portal.acm.org/ft_gateway.cfm?id=315898&type=pdf 17)www.portal.acm.org/citation.cfm?id=4485&dl=ACM&coll=portal

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ – ΑΝΑΦΟΡΕΣ :

[1] Boretz, 1995

[2] Scruton 1997: 61 [7] J. Pressing, Synthesizer Performance and Real-Time [3] Άρθρο από τον Chong (John)

Yu

Αυτό το άρθρο κατατέθηκε στο the Department of Electrical

Engineering and Computer Science, Μαιος 28, 1996 [4] David Cope. ``An Expert System for Computer-assisted Composition.'' Computer Music Journal, 11:4, 1987.

David Cope. Computers and Musical Style. A-R Editions, Inc., 1991.

Randall Davis. ``Expert Systems:

How Far Can They Go?'' Artificial Intelligence Magazine, 10:1 p. 61- 67, 10:2 p. 65-77.

Randall Davis. ``Production Rules as a Representation for a

Knowledge-based Consultation Program.'' Artificial Intelligence Journal, 8:15-45, 1977.

Damon Horowitz. ``Representing Musical Knowledge.'' Master's thesis, MIT Media Lab, 1993.

Fumiaki Matsumoto. ``Using Simple Controls to Manipulate Complex Objects: Application to

the Drum-Boy Interactive Percussion System.'' Master's thesis, MIT Media Lab, 1993.

Marvin Minsky and Otto Laske.

``A Conversation with Marvin Minsky.'' AI Magazine, 14:3, Fall 1992.

A. Newell. The Knowledge Level.

Artificial Intelligence Magazine, Summer 1981, p. 1-20.

Alexander Rigopulos. ``Growing Music from Seeds: Parametric Generation and Control of Seed- Based Music for Interactive Composition and Performance.'' Master's thesis, MIT Media Lab, 1994.

C. Roads. ``Artificial Intelligence and Music.'' Computer Music Journal, 2:2, 1980.

Robert Rowe. ``Machine Learning and Composing: Making Sense of Music with Cooperating Real-Time Agents.'' Ph. D. thesis,

MIT Media Lab, 1991.

[5] G. van Rossum, FAQ: Audio File Formats, Available

via anonymous ftp from ftp.cwi.nl, March, 1993

[6] Smith 1976; Smoliar 19711

Techniques, Oxford University Press, 1992.

[8] R. Heimlich, D. M. Golden, I.

Luk, and P. M. Ridge,

Sound Blaster: The Official Book, Osborne McGraw- Hill, 1993.

[9] R. Heimlich, D. M. Golden, I.

Luk, and P. M. Ridge,

Sound Blaster: The Official Book, Osborne McGraw-

Hill, 1993.

[10] G. van Rossum, FAQ: Audio File Formats, Available

via anonymous ftp from ftp.cwi.nl, March, 1993.

[11] N. Lin, MODEDIT ~3.01 Documentation, Available

via anonymous ftp from simtel-20 or its mirrors.

[12] J. Stephen Downie. 2003.

"Music Information Retrieval", Annual Review of Information Science and Technology 37: 295- 340.

Michael Fingerhut. 2004. "Music Information Retrieval, or how to search for (and maybe find) music and do away with incipits", IAML- IASA Congress, Oslo (Norway), August 8-13, 2004.

[13] Minsky 1981, Roads 1980a, Smoliar 1971

[14] Schoenberg 1950 [15] Schillinger 1941

[16] Hiller and Isaacson 1959 [17] Barlow 1980, Koenig 1970a, 197Ob

[18] Nelson 1977

[19] Hiller et al. 1966, Koenig 1970a, 1970b, Truax 1977, Xenakis 1971

[20] Erickson 1975 [21] Wenker 1972 [22] Smith 1976 [23] Fry 1980 [24] Roads 1985a [25] Roads 1985b [26] 1950

[27] 1949

[28] Bennett 1948, Ragazzini and Franklin 1958

[29] Rabiner and Schaffer, 1978 [30] Roads 1980b

[31] Bussoni 1962, Cage 1961, Risset 1969, Varbse 1971

[32] Blum 1979, Xenakis 1971 [33] Mathews 1961,1963, Mathews et al. 1969

[34] Smith 1976, Smoliar 1971 [35] G. Jacobs, and P. Gheorgiades, Music and New

Technology: The MIDI Connection.

Sigma Press,

Winslow, England, 1991.

No documento Διαχείριση Μουσικών Δεδομένων (páginas 70-77)