To przychodzi w tym czasie. także do internalizacji ocen moralnych własnego postępowania i samooceny jako przyczyny działań zgodnych z wymogami społecznymi. Na tej podstawie nie tylko poznaje społeczne normy zachowania, ale także kształtuje opinię o sobie i swoich działaniach.
Poruszanie się w świecie realnym i w świecie fantazji
Jednym ze sposobów radzenia sobie z nierównowagą między światem realnym a światem fantazji może być tworzenie różnorodnych ofert zachęcających dziecko do poznawania fizycznego i społecznego świata realnego, do aktywnego w nim działania, a także do doświadczyć i wprowadzić w świat zabawy i fantazji. Poruszanie się dziecka w wieku przedszkolnym pomiędzy światem rzeczywistym a światem fantazji wymaga odpowiedniego zrozumienia ze strony dorosłych.
WARTO ZAPAMIĘTAĆ…
Dzieci bawią się dla czystej przyjemności, „dreszczu ekscytacji” i podobnie traktują inne zajęcia – naukę i wypełnianie obowiązków. Wyznaczanie celów opiera się na chęci bardziej świadomego podejmowania działań, planowania ich i modyfikowania z punktu widzenia tego celu.
DO PRZEMYŚLENIA…
W rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym można zaobserwować stopniowe przechodzenie od podejścia zorientowanego na proces, w którym liczy się samo działanie, do podejścia zorientowanego na cel i wynik, które nabierze szczególnego charakteru w wieku szkolnym.
NAJWAŻNIEJSZE…
Wychowanie dziecka w wieku przedszkolnym wymaga od dorosłych opracowania bogatej i zróżnicowanej oferty wychowawczej, która pozwoli
Świadomość kluczowych procesów rozwojowych przebiegających w wieku przedszkolnym oraz zadań, które dziecko realizuje w tym okresie, pozwoli
Rozdział
Pułapki w wychowaniu dziecka w wieku przedszkolnym
- Wprowadzenie, czyli o pułapkach pseudowychowania w rodzinie
- Musisz być grzecznym dzieckiem, czyli o wychowaniu dla innych ludzi
- Jesteś wyjątkowy, czyli o wychowaniu
- Sam jak palec, czyli o wychowaniu bez innych ludzi
- Dylematy etyczne dotyczące wychowania dziecka przedszkolnego w dużej mierze koncentrują się wokół zachowania równowagi między gotowością
- Brak równowagi między tymi obszarami może prowadzić do sytuacji, w której dziecko wychowywane jest tak, aby spełniało oczekiwania innych ludzi,
- Skoro naturalną tendencją wieku przedszkolnego jest poszerzenie świata społecznego dziecka o środowisko pozarodzinne, a jednocześnie pojawiają
- Zadaniem dorosłych jest nie tylko pogodzenie różnorodnych punktów widzenia na wychowanie dziecka w wieku przedszkolnym, ale również
Problem pojawia się, gdy presja dziecka na dostosowanie się do oczekiwań społecznych staje się zbyt duża. Dziecko staje się bardziej obiektem, który musi dostosować się do społecznych oczekiwań, niż podmiotem, który może w tej społeczności (i po części dzięki niej) szukać własnej tożsamości. Celem edukacji staje się przygotowanie „dobrego”, poprawnego i spełniającego społeczne oczekiwania dzieci w wieku przedszkolnym, uczniów i obywateli.
Może brakować zasobów związanych z gotowością i kompetencjami do poruszania się w świecie społecznym, które rozwija się w procesie socjalizacji. Mogą istnieć ograniczenia związane zarówno ze znajomością zasad i norm społecznych, jak i wyszkoleniem w ich stosowaniu. Zaniedbania i nieodpowiednie metody wychowawcze powodują, że dziecko wchodzi w kolejne etapy rozwoju (szkoła, później okres dojrzewania) z deficytem w zakresie rozwoju społecznego.
Dziadkowie mają ogromne znaczenie, ponieważ mogą zapraszać młodsze pokolenia (ich dzieci, wnuki) do udziału w życiu społecznym. Konieczna jest systematyczna praca wokół zaufania społecznego i wzajemnego wsparcia na poziomie relacji między osobami w rodzinie, w różnych instytucjach, społecznościach lokalnych iw państwie. Problem dzieci izolowanych może pojawić się w tych rodzinach i środowiskach wychowawczych, które z różnych przyczyn narażone są na zjawisko marginalizacji, izolacji społecznej, a nawet wykluczenia.
Zadania rodziców i innych dorosłych jako wychowawców
- Wprowadzenie, czyli o tym, dlaczego dziecku potrzebni są różni dorośli
- Rola i zadania rodziców, czyli przyjaciele czy strażnicy w procesie
- świadomość siebie jako osoby odrębnej od innych
- samoocena, która jest w wieku przedszkolnym jeszcze niestabilna i raczej ma charakter wyobrażeń na swój temat, kształtowanych bardziej na podstawie
- Rola i zadania dziadków, czyli czy dziadkowie są tylko od rozpieszczania
Z jednej strony jest. jest to silny przejaw inicjatywy dziecka, az drugiej strony jej złagodzenie przez dorosłych wobec dziecka, które chce realizować swoje życzenia, często wbrew wymogom społecznym. Można wyróżnić cztery różne sposoby wykonywania funkcji rodzicielskich opisane przez pryzmat: 1) poziomu kontroli i wymagań stawianych dziecku (od niskiego do wysokiego) oraz 2) poziomu akceptacji dziecka (od niskiego do wysokiego). . . Dziecko w wieku przedszkolnym porusza się pomiędzy wyobrażeniami o sobie (ja idealne) a realistyczną oceną swoich możliwości i ograniczeń oraz efektów działań (ja realne).
Dziecko nie osiąga poczucia samodzielności i odpowiedzialności, ma niewielkie możliwości ćwiczenia kompetencji i umiejętności niezbędnych w tym okresie życia, związanych z dbaniem o siebie, organizacją swojego czasu, udziałem w życiu społecznym (np. ) dzieci bez obecności i opieki osoby dorosłej). W przypadku dziecka w wieku przedszkolnym może to oznaczać brak równowagi między skłonnością rodziców do wspierania indywidualnego rozwoju dziecka, a jego rozwojem społecznym, który zawsze wiąże się z dostosowaniem do reguł zachowania istniejących w świecie pozarodzinnym. W efekcie można mówić o niskiej gotowości dziecka do adaptacji w przedszkolu, zwłaszcza ze względu na niski poziom umiejętności społecznych, pomimo dużej gotowości rodziców do wspierania rozwoju intelektualnego syna czy córki.
W pierwszym przypadku może pojawić się problem ubóstwa dzieci, które w ostatnich latach zaczęło dotykać coraz większą część społeczeństwa. Wiąże się to z ryzykiem wykluczenia społecznego dziecka w grupie przedszkolnej, a następnie w grupie szkolnej lub brakiem wychowania przedszkolnego z powodów materialnych, a nawet wykluczeniem społecznym rodziny. Dziecko może nabrać przekonania, że budowanie relacji społecznych i własnej tożsamości związane jest głównie z posiadanymi dobrami materialnymi.
Dbałość o rozwój
Dbałość o szeroki kontekst
Rola i zadania pracowników
Pani" staje się autorytetem w sprawach wiedzy o świecie, a także osobą, która daje ciepło i radość, stwarza świat zabawy i wprowadza w świat nauki. Wszystko, co naprawdę musisz wiedzieć o tym, jak żyć, co robić i jak odnaleźć się w życiu, nauczyłam się w przedszkolu.
Obszar równowagi
- Ważnym zadaniem dorosłych – rodziców, dziadków, nauczycieli w przedszkolu – jest uczenie dziecka poruszania się nie tylko w przestrzeni
- Brak równowagi między podstawowymi funkcjami pełnionymi w rodzinie może stanowić czynnik ryzyka i popychać wychowanie w jednym
- Rola i zadania rodziców polegają na zachowaniu dynamicznej i adekwatnej do potrzeb dziecka równowagi między pełnionymi w rodzinie funkcjami
- Zadaniem nauczycieli i pracowników przedszkola jest czuwanie i odpowiednie wsparcie rodziców w sytuacji dominacji jednej z funkcji poprzez odpowiednią
- Zadaniem rodziców dziecka w wieku przedszkolnym, ale także nauczycieli i pracowników przedszkola, jest wzmacnianie i pielęgnowanie nabytych
Zadaniem pracowników przedszkola może być również zapewnienie równowagi pomiędzy tendencjami dziecka wynikającymi z naturalnych tendencji rozwojowych w wieku przedszkolnym z jednej strony, a wpływem rodziny, przedszkola, społeczności lokalnej i mediów z drugiej strony . . W tym sensie przedszkole można określić jako instytucję wspierającą zrównoważony rozwój dziecka poprzez wspieranie procesu wychowawczego w rodzinie, wzmacnianie zasobów dziecka i jego rodziny oraz gotowość do pracy z ewentualnymi deficytami dziecka a rodzina jego. Ważnym zadaniem dorosłych – rodziców, dziadków, wychowawców przedszkola – jest nauczenie dziecka poruszania się nie tylko w przestrzeni w ogrodzie – jest nauczenie dziecka poruszania się nie tylko w przestrzeni fizycznej i społecznej (dom, na zewnątrz i ogród ), ale także w lokalnej społeczności i kulturze.
Czynnikiem ryzyka może być brak równowagi między podstawowymi funkcjami, jakie pełni rodzina, a popychanie edukacji w jedną może być czynnikiem ryzyka i popychanie edukacji w jednym z niebezpiecznych kierunków: nadmiernej opieki, nadmiernego wspierania, nadmiernego ukierunkowania na dobro materiały lub nadwyżki. Edukacja. Rola i obowiązki rodziców polegają na utrzymaniu dynamicznej i adekwatnej do potrzeb dziecka równowagi pomiędzy funkcjami pełnionymi w rodzinie. Zadaniem nauczycieli i pracowników przedszkoli jest odpowiednia opieka i wsparcie rodziców w sytuacji dominacji jednej z funkcji poprzez odpowiednie wsparcie rodziców w sytuacji dominacji jednej z funkcji poprzez odpowiednią diagnozę problemu i podjęcie Edukacja. rodziców.
Zadaniem rodziców dziecka w wieku przedszkolnym, ale także nauczycieli i pracowników przedszkoli, jest wzmacnianie i kształcenie nabytych, a pracowników przedszkoli, wzmacnianie i pielęgnowanie głównych kompetencji nabytych wcześniej przez dziecko (poczucie bezpieczeństwa i autonomii). jak również praca nad nowymi, pojawiającymi się kompetencjami (inicjatywa i poczucie kompetencji).
Rola społecznego otoczenia rodziny i przedszkola w procesie
Wprowadzenie, czyli o wychowaniu do samodzielności
Rola rodziny i przedszkola w wychowaniu do samodzielności
Jak jednak rozumieć samodzielność, czym jest, a czym nie jest taka samodzielność, która sprzyja rozwojowi zdrowego i szczęśliwego człowieka. Wychowanie do samodzielności powinno promować przekonanie, że dziecko w wieku przedszkolnym jest nie tylko gotowe, ale pod wieloma względami już gotowe do podejmowania nowych aktywności oraz że możliwość samodzielnego podejmowania decyzji, organizowania i realizowania działań w grze i w prawdziwym życiu jest pewna. rodzaj rzeczy. Działając samodzielnie, dziecko ma możliwość poznania siebie i otaczającego go świata oraz poznania zasad życia społecznego, co w przyszłości pomoże mu stać się odpowiedzialnym uczniem, rozumiejącym swoje działania w świecie, a później dorosłym. obywatel.
Czego dotyczy samodzielność?
Cechy samodzielności
Rola rodziny i przedszkola w rozwoju samoregulacji i motywacji wewnętrznej
Celem działań w obszarze wychowania do samodzielności jest rozwijanie samoświadomości i gotowości do rozumienia i regulowania własnych zachowań. Wychowanie do samodzielności wpływa również na rozwój motywacji wewnętrznej, czyli takiej, której źródłem jest poczucie satysfakcji i spełnienia. W tym przypadku działania, które dziecko wykonuje lub których unika, są wynikiem wpływów zewnętrznych, oczekiwanych kar lub nagród – materialnych (cukierki, zabawki), werbalnych (pochwały) i niewerbalnych.
Efektem tych interakcji opartych na wzmocnieniach zewnętrznych jest rozwój motywacji zewnętrznej, czyli tendencji do bycia kontrolowanym przez innych ludzi i różne okoliczności. Przykładem metody „kija i marchewki” (metody kar i nagród) jest system tokenów, który jest często stosowany w środowisku domowym i zewnętrznym. Badanie przeprowadzone w 2001 roku wykazało, że aż 70% Polaków akceptuje kary w postaci bicia, podczas gdy jednocześnie 51% jest przeciwnych karom fizycznym.
Z badania przeprowadzonego dekadę później, w 2012 roku, opublikowanego przez Rzecznika Praw Dziecka wynika, że nadal ponad połowa respondentów nie widzi nic złego w przysłowiowym biciu, a 38% akceptuje kary cielesne zwane „klapsami” i zgadza się z tym stwierdzeniem że „bicie jeszcze nikomu nie zaszkodziło”. Przykładem tego jest nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie z 2010 roku, która wprowadziła zakaz bicia dzieci, a także definiuje bicie jako karę fizyczną wobec dziecka. Ponadto tworzone są projekty społeczne przeciwdziałające przemocy wobec dzieci i stosowaniu kar cielesnych, takie jak kampania Rady Europy „Podnieś rękę przeciwko biciu dzieci”, kampania społeczna w Polsce „Kocham.
Rola rodziny i przedszkola w procesie socjalizacji dziecka
Celem socjalizacji wtórnej jest nauczenie się ról społecznych i przygotowanie do pełnienia określonych funkcji i zadań społecznych w przyszłości. Współczesne trendy w edukacji dzieci w wieku przedszkolnym pokazują, że rodzice mogą podążać dwiema różnymi drogami w procesie socjalizacji, czyli przygotowania dziecka do pełnienia funkcji w społeczeństwie. Pierwsza z nich koncentruje się na jak najskuteczniejszym przygotowaniu dziecka do spełnienia obiektywnych wymagań społecznych, druga podkreśla nie tylko skuteczność rezultatów, ale przede wszystkim człowieka, jego potrzeby i uczucia.
Proces, w wyniku którego dziecko nabywa społeczne normy, zasady i zwyczaje oraz uznaje je za własne i przez siebie. Dlatego socjalizacja skoncentrowana na osobie zwraca uwagę przede wszystkim na rozwój społeczno-emocjonalny i moralny. To właśnie doświadczenia w obszarze społeczno-emocjonalnym oraz w obszarze wartości pozwalają dziecku na zbudowanie kluczowych kompetencji, takich jak poczucie bezpieczeństwa, autonomia, inicjatywa i poczucie kompetencji, stając się tym samym podstawą integracji wiedzy o rzeczywistości, sobie i innych ludziach.
W okresie przedszkolnym dzięki doświadczeniom związanym z rozszerzaniem się świata społecznego na środowisko pozarodzinne, dzięki kontaktom z innymi dorosłymi i dziećmi w różnym wieku. Konflikty doświadczane podczas zabawy, nauki i spełniania codziennych rytuałów w wieku przedszkolnym stają się podstawą socjalizacji, motorem rozwoju społecznego i poznawczego. Zadania rodziny i przedszkola w dużej mierze polegają na zapewnieniu dziecku odpowiednio bogatej oferty kontaktów społecznych, muszą też dawać mu możliwość zintegrowania zdobytych doświadczeń.
Uspołecznione myślenie
- Komputer, słodycze i telewizja, czyli dziecko przedszkolne w świecie pokus
- Osiągnięcia rozwojowe wieku przedszkolnego czynią dziecko coraz bardziej gotowym i chętnym do samodzielnego działania; samodzielność może
- Pojawia się dziś wiele tendencji, które mogą stanowić zagrożenie dla rodzącej się samodzielności dziecka: ograniczanie, wyręczanie go lub nadmierne
- Przyzwolenie na samodzielność, adekwatną do możliwości dziecka, jest ze strony dorosłych przejawem szacunku i podmiotowego traktowania
- Doświadczenie samodzielności połączone z zachęcaniem dziecka do refleksji nad własnymi motywami działania i ich celowością może przyczynić się do
- Wychowanie oparte na prostym systemie wzmocnień może pobudzać funkcjonowanie dziecka w kierunku motywacji zewnętrznej i bycia osobą,
- W okresie przedszkolnym budowane są podwaliny pod charakter motywacji dla kolejnych etapów rozwoju: zewnętrznej lub wewnętrznej
W tym sensie socjalizacja odnosi się do chęci porzucenia indywidualnej, jednowymiarowej perspektywy myślenia i działania pod wpływem konfliktu poznawczego, który jest wynikiem zaznajomienia się z cudzymi sposobami rozumienia rzeczywistości. Wymaga to od dorosłych podejmowania decyzji o jakości i ilości ekspozycji dziecka na te współczesne pokusy (np. różne programy telewizyjne niekoniecznie skierowane do dzieci, gry komputerowe, słodycze, fast foody). Jakie jest ich miejsce w życiu dziecka i rodziny/przedszkola: obiekt pożądania – owoc zakazany, przedmiot systemu kar i nagród, karta przetargowa, obszar poza kontrolą rodziców, bezpłatna „opiekunka”, czy ważny, ale nie jedyny element życia wykorzystywany w działaniu jak każde inne narzędzie czy przedmiot.
Czy istnieje równowaga: zabawa i nauka z osobą dorosłą, z innymi dziećmi lub samodzielnie oraz zabawa i nauka w pojedynkę z maszyną/komputerem. Oprócz „pokus” dziecko interesuje się także tradycyjnymi zabawkami i grami oraz innymi formami aktywności, takimi jak przeglądanie książek i czytanie z osobą dorosłą, chodzenie na plac zabaw, uprawianie sportu, zabawy na świeżym powietrzu z innymi dziećmi. Osiągnięcia rozwojowe wieku przedszkolnego sprawiają, że dziecko jest coraz bardziej gotowe i chętne do samodzielnego działania; niezależność może być gotowa i chętna do samodzielnego działania; Samodzielność może być podstawą wyłaniającej się samoregulacji, a także odgrywać ważną rolę w kluczowych zmianach rozwojowych w tym okresie w kierunku inicjatywy, sumienia i uczenia się przez zabawę.
Dodatek na samodzielność, wystarczający na możliwości dziecka, jest wyrazem szacunku i podmiotowego traktowania ze strony dorosłych. Doświadczenie samodzielności połączone z zachęcaniem dziecka do refleksji nad własnymi motywami działania i orientacją na cel może przyczynić się do rozwoju motywacji wewnętrznej. Edukacja oparta na prostym systemie wzmacniania może stymulować funkcjonowanie dziecka w kierunku motywacji zewnętrznej i bycia człowiekiem, funkcjonowanie dziecka w kierunku motywacji zewnętrznej i bycia osobą, której działania zależą od czynników zewnętrznych, głównie od otrzymywanych nagród i kar oraz opinii innych osób .
Zakończenie
Niezbędnik Dobrego Nauczyciela
Opieka i wychowanie w okresie dzieciństwa i dorastania
Edukacja w okresie dzieciństwa i dorastania
