• Nenhum resultado encontrado

São quatro os sínodos principais

Caput XII: Quattuor esse principales synodos

CAPÍTULO 12: São quatro os sínodos principais

"Entre os vários concilios, são quatro os veneráveis sínodos que de maneira especial abrangem toda a fé, como se fossem quatro evangelhos e outros tantos rios do paraíso. Destes, o pri­ meiro sínodo realizado foi o sínodo de Nicéia com trezentos e dezoito bispos sob o reinado do imperador Constantino, e nele foi condenada a blasfêmia da perfídia ariana, que o próprio Ario afirmava sobre a não igualdade da santa Trindade. O mesmo santo sínodo, através de um símbolo, definiu Deus Filho con­ substanciai a Deus Pai.

O segundo sínodo, de 150 Padres, se reuniu em Constantino- pla sob Teodoro o Grande, e, condenando Macedonio que negava o Espírito Santo ser Deus, demonstrou que o Espírito Santo é

■pí';

consubstantialem Patri et Filio Spiritum Sanctum demonstra­ vit, dans symboli formam, quam tota Graecorum et Latinorum confessio in ecclesiis praedicat.

Tertia synodus, Ephesina prima, CC episcoporum sub lunio- re Theodosio Augusto edita est, quae Nestorium duas personas in Christo asserentem, iusto anathemate condemnavit, osten­ dens in duas naturas unam Domini lesu Christi personam.

Quarta synodus Chalcedonensis DCXXX sacerdotum sub Marciano principe habita est, in qua Eutychem Constantinopoli- tanum abbatem, Verbi Dei et carnis unam naturam pronuntian­ tem, et eius defensorem Dioscorum qucndam Alexandrinum episcopum, et ipsum rursum Nestorium cum reliquis haereticis, una patrum sententia praedamnavit, praedicans eadem synodus Christum Deum sic natum de Virgine, ut in eo substantiam et di­ vinae et humanae confiteamur naturae.

Hae sunt quattuor synodi principales, fidei doctrinam ple­ nissime praedicantes. Sed et si qua sunt concilia quae sancti pa­ tres Spiritu Dei pleni sanxerunt, post istarum quattuor auctori­ tatem omni manent stabilita vigore, quorum gesta in hoc opere continentur condita.

Synodum autem ex Graeco interpretari comitatum vel coe­ tum. Concilii vero nomen tractum ex more Romano. Tempore enim quo causae agebantur, conveniebant omnes in unum, com­ munique intentione tractabant. Unde et concilium a communi intentione dictum quasi consilium, nam cilia oculorum sunt. Unde et considium consilium, d in 1 littera transeunte. Coetus vero conventus est vel congregatio a coeundo, id est, convenien­ do in unum. Unde et conventus est nuncupatus, sicut conventus, coetus vel concilium, a societate multorum in unum''*^

consubstancial ao Pai e ao Filho, dando forma ao símbolo, que toda a confissão dos gregos e dos latinos anuncia nas igrejas.

O terceiro sínodo, que é o primeiro de Éfeso, se realizou com a presença de 200 bispos sob Teodósío Augusto Júnior, con­ denou com justo anátema Nestório, o qual afirmava haver em Cristo duas pessoas, e estabeleceu haver uma só pessoa do se­ nhor Jesus Cristo em duas naturezas.

0 quarto sínodo, o de Calcedonia, ocorreu com 630 sacerdo­ tes sob o imperador Marciano, e condenou por unanimidade o abade constantinopolitano Êutiques, o qual afirmava que o Ver­ bo de Deus e a sua carne formavam uma só natureza, e com ele condenou o seu defensor, um certo Dióscoro, bispo de Alexan­ dria, como também de novo Nestório e os outros hereges. O mesmo sínodo estabeleceu que Cristo Deus tinha nascido da Vir­ gem para que reconhecéssemos nele a substância seja da nature­ za divina seja da natureza humana.

Estes são os sínodos principais que anunciam plenamente a doutrina da fé. E mesmo que houver outros concilios que os Santos Padres, repletos de Espírito de Deus, ratificaram, estes outros concilios permanecem sólidos com toda a força em virtu­ de da autoridade daqueles quatro, e os seus feitos se encontram fundados na obra daqueles.

O termo grego sínodo significa em latim comitatus (compa­ nhia) ou coetus (reunião). O termo conciliam (concilio) é tirado do costume romano. No tempo em que eram travados processos, todos se reuniam juntos e tratavam de comum acordo. A partir deste consenso comum, o concilio foi chamado também consili-

um (conselho), como fossem as cilia (sobrancelhas, assenso ex­

presso pelas sobrancelhas) dos olhos. Concilio pode ser variante de considium (congresso), mudando o d em I. Coetus significa convenção ou congregação do verbo coeundo (indo juntos), isto é, convergindo para uma coisa. Esta é a razão por que os termos congresso, reunião ou concilio receberam este nome da união de muitos para um objetivo comum”.

Epistula Graece, missa interpretatur Latine. Epistulae cano­ nicae, id est, regulares, quae etiam dicuntur catholicae, id est, universales, "quia non uni tantum populo vel civitati, sed univer­ sis gentibus generaliter scriptae sunt”®®. "Actus apostolorum pri­ mordia fidei Christianae in gentibus, et nascentis ecclesiae his­ toriam digerunt, et apostolorum gesta narrant unde etiam Actus apostolorum vocantur. Apocalypsis ex Graeco in Latinum revela­ tio interpretatur, iuxta quod ipse loannes dicit: "Apocalypsis lesu Christi, quam dedit Deus palam facere servo suo Ioanni”®^

Caput XIII: Qui bibliothecas fecerint

"Apud nos Pamphilus martyr, cuius vitam Eusebius Caesari­ ensis conscripsit, Pisistratum in sacrae bibliothecae studio adae­ quare contendit. Hic enim in bibliotheca sua prope triginta milia voluminum habuit. Hieronymus quoque atque Gennadius, ecclesi­ asticos scriptores toto orbe quaerentes, ordine persecuti sunt, eo* rumque studia in uno voluminis indiculo comprehenderunt”®“.

Caput XIV: Quae scripturae sint authenticae

"De nostris apud Graecos, Orígenes in scripturarum labore tam Graecos quam Latinos operum suorum numero superavit Denique Hieronymus sex milia librorum eius legisse fatetur. Ho­ rum tamen omnium studia Augustinus ingenio vel scientia sui vicit Nam tanta scripsit, ut diebus ac noctibus non solum scribe­ re libros eius quisquam, sed nec legere quidem occurrat”®\ Scripserunt et alii catholici viri multa et insignia opera: Athana­ sius Alexandrinus episcopus, Hilarius Pictaviensis episcopus, Basiiius Cappadocenus episcopus, Gregorius Theologus, et Gre­ gorius Nazianzenus episcopus. Ambrosius Mediolanensis epis­ copus, Theophilus Alexandrinus episcopus, loannes Constanti- nopolitanus episcopus, Cyrillus Alexandrinus, Leo papa, Procu­ lus, Isidorus Hispalensis, Beda, Cyprianus martyr et Carthagini­ ensis episcopus, Hieronymus presbyter, Prosper, Orígenes, cui­ us scripta nec omnino refutat nec per omnia recipit ecclesia, Orosius, Sedulius,

88. Isidorus, Etymologiae 6,2,46. 89. Isidorus, Etymologiae 6,2,48. 90. Isidorus, Etymologiae 6,6,1. 91. Isidorus, Etymologiae 6,7,2.

A palavra grega Epístola em latim significa missa {carta, missiva). As Epístolas canônicas, isto é, regulares, se chamam também católicas, isto é, universais, "porque foram escritas não para um povo ou uma cidade, mas em geral para todos os povos”. "Os Atos dos Apóstolos explicam os primordios da fé cristã entre os pagãos e a história da Igreja nascente, e também narram os fei­ tos dos apóstolos, de onde são chamados Atos dos Apóstolos. O termo grego apocalipse em latim significa revelação, segundo o que diz 0 próprio João: “Apocalipse (Revelação) de Jesus Cristo que Deus concedeu manifestar ao seu servo João”.